Σε αυτήν γνωστοποιεί στους ανακόπτοντες δανειολήπτες το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού, χωρίς όμως να καταγγέλλει συγχρόνως και την σύμβαση πίστωσης, έκρινε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανίων.
Άκυρη κρίθηκε η έκδοση διαταγής πληρωμής τράπεζας, μετά την προσφυγή δανειοληπτών οι οποίοι υποστήριξαν πως ουδέποτε ενημερώθηκαν για το κλείσιμο του επίμαχου (αλληλόχρεου) λογαριασμού, αλλά ούτε υπήρξε η απαιτούμενη καταγγελία της σύμβασης.
Σε αυτήν την κρίση κατέληξε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανίων ακυρώνοντας τη διαταγή πληρωμής, που είχε επικυρωθεί με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, θεωρώντας πως η τράπεζα δεν προσκόμισε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.
Όπως ανέφεραν οι δανειολήπτες στην προσφυγή τους στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανίων κατά απόφασης για διαταγή πληρωμής των οφειλών τους, η διαταγή «εκδόθηκε χωρίς να γίνεται έγγραφη απόδειξη της από 12-02-2016 καταγγελίας της σύμβασης πίστωσης δι’ ανοικτού (αλληλόχρεου) λογαριασμού, αλλά στηρίχθηκε μόνον στην από 01-06-2016 εξώδικη δήλωση της δανείστριας τράπεζας, που επιδόθηκε σε έκαστο εξ αυτών στις 03-06-2016, με την οποία τους γνωστοποιείται το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού, χωρίς όμως να καταγγέλλεται συγχρόνως και η σύμβαση πίστωσης. Ότι επιπλέον, στην περίπτωση που ήθελε θεωρηθεί ότι οι εξώδικες δηλώσεις της καθ’ ης η ανακοπή αποτελούν καταγγελία της σύμβασης πίστωσης, τότε το χρεωστικό κατάλοιπο θα έπρεπε να είναι ληξιπρόθεσμο και απαιτητό από την 3η-06-2016 και όχι την 12η-02-2016».
Νέο δικαστικό “πάγωμα” σε διαταγή πληρωμής: Δεν προσκόμισε έγγραφο για καταγγελία της σύμβασης
Ωστόσο, όπως αναφέρει το Δικαστήριο, «η καθ’ ης η ανακοπή δεν προσκόμισε κατά την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής έγγραφο από το οποίο να προκύπτει ότι η ίδια κατήγγειλε την σύμβαση πίστωσης και προέβη στο οριστικό κλείσιμο του τηρηθέντος στα πλαίσια αυτής λογαριασμού στις 12-02-2016, όπως απαιτείτο για την έγγραφη απόδειξη της απαίτησής της και την έγκυρη έκδοση διαταγής πληρωμής και όπως υποχρεούνταν δυνάμει του όρου 10 της σύμβασης πίστωσης, σύμφωνα με τον οποίο η καταγγελία της Σύμβασης και το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού επέρχονται από και με την κοινοποίηση στο Συνεταίρο και μόνο της εξωδίκου δήλωσης – καταγγελίας της Τράπεζας προς αυτόν με την οποία του γίνεται γνωστό το κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού και το προκύπτον χρεωστικό σε βάρος του κατάλοιπο το οποίο κατάλοιπο υπόσχεται ο Συνεταίρος να καταβάλλει αμέσως”.
Ειδικότερα, από την επισκόπηση της αίτησης για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής και των προσκομιζόμενων για την έκδοσή της εγγράφων από την καθ’ ης η ανακοπή, δεν προκύπτει ότι την 12η-02-2016 έλαβε χώρα έγγραφη καταγγελία της σύμβασης πίστωσης ούτε έγγραφη κοινοποίηση αυτής στους κατά το χρόνο εκείνο οφειλέτες της».
Οι ισχυρισμοί της τράπεζας: Τι ανέφερε στην εξώδικη δήλωση
Περαιτέρω δε βάσει του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χανίων «από την επισκόπηση της από 01-06-2016 εξώδικης επιστολής, που επιδόθηκε στους ανακόπτοντες στις 03-06-2016 και προσκομίστηκε για την έγγραφη απόδειξη της επιδικαζόμενης με την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής απαίτησης και του ποσού αυτής, προκύπτει ότι αυτή δεν συνιστά καταγγελία της σύμβασης πίστωσης, αλλά μόνον εξώδικη δήλωση της δανείστριας τράπεζας με την οποία γνωστοποιεί στους ανακόπτοντες το οριστικό κλείσιμο του λογαριασμού, χωρίς όμως να καταγγέλλει συγχρόνως και την σύμβαση πίστωσης».
Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι «με την εν λόγω εξώδικη δήλωση η καθ’ ης η ανακοπή γνωστοποιεί στους ανακόπτοντες, κατά το μέρος που ενδιαφέρει εν προκειμένω επί λέξει τα ακόλουθα: “Ήδη με την παρούσα σας δηλώνουμε ότι σύμφωνα με σχετικό όρο της προαναφερόμενης σύμβασης πιστώσεως με ανοικτό λογαριασμό, σε συνδυασμό με το άρθρο 112 του ΕισΝΑΚ, καταγγείλαμε οριστικά τη σύμβαση και τους λογαριασμούς αυτούς στις 12-02-2016 το κατάλοιπο των οποίων ανέρχονταν στο συνολικό ποσό των Ευρώ … (784.641.35) … οφειλόμενο το ως άνω συνολικό ποσό πλέον τόκων υπερημερίας, ανατοκισμών, εισφορών και λοιπών εξόδων από την επομένη του κλεισίματος του λογαριασμού (13/02/2016) έως πλήρους εξοφλήσεως”, συνεπώς προβαίνει σε γνωστοποίηση απλώς ήδη γενομένης σε παρελθόντα χρόνο καταγγελίας της σύμβασης πίστωσης. Μάλιστα η ίδια η καθ’ ης η ανακοπή αναφέρει στην αίτησή της για την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής ότι εκ περισσού γνώρισε στους ανακόπτοντες την από 12-02-2016 καταγγελία της στις 03-06-2016, αξιώνοντας τόκους από την επομένη αυτής (13-02-2016)».
Άλλωστε, τονίζεται πως «στην από 01-06-2016 εξώδικη δήλωσή της, η καθ’ ης η ανακοπή μνημονεύει μόνο την από 12-02-2016 καταγγελία της χωρίς να αναφέρει ότι αυτή περιβλήθηκε τον έγγραφο τύπο και σε ποιον όρο της σύμβασης πίστωσης στηρίζεται, με αποτέλεσμα, λαμβανομένου υπόψη και του κατά κανόνα ατύπου των δικαιοπραξιών (άρθρο 158 ΑΚ) να προκύπτει μόνο ότι έχει συντελεστεί άτυπη καταγγελία. Ακόμη δεν αποδεικνύεται εγγράφως η περιέλευση της από 12-02-2016 καταγγελίας στην εταιρία περιορισμένης ευθύνες με την επωνυμία … ως πιστούχο, στην δεύτερη ανακόπτουσα και στον μη διάδικο … του … που τότε ήταν ακόμα εν ζωή, ούτε στους εδώ ανακόπτοντες».
Δεν αρκεί η συντέλεση άτυπης καταγγελίας
Σύμφωνα, όμως, με το Δικαστήριο «η αποδεικνυόμενη ως γενόμενη γνωστοποίηση εκ μέρους της καθ’ ης η ανακοπή ότι συντελέσθηκε άτυπη καταγγελία δεν αρκεί, παρά τα περί του αντιθέτου και αβασίμως ισχυριζόμενα από την καθ’ ης η ανακοπή, για την έγγραφη απόδειξη της επιδικαζόμενης με την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής απαίτησης και του ποσού της, διαδικαστική προϋπόθεση που πρέπει να πληρούται προκειμένου να εκδοθεί έγκυρα διαταγή με την επισήμανση ότι η ίδια αποδεικνυόμενη ως περιελθούσα στους ανακόπτοντες άτυπη καταγγελία θα αρκούσε για την αξίωση της επιδικαζόμενης απαίτησης με την άσκηση αγωγής. Συνακόλουθα των ανωτέρω, ο υπό κρίση λόγος της ανακοπής πρέπει να γίνει δεκτός ως και κατ’ ουσίαν βάσιμης, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων ανακοπής».
Για τους λόγους αυτούς καταλήγει: «Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή και ως κατ’ ουσία βάσιμη, κατά παραδοχή του πρώτου σκέλους του τέταρτου λόγου αυτής και να ακυρωθεί η ανακοπτόμενη υπ’ αριθμό ./2023 διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χανίων, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό».
