Γ΄ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Περίληψη
Οι δαπάνες για συντήρηση και επισκευή των κοινών μερών του ακινήτου μπορούν να γίνουν από έναν ή περισσότερους συνιδιοκτήτες και χωρίς ακόμη απόφαση της γενικής συνέλευσης, όταν είναι αναγκαίες για τη διατήρηση της κοινής οικοδομής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού τους και προς αποτροπή άμεσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεων. Εξάλλου, οι ισχυρισμοί που προτάθηκαν απαραδέκτως στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (όπως οι περιεχόμενες στις προτάσεις ενστάσεις που δεν προβλήθηκαν προφορικά, έστω συνοπτικά, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και δεν καταχωρήθηκαν στα πρακτικά συζήτησης αυτού (άρθρο 591 παρ. 1δ ΚΠολΔ), θεωρείται ότι δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη. Το δε απαράδεκτο, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπάγγελτα, εκτός αν υπάγονται στις εξαιρέσεις του άρθρου 527 ΚΠολΔ. Από τη διάταξη δε του ως άνω άρθρου 527 παρ.3 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στη δευτεροβάθμια δίκη επιτρέπεται, κατ΄εξαίρεση, η προβολή για πρώτη φορά πραγματικών περιστατικών, που αποτελούν ενστάσεις ή αντενστάσεις, εφόσον μπορούν να προταθούν παραδεκτά σε κάθε στάση της δίκης όπως είναι η ένσταση του συμψηφισμού κατ΄ άρθρο 442 Α.Κ. ή η ένσταση εξόφλησης κατ΄ άρθρ. 416 επ., Από τη διάταξη δε του ως άνω άρθρου 527 παρ.3 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στη δευτεροβάθμια δίκη επιτρέπεται, κατ΄εξαίρεση, η προβολή για πρώτη φορά πραγματικών περιστατικών, που αποτελούν ενστάσεις ή αντενστάσεις, εφόσον μπορούν να προταθούν παραδεκτά σε κάθε στάση της δίκης όπως είναι η ένσταση του συμψηφισμού κατ΄ άρθρο 442 Α.Κ. ή η ένσταση εξόφλησης κατ΄ άρθρ. 416 επ. ΑΚ, εφόσον, όμως, αποδεικνύονται παραχρήμα, δηλαδή άμεσα και δη με έγγραφα ή δικαστική ομολογία του αντιδίκου του προτείνοντος.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 356/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Μαρία Γραμματικογιάννη (με δήλωση, κατ΄ άρθρο 242 ΚΠολΔ).
ΚΑΙ της ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αναστάσιο Βάππα.
Η ΕΝΑΓΟΥΣΑ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ άσκησε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 13-12-2022 αγωγή, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης, αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………./17-1-2023, κατά της εναγόμενης – εκκαλούσας. Το ως άνω Δικαστήριο, δικάζοντας κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (διαφορές από τη σχέση της κατ΄ ορόφους ιδιοκτησίας), εξέδωσε την υπ΄αρ. 1784/2023 οριστική απόφαση, η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή.
Ήδη η εναγόμενη – εκκαλούσα προσβάλλει την ως άνω απόφαση με την κρινόμενη από 24-10-2023 έφεση, απευθυνόμενη στο παρόν Δικαστήριο, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης και Ειδικό Αριθμό Κατάθεσης αντίστοιχα (Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ.) ………./26-10-2023, αντίγραφο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γ.Α.Κ/Ε.Α.Κ. …………/17-11-2023, προσδιορίστηκε δε η συζήτησή της, με επιμέλεια της εφεσίβλητης, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. ……
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης και κατά την εκφώνησή της από το πινάκιο, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις της, ενώ η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, ύστερα από δήλωσή της, που έγινε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσε προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄αρ. 1784/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (διαφορές από τη σχέση της κατ΄ ορόφους ιδιοκτησίας – άρθρα 17 παρ.3, 591, 614 παρ.2 ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 591 παρ.1 ΚΠολΔ) και εντός της, οριζόμενης από τη διάταξη του άρθρου 518 παρ.1 ΚΠολΔ, προθεσμίας των 30 ημερών, δεδομένου ότι η εκκαλουμένη, όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση επί του αντιγράφου της του Δικαστικού επιμελητή …………, επιδόθηκε στην εναγόμενη – εκκαλούσα στις 16-10-2023 και η έφεση ασκήθηκε, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 26-10-2023, όπως προκύπτει από την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας έκθεση κατάθεσης. Έχει κατατεθεί δε από την εκκαλούσα το προβλεπόμενο, από το άρθρο 495 παρ.3 εδ.α ΚΠολΔ, παράβολο του Δημοσίου, όπως προκύπτει από τη σημείωση της Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κάτωθεν του δικογράφου της. Πρέπει, επομένως, να εξετασθεί περαιτέρω από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ως προς την παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της και μέσα στα πλαίσια που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 19, 522 ,533 παρ.1,2 ΚΠολΔ).
Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 3 παρ. 1, 5 εδ. α, 7 παρ. 1, 8 και 13 του Ν. 3741/1929, “περί ιδιοκτησίας κατ` ορόφους”, που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα με το άρθρο 54 του Εισαγωγικού νόμου αυτού, και 1117 του ΑΚ, συνάγεται ότι, επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται κυρίως μεν χωριστή κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπομένως δε και αναγκαστική συγκυριότητα, που αποκτάται αυτοδικαίως, κατ` ανάλογη μερίδα, στα μέρη του όλου ακινήτου, που χρησιμεύουν σε κοινή απ` όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Μεταξύ των μερών αυτών περιλαμβάνονται, κατά ενδεικτική στις διατάξεις αυτές απαρίθμηση, το έδαφος, τα θεμέλια, οι πρωτότοιχοι, η στέγη, οι καπνοδόχοι, οι αυλές, τα φρεάτια ανελκυστήρων, οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης, το ηλιακό δώμα (ταράτσα), τα οποία αποτελούν αντικείμενο αναγκαίας συγκυριότητας και κοινόχρηστα πράγματα για όλους τους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων, καθένας από τους οποίους δικαιούται να ποιείται απόλυτη χρήση, εκτός εάν με συμφωνία που τον δεσμεύει, αποκλείστηκε από το δικαίωμα αυτό, το οποίο διαφυλάχθηκε για μερικούς μόνο από τους ιδιοκτήτες. Επιτρέπεται ειδικότερα, κατά παρέκκλιση από τα οριζόμενα με την ενδοτικής φύσεως διάταξη του άρθρου 2 του Ν. 3741/1929, με ειδική μεταξύ των συνιδιοκτητών του εδάφους συμφωνία, που καταρτίζεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο και καταχωρίζεται στα βιβλία μεταγραφών, το δικαίωμα να παραχωρηθεί αποκλειστικώς σε κάποιους από τους συνιδιοκτήτες ή και σε έναν από αυτούς η χρήση σε κάποιο από αυτά τα κοινά μέρη, οπότε η χρήση του δεν ανήκει σε όλους από κοινού τους συνιδιοκτήτες του εδάφους (ΑΠ 892/2015, 1250/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1 και 2 και 5 παρ.1 του ως άνω νόμου (3741/1929) προκύπτει ότι, σε περίπτωση που δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών για τον τρόπο χρήσης των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών της οικοδομής, κάθε συνιδιοκτήτης δικαιούται να προβαίνει σε απόλυτη χρήση των εν λόγω μερών, να ενεργεί επισκευές και ανανεώσεις αυτών, καθώς και μεταβολές και προσθήκες αυτών, με τον όρο όμως ότι δεν θα παραβλάπτει τη χρήση και τα δικαιώματα των άλλων συνιδιοκτητών, δεν θα μειώνει την ασφάλεια του οικοδομήματος και δεν θα μεταβάλλει τον συνήθη προορισμό τους. Μεταβολή ή προσθήκη των κοινών μερών της οικοδομής νοείται ειδικότερα η βελτίωση που αποβλέπει στην αποδοτικότερη χρήση του κοινού με τη συνδρομή των παραπάνω προϋποθέσεων υπέρ όλων κατ` αρχήν των συνιδιοκτητών, αν δε αυτή (βελτίωση) αφορά ένα ή μερικούς μόνο από τους συνιδιοκτήτες, πρέπει να μην καθιστά χειρότερη τη θέση των λοιπών (ΑΠ 827/2005, Εφ.Λαρ. 97/2012 Δικογραφία 2012.297, Μ.Εφ.Αιγ. 17/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Μ.Εφ.Λαρ. 498/2017 Δικογραφία 2019.100). Το αν οι παραπάνω μεταβολές του κοινού μέρους είναι επιτρεπτές ή όχι, με την παραπάνω έννοια, κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες της οροφοκτησίας, τις επιμέρους ανάγκες των διαιρετών ιδιοκτησιών και το σκοπό που εξυπηρετεί το κοινό μέρος που υφίσταται τη μεταβολή στη λειτουργία της όλης συνιδιοκτησίας (ΑΠ 827/2005, Εφ.Λαρ. 97/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατά δε το άρθρο 5 εδ. β και γ του Ν. 3741/1929, κοινά βάρη, στα οποία υποχρεούνται να συνεισφέρουν όλοι οι συνιδιοκτήτες, θεωρούνται η συντήρηση και η επισκευή των κοινών μερών του ακινήτου, που ανήκουν στη συγκυριότητα όλων, ενώ επιπλέον στα κοινά βάρη, λόγω της ενδεικτικής απαρίθμησης αυτών στον νόμο, περιλαμβάνονται πέραν από τις δαπάνες για τη συντήρηση και επισκευή της κοινής οικοδομής, και αυτές που απαιτούνται για τη λειτουργία των κοινοχρήστων εγκαταστάσεών της. (ΑΠ 1077/2001 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ως δαπάνη συντήρησης θεωρείται κάθε δαπάνη αναγκαία κατά την κοινή πείρα προς αποφυγή βλάβης ή χειροτέρευσης του πράγματος και διατήρησής του καταλλήλου προς εκπλήρωση του σκοπού του, ενώ ως δαπάνη επισκευής κάθε δαπάνη αναγκαία προς διόρθωση βλάβης, φθοράς ή χειροτέρευσης του πράγματος, συνεπεία της συνήθους χρήσης ή της παρόδου του χρόνου ή εξ΄ άλλης αιτίας (ΑΠ 274/2012 ΕλλΔνη 53. 1030, Εφ.Αθ. 7721/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Θεσ. 1909/2004 Αρμ 2005.231, Εφ.Θεσ. 1978/2003 Αρμ. 2004.1407, Μ.Εφ.Πατρ. 276/2016, Μ.Εφ.Θρακ. 61/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Φ. Τσετσέκου, Οριζόντια και κάθετη ιδιοκτησία, έκδοση Γ΄, σελ. 208-211, Ι. Κατρά Πανδέκτης μισθώσεων και οροφοκτησίας έκδ. Β΄, παρ.278, σελ.752). Στις ανωτέρω δαπάνες, κάθε ιδιοκτήτης κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας είναι υποχρεωμένος να συμβάλει κατά το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας του σ` αυτές, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά από το νόμο ή τον Κανονισμό Πολυκατοικίας, στην περίπτωση που αυτός υφίσταται. Περαιτέρω, οι ανωτέρω δαπάνες για συντήρηση και επισκευή των κοινών μερών του ακινήτου μπορούν να γίνουν από έναν ή περισσότερους συνιδιοκτήτες και χωρίς ακόμη απόφαση της γενικής συνέλευσης, όταν είναι αναγκαίες για τη διατήρηση της κοινής οικοδομής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού τους και προς αποτροπή άμεσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεων (Εφ.Θρακ. 61/2015, Εφ.Θεσ. 70/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Αθ. 1313/2007 Δ/νη 2007.929, Εφ.Πατρ. 247/2004 Αχαϊκή Νομ. 2005.659, Εφ.Αθ. 7461/2003 ΕλλΔ/νη 2004.1703, Μ.Εφ.Δωδ. 27/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η αξίωση του συγκυρίου κοινωνού κατά των λοιπών συγκυρίων να απαιτήσει τις δαπάνες που κατέβαλε για το κοινό πράγμα, εφόσον αυτές έγιναν με τις προϋποθέσεις του άρθρου 788 παρ. 2 ΑΚ (επικείμενος κίνδυνος βλάβης του κοινού), θεμελιώνεται στις προαναφερόμενες διατάξεις της οροφοκτησίας και αυτές του άρθρου 794 ΑΚ, το οποίο εφαρμόζεται συμπληρωματικά στην οροφοκτησία (Εφ.Λαρ. 303/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εάν όμως δεν συντρέχουν οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις, τότε ο κοινωνός δικαιούται να επιδιώξει την είσπραξη των δαπανών κατά τις διατάξεις περί διοίκησης αλλοτρίων ή του αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρα 730, 736, 737 ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, ΑΚ υπ`αρ. 794, Εφ.Θεσ. 70/2013 ο.π., Εφ.Αθ. 8349/2006 ΕΔΠολ 2006.267, Εφ.Αθ. 6371/2005 ΕλλΔ/νη 2006.603, Εφ.Θεσ. 1909/2004, Αρμ. 2005/231).
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει, εκτός των άλλων, και ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς. Ειδικότερα, για να είναι ορισμένη η αγωγή ιδιοκτήτη οριζόντιας ιδιοκτησίας οικοδομής, υπαγομένης στο καθεστώς του ανωτέρω Ν. 3741/1929, κατά άλλου ιδιοκτήτη οριζόντιας ιδιοκτησίας για την καταβολή κοινόχρηστης δαπάνης, που βαρύνει τη χωριστή ιδιοκτησία, πρέπει να αναφέρονται σ αυτήν, εκτός των άλλων στοιχείων, και: α) η πράξη σύστασης της οροφοκτησίας και η μεταγραφή αυτής, β) η ιδιότητα αμφοτέρων των διαδίκων ως κυρίων οριζόντιας ιδιοκτησίας. Η αναφορά όμως αυτή, δεν απαιτείται να είναι λεπτομερής, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να γίνεται ειδικότερη περιγραφή των οριζοντίων ιδιοκτησιών των διαδίκων με αναφορά μεταβιβαστικών τίτλων και της μεταγραφής τους, αλλά αρκεί η αναφορά της κυριότητας επί συγκεκριμένων οριζοντίων ιδιοκτησιών των διαδίκων της συγκεκριμένης οικοδομής (ΑΠ 174/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), γ) η συνολική κοινόχρηστη δαπάνη και δ) το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας του εναγόμενου στην κοινόχρηστη δαπάνη με βάση τον κανονισμό της οροφοκτησίας, ή, αν δεν υπάρχει συμφωνία, με βάση την αξία του ορόφου ή του διαμερίσματος (ΑΠ 377/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Τέλος, στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, καταρχήν είναι απαράδεκτη η προβολή των πραγματικών ισχυρισμών που δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη. Οι ισχυρισμοί που προτάθηκαν απαραδέκτως στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (όπως οι περιεχόμενες στις προτάσεις ενστάσεις που δεν προβλήθηκαν προφορικά, έστω συνοπτικά, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και δεν καταχωρήθηκαν στα πρακτικά συζήτησης αυτού (άρθρο 591 παρ. 1δ ΚΠολΔ), θεωρείται ότι δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη. Το δε απαράδεκτο, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπάγγελτα, εκτός αν υπάγονται στις εξαιρέσεις του άρθρου 527 ΚΠολΔ, ως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 και διαμορφώθηκε με το άρθρο 29 του Ν. 4842/2021 (Εφ.Αθ. 608/2024 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από τη διάταξη δε του ως άνω άρθρου 527 παρ.3 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στη δευτεροβάθμια δίκη επιτρέπεται, κατ΄εξαίρεση, η προβολή για πρώτη φορά πραγματικών περιστατικών, που αποτελούν ενστάσεις ή αντενστάσεις, εφόσον μπορούν να προταθούν παραδεκτά σε κάθε στάση της δίκης όπως είναι η ένσταση του συμψηφισμού κατ΄ άρθρο 442 Α.Κ. ή η ένσταση εξόφλησης κατ΄ άρθρ. 416 επ. ΑΚ (ΑΠ 536/2017, ΑΠ 514/2016, ΑΠ 243/2015, ΑΠ 523/2015, ΑΠ 1337/2014, Εφ.Αθ. 723/2018, Εφ.Αθ. 1008/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Μ. Μαργαρίτη – Ά. Μαργαρίτη Ερμηνεία ΚΠολΔ, 2η έκδοση -2018, άρθρο 527 αρ. 34, 35), εφόσον αποδεικνύονται παραχρήμα, δηλαδή άμεσα (ΑΠ 1281/2014, ΑΠ 1500/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και δη με έγγραφα ή δικαστική ομολογία του αντιδίκου του προτείνοντος, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω έρευνα της βασιμότητας του ισχυρισμού με άλλα αποδεικτικά μέσα (Ολ.ΑΠ 10/1993 Ελλ. Δνη 35 1242, ΑΠ 1281/2014, ΑΠ 1205/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η προβολή των ενστάσεων αυτών μπορεί να γίνει από τον εκκαλούντα-εναγόμενο και με τη μορφή κύριου ή πρόσθετου λόγου έφεσης, εφόσον η ανταπαίτηση ή η εξόφληση αποδεικνύονται παραχρήμα, δηλαδή άμεσα (ΑΠ 1453/2019, ΑΠ 1281/2014, Εφ.Πειρ. 436/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Αθ. 479/2012 Ελλ.Δνη 2013.206, Μ.Εφ.Πειρ. 314/2023 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, η ενάγουσα – εφεσίβλητη εξέθετε στην ως άνω από 13-12-2022 και με Ε.Α.Κ. …../17-1-2023 αγωγή της, ότι αυτή και η εναγόμενη αδερφή της, είναι συνιδιοκτήτριες του συνόλου των οριζόντιων ιδιοκτησιών της πολυκατοικίας που βρίσκεται στη Νίκαια, Αττικής, στον αστικό προσφυγικό συνοικισμό ………., επί της οδού ………., η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1003 και 1117 ΑΚ με την υπ΄αρ. ……./1993 Πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……, που έχει μεταγραφεί νόμιμα, όπως η Πράξη αυτή έχει τροποποιηθεί με την υπ΄αρ. ………../2015 πράξη τροποποίησης σύστασης του Συμβολαιογράφου Αθηνών …….., που επίσης έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα αντίστοιχα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας. Ότι, η ενάγουσα είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του οροφοδιαμερίσματος του Β’ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς, με ΚΑΕΚ ………., επιφάνειας 101,66 τ.μ. περίπου, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 240/1000, καθώς και του οροφοδιαμερίσματος του Δ’ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς, με ΚΑΕΚ ……… επιφάνειας 89,42 τ.μ. περίπου, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 226/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 226/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 280/1000. Ότι, περαιτέρω, η εναγόμενη είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του οροφοδιαμερίσματος του Α’ ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς με ΚΑΕΚ ……….., επιφάνειας 101,90 τ.μ. περίπου, πλέον κοινόχρηστου τμήματος φωταγωγού επιφανείας 3,00 τ.μ., που έχει ενσωματωθεί στο διαμέρισμα αυτό, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 200/1000, καθώς και του οροφοδιαμερίσματος του Γ΄ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φέρεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηµατολογικού Γραφείου Πειραιώς µε ΚΑΕΚ ……….., επιφάνειας 101,66 τ.µ. περίπου, µε ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συµµετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συµµετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 280/1000. Ότι, τις παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες, οι διάδικοι απέκτησαν, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου με αγορά από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………..», δυνάμει του υπ΄αρ. ……/15-6-2015 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών ……………, το οποίο έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα αντίστοιχα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς και Νήσων και κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, με γονική παροχή από την μητέρα τους ………, το γένος ………., δυνάμει του υπ΄αρ. …………./17-6-2015 συμβολαίου του ίδιου ως άνω Συμ/φου, το οποίο έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα ίδια κτηματολογικά φύλλα. Ότι, σύµφωνα µε την προαναφερθείσα Πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, στο χώρο της πυλωτής του κτιρίου, έχουν δηµιουργηθεί εξαρχής 4 κοινόχρηστες θέσεις στάθµευσης, όπως αυτές περιγράφονται στην παραπάνω Πράξη σύστασης, µε αριθµούς «1», «2», «3» και «4», για τις οποίες ρητώς ορίζεται στην Πράξη αυτή ότι η χρήση τους θα περιέλθει στην αποκλειστική χρήση των διαµερισµάτων που θα καθοριστούν από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες µε ελεύθερη κρίση τους και ότι θα ανήκουν στα διαµερίσµατα ως παραρτήµατά τους. Ότι, η µητέρα και δικαιοπάροχος των διαδίκων, ήδη από την µεταβίβαση των παραπάνω οριζόντιων ιδιοκτησιών προς αυτές, όρισε άτυπα, ότι στις οριζόντιες ιδιοκτησίας που περιήλθαν στην ενάγουσα (του δευτέρου και του τετάρτου ορόφου) θα ανήκουν οι θέσεις στάθµευσης µε αριθµούς «2» (η µεσαία από τις τρεις συνεχόµενες θέσεις) και «4» (επί της οδού ……………), ενώ στις οριζόντιες ιδιοκτησίες που περιήλθαν στην εναγόµενη (του πρώτου και του τρίτου ορόφου), οι θέσεις στάθµευσης µε αριθµούς «1» και «3» και ότι η κατανοµή αυτή των θέσεων στάθµευσης, επρόκειτο να αποτυπωθεί σε συµβολαιογραφική πράξη κανονισµού σχέσεων συνιδιοκτητών -δεδοµένου ότι η σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας δεν συµπεριλαµβάνει κανονισµό- κάτι που δεν έχει λάβει χώρα µέχρι σήµερα, πλην όµως η κατανοµή αυτή των θέσεων στάθµευσης τηρείται απαρέγκλιτα από την ανοικοδόµηση του κτιρίου µέχρι και σήµερα. Ότι, παραταύτα, η εναγόμενη και οι µισθωτές της, σταθµεύουν τα οχήµατά τους, εκτός των αποτυπωµένων διαγραµµίσεων του χώρου της πυλωτής επί του ισογείου, αλλά και έμπροσθεν της κεντρικής εισόδου της πολυκατοικίας ή και εντός του κλιμακοστασίου εμποδίζοντας την είσοδο και την έξοδο όλων των ενοίκων. Ότι, η εναγόμενη καθώς και η μητέρα τους, μετά τη διάζευξη της ενάγουσας με τον πρώην σύζυγό της, δημιουργούν διαρκώς εντάσεις, με αποτέλεσμα έκτοτε να έχει χρειαστεί να αντιδικούν ενώπιον των Δικαστηρίων για ζητήματα που σχετίζονται με την αποπεράτωση της οικοδομής και τις δαπάνες αυτής, αλλά και των κοινόχρηστων δαπανών, καθώς επίσης και την γενικότερη γειτνίασή τους, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Με βάση τα παραπάνω και τα αναλυτικά αναφερόμενα στην αγωγή πραγματικά περιστατικά η ενάγουσα ζητούσε µε την υπό κρίση αγωγή της, Α) να απαγορευθεί στην εναγόµενη και σε κάθε τρίτο που τυχόν έλκει δικαιώµατα από αυτήν, να σταθµεύει οποιοδήποτε όχηµα στις κοινόχρηστες θέσεις στάθµευσης της πυλωτής καθ’ υπέρβαση του διαγραμμισµένου περιγράµµατός τους, να καταλαµβάνει µε οιοδήποτε όχηµα, άλλους κοινόχρηστους χώρους της πυλωτής ή του κλιµακοστασίου, να παρεµποδίζει την πρόσβαση προς τις εισόδους της πολυκατοικίας και ιδίως προς την έξοδο κινδύνου αυτής και να σταθµεύει πέραν του ενός οχήµατος ανά θέση στάθµευσης, καθώς και να απειληθεί σε βάρος της χρηµατική ποινή ποσού 1.000 €, για κάθε τυχόν µελλοντική παράβαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί ως προς το κεφάλαιο αυτό, Β) να υποχρεωθεί η εναγόμενη, να της καταβάλει: 1) ως αποζηµίωση για την ζημία που υπέστη από υπαιτιότητα της, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή, το τεντόπανο του δευτέρου ορόφου της πολυκατοικίας που διαµένει η ενάγουσα, το ποσό των 620 €, 2) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την ως άνω και ειδικότερα περιγραφόμενη στην αγωγή αδικοπρακτική συµπεριφορά της, το ποσό των 1.500 €, 3) την αναλογία των οριζοντίων ιδιοκτησιών της για: α) τις δαπάνες αποπεράτωσης της οικοδοµής και λειτουργίας κοινοχρήστων εγκαταστάσεων από Σεπτέµβριο του έτους 2017 έως και Μάιο 2020 (βαφή κιγκλιδωµάτων, µόνωση ταράτσας πολυκατοικίας, τοποθέτηση στεγάστρου φωταγωγού και υγροµόνωση, για τοποθέτηση ανελκυστήρα), συνολικού ποσού 8.698,58 €, β) τη δαπάνη του κοινόχρηστου εργοταξιακού ρεύµατος, πριν την αποπεράτωση της οικοδοµής, συνολικού ποσού 1.129,01 €, καθώς και γ) τις κοινόχρηστες δαπάνες µετά την αποπεράτωση της οικοδοµής (µηνών Ιανουαρίου 2021 έως και Δεκεµβρίου 2022) συνολικού ποσού 907,62 €, τις οποίες έχει ήδη καταβάλει η ενάγουσα, όπως τα παραπάνω επιμέρους κονδύλια αναλύονται στην αγωγή της, όλα δε τα ανωτέρω ποσά, με τον νόµιµο τόκο, από την επόµενη της επίδοσης της αγωγής µέχρι την πλήρη εξόφληση.
Με την εκκαλουμένη απόφασή του, (υπ΄αρ. 1784/2023) το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, αφού απέρριψε ως αόριστο το αγωγικό αίτημα περί απαγόρευσης στην εναγόμενη της κατάληψης κοινόχρηστων χώρων κλιμακοστασίου της πολυκατοικίας και της πρόσβασης προς τις εισόδους της πολυκατοικίας, ιδίως προς την έξοδο κινδύνου αυτής, διότι δεν αναφερόταν στο δικόγραφό της συγκεκριμένα περιστατικά και ημεροχρονολογίες που αυτά έλαβαν χώρα (ως προς το κεφάλαιό της δε αυτό δεν πλήττεται η εκκαλουμένη με την ένδικη έφεση), ακολούθως έκρινε ότι η ως άνω αγωγή είναι ορισμένη κατά τα λοιπά αιτήματά της, καθώς περιέχει όλα τα απαιτούμενα από τον νόμο, για τη θεμελίωσή της, στοιχεία, σύμφωνα και με τα προεκτεθέντα στην οικεία μείζονα σκέψη, παρά τους περί του αντιθέτου αβάσιμους ισχυρισμούς της εναγόμενης που επαναλαμβάνει με τον πρώτο λόγο της ένδικης έφεσης. Ειδικότερα, η ενάγουσα αναφέρει επαρκώς στην αγωγή τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν με δαπάνες της στο επίκοινο ακίνητο και δεν απαιτείται να παρατίθενται στο δικόγραφό τα σχετικά τιμολόγια, τα οποία αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία. Στη συνέχεια, το ανωτέρω πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την αγωγή και ακολούθως την έκανε εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, υποχρεώνοντας την εναγόμενη να καταβάλει, στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 10.874,01 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την ολοσχερή εξόφληση, ενώ συμψήφισε τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συγγενικής τους σχέσης κατ΄ άρθρο 179 Κ.Πολ.Δ.
Ήδη κατά της ως άνω οριστικής απόφασης παραπονείται η εναγόμενη – εκκαλούσα, με την κρινόμενη έφεσή της, για τους λόγους που εκθέτει σ΄ αυτήν, πλην του ως άνω ήδη απαντηθέντος, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί συνολικά η ως άνω αγωγή της αντιδίκου της.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, ήτοι του μάρτυρα απόδειξης ……….. και της μάρτυρα ανταπόδειξης …….., που εξετάστηκαν, ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά αυτού, καθώς και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες, των οποίων δεν αμφισβητήθηκε η γνησιότητα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Η ενάγουσα – ήδη εφεσίβλητη και η εναγόμενη – ήδη εκκαλούσα αδερφή της, είναι συνιδιοκτήτριες του συνόλου των οριζόντιων ιδιοκτησιών της πολυκατοικίας που βρίσκεται στη Νίκαια, Αττικής, στον αστικό προσφυγικό συνοικισμό …….., επί της οδού ………, η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1003 και 1117 ΑΚ με την υπ΄αρ. …/1993 Πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, που έχει μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας (στον τ. …, με α.α. …), όπως η Πράξη αυτή έχει τροποποιηθεί με την υπ΄αρ. ……./2015 Πράξη τροποποίηση σύστασης του Συμβολαιογράφου Αθηνών ………., που επίσης έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα αντίστοιχα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας. Ειδικότερα, η ενάγουσα είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του οροφοδιαμερίσματος του Β’ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς, με ΚΑΕΚ …………, επιφάνειας 101,66 τ.μ. περίπου, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 240/1000, καθώς και του οροφοδιαμερίσματος του Δ’ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς, με ΚΑΕΚ …………, επιφάνειας 89,42 τ.μ. περίπου, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 226/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 226/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 280/1000. Επομένως, οι παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες της ενάγουσας έχουν συνολικό ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο και συμμετοχή στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θερμάνσεως (258+226=) 484/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα (240+280=) 520/1000. Περαιτέρω, η εναγόμενη είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του οροφοδιαμερίσματος του Α’ ορόφου της εν λόγω πολυκατοικίας, το οποίο φαίνεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς με ΚΑΕΚ ………….., επιφάνειας 101,90 τ.μ. περίπου, πλέον κοινόχρηστου τμήματος φωταγωγού επιφανείας 3,00 τ.μ. ,που έχει ενσωματωθεί στο διαμέρισμα αυτό, ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συμμετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συμμετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 200/1000, καθώς και του οροφοδιαμερίσματος του Γ΄ ορόφου της πολυκατοικίας, το οποίο φέρεται στα κτηματολογικά φύλλα του Κτηµατολογικού Γραφείου Πειραιώς µε ΚΑΕΚ ………., επιφάνειας 101,66 τ.µ. περίπου, µε ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 258/1000, ποσοστό συµµετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης 258/1000 και ποσοστό συµµετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα 280/1000. Επομένως, οι παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες της εναγόµενης έχουν συνολικό ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο και συµµετοχής στις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων και θέρμανσης (258+258=) 516/1000 και ποσοστό συµµετοχής στις δαπάνες ανελκυστήρα (200+280=) 480/1000. Τις παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες, οι διάδικοι απέκτησαν, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου με αγορά από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………», δυνάμει του υπ΄αρ. ……../15-6-2015 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αθηνών …….., το οποίο έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα αντίστοιχα κτηματολογικά φύλλα του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιώς και Νήσων (με αρ. καταχ. ……/19-6-2015) και κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, με γονική παροχή από την μητέρα τους ….., σύζυγο ….., το γένος ………., δυνάμει του υπ΄αρ. …../17-6-2015 συμβολαίου του ίδιου ως άνω Συμ/φου, το οποίο έχει καταχωρηθεί νόμιμα στα ίδια κτηματολογικά φύλλα (με αρ. καταχ………./19-6-2015). Τα παραπάνω δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της αγωγής περί απαγόρευσης στάθμευσης των οχημάτων της εναγόμενης και κάθε τρίτου που τυχόν έλκει δικαιώματα από αυτήν στους κοινόχρηστους χώρους της πυλωτής (καθώς και του παρεπόμενου αυτού αιτήματος περί απειλής χρηματικής ποινής) ως ουσιαστικά αβάσιμο. Συγκεκριμένα έκρινε ότι οι σχετικά με τις ευρισκόμενες σε αυτήν (πυλωτή) 4 θέσεις στάθμευσης, που αποτυπώνονται στην ως άνω Πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας με αριθμούς «1», «2», «3» και «4», όπως απεικονίζονται στο από Μαΐου 2016 διάγραμμα δόμησης της πολυκατοικίας, νομίμως θεωρημένου από την Υπηρεσία Δόμησης Νίκαιας-Αγ. Ι Ρέντη, ναι μεν ορίζεται στην παραπάνω Πράξη ότι η χρήση τους θα περιέρχεται στην αποκλειστική χρήση των διαμερισμάτων που θα καθοριστούν από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες με ελεύθερη κρίση τους και ότι θα ανήκουν στα διαμερίσματα ως παραρτήματά τους, αλλά τέτοια συμφωνία, ούτε καν άτυπη, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η εναγόμενη, δεν έχει λάβει χώρα έως σήμερα, με αποτέλεσμα ο χώρος αυτός της πυλωτής να παραμένει κοινόχρηστος, χωρίς να παρέχεται αποκλειστική χρήση συγκεκριμένων θέσεων στις διαδίκους. Ως προς το κεφάλαιό της δε αυτό, δεδομένου ότι η ενάγουσα δεν έχει ασκήσει αντίθετη έφεση ή αντέφεση, δεν πλήττεται η εκκαλουμένη με την ένδικη έφεση της εναγόμενης.
Περαιτέρω προέκυψε ότι, τα τελευταία έτη οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων είναι τεταμένες και δεν υφίσταται συνεννόηση σχετικά με τις απαιτούμενες δαπάνες για τις επισκευές, προσθήκες, αλλά και δαπάνες συντήρησης και χρήσης των κοινόχρηστων χώρων της ως ανω πολυκατοικίας και γενικά για ζητήματα γειτνίασής τους, με αποτέλεσμα τους συνεχείς διαπληκτισμούς ανάμεσά τους, αλλά και την επανειλημμένη προσφυγή τους ενώπιον των Δικαστηρίων. Λόγω δε της αδυναμίας λήψης συναινετικών αποφάσεων των διαδίκων – συνιδιοκτητριών και κατόπιν σχετικής, χωρίς αποτέλεσμα, όχλησης από την ενάγουσα προς την εναγόμενη, η πρώτη (ενάγουσα) τοποθέτησε, με δικά της έξοδα, ανελκυστήρα στην εν λόγω τετραώροφη οικοδομή, η ύπαρξη του οποίου προβλεπόταν και από την ως άνω πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας. Για την προσθήκη αυτή κατέβαλε το ποσό των 13.764 €, οπότε η εναγόμενη και οφείλει να της καταβάλει το ποσό που αντιστοιχεί στο ποσοστό συμμετοχής της στις δαπάνες αυτές (480/1000), ήτοι 6.606,72 €, ποσό το οποίο συνομολόγησε και η ίδια πρωτοδίκως ότι οφείλει στην ενάγουσα και προτίθεται να το αποδώσει. Μετά την έκδοση, μάλιστα της εκκαλουμένης απόφασης, η οποία σημειωτέον ως προς το συγκεκριμένο επιδικασθέν κονδύλιο δεν προσβάλλεται με την ένδικη έφεση, η εναγόμενη προέβη στις 22-2-2024 στην κατάθεση του ως άνω ποσού στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων υπέρ της ενάγουσας (βλ. σχετικό Γραμμάτιο παρακατάθεσης του Τ.Π.Δ με αρ. …..). Ακόμη, προέκυψε ότι η ενάγουσα προέβη με δικές της δαπάνες στις κάτωθι εργασίες στα παρακάτω αναφερόμενα κοινόχρηστα μέρη της πολυκατοικίας: Α) Σε καθαρισμό και βαφή του κιγκλιδώματος του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου (με χρώμα σφυρήλατο, μίνιο και διαλυτικό για το οποίο απαιτήθηκε εργασία 2 ημερών), προς αποφυγή σκουριάς, καταβάλλοντας, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%, το ποσό 310 € (βλ. σχετικά την υπ΄αρ. …/3-1-2020 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της τεχνικής εταιρίας με την επωνυμία «……….»). Β) Σε εργασίες µόνωσης της ταράτσας (και ειδικότερα σε εργασία καθαρισµού και τοποθέτηση µονωτικών υλικών, ασφαλτικού γαλακτώµατος, θερµοµονωτικών πλακών, τύπου NEOPOR, γραφιτούχου, αφρού µπετόν για την ενίσχυση της θερµοµόνωσης και δηµιουργίας ρήσεων και ασφαλτόπανου ορυκτής ψηφίδας µε θερµοπλαστικά ελαστοµερή SBS και ασφαλτική µαστίχη) για τις οποίες κατέβαλε το ποσό των 3.000 € (βλ. την από την από 6-6-2020 απόδειξη παροχή υπηρεσιών του ………..). Γ) Σε εργασίες τοποθέτησης στεγάστρου φωταγωγού και υγροµόνωσης µε γαλβανιζέ λαµαρίνα ειδικά διαµορφωµένης µε µονωτική µαστίχη «SIΚAFLEX», 600 ml και προτσίνα 1,5 Χ 6mm, για τις οποίες κατέβαλε το ποσό των 744 € (βλ. το από 19-1-2019 τιµολόγιο παροχής υπηρεσιών του ………….). Το ποσοστό συμμετοχής της εναγόμενης στις δαπάνες αυτές ανέρχεται σε 516/1000, οπότε οφείλει στην ενάγουσα για τις ως άνω εργασίες τα ποσά των: 159,96 € (για τη βαφή του κιγκλιδώματος), 1.548 € (για τη μόνωση της ταράτσας) και 383,90 € (για το στέγαστρο και την υγρομόνωση στον φωταγωγό). Η εναγόμενη – εκκαλούσα υποστηρίζει με τον δεύτερο λόγο της έφεσής της, ότι δεν δικαιούται η ενάγουσα να αναζητήσει από την εναγόμενη (βάσει των διατάξεων του Ν. 3741/1929) την αναλογία αυτής στις ως άνω δαπάνες στις οποίες προέβη και ειδικότερα για τις εργασίες μόνωσης της ταράτσας και τοποθέτησης στεγάστρου στον φωταγωγό και υγρομόνωσης αυτού, καθώς δεν προηγήθηκε σχετική απόφαση της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, ούτε της επέδειξε η ενάγουσα κάποια τεχνική έκθεση μηχανικού, από την οποία να προκύπτει η ύπαρξη επικείμενου κινδύνου, ώστε να απαιτείται η διενέργειά τους. Ο ισχυρισμός, όμως, αυτός και συνεπώς και ο ως άνω λόγος της έφεσης, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι, όπως συνάγεται από τα αναφερόμενα στην αγωγή, προέκυψε δε από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία αλλά και τα διδάγματα της κοινής πείρας, σε συνδυασμό με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, οι εν λόγω εργασίες για τη συντήρηση και επισκευή των ως αν κοινών μερών της οικοδομής ήταν αναγκαίες για τη διατήρηση αυτής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού της και προς αποτροπή άμεσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεων. Πιο συγκεκριμένα, η βαφή των κιγκλιδωμάτων ήταν αναγκαία ώστε να αποτραπεί η οξείδωσή τους, η μόνωση της ταράτσας ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη ώστε να αποτραπεί άμεσος κίνδυνος εμφάνισης υγρασίας και διάβρωσης σε αυτήν, που θα επηρέαζε όλο το κτίριο, καθώς επίσης η τοποθέτηση στεγάστρου στον φωταγωγό ήταν απαραίτητη ώστε να μην εισέρχονται τα νερά της βροχής στο εσωτερικό του, τα οποία λιμνάζοντα εκεί θα αποτελούσαν εστία μόλυνσης αλλά και θα προκαλούσαν επίσης υγρασία στην οικοδομή. Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, λόγω της αναγκαιότητάς τους, οι ανωτέρω δαπάνες μπορούσαν να γίνουν και από την ενάγουσα-συνιδιοκτήτρια της εν λόγω πολυκατοικίας και χωρίς ακόμη απόφαση της γενικής συνέλευσης, δεδομένου μάλιστα ότι εν προκειμένω, δεν υφίσταται Κανονισμός (της πολυκατοικίας), μόνες δε συγκυρίες αυτής είναι οι αντίδικες, οι οποίες, εξαιτίας των τεταμένων σχέσεών τους, δεν δύνανται να συνεννοηθούν, παρά τις οχλήσεις της ενάγουσας. Δικαιούται, επομένως, η τελευταία να αξιώσει την αναλογία στις εν λόγω δαπάνες της έτερης συνιδιοκτήτριας – εναγόμενης με βάση τις διατάξεις της οροφοκτησίας, όπως επίσης εκτέθηκε στη μείζονα σκέψη. Παράλληλα προέκυψε ότι η ενάγουσα έχει καταβάλει το συνολικό ποσό των 2.188 € για τις δαπάνες κοινόχρηστου εργοταξιακού ρεύματος της οικοδομής (μέχρι την περάτωση αυτής), που αφορούν στην παροχή με ……….., για το χρονικό διάστημα από 13-1-2017 έως και 25-5-2020 (βλ. τους προσκομιζόμενους από την ενάγουσα σχετικούς λογαριασμούς της Δ.Ε.Η.), αναλυόμενου ως εξής: για το διάστημα από 13-1-2017 έως 25-9-2017 ποσό 239 €, για το διάστημα από 23-11-2017 έως 22-3-2018 ποσό 132 €, για το διάστημα από 23-3-2018 έως 23-5-2018 ποσό 45 €, για το διάστημα από 23-3-2018 έως 25-7-2018 ποσό 283 €, για το διάστημα από 26-7-20l8 έως 23-9-2018 ποσό 39 €, για το διάστημα από 26-7-2018 έως 22-11-2018 ποσό 281 €, για το διάστημα από 23-11-2018 έως 22-1-2019 ποσό 133 €, για το διάστημα από 23-11-2018 έως 21-3-2019 ποσό 332 €, για το διάστημα από 22-3-2019 έως 23-5-2019 ποσό 134 €, για το διάστημα από 22-3-2019 έως 24-7-2019 ποσό 155 €, για το διάστημα από 25-7-2019 έως 22-9-2019 ποσό 153 €, για το διάστημα από 25-7-2019 έως 24-11-2019 ποσό 10 €, για το διάστημα από 25-11-2019 έως 26-1-2020 ποσό 222 € και για το διάστημα από 26-3-2020 έως 25-5-2020 ποσό 30 €. Δεδομένου δε ότι το ποσοστό συμμετοχής της εναγόμενης στις ως άνω δαπάνες, όπως προεκτέθηκε, είναι 516/1000, οφείλει στην ενάγουσα εκ του ανωτέρω ποσού την αναλογία της εκ ποσού 1.129,01 € (2.188 € χ 516/1000). Μετά το παραπάνω διάστημα και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2020, διακόπηκε η ως άνω προσωρινή παροχή εργοταξιακού ρεύματος, και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε κοινόχρηστη οικιακή παροχή ρεύματος. Όσον αφορά στις δαπάνες της βαφής των κιγκλιδωμάτων του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου, αλλά και των λογαριασμών του κοινόχρηστου εργοταξιακού ρεύματος της οικοδομής, ως ανωτέρω αναφέρθηκαν, η εναγόμενη πρόβαλε πρωτοδίκως τον ισχυρισμό ότι η αναλογία της σε αυτές είχε καταβληθεί για λογαριασμό της στην ενάγουσα από τη μητέρα τους, η οποία κατέθεσε και ως μάρτυρας ανταπόδειξης. Ο ισχυρισμός αυτός ορθά εκτιμήθηκε με την εκκαλουμένη απόφαση ως ένσταση εξόφλησης (416 ΑΚ), την οποία εν συνεχεία απέρριψε ως απαραδέκτως ασκηθείσα, διότι δεν προτάθηκε προφορικά ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου προκειμένου να καταχωρηθεί στα πρακτικά αυτού (άρθρο 591 ΚΠολΔ παρ.1δ). Επομένως, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα στην οικεία μείζονα σκέψη, απαράδεκτα προβάλλεται και στο παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο με τον τέταρτο λόγο της έφεσης της εναγόμενης, καθώς ναι μεν αποτελεί ένσταση που προβάλλεται σε κάθε στάση της δίκης, πλην όμως δεν αποδεικνύεται άμεσα, ήτοι με έγγραφο ή δικαστική ομολογία της αντιδίκου της, όπως απαιτείται. Ακόμη δε κι αν γινόταν δεκτό ότι ο ως άνω ισχυρισμός αποτελεί άρνηση της αγωγής και όχι ένσταση, ώστε να απαιτείται να προταθεί και προφορικά, όπως υποστηρίζει η εναγόμενη στην έφεσή της, σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέος ως αναπόδεικτος, καθώς δεν προκύπτει από κάποιο έγγραφο στοιχείο. Μόνη η κατάθεση της ανωτέρω μάρτυρα ανταπόδειξης δεν αρκεί. Άλλωστε και η ίδια η μάρτυρας αυτή καταθέτει ότι κατέβαλε τις εν λόγω δαπάνες έως τον Σεπτέμβριο του 2019, ενώ η προαναφερθείσα απόδειξη καταβολής των δαπανών για τη βαφή των κιγκλιδωμάτων που προσκομίζει η ενάγουσα είναι μεταγενέστερη (3-1-2020), οι δε λογαριασμοί του εργοταξιακού ρεύματος αφορούν και σε διάστημα πέραν της παραπάνω ημερομηνίας. Επιπροσθέτως, αποδείχθηκε ότι, για τους μήνες Ιανουάριο του έτους 2021 έως και Δεκέμβριο του έτους 2022, ήτοι μετά την αποπεράτωση της οικοδομής, η ενάγουσα έχει καταβάλλει συνολικό ποσό 1.286,66 € που αφορά σε γενικές δαπάνες κοινοχρήστων, ποσό 440 € για τη συντήρηση ανελκυστήρα και ποσό 65 € για ειδικές δαπάνες-έξοδα έκδοσης λογαριασμών κοινοχρήστων (βλ. τις προσκομισθείσες από την ενάγουσα σχετικές μηνιαίες αποδείξεις της εταιρίας «………..»). Από τα ανωτέρω ποσά η εναγόμενη συμμετέχει σε ποσοστό 516/1000 ήτοι ποσό 663,92 € για τις γενικές δαπάνες κοινοχρήστων (1.286,66 χ 516/1000), σε ποσοστό 480/1000 ήτοι ποσό 211,20 € για τις δαπάνες συντήρησης ανελκυστήρα (440 χ 489/1000) και σε ποσοστό 500/1000, ήτοι ποσό 32,50 € για τις ειδικές δαπάνες έκδοσης λογαριασμών κοινοχρήστων (65 χ 500/1000), αναλυόμενα ως εξής αντίστοιχα: Ιανουάριος 2021: 98,72 € (για γενικές δαπάνες) 0 € (για δαπάνες ανελκυστήρα) και 2,50 € (για ειδικές δαπάνες), Μάρτιος- Απρίλιος 2021: 57,38 €, 19,20 € και 2,50 €, Μάιος 2021: 24,95 €, 19,20 € και 2,50 €, Ιούνιος – Ιούλιος 2021: 15,86 €, 19,20 € και 2,50 €, Αύγουστος- Σεπτέμβριος 2021: 40,12 €, 19,20 € και 2,50 €, Οκτώβριος 2021: 57,38 € 19,20 € και 2,50 €, Νοέμβριος 2021: 34,59 €, 0 € και 0 €, Δεκέμβριος 2021: 68,76 €, 0 € και 2,50 €, Ιανουάριος – Μάρτιος 2022: 30,18 €, 38,40 € και 2,50 €, Απρίλιος – Μάιος 2022: 42,96 € 19,20 € και 2,50 €, Ιούνιος- Ιούλιος 2022: 62,78 €, 19,20 € και 2,50 €, Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2022, 40,12 €, 19,20 € και 2,50 €, Οκτώβριος – Νοέμβριος 2022: 20,88 €, 19,20 € και 2,50 € και Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2022: 69,24 €, 0 € και 2,50 €. Ωστόσο, προέκυψε ότι η ενάγουσα είχε κλειδώσει τον ανελκυστήρα με ειδικό κωδικό ασφαλείας, ώστε να μην δύναται να τον χρησιμοποιεί η εναγόμενη, καθότι δεν είχε πληρώσει τις δαπάνες τοποθέτησης αυτού. Ως εκ τούτου, η εναγόμενη δεν οφείλει το ως άνω αναλογούν στις ιδιοκτησίες της ποσό των 211,20 € για συντήρηση ανελκυστήρα, καθώς αυτή δεν μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει, όπως δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και ως προς την κρίση του αυτή δεν πλήττεται η εκκαλουμένη με την έφεση. Άρα, για τις ως άνω αιτίες (γενικές και ειδικές δαπάνες κοινοχρήστων για το προαναφερθέν διάστημα, η εναγόμενη οφείλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 696,42 € (663,92 € + 32,50 €). Από το ποσό αυτό πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 40 ευρώ, που αποτελεί την αναλογία της ενάγουσας από το συνολικό ποσό των 80 ευρώ, που κατέβαλε η εναγόμενη για την απόφραξη του φρεατίου της πολυκατοικίας, όπως προκύπτει από την υπ΄αρ. …../28-4-2021 απόδειξη του ……… – υδραυλικού, γενομένης δεκτής, ως προς το ποσό αυτό, της σχετικής ένστασης συμψηφισμού (άρθρ. 440 επ. ΚΠολΔ), που πρόβαλε η εναγόμενη – εκκαλούσα. Η ένσταση αυτή, ανεξάρτητα αν δεν είχε παραδεκτώς ασκηθεί, λόγω μη προφορικής πρότασής της ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως έκρινε το τελευταίο με την εκκαλουμένη, δεδομένου ότι η εν λόγω ένσταση μπορεί να προβληθεί σε κάθε στάση της δίκης (άρθρ. 442 ΑΚ, σε συνδυασμό με άρθρ. 527 περ. 3 ΚΠολΔ και όσων αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη), παραδεκτώς προβάλλεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με τον πέμπτο λόγο της έφεσης, εφόσον αποδεικνύεται παραχρήμα, ήτοι με την ως άνω έγγραφη απόδειξη. Ως προς το ποσό, όμως, των 6.820 ευρώ, που, με τον ίδιο λόγο της έφεσης, προτείνει η εναγόμενη προς συμψηφισμό με τις επίδικες απαιτήσεις της ενάγουσας και αφορά στην αξία των υλικών και των εργασιών για το βάψιμο των κοινόχρηστων χώρων, τις οποίες, όπως υποστηρίζει η εναγόμενη, πραγματοποίησε μόνη της, ποσό που θα απαιτείτο να καταβληθεί, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, αν η διενέργεια των εργασιών αυτών ανατίθετο σε κάποιον ελαιοχρωματιστή, (επικαλούμενη τη χωρίς ημερομηνία προσφορά του . ………), η εν λόγω ένσταση είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη. Κι αυτό διότι, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι η εναγόμενη προέβη η ίδια και μάλιστα σε τόσο εκτεταμένες εργασίες ελαιοχρωματισμού των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας, εργασίες που άλλωστε περιέχονται, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, στις γενικές εργασίες ελαιοχρωματισμού στο πλαίσιο της αποπεράτωσης της οικοδομής από τα συνεργεία που ανέλαβαν την εκτέλεση του έργου. Εξάλλου, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, δεν αποδείχθηκε ότι ο απεικονιζόμενη στις φωτογραφίες που προσκομίζει η ενάγουσα, κηλίδα γκρι χρώματος στο τεντόπανο του διαμερίσματος του δευτέρου ορόφου ιδιοκτησίας της, προήλθε από τις εργασίες βαφής, που διενήργησε η εναγόμενη στο στηθαίο της πρόσοψης του δικού της διαμερίσματος του τρίτου ορόφου, τον Ιούνιο του 2019. Ενόψει ότι η τελευταία αρνείται το περιστατικό αυτό, καθώς και ότι διενήργησε τέτοιου είδους εργασίες στο διαμέρισμά της κατά τον ως άνω χρόνο, μόνη η φωτογραφία ενός τεχνίτη που προσκομίζει η ενάγουσα στον εξώστη ενός διαμερίσματος, ακόμη κι αν αυτό είναι της εναγόμενης, δεν αρκεί για να οδηγήσει το παρόν Δικαστήριο σε πλήρη δικανική πεποίθηση προ τούτο, δεδομένου ότι καμία από τις ως άνω φωτογραφίες δεν φέρουν ημερομηνία, προκειμένου να προκύψει η χρονική εγγύτητα των ανωτέρω γεγονότων και επομένως και ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της βαφής στο στηθαίο του διαμερίσματος της εναγόμενης και της δημιουργίας της κηλίδας στο τεντόπανο της ενάγουσας. Πέραν τούτου, η κηλίδα αυτή, ουδεμία επιρροή ασκεί στη λειτουργικότητα της τέντας, ώστε να πρόκειται για καταστροφή αυτής, αλλά μόνο στην αισθητική της. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε ότι η εναγόμενη είναι υπαίτια για την πρόκληση της ως άνω ζημίας στο τεντόπανο της ενάγουσας, επιδικάζοντάς της ως αποζημίωση το ποσό των 300 ευρώ και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη ένεκα αυτής, το ποσό των 50 ευρώ, έσφαλε και δεν εκτίμησε ορθά τις αποδείξεις, όπως βάσιμα παραπονείται η εναγόμενη με τον τρίτο λόγο της ένδικης έφεσής της. Συνεπώς, κατά τα αναλυτικά προεκτεθέντα, η εναγόμενη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα, για τις ως άνω αιτίες, το συνολικό ποσό των [6.606,72 € + 159,96 € + 1.548 € + 383,90 € + 1.129,01 € + 659,12 € (699,12 – 40 €)=] 10.484,01 ευρώ, γενομένης εν μέρει δεκτής της αγωγής ως προς το ποσό αυτό και ως ουσιαστικά βάσιμης.
Κατόπιν τούτων, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, στο βαθμό που κατέληξε σε διαφορετική κρίση με το παρόν, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Πρέπει, συνεπώς, κατά τους βάσιμους περί τούτου ως άνω λόγους της έφεσης να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολο της, ήτοι και ως προς το μη ανατρεπόμενο μέρος της, για την ενότητα της εκτέλεσης (βλ. Σαμουήλ ‘’Η έφεση’’, εκδ. 2009, σελ. 447). Ακολούθως, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη έφεση ως βάσιμη και κατ΄ ουσία και αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί, κατ΄ ουσία η αγωγή, κατά τις ως άνω διατάξεις της, πρέπει να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 10.484,01 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα θα συμψηφιστούν συνολικά μεταξύ των διαδίκων λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρ. 179 εδ.α και 183 ΚΠολΔ), ενώ πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του αναφερομένου στο διατακτικό της παρούσας απόφασης παραβόλου της έφεσης, στην καταθέσασα αυτό εκκαλούσα, κατ΄άρθρο 465 παρ.3 εδ.ε ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση τυπικά και εν μέρει κατ΄ουσία.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ΄αρ. 1784/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε τη διαφορά των διαδίκων κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (διαφορές από τη σχέση της κατ΄ ορόφους ιδιοκτησίας).
Κρατεί την αγωγή.
Δικάζει επί της ουσίας την υπόθεση.
Δέχεται εν μέρει την από 13-12-2022 και με Ε.Α.Κ. …../2023 αγωγή.
Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των δέκα χιλιάδων τετρακοσίων ογδόντα τεσσάρων ευρώ και ενός λεπτού (10.484,01 ευρώ), με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας συνολικά μεταξύ των διαδίκων.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου της έφεσης (e-παράβολο με αρ. …………./2023, ποσού 100 ευρώ) στην καταθέσασα αυτό εκκαλούσα.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 16 Ιουλίου 2024, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ
