Αγωγή αποζημίωσης κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ κατά Δήμου, με την
οποία ζητείται αποζημίωση για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας που
υπέστησαν οι ενάγοντες από τη μείωση της αξίας του ακινήτου τους κατά ποσοστό
30%, βάσει του συστήματος των αντικειμενικών αξιών, εξαιτίας της παράνομης
παράλειψης των οργάνων του εναγομένου να προβούν σε εφαρμογή του σχεδίου
πόλης και υλοποίηση των κοινόχρηστων χώρων, χρηματική ικανοποίηση λόγω της
παράνομης προσβολής της προσωπικότητάς τους (57 ΑΚ) από τη στέρηση των
κοινόχρηστων οδών και επιπλέον ποσό για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης
(932 ΑΚ), λόγω της ψυχικής ταλαιπωρίας που υπέστησαν από τις ανωτέρω
παράνομες παραλείψεις των οργάνων του εναγομένου – H Διοίκηση έχει
υποχρέωση να προβαίνει στις αναγκαίες ενέργειες για την εφαρμογή εγκεκριμένης
πολεοδομικής μελέτης ή εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου στο σύνολό τους.
Τούτο εξυπηρετεί, πέραν του γενικού συμφέροντος της πολεοδομικής οργάνωσης
μιας περιοχής, και τα εναρμονισμένα προς το δημόσιο συμφέρον ατομικά
δικαιώματα των ιδιοκτητών ακινήτων της ρυμοτομούμενης περιοχής, τα οποία
συνίστανται τόσο στην αξιοποίηση της ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τους ορισμούς της
πολεοδομικής μελέτης, όσο και στη δυνατότητα χρήσης κοινόχρηστων χώρων, ως
απόρροια του δικαιώματος στο περιβάλλον, υπό την έννοια της λειτουργικότητας
και της ανάπτυξης των οικισμών. Περαιτέρω, η πολεοδομική μελέτη δημιουργεί
εύλογη προσδοκία στους ιδιοκτήτες για την υλοποίηση του σχεδίου πόλης,
υποχρεώνοντας τη Διοίκηση να προβεί, εντός εύλογου χρόνου και δίχως
αναιτιολόγητες καθυστερήσεις, στις απαραίτητες νομικές και υλικές ενέργειες που απολήγουν στη δημιουργία των προβλεπόμενων κοινόχρηστων χώρων. Εν
προκειμένω, ο εναγόμενος Δήμος, μολονότι για την περιοχή στην οποία βρίσκεται
το συγκεκριμένο ακίνητο των εναγόντων υπάρχει ρυμοτομικό σχέδιο, που έχει
εγκριθεί και ισχύει ήδη με το ΒΔ της 15ης.7.1967, δεν είχε προβεί, έως και την
κατάθεση της υπό κρίση αγωγής, στο σύνολο των απαραίτητων ενεργειών
(σύνταξη πράξης εφαρμογής, καταβολή αποζημιώσεων στους δικαιούχους,
διάνοιξη και κατασκευή των κοινόχρηστων χώρων και εν προκειμένω του δρόμου,
με τον οποίο συνορεύει το ακίνητο των εναγόντων). Υπό τα δεδομένα αυτά και
ενόψει του μακρού χρόνου που παρήλθε από την έγκριση του ρυμοτομικού
σχεδίου (50 και πλέον έτη), χωρίς να προκύπτει από συγκεκριμένα στοιχεία ότι
συνέτρεχε νομικό ή πραγματικό κώλυμα που εμπόδιζε αιτιολογημένα την
υλοποίησή του, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εναγόμενος Δήμος παραβίασε τις ως
άνω νόμιμες υποχρεώσεις του. Κατά συνέπεια, στοιχειοθετείται εν προκειμένω
παρανομία των οργάνων του εναγομένου κατά τα άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ.
Όσον αφορά στο πρώτο αίτημα της αγωγής, παρά το γεγονός ότι προσκομίστηκε
έκθεση εκτίμησης περί μείωσης της αξίας του ένδικου ακινήτου κατά 30%, βάσει
του συστήματος των αντικειμενικών αξιών, το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα λόγω
μη πρόσφορης απόδειξης του ανωτέρω ποσοστού. Περαιτέρω, όσον αφορά στα
άλλα δύο αιτήματα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η παρανομία του εναγομένου ήταν
αντικειμενικά ικανή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, να προξενήσει, όπως και
πράγματι προξένησε, ηθική βλάβη στους ενάγοντες, συνιστάμενη στην ταλαιπωρία
τους, αφενός λόγω της επί μακρόν μη υλοποίησης του εγκεκριμένου ρυμοτομικού
σχεδίου, αφετέρου λόγω της μη ευχερούς πρόσβασης στο εν λόγω ακίνητο μέσω
διανοιχθείσης κοινόχρηστης οδού – Δέχεται εν μέρει την αγωγή. Επιδικάζει
χρηματική ικανοποίηση