ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 604/2024 Μεταβίβαση επικαρπίας και ψιλής κυριότητας σε διεκδίκηση ακινήτου

Αριθμός    604/2024

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα 4^ο

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη και Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη-Εισηγητή  και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την ………….,  για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) …………, 2) ……….., 3) ………….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Δήμο Παπαδήμο [Σκαλτσάς, Παπαδήμος, Μηλιώτη Δικηγορική Εταιρεία], με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ:  1) …………., 2) ……….., 3) …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Δημήτριο Καλλίγερο, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.

Οι εκκαλούντες άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 25.7.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ……../2019) αγωγή τους κατά των εφεσίβλητων, επί της οποίας εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η 2832/2022  απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, η οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως προς τους πρώτο και τρίτο των εναγόμενων και απέρριψε αυτή ως προς τον δεύτερο εναγόμενο.

Την τελευταία αυτή απόφαση προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες με την από  5.1.2023 έφεσή τους που κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 5.1.2023 με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …/2023. Ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 18.1.2023, με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …../2023,  οπότε δικάσιμος ορίστηκε η 7.12.2023, από την οποία η υπόθεση αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξε τους ισχυρισμούς τους με τις προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα φέρεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου μετ’ αναβολή από το πινάκιο προς συζήτηση από την αρχική δικάσιμο της 7.12.2023, κατ’άρθρο 226 παρ.4 σε συνδυασμό με το άρθρο 498 παρ.2 τελ. εδ. ΚΠολΔ, η από 5.1.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …./2023         και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …../2023) έφεση των ………… κατά των ………….. προς εξαφάνιση εν μέρει της 2832/2022 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία), το οποίο δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων την από 25.7.2019 (με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …../2019) αγωγή των εκκαλούντων κατά εφεσίβλητων, δέχθηκε εν μέρει αυτή ως προς τους πρώτο και τρίτο των εναγόμενων και την απέρριψε ως προς τον δεύτερο εναγόμενο. Η έφεση ασκήθηκε νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι χωρίς να αποδεικνύεται επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης από τον ένα διάδικο στον άλλο, η έφεση ασκήθηκε στις 5.1.2023, πριν περάσει διετία από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης στις 12.9.2022. Επομένως, η έφεση, η οποία αρμοδίως (άρθρο 19 ΚΠολΔ) εισήχθη ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, για να συζητηθεί με την τακτική διαδικασία, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατ’ άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ. Εξάλλου, σημειώνεται ότι για το παραδεκτό του ένδικου μέσου έχει κατατεθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ.3 Α στοιχ.γ’ ΚΠολΔ, το με κωδικό ……………….. e- Παράβολο του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ποσού 150 ευρώ (βλ. συνημμένο στο εφετήριο αντίγραφο του e- παράβολου και την από 30.12.2022 βεβαίωση πληρωμής).

Με την από 25.7.2019 αγωγή τους οι ενάγοντες ιστορούσαν ότι τυγχάνουν ο πρώτος εξ αυτών επικαρπωτής και ο δεύτερος ψιλός κύριος ενός οικοπέδου εμβαδού μετά την εφαρμογή του ρυμοτομικού σχεδίου 101,18 τ.μ., μετά του επ’ αυτού ισογείου οικίσκου με χρήση κατοικίας, ευρισκόμενου στην παραθαλάσσια περιοχή ……… στον οικισμό …………… Κυθήρων, όπως αυτό αναλυτικά περιγράφεται κατά έκταση και όρια στην αγωγή, το οποίο συνορεύει νότια με «εμπασιά», ήτοι ιδιωτικό δρομίσκο επιφάνειας 66,92 τ.μ., όπως αυτός επίσης περιγράφεται αναλυτικά κατά θέση και όρια στο δικόγραφο της αγωγής και ο οποίος (δρομίσκος) ενώνει το ακίνητό τους με τον δημόσιο δρόμο και αποτελεί στην πραγματικότητα παρακολούθημα και μέρος του όλου ακινήτου τους, το οποίο (ακίνητο) απέκτησαν (κατά επικαρπία και ψιλή κυριότητα, αντίστοιχα) δυνάμει του υπ’ αριθ. …………./6.4.2000 συμβολαίου της συμβ/φου Κυθήρων ………., νομίμως μεταγεγραμμένου, από τη …………στην οποία είχε περιέλθει δυνάμει κληρονομικής διαδοχής, συνταχθείσας σχετικά της υπ’ αριθ. ………../1981 συμβολαιογραφικής πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβ/φου Κυθήρων …………. νομίμως μεταγεγραμμένης, κατά τα ειδικώς εκτιθέμενα στο δικόγραφο της αγωγής. Ότι το ανωτέρω ακίνητο ιδιοκτησίας τους συνορεύει νοτίως με ακίνητο ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου, ήτοι με οικόπεδο έκτασης 455,39 τ.μ., που βρίσκεται στο ίδιο με αυτούς οικοδομικό τετράγωνο (Ο.Τ. …………), το οποίο ο ανωτέρω απέκτησε δυνάμει του υπ’ αρ. …………/18.12.2015 συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβ/φου Κυθήρων ……….., νομίμως μεταγεγραμμένου. Ότι η τρίτη ενάγουσα τυγχάνει αποκλειστική κυρία ενός οικοπέδου μετά της επ’ αυτού κατοικίας στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο και νοτίως του οικοπέδου του α’ εναγόμενου, το οποίο συνορεύει τόσο με την ιδιοκτησία του πρώτου εναγόμενου, όσο και με τον προαναφερθέντα ιδιωτικό δρομίσκο και το οποίο απέκτησε δυνάμει των αναφερόμενων στην αγωγή τίτλων (συμβόλαια αγοράς των ετών 1970 και 1975) μετά από συνένωση, από την δικαιοπάροχό της, ………….. Ότι ο πρώτος εναγόμενος, αφού πέτυχε την έγκριση δόμησης και την έκδοση της υπ’ αριθ. …………/21.2.2017 άδειας δόμησης από την αρμόδια Πολεοδομία, προκειμένου να ξεκινήσει την κατασκευή κατοικίας στο ανωτέρω οικόπεδο ιδιοκτησίας του, χρησιμοποίησε δια των προστηθέντων του (και δη δια του τρίτου εναγόμενου εργολάβου) εκσκαφείς και μπουλντόζες, μπαζώνοντας παράνομα την παραλία στην οποία άνοιξε δρόμο αλλά και καταστρέφοντας μέρος των περιουσιών των δύο πρώτων εναγόντων, όπως οι ζημίες αυτές περιγράφονται στο δικόγραφο της αγωγής. Ότι αφού οι ενάγοντες προσέφυγαν ενώπιον των διοικητικών Δικαστηρίων, αιτούμενοι την ακύρωση των ανωτέρω διοικητικών πράξεων (έγκρισης και άδειας δόμησης), ο πρώτος εναγόμενος διαβλέποντας ότι αυτές θα ακυρωθούν μεταξύ άλλων και διότι αφορούν τη μη νόμιμη δόμηση σε μη άρτιο οικόπεδο, κατάρτισε με τον δεύτερο εναγόμενο το υπ’ αριθ. …./11.7.2017 συμβόλαιο αγοράς οικοπέδου και πράξης συνένωσης οικοπέδων της συμβ/φου Κυθήρων ………. νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (τ. …., αρ…..), με το οποίο ο δεύτερος εναγόμενος φέρεται να μεταβίβασε λόγω πώλησης στον πρώτο εναγόμενο, μια εδαφική λωρίδα έκτασης 66,92 τ.μ. εντός του ίδιου ως άνω Ο.Τ. (…..), όπως ειδικότερα περιγράφεται εκεί κατά θέση και όρια, ήτοι τον ανωτέρω περιγραφέντα ιδιωτικό δρομίσκο- «εμπασία», που ενώνει την οικία των δύο πρώτων εναγόντων με τον δημόσιο δρόμο και η οποία κατά τους ισχυρισμούς τους αποτελεί ιδιοκτησία δική τους (και δεν έχουν απλώς σε αυτή δουλεία διόδου, όπως αναφέρεται στο εν λόγω συμβόλαιο), με σκοπό, κατόπιν συνένωσης της εδαφικής αυτής λωρίδας με το όμορο οικόπεδο του πρώτου εναγόμενου, έκτασης 455,39 τ.μ., να το καταστήσει άρτιο και οικοδομήσιμο (με απαιτούμενη για την αρτιότητα στην περιοχή επιφάνεια τα 500 τ.μ.), ώστε να ανεγερθεί σε αυτό οικοδομή κατά παράβαση της πολεοδομικής νομοθεσίας με άμεσα δυσμενείς επιπτώσεις από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος φυσικού χώρου. Ότι, ωστόσο, την ανωτέρω εδαφική λωρίδα την είχαν αποκτήσει σε προγενέστερο χρόνο οι ίδιοι (δύο πρώτοι ενάγοντες), κατά επικαρπία και ψιλή κυριότητα αντίστοιχα, δυνάμει του υπ’ αριθ. ………./6.4.2000 συμβολαίου αγοράς της συμβ/φου Κυθήρων, ……….. (ήτοι του τίτλου κτήσεως του προαναφερθέντος οικοπέδου τους, εκτάσεως 101,18 τ.μ.), κατά την ορθή ερμηνεία του οποίου (συμβολαίου), σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των επικαλούμενων στην αγωγή τίτλων κτήσεως των δικαιοπαρόχων τους, η ως άνω εδαφική λωρίδα εκτάσεως 66,92 τ.μ., αποτελεί παρακολούθημα της ιδιοκτησίας τους. Ότι επικουρικά απέκτησαν την επικαρπία και την ψιλή κυριότητα αντίστοιχα, της ανωτέρω εδαφικής λωρίδας με τακτική, άλλως με έκτακτη χρησικτησία, ασκώντας τις αναλυτικά περιγραφόμενες στην αγωγή πράξεις φυσικής εξουσίασης της επίδικης έκτασης, ήδη από το έτος 2000, όπως άλλωστε είχαν πράξει και οι δικαιοπάροχοί τους αδιαλείπτως από το έτος 1963. Ότι συνεπώς, η μεταβιβαστική συμφωνία που περιέχεται στο υπ’ αριθ. ………../11.7.2017 συμβόλαιο αγοράς οικοπέδου και πράξη συνένωσης της συμβ/φου Κυθήρων ……… είναι άκυρη, διότι κατά την κατάρτιση αυτού η ως άνω εδαφική λωρίδα ανήκε στους δύο πρώτους ενάγοντες και ο δεύτερος εναγόμενος δεν ήταν κύριος αυτής, άλλως ως δικαιοπραξία αντίθετη σε απαγορευτική διάταξη νόμου, διότι η έκταση αυτή προήλθε από παράνομη κατάτμηση εκ μέρους της μητέρας του β’ εναγόμενου ήτοι από αρχική επιφάνεια 450,86 τ.μ. χωρίστηκαν και προέκυψαν δύο ακίνητα επιφάνειας το πρώτο 383,94 τ.μ. που μεταβιβάστηκε στον αγοραστή …………. και το επίδικο επιφάνειας 66,92 τ.μ., ενώ δεν νοείται κατάτμηση με χρησικτησία, όταν ο χρησιδεσπόζων θεωρεί τον εαυτό του κύριο της ευρύτερης έκτασης, καθότι στο ως άνω συμβόλαιο αναφέρεται ότι η δικαιοπάροχος του πωλητή (μητέρα του β’ εναγόμενου) του το είχε μεταβιβάσει με άτυπη προφορική δωρεά το έτος 1997 με παράλληλη επίκληση των διατάξεων περί χρησικτησίας, κατά τα ειδικώς στην αγωγή εκτιθέμενα, στη δε μητέρα του φέρεται να περιήλθε εξ αγοράς κατ’ ευρύτερη έκταση δυνάμει του εκεί αναφερόμενου συμβολαίου αγοραπωλησίας. Ότι επιπλέον, λόγω της επαπειλούμενης παραβίασης της πολεοδομικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας γεννάται στα πρόσωπα των εναγόντων αξίωση παράλειψης προσβολής του περιβάλλοντος ως έκφρασης της προσωπικότητάς τους εκ της επίκλησης και χρήσης του ως άνω συμβολαίου. Ότι, ειδικότερα, ο πρώτος εναγόμενος από την άνοιξη του έτους 2017 προβαίνει δια των προστηθέντων του και δη δια του τρίτου εναγόμενου εργολάβου, στις αναφερόμενες στο δικόγραφο ενέργειες με τις οποίες διαταράσσει τα δικαιώματα επικαρπίας και ψιλής κυριότητας των δύο πρώτων εναγόντων στην επίδικη εδαφική λωρίδα επιφάνειας 66,92 τ.μ. (διέλευση και στάθμευση οχημάτων, εναπόθεση πραγμάτων, πρόκληση φθορών στο τοιχίο, τοποθέτηση βρύσης και μετρητή νερού εντός του δρομίσκου κ.ά.). Ότι ο τρίτος εναγόμενος επιχειρώντας από την άνοιξη του έτους 2017, εργασίες παράνομης ανοικοδόμησης (ελλείψει νόμιμης πολεοδομικής έγκρισης και άδειας δόμησης) στο οικόπεδο του πρώτου εναγόμενου, με οχήματα και μηχανήματα που διέρχονταν συστηματικά από την παραπάνω εμπασία, και ενεργώντας κατ’ εντολή και υπό τις οδηγίες του πρώτου εναγόμενου, προκάλεσε, από έλλειψη επιμέλειας την οποία όφειλε και μπορούσε να επιδείξει ως προς την προστασία των γειτονικών ιδιοκτησιών, φθορές στην ιδιοκτησία των δύο πρώτων εναγόντων και ειδικότερα: α) κατέστρεψε μερικώς το τσιμεντένιο τοιχίο, που είναι τοποθετημένο επί της εμπασίας και την οριοθετεί από το οικόπεδο του πρώτου εναγόμενου, καθώς και ολοσχερώς τρία κολωνάκια, ύψους περίπου 70 εκ. και διαμέτρου 12 εκ., κατασκευασμένα από υλικό ελενίτ, που βρίσκονταν τοποθετημένα πάνω στο τοιχίο αυτό για τον ίδιο σκοπό, το κόστος αποκατάστασης των οποίων ανέρχεται στο ποσό των 3.000 ευρώ, ενώ πρόσφατα, πιθανότατα εντός του έτους 2019, έσπασε την αυλόπορτα και κατέστρεψε την κλειδαριά της αυλόπορτας, το κόστος αποκατάστασης της οποίας ανέρχεται στο ποσό των 200 ευρώ. Ότι η συνολική ζημία τους από τις καταστροφές αυτές ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 3.200 ευρώ, το οποίο απαιτείται να δαπανηθεί για την αποκατάστασή τους, κατά τα στο δικόγραφο της αγωγής εκτιθέμενα και β) κατά τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του έτους 2017 χρησιμοποίησε εκσκαφείς για εργασίες παράνομης ανοικοδόμησης στο οικόπεδο του πρώτου εναγόμενου, καθώς και για τη διάνοιξη δρόμου στην παραλία, κατά την πραγματοποίηση των οποίων (εργασιών) προκάλεσε ράγισμα στο πλινθόκτιστο τοιχάκι μπροστά (προς την πλευρά της παραλίας και της θάλασσας) και στο πλάι της αυλής του οικοπέδου τους, φθορά στις απολήξεις του μπροστινού και πλαϊνού τμήματος του ανάγλυφου της ιδιοκτησίας τους προς την πλευρά της παραλίας και του βοτσαλωτού σε όλη την έκτασή του (30 τ.μ.), με αποτέλεσμα η αυλή της ιδιοκτησίας τους να έχει χάσει το εδαφικό φυσικό της έρεισμα και να κινδυνεύει με κατάρρευση, καθώς και ότι η ζημία τους από τις καταστροφές αυτές ανέρχεται στο ποσό των 12.000 ευρώ, το οποίο απαιτείται να δαπανηθεί για την αποκατάστασή τους κατά τα αναλυτικώς στο δικόγραφο της αγωγής εκτιθέμενα ως προς το κόστος των εργασιών και των υλικών, που θα απαιτηθούν. Ότι επιπλέον το έτος 2018, ο τρίτος εναγόμενος κατ’ εντολή του πρώτου κατέστρεψε εργασίες αντιστήριξης στις οποίες αυτοί (ενάγοντες) είχαν στο μεταξύ προβεί. Ότι από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του πρώτου και του τρίτου των εναγόμενων, που συνιστά προσβολή του απόλυτου δικαιώματος επικαρπίας και ψιλής κυριότητας των δύο πρώτων εναγόντων αντίστοιχα επί του επίδικου ακινήτου αλλά και προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων ως προς τις παράνομες χωματουργικές εργασίες στις οποίες προέβησαν οι εναγόμενοι επί κοινόχρηστου χώρου (παραλίας), υπέστησαν εκείνοι τόσο περιουσιακή ζημία συνολικού ύψους 15.200 ευρώ, όσο και ηθική βλάβη. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό ζητούσαν: 1) να αναγνωρισθεί: α) η ακυρότητα της μεταβιβαστικής συμφωνίας οικοπέδου (ιδιωτικού δρομίσκου) επιφάνειας 66,92 τ.μ., μεταξύ των δύο πρώτων εναγόμενων καθώς και της δηλώσεως περί συνένωσης οικοπέδων, που περιέχονται στο ως άνω αναφερόμενο υπ’ αριθ. …./11.7.2017 συμβόλαιο αγοράς οικοπέδου και πράξης συνένωσης οικοπέδων της συμβ/φου Κυθήρων ……., το οποίο έχει μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (τόμ. …, αρ…….) και β) ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν απέκτησε δια του ανωτέρου συμβολαίου και δεν είναι κύριος του ως άνω οικοπέδου, 2) να αναγνωρισθεί ότι ο πρώτος ενάγων είναι επικαρπωτής και ο δεύτερος ψιλός κύριος του ως άνω ακινήτου (ιδιωτικού δρομίσκου), επιφάνειας 66,92 τ.μ., όπως αυτό περιγράφεται στο αμέσως παραπάνω συμβόλαιο, 3) να απαγορευθεί στον πρώτο και στον τρίτο εναγόμενο, καθώς και σε οποιονδήποτε έλκει από αυτούς δικαίωμα, η είσοδος και διέλευση (προσώπων ή οχημάτων), η σταθερή ή παροδική τοποθέτηση εγκαταστάσεων ή αντικειμένων και οποιαδήποτε άλλη πράξη και υλική επενέργεια επί του ως άνω δρομίσκου, επιφάνειας 66,92 τ.μ., ιδιοκτησίας των δύο πρώτων εναγόντων ως επικαρπωτή και ψιλού κυρίου αντίστοιχα, 4) να υποχρεωθεί ο πρώτος εναγόμενος να απομακρύνει τη βρύση και τον μετρητή νερού που έχει τοποθετήσει επί του ως άνω ιδιωτικού δρομίσκου, ιδιοκτησίας των δύο πρώτων εναγόντων κατά τα ανωτέρω και να υποχρεωθεί να τους καταβάλει το ποσό των 1.000 ευρώ ως δαπάνη, για να επιχειρηθεί η εν λόγω πράξη από τους ίδιους, εφόσον δεν εκπληρώσει την ως άνω υποχρέωσή του, 5) να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος εναγόμενοι, καθώς και οποιοσδήποτε έλκει από αυτούς δικαίωμα, να παραλείπουν να προβαίνουν: α) σε πράξεις διάνοιξης ή πάσης φύσης χωματουργικές εργασίες επί του κοινόχρηστου χώρου που βρίσκεται βορείως (ήτοι προς την παραλία επί πλευράς Δ-Ξ-Ν) της υπάρχουσας αυλής του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων καθώς και β) σε ενέργειες δια των οποίων καταστρέφονται οι αντιστηρίξεις και τίθεται σε κίνδυνο η θεμελίωση της αυλής του οικοπέδου τους (βορείως επί πλευράς Δ-Ξ-Ν και ανατολικώς επί πλευράς Ν-Α) ή/και καταστρέφεται η περίμετρος και οι απολήξεις του ανάγλυφου βορείως του οικοπέδου τους (προς την πλευρά της παραλίας) και οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη πράξη και υλική επενέργεια, καθώς και να απειληθεί κατά του πρώτου και του τρίτου των εναγόμενων προσωρινή, (εννοώντας προσωπική κράτηση) μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί σε σχέση με τα ανωτέρω υπό στοιχ. 3 και 5 αιτήματα, 6) να υποχρεωθούν οι δύο πρώτοι εναγόμενοι να απέχουν από οποιαδήποτε πράξη, η οποία περιέχει ρητή ή σιωπηρή επίκληση, αναφορά ή χρήση του υπ’ αριθ. ………../11.7.2017 συμβολαίου της συμβ/φου Κυθήρων ………… και του περιεχομένου αυτού περί μεταβιβάσεως και πράξεως συνενώσεως οικοπέδων, όπως ιδίως την κατάθεση, υποβολή και οιαδήποτε άλλη χρήση του συμβολαίου αυτού ή αναφοράς στο περιεχόμενό του ενώπιον δημόσιων, δημοτικών ή πάσης φύσεως διοικητικών αρχών, υπηρεσιών ή επιχειρήσεων (πολεοδομικών ή οιωνδήποτε άλλων), και ιδίως της Πολεοδομίας Πειραιώς, προς τον άμεσο ή έμμεσο σκοπό της έκδοσης έγκρισης δόμησης ή άδειας δόμησης ή αναθεώρησης/τροποποίησης ήδη υφισταμένων τέτοιων από τον πρώτο εναγόμενο ή από οποιονδήποτε έλκει από αυτόν δικαίωμα και να απειληθεί κατά εκάστου των δύο πρώτων εναγόμενων προσωρινή (ενν. προσωπική κράτηση) μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή 40.000 ευρώ, για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί ως προς το παραπάνω αίτημα, 7) να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος: α) από κοινού στους δύο πρώτους ενάγοντες το συνολικό ποσό των 15.200 ευρώ για αποκατάσταση της περιουσιακής τους ζημίας, όπως ειδικώς αυτή εκτίθεται στην αγωγή, β) σε καθέναν από αυτούς το ποσό των 15.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστησαν από την προσβολή της ιδιοκτησίας τους και την προσβολή του περιβάλλοντος ως έκφανση της προσωπικότητάς τους, νομιμοτόκως από την άσκηση της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση απέρριψε ως νόμω αβάσιμα τα αιτήματα της αγωγής: α) να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της περιεχόμενης στο υπ’ αριθ. …………/2017 συμβόλαιο της συμβ/φου Κυθήρων ………., συμφωνίας μεταβίβασης οικοπέδου (ιδιωτικού δρομίσκου επιφάνειας 66,92 τ.μ.) και πράξης συνενώσεως οικοπέδων, που καταρτίστηκε μεταξύ των δύο πρώτων εναγόμενων, β) να υποχρεωθούν οι δύο πρώτοι εναγόμενοι να παραλείπουν οποιαδήποτε πράξη, περιέχουσα τη ρητή ή σιωπηρή επίκληση, αναφορά ή χρήση του υπ’ αριθ. …../2017 συμβολαίου της ως άνω συμβ/φου, όπως ιδίως ενώπιον δημόσιων, δημοτικών ή πάσης φύσεως διοικητικών αρχών, υπηρεσιών ή επιχειρήσεων (πολεοδομικών ή οιωνδήποτε άλλων). Επίσης απέρριψε ως απαράδεκτο, λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος το αγωγικό αίτημα να αναγνωριστεί ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν είναι κύριος της εμπασιάς. Εντέλει, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως προς τους πρώτο και τρίτο των εναγόμενων και με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, υποχρέωσε αυτούς να παραλείπουν να προβαίνουν: α) σε πράξεις διάνοιξης οδού ή πάσης φύσεως χωματουργικές εργασίες επί του κοινόχρηστου χώρου, που βρίσκεται βορείως (προς την παραλία επί πλευράς Δ-Ξ-Ν) του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, χωρίς απαιτούμενη άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις και περιβαλλοντικούς όρους, και β) σε οποιαδήποτε πράξη εκσκαφής δια της οποίας κινδυνεύει το γειτονικό ακίνητο των δύο πρώτων εναγόντων να στερηθεί το απαιτούμενο έρεισμα και δια των οποίων τίθεται σε κίνδυνο η θεμελίωση αυτού (βορείως επί πλευράς Δ-Ξ-Ν και ανατολικώς επί πλευράς Ν-Α), χωρίς πρώτα να ληφθεί πρόνοια, ώστε να στερεωθεί το έδαφος με άλλο τρόπο, ήτοι με τη λήψη μέτρων για την προστασία της όμορης ιδιοκτησίας με αντιστήριξή της ή υποθεμελίωσή της κατά τον απαιτούμενο, σύμφωνα με τους κανόνες της οικοδομικής τρόπο, με απειλή σε βάρος του πρώτου και τρίτου των εναγόμενων προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός μήνα και χρηματικής ποινής 500 ευρώ, για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης, ενώ απορρίφθηκαν στην ουσία τους τα υπόλοιπα αγωγικά αιτήματα. Επίσης απορρίφθηκε η αγωγή στο σύνολό της ως προς τον δεύτερο εναγόμενο.

Ήδη με την υπό κρίση έφεσή τους, οι ενάγοντες παραπονούνται για εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου, εσφαλμένη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών σε αυτόν και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και γι’ αυτό ζητούν να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή τους και να γίνει πλήρως δεκτή αυτή, καταδικαζομένων των αντιδίκων τους στη δικαστική δαπάνη για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας. Ειδικότερα, με τον πρώτο λόγο έφεσης, οι εκκαλούντες υποστηρίζουν ότι η εκκαλουμένη κατά παράβαση του νόμου (άρθρα 239, 513 επ., 1033 και 1191 ΑΚ) απέρριψε ως μη νόμιμο το πρώτο σκέλος του πρώτου αγωγικού τους αιτήματος με το οποίο ζητούσαν να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της αναφερόμενης στο ιστορικό της αγωγής μεταβιβαστικής συμφωνίας οικοπέδου επιφάνειας 66,92 τ.μ. μεταξύ των δύο πρώτων εναγόμενων καθώς και της αναφερόμενης στο ιστορικό της αγωγής δηλώσεως και πράξεως του πρώτου εναγόμενου συνένωσης οικοπέδων με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου οικοπέδου, που περιέχονται στο με αρ. …../11.7.2017 συμβόλαιο αγοράς οικοπέδου και πράξης συνένωσης οικοπέδων της συμβ/φου Κυθήρων …………., νομίμως μεταγεγραμμένου με την αιτιολογία ότι και αληθής υποτιθέμενος ο ισχυρισμός των εναγόντων ότι ο δεύτερος εναγόμενος- πωλητής δεν ήταν κύριος του επίδικου (πωληθέντος) εδαφικού τμήματος, δεν καθίσταται άκυρη εκ του λόγου αυτού η προσβαλλόμενη δικαιοπραξία αλλά πρόκειται για σύμβαση με (υποκειμενικώς) αδύνατη παροχή όπου η περιλαμβανόμενη στην ως άνω συμβολαιογραφική πράξη ενοχική (υποσχετική) σύμβαση παραμένει απολύτως έγκυρη και ισχυρή κατά τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη. Ότι η εκκαλούμενη θεώρησε εσφαλμένα ότι η αναφορά στο πρώτο αγωγικό αίτημα στην ακυρότητα της «μεταβιβαστικής συμφωνίας» αφορούσε την ενοχική- υποσχετική συμφωνία της πώλησης του ένδικου ακινήτου (ΑΚ 513), ενώ είναι ξεκάθαρο ότι στην αγωγή τους αναφέρονται στην εμπράγματη συμφωνία για τη μετάθεση της κυριότητας (ΑΚ 1033) (μεταβιβαστική συμφωνία). Ότι πλην όμως κρίσιμο εν προκειμένω είναι ότι η σε εκτέλεση της σύμβασης πώλησης μεταβιβαστική συμφωνία είναι αδιαμφισβήτητα απολύτως άκυρη, αφενός μεν καθόσον για την εγκυρότητα αυτής απαιτείτο (ΑΚ 1033) αυτός που μεταβιβάζει να είναι κύριος και στην επίδικη περίπτωση ο β’ εναγόμενος δεν ήταν κύριος του επίδικου ακινήτου κατά τη συμφωνία μεταβίβασης αυτού στον α’ εναγόμενο και συνεπώς ο τελευταίος (προς τον οποίο μεταβιβάστηκε ξένο ακίνητο) δεν απέκτησε την κυριότητα. Ωστόσο, ακόμη κι αν η αιτιολογία που υιοθέτησε η εκκαλούμενη προσήκει στην υποσχετική σύμβαση (πώληση) και όχι στην εκποιητική, ορθά κατ’ αποτέλεσμα απέρριψε το σχετικό αίτημα η εκκαλούμενη απόφαση, αφού και η εκποιητική σύμβαση μεταβίβασης του ακινήτου δεν καθίσταται άκυρη για τον λόγο ότι η μεταβίβαση έγινε από μη κύριο. Ειδικότερα, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 239, 369, 1033, 1192 αριθμ. 1 και 1198 ΑΚ συνάγεται ότι η σύμβαση με την οποία μεταβιβάζεται η κυριότητα ακινήτου δεν καθίσταται άκυρη, τόσο ως υποσχετική όσο και ως εκποιητική δικαιοπραξία, από μόνο το γεγονός ότι εκείνος που μεταβιβάζει δεν είναι κύριος του ακινήτου που φέρεται ότι μεταβιβάζεται, αφού ούτε από τις ανωτέρω διατάξεις, ούτε από κάποια άλλη, προκύπτει κάτι τέτοιο, αλλά στην περίπτωση αυτή θα εφαρμοστούν οι διατάξεις για την αδύνατη παροχή. Έναντι όμως του αληθινού κυρίου δεν είναι ισχυρή η μεταβίβαση της κυριότητας του ακινήτου, καθόσον για τη μεταβίβαση αυτή απαιτείται (άρθρο 1033 ΑΚ) αυτός που μεταβιβάζει να είναι κύριος. Έτσι εκείνος προς τον οποίο μεταβιβάστηκε ξένο ακίνητο δεν αποκτά την κυριότητα, εφόσον του μεταβιβάστηκε από μη κύριο. (ΑΠ 123/2022, ΑΠ 99/2019, ΑΠ 308/2019, ΑΠ 2077/2009 στην ΤΝΠ Νόμος). Συνακόλουθα, ως προς το παραπάνω σκέλος του πρώτου λόγου έφεσης, πρέπει αυτή να απορριφθεί στην ουσία της, με αντικατάσταση των αιτιολογιών της εκκαλουμένης με τις αιτιολογίες της παρούσας κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ. Με το δεύτερο σκέλος του ίδιου λόγου έφεσής τους οι ενάγοντες παραπονούνται γιατί η εκκαλούμενη απέρριψε ως μη νόμιμη και την επικουρική αγωγική θεμελίωση της ακυρότητας της ίδιας μεταβιβαστικής συμφωνίας επειδή αφορά οικόπεδα που προέρχονται από παράνομη κατάτμηση. Οι ενάγοντες ως προς το επικουρικό αίτημα της αγωγής τους να αναγνωριστεί η ακυρότητα της μεταβίβασης του επίδικου δρομίσκου και η μη κτήση της κυριότητας λόγω απαγορευμένης κατάτμησης  διέλαβαν στην ένδικη αγωγή τους (σελ. 19) τα εξής: «Επικουρικά, αν ήθελε γίνει δεκτό ότι πράγματι η μητέρα του δεύτερου εναγομένου και ακολούθως ο ίδιος ήταν φορείς μιας ευρύτερης οικοπεδικής έκτασης από την οποία προέκυψαν δύο οικόπεδα, αφενός αυτό που σήμερα ανήκει στον …. εκτάσεως 383,94 τμ και αφετέρου το επίδικο εκτάσεως 66,92 τμ, ήτοι συνολικής επιφάνειας 450,86 τμ, είναι προφανές ότι όλες οι γενόμενες μεταβιβάσεις πάσχουν ακυρότητα, διότι αφορούν οικόπεδα που προέρχονται από παράνομη κατάτμηση, ήτοι: η γενόμενη γονική παροχή ….. προς ……….. (συμβόλαιο αρ. …../1997 πράξη γονικής παροχής), η φερόμενη άτυπη προφορική δωρεά … …. προς ………… (που είναι ούτως ή άλλως άκυρη ελλείψει τήρησης νόμιμου τύπου, όπως λέχθηκε), η μεταβίβαση ………. προς ….. (συμβόλαιο αρ. …./2001) και η επίδικη μεταβίβαση ………… προς …………. (συμβόλαιο αρ. …../2017)…». Είναι σαφές ότι οι ενάγοντες, κατά την επικουρική βάση του ως άνω αιτήματος, αναφέρονται σε παράνομες κατατμήσεις, η πρώτη εκ των οποίων φέρεται να έγινε το έτος 1997, με τη γενόμενη γονική παροχή της ………. προς …….. (συμβόλαιο αρ. ……/1997 πράξη γονικής παροχής) μαζί με τη φερόμενη άτυπη προφορική δωρεά ……. προς …….., ένεκα των οποίων φέρεται η συνολική επιφάνεια των 450,86 τμ να κατατμήθηκε σε επιφάνεια 383,94 τ.μ. που φέρεται σήμερα να ανήκει στον ……….. και στην επίδικη εμπασία των 66,92 τ.μ. που φέρεται να περιήλθε στον ………… (β’ εναγόμενο) και αυτός να τη μεταβίβασε κατά κυριότητα στον …………. (α’ εναγόμενο). Η εκκαλουμένη απέρριψε το ως άνω επικουρικό αίτημα δεχόμενη σχετικά ότι «Ειδικότερα, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην επικουρική βάση της αγωγής πραγματικά περιστατικά (σελ. 19), το επίδικο εδαφικό τμήμα ήταν μέρος μεγαλύτερης έκτασης 450,86 τ.μ., που ανήκε στην μητέρα του δευτέρου των εναγομένων, ….. ., η δε επικαλούμενη από τους ενάγοντες κατάτμηση δεν έλαβε χώρα με το επίδικο συμβόλαιο του οποίου αιτούνται να μην κάνουν χρήση οι εναγόμενοι, αλλά, κατά τα αναφερόμενα στην ίδια την επικουρική βάση της αγωγής, με προηγούμενη δικαιοπραξία της μητέρας του δευτέρου των εναγομένων, η οποία το έτος 1997 μεταβίβασε τμήμα της ως άνω έκτασης (επιφάνειας 383,94 τ.μ) σε αυτόν (δεύτερο εναγόμενο) λόγω γονικής παροχής, συνταχθείσας σχετικά της εκεί αναφερόμενης υπ’ αρ. …../10-7-1997 συμβολαιογραφικής πράξης (εδαφική έκταση, την οποία εκείνος στη συνέχεια μεταβίβασε, το έτος 2001, στον ………., συνταχθείσας της εκεί αναφερόμενης συμβολαιογραφικής πράξης αγοραπωλησίας, ο δε τελευταίος ανήγειρε εκεί κατοικία), ενώ το επίδικο τμήμα, που απέμεινε (εκτάσεως 66,92 τ.μ), του το μεταβίβασε η ως άνω μητέρα του επίσης το έτος 1997 ατύπως λόγω δωρεάς, λόγος για τον οποίο ο δεύτερος εναγόμενος επικαλείται, με το προσβαλλόμενο συμβόλαιο, πρωτότυπο τρόπο κτήσης της κυριότητάς του στην επίδικη εδαφική έκταση, ήτοι έκτακτη χρησικτησία. Ωστόσο τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα, δεν συνεπάγονται ακυρότητα της περιεχόμενης στο ως άνω συμβόλαιο δικαιοπραξίας, διότι αφενός ο ισχυρισμός ότι ο δεύτερος εναγόμενος- πωλητής δεν κατέστη κύριος του επίδικου (πωληθέντος) εδαφικού τμήματος, διότι αυτό προήλθε από προηγηθείσα χρονικά παράνομη κατάτμηση, αληθής υποτιθέμενος, δεν καθιστά άκυρη εκ του λόγου αυτού την επίδικη δικαιοπραξία, αφού η περιεχομένη στην προσβαλλόμενη συμβολαιογραφική πράξη υποσχετική δικαιοπραξία πωλήσεως παραμένει έγκυρη κατά τα ειδικώς ανωτέρω εκτιθέμενα, και αφετέρου, διότι από την μεταβίβαση του τμήματος (επιφάνειας 383,94 τ.μ) της ως άνω ευρύτερης έκτασης (συνολικής επιφάνειας 450,86 τ.μ), τόσο στον πρώτο ενάγοντα λόγω γονικής παροχής (συνταχθέντος του υπ’ αρ. ………/10-7-1997 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Κυθήρων, ………. νομίμως μεταγραμμένου), όσο και στη συνέχεια στον …. .. (με το υπ’ αρ. ………../2001 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., νομίμως μεταγραμμένου), έχει ήδη παρέλθει εικοσαετία κατά την οποία, όπως συνομολογείται στην αγωγή, αυτοί νέμονταν διαδοχικώς την έκταση των 383,94 τ.μ (ως μέρος της ευρύτερης έκτασης των 450,86 τ.μ, στην οποία κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή περιλαμβάνεται και το επίδικο), σύμφωνα δε με τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας δεν απαγορεύεται η απόκτηση κυριότητας σε τμήμα οικοπέδου με έκτακτη χρησικτησία, έστω και αν αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία οικοπέδου μη άρτιου (ΑΠ 1754/1999, ΑΠ 894/2001, ΑΠ 981/2007, ΑΠ 1124/2017 δημ. Νόμος).» Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα στην παρούσα και η επικαλούμενη κατά την επικουρική βάση του ως άνω αγωγικού αιτήματος έλλειψη κυριότητας του β’ εναγόμενου …….. δεν οδηγεί σε ακυρότητα της εκποιητικής σύμβασης που περιέχεται στο υπ’ αριθ. …………/11.7.2017 συμβόλαιο αγοράς οικοπέδου και πράξης συνένωσης οικοπέδων της συμβ/φου Κυθήρων ……… για τη μεταβίβαση της κυριότητας της επίδικης εμπασίας στον α’ εναγόμενο. Επιπλέον η φερόμενη με την ίδια επικουρική βάση της αγωγής ως απαγορευμένη κατάτμηση του αρχικής επιφάνειας 450,86 τ.μ. ακινήτου της ………. στο ως άνω Ο.Τ. ………., σε ακίνητο επιφάνειας 383,94 τ.μ. που μεταβιβάστηκε στον υιό της ……… με το υπ’ αριθ. ………/1997 συμβόλαιο γονικής παροχής και στο εναπομείναν επίδικο ακίνητο (εμπασία) επιφάνειας 66,92 τ.μ. δεν είναι παράνομη και άρα απαγορευμένη. Ειδικότερα, όπως ορθά δέχεται η εκκαλούμενη απόφαση, α) σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ.1 του ν.δ. 690/1948, η οποία είχε καταργηθεί με το άρθρο 3 παρ. 1 του α.ν. 625/1968, αλλά επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 6 του ν. 651/1977 (άρθρο 417 παρ.1 του π.δ. της 14/27-7- 1999 “Κώδικας βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας”), απαγορεύεται η μεταβίβαση της κυριότητας οικοπέδων που συνεπάγεται τη δημιουργία μη άρτιων οικοπέδων είτε κατά το ελάχιστο εμβαδόν, είτε κατά το ελάχιστο πρόσωπο είτε κατά το βάθος, ενώ σύμφωνα με την παρ. 3 του ίδιου άρθρου (παράγραφος 4 άρθρου 417 του π.δ. της 14/27-7-1999) κάθε δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου που έχει αντικείμενο μεταβίβαση κυριότητας που απαγορεύεται από την προηγούμενη παράγραφο είναι αυτοδικαίως και εξυπαρχής απολύτως άκυρη και β) κατά το άρθρο 6 του ν. 1577/1985 «1. Οικόπεδο  που  εντάσσεται σε  σχέδιο  πόλης μετά τη δημοσίευση του νόμου αυτού θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο,  αν έχει τα ελάχιστα όρια εμβαδού και προσώπου,  κατά  τον κανόνα  ή  κατά  παρέκκλιση,  τα οποία καθορίζονται στην περιοχή και αν μέσα στο οικοδομήσιμο τμήμα του μπορεί να εγγραφεί  κάτοψη κτιρίου με την ελάχιστη επιφάνεια  και την ελάχιστη πλευρά εφόσον καθορίζεται από τους όρους δόμησης της περιοχής.   2. Οικόπεδο  που  βρίσκεται  μέσα  σε  ρυμοτομικό  σχέδιο   κατά   τη δημοσίευση του παρόντος νόμου θεωρείται άρτιο και οικοδομήσιμο: α)  Όταν  πρόκειται  για  οικόπεδο  που έχει δημιουργηθεί πριν από τη δημοσίευση του νόμου αυτού,  αν  έχει  τα  ελάχιστα  όρια  εμβαδού  και προσώπου, κατά τον κανόνα ή κατά παρέκκλιση, που ισχύουν στην περιοχή. β) Όταν πρόκειται για οικόπεδο  που δημιουργείται μετά τη δημοσίευση του νόμου αυτού,  αν έχει  τα ελάχιστα όρια  εμβαδού  και  προσώπου που ισχύουν  κατά  τον κανόνα στην περιοχή  ή  εκείνα που αναφέρει το  ν.δ. 8/1973, αν αυτά είναι μεγαλύτερα και συγχρόνως εάν μπορεί να εγγράφεται στο οικοδομήσιμο τμήμα του κάτοψη κτιρίου με ελάχιστη επιφάνεια 50 τ.μ. και ελάχιστη πλευρά 5 μ., με την επιφύλαξη των διατάξεων του  άρθρου 25του ν. 1337/1983.   3. Οικόπεδα  που  έχουν  πρόσωπα σε δύο ή περισσότερους κοινόχρηστους χώρους για τους οποίους ισχύουν  διαφορετικά ελάχιστα όρια  εμβαδού και προσώπου θεωρούνται  άρτια  εφόσον  έχουν  τα μικρότερα από αυτά. 4. Γωνιακά οικόπεδα άρτια και οικοδομήσιμα,  που έχασαν την αρτιότητά τους  ως  προς  το  εμβαδό  λόγω  απότμησης  κατά  την  επιβολή  στοών, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα.» Κατά την αληθινή έννοια των διατάξεων αυτών, απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η δικαιοπραξία με την οποία γίνεται μεταβίβαση της κυριότητας οικοπέδου, εξαιτίας της οποίας δημιουργούνται μη άρτια οικόπεδα. Συνεπώς δεν απαγορεύεται και δεν είναι άκυρη η δικαιοπραξία, με την οποία μεταβιβάζεται οικόπεδο, το οποίο είναι ήδη μη άρτιο, ούτε αποκλείεται η απόκτηση κυριότητας σε τμήμα οικοπέδου με έκτακτη χρησικτησία, έστω και αν αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία οικοπέδου μη αρτίου (βλ. ΑΠ 1124/2017, ΑΠ 981/2007 στην ΤΝΠ Νόμος). Στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με την ένδικη αγωγή η αρτιότητα των εντός σχεδίου οικοπέδων στην περιοχή …….. στον οικισμό …….. Κυθήρων ήταν με εμβαδόν τουλάχιστον 500 τ.μ., λόγος για τον οποίο φέρεται ο α’ εναγόμενος να αγόρασε από τον β’ εναγόμενο την εδαφική λωρίδα των 66,92 τ.μ. προκειμένου να τη συνενώσει με το μη άρτιο οικόπεδό του επιφάνειας 455,39 τ.μ., οπότε και το φερόμενο ως κατατμηθέν ακίνητο της μητέρας του β’ εναγόμενου στο ίδιο Ο.Τ., με αρχική επιφάνεια 450,86 τ.μ. ήταν επίσης μη άρτιο και άρα η φερόμενη κατάτμησή του δυνάμει της υπ’ αριθ. ………./1997 πράξης γονικής παροχής, ή έστω με το υπ’ αριθ. ……./2001 πωλητήριο συμβόλαιο προς τον ……….., σε δύο ακίνητα επιφάνειας το ένα 383,94 τ.μ. και το άλλο 66,92 τ.μ. δεν καθιστά άκυρη την σχετική δικαιοπραξία. Επιπλέον, δεν αποκλείεται εκ του νόμου η απόκτηση κυριότητας σε τμήμα οικοπέδου με έκτακτη χρησικτησία, έστω κι αν αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία οικοπέδου μη άρτιου. Ως εκ τούτου, ορθά απορρίφθηκε ως μη νόμιμο το ως άνω αίτημα των εναγόντων κατά την επικουρική του βάση από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αντικαθιστάμενων των αιτιολογιών της εκκαλούμενης με τις αιτιολογίες της παρούσας κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, τα δε αντίθετα υποστηριζόμενα με το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου έφεσης τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα. Επίσης, ορθά απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη το αίτημα να αναγνωρισθεί η ακυρότητα και της δηλώσεως και πράξεως του πρώτου εναγόμενου περί συνένωσης οικοπέδων με σκοπό τη δημιουργία ενιαίου οικοπέδου, καθώς η τυχόν έλλειψη κυριότητας στο πρόσωπο του μεταβιβάσαντος την επίδικη εμπασία β’ εναγόμενου στον α’ εναγόμενο δεν συνεπάγεται την ακυρότητα της πράξεως αυτής, αλλά τη μη επέλευση της επιδιωκόμενης με αυτή έννομης συνέπειας, ήτοι της συνένωσης των δύο οικοπέδων. Επομένως και ως προς το σκέλος αυτό τυγχάνει απορριπτέος ο πρώτος λόγος έφεσης.

Παρακάτω, με τον δεύτερο λόγο της έφεσής τους, οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι η εκκαλούμενη απέρριψε κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 57 και 914 ΑΚ, ως μη νόμιμο το έβδομο αγωγικό αίτημα, με το οποίο ζητούσαν να υποχρεωθούν οι δύο πρώτοι εναγόμενοι, για τους αναφερόμενους στο ιστορικό λόγους, να παραλείπουν και να απέχουν από οποιαδήποτε πράξη η οποία περιέχει άμεση ή έμμεση, ρητή ή σιωπηρή επίκληση, αναφορά ή χρήση του υπ’ αριθ. …../11.7.2017 συμβολαίου και του περιεχομένου αυτού περί μεταβιβάσεως οικοπέδου και πράξεως συνένωσης οικοπέδων, όπως ιδίως την κατάθεση, υποβολή και οιαδήποτε άλλη χρήση του συμβολαίου αυτού ή αναφορά στο περιεχόμενό του αυτό ενώπιον δημόσιων, δημοτικών ή πάσης φύσεως διοικητικών αρχών, υπηρεσιών ή επιχειρήσεων (πολεοδομικών ή οιωνδήποτε άλλων), και ιδίως αλλά ενδεικτικά μόνο της Πολεοδομίας Πειραιώς, προς τον άμεσο ή έμμεσο σκοπό της έκδοσης έγκρισης δόμησης ή άδειας δόμησης ή της αναθεώρησης/τροποποίησης ήδη υφισταμένων από τον πρώτο εναγόμενο ή από οποιονδήποτε έλκει από αυτόν δικαίωμα, εξουσία ή συμφέρον. Το σχετικό δε αίτημα απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι «μόνη η επίκληση και η χρήση του ως άνω συμβολαίου, αληθή υποτιθέμενα τα εκτιθέμενα στην αγωγή, δεν συνιστά απειλή προσβολής του περιβάλλοντος ως έκφρασης της προσωπικότητας των εναγόντων». Ότι ωστόσο έκφανση της προσωπικότητας των εναγόντων- ήδη εκκαλούντων είναι και το να ζουν σε ένα φυσικό περιβάλλον, το οποίο δεν υποβαθμίζεται από την αυθαίρετη και άναρχη δόμηση, αλλά κατοικείται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και μέσα στα όρια που θέτουν οι διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, πλην όμως εν προκειμένω μέσω της κατάρτισης και χρήσης του επίδικου υπ’ αριθ. 8146/2017 συμβολαίου, οι δύο πρώτοι εναγόμενοι επιχειρούν να εμφανισθεί το οικόπεδο του πρώτου εναγόμενου ως άρτιο και οικοδομήσιμο, ενώ δεν είναι τέτοιο, και να ανεγερθεί σε αυτό τερατώδης οικοδομή 350 τ.μ. με δύο γκαράζ που να έχουν απευθείας πρόσβαση στη θάλασσα με πρόσωπο στο παραλιακό μονοπάτι, το οποίο επιχειρούν οι παραπάνω εναγόμενοι να μετατρέψουν σε λεωφόρο 10 μέτρων κατά καταστρατήγηση της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας. Ότι εξάλλου, αν θεωρηθεί ότι η εκκαλούμενη απόφαση αναφέρεται εμμέσως σε υποτιθέμενη έλλειψη άμεσης βλάβης του περιβάλλοντος από την επικείμενη χρήση του επίδικου συμβολαίου εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου, τούτο είναι και πάλι εσφαλμένο κατά το νόμο, καθώς στην αγωγή τους αυτοί δεν ισχυρίζονται ότι λόγος απαγόρευσης χρήσης του συμβολαίου είναι η άμεση βλάβη του περιβάλλοντος εξ αυτού, αλλά η επικείμενη βλάβη μέσω της επίκλησης αυτού, υπό την έννοια ότι αν χρησιμοποιηθεί, η διοικητική αρχή μην μπορώντας να ελέγξει το παράνομο της κτήσης του επιδίκου θα παρασυρθεί στην έκδοση παράνομης διοικητικής ενέργειας. Ότι η αξίωση παράλειψης της προσβολής της προσωπικότητας συμπεριλαμβανομένης της προσβολής περιβαλλοντικών αγαθών, παρέχεται και επί επικείμενης προσβολής σύμφωνα με τη γενικότερη αρχή ότι η πρόληψη της βλάβης είναι προτιμότερη της καταστολής, υπό τον όρο ότι υπάρχει βάσιμος κίνδυνος προσβολής, ο οποίος έχει επαρκώς συγκεκριμενοποιηθεί. Ο παραπάνω αναπτυχθείς με την έφεση λόγος τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος. Ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι μόνη η επίκληση και η χρήση του ως άνω συμβολαίου από τους εναγόμενους, δεν συνιστά απειλή προσβολής του περιβάλλοντος ως έκφρασης της προσωπικότητας των εναγόντων, το δε ζήτημα του εάν το επίδικο ακίνητο ανήκε αρχικά στον β’ εναγόμενο κι έπειτα στον α’ εναγόμενο και όχι στους δύο πρώτους ενάγοντες, ώστε να κριθεί στη συνέχεια από τις αρμόδιες διοικητικές αρχές και μάλιστα από την Πολεοδομία Πειραιά, αν μπορεί να θεωρηθεί ότι νομίμως έχει συνενωθεί η εμπασία με το όμορο ακίνητο του πρώτου εναγόμενου, ώστε να θεωρηθεί ένα ενιαίο οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο και να δοθεί άδεια ανοικοδόμησης λύεται από τα πολιτικά δικαστήρια με την απάντηση στο αίτημα της ένδικης αγωγής αν οι δύο πρώτοι ενάγοντες τυγχάνουν επικαρπωτής και ψιλός κύριος αντίστοιχα της παραπάνω εμπασίας, οπότε αντίστοιχα κύριος δεν θα μπορεί να είναι ο πρώτος εναγόμενος δυνάμει του ως άνω υπ’ αριθ. ……/2017 συμβολαίου.

Περαιτέρω, με τον τρίτο λόγο της έφεσής τους οι εκκαλούντες-ενάγοντες παραπονούνται ότι η εκκαλουμένη απέρριψε όλως εσφαλμένα το β’ σκέλος του πρώτου αγωγικού αιτήματος, με το οποίο ζητούσαν να αναγνωριστεί ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν είναι κύριος του επίδικου εδαφικού τμήματος, ως απαράδεκτο λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος, ως προς μεν την τρίτη ενάγουσα «διότι αυτή ουδόλως επικαλείται ύπαρξη δικού της δικαιώματος στην επίδικη εδαφική λωρίδα ή κάποιο άλλο ίδιο άμεσο έννομο συμφέρον», ως δε προς τους δύο πρώτους ενάγοντες «διότι η βάση αυτή της αγωγής αποτελεί αρνητική αναγνωριστική αγωγή, η οποία, όμως, σωρεύεται με θετική αναγνωριστική αγωγή, με την οποία οι ενάγοντες, επικαλούμενοι έννομο συμφέρον, αιτούνται την αναγνώριση του δικαιώματος επικαρπίας στο πρόσωπο του πρώτου και ψιλής κυριότητας στο πρόσωπο του δεύτερου εξ αυτών επί του ίδιου εδαφικού τμήματος (εμπασιάς). Και ναι μεν ο κύριος του πράγματος, σε περίπτωση αμφισβήτησης της κυριότητάς του δικαιούται, έχοντας έννομο προς τούτο συμφέρον, να ζητήσει σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 70 ΚΠολΔ, ότι ο αμφισβητών την κυριότητά του εναγόμενος τρίτος δεν είναι κύριος του πράγματος (αρνητική αναγνωριστική αγωγή), η σώρευση, όμως, στο ίδιο δικόγραφο θετικής αναγνωριστικής αγωγής και αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, εμποδίζεται από την έλλειψη εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπο του ενάγοντος, εφόσον με την επιλογή από εκείνον του αιτήματος να αναγνωρισθεί η κυριότητά του επί του επιδίκου, παύει πλέον να υφίσταται στο πρόσωπό του και έννομο συμφέρον αναγνώρισης της ανυπαρξίας δικαιώματος κυριότητας στο πρόσωπο του εναγομένου (ΑΠ 908/2019, ΑΠ 823/2021, ΕφΑιγ 12/2021 δημ Νόμος, Β. Βαθρακοκοίλης ΕρμηνΚΠολΔ, άρθρ. 70 τομ. Α)». Ότι ωστόσο, οι ενάγοντες είχαν έννομο συμφέρον να ασκήσουν αρνητική αναγνωριστική αγωγή, ως όμοροι γείτονες του επίδικου οικοπέδου και του πρώτου εναγόμενου, ο οποίος μετέρχεται ένα άκυρο συμβόλαιο για να παρακάμψει- καταστρατηγήσει την πολεοδομική νομοθεσία και είναι αυτονόητο ότι οι ενάγοντες είναι οι μόνοι που έχουν το αναγκαίο έννομο συμφέρον (το οποίο υπό αυτή την έκφανση εμφανίζεται ηθικό) για να καταδείξουν και στα αστικά δικαστήρια το παράνομο των ενεργειών των δύο πρώτων εναγόμενων. Ότι υπό το ανωτέρω πλαίσιο, οι ενάγοντες έχουν συμφέρον να παρέμβουν δικαστικά στη διοικητική διαδικασία έκδοσης παράνομης άδειας δόμησης (ως όμοροι ιδιοκτήτες), προϋπόθεση δε της νέας έκδοσης νέας άδειας δόμησης εκ μέρους του α’ εναγόμενου είναι, μεταξύ άλλων, και η παράνομη ενσωμάτωση στο ακίνητό του της επίδικης εμπασίας. Ότι συνεπώς αυτή η ενσωμάτωση πρέπει να διαγνωσθεί ως άκυρη και παράνομη από το Δικαστήριο αυτό (αστικής φύσεως διαφορά) ώστε στη συνέχεια, εφόσον ο πρώτος εναγόμενος επιχειρήσει την επίκληση του άκυρου συμβολαίου του στην Πολεοδομία Πειραιώς για να εκδώσει νέα (παράνομη) άδεια οικοδομής (το οποίο ήδη επιχείρησε μετά την υπογραφή του επίμαχου συμβολαίου του 2017), να μπορέσουν οι ενάγοντες να παρέμβουν στην οικεία διοικητική διαδικασία και δικαστικά. Ότι τούτο θεμελιώνει αυτοτελώς και ανεξάρτητα από όλα τα ανωτέρω το έννομο συμφέρον όλων τους για την άσκηση της ένδικης αγωγής. Παρά τα όσα υποστηρίζουν οι εκκαλούντες, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθά απέρριψε το εμπράγματης φύσεως αγωγικό αίτημα να αναγνωριστεί ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν είναι κύριος του ως άνω εδαφικού τμήματος (εμπασιάς) ως απαράδεκτο λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος. Τούτο, καθώς πράγματι ως προς μεν την τρίτη ενάγουσα, αυτή ουδόλως επικαλείται ύπαρξη δικού της δικαιώματος στην επίδικη εδαφική λωρίδα ή κάποιο άλλο ίδιο άμεσο (και όχι έμμεσο) συμφέρον να ασκήσει την παραπάνω αγωγή κατά των εναγόμενων, χωρίς να συνιστά τέτοιο άμεσο έννομο συμφέρον το γεγονός ότι με την κτήση κυριότητας της επίδικης εμπασίας από τον α’ εναγόμενο αυτός μπορεί να εκδώσει άδεια δόμησης στο όμορο ακίνητό του και να κτίσει οικοδομή, από την οποία ενοχλείται η τρίτη ενάγουσα κρίνοντας ότι έτσι υποβαθμίζεται πολεοδομικά και περιβαλλοντικά η γύρω περιοχή στην οποία βρίσκεται και το δικό της ακίνητο. Ως προς δε τους πρώτο και δεύτερο ενάγοντες, ομοίως, ορθά έκρινε η εκκαλουμένη, ότι εφόσον αυτοί σωρεύουν στο αγωγικό δικόγραφο ως προς την επίδικη εμπασία, αίτημα θετικής αναγνωριστικής αγωγής, με το οποίο επικαλούμενοι έννομο συμφέρον, αιτούνται την αναγνώριση του δικαιώματος επικαρπίας στο πρόσωπο του πρώτου και ψιλής κυριότητας στο πρόσωπο του δεύτερου επί της εμπασίας έναντι του πρώτου εναγόμενου, δεν μπορούν να σωρεύσουν και αίτημα αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής ότι ο αμφισβητών τα παραπάνω εμπράγματα δικαιώματά τους πρώτος εναγόμενος δεν είναι κύριος της εμπασίας (αρνητική αναγνωριστική αγωγή), καθώς η σώρευση αυτή εμποδίζεται από την έλλειψη έννομου συμφέροντος στα πρόσωπα των εναγόντων, εφόσον με την επιλογή από εκείνους του αιτήματος να αναγνωρισθούν μοναδικοί εμπράγματοι δικαιούχοι επί του ακινήτου (επικαρπωτής και ψιλός κύριος) παύει πλέον να υφίσταται στα πρόσωπά τους και έννομο συμφέρον αναγνώρισης της ανυπαρξίας δικαιώματος κυριότητας στο πρόσωπο του εναγόμενου, αφού το πρώτο αίτημα εμπεριέχει λογικά και το δεύτερο (εφόσον είναι κύριοι του επίδικου οι ενάγοντες, δεν μπορεί να είναι κύριος ο πρώτος εναγόμενος). Ούτε άλλωστε μπορεί να στοιχειοθετηθεί έννομο συμφέρον των εναγόντων να σωρεύσουν αίτημα αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής με αίτημα θετικής αναγνωριστικής αγωγής στο επίδικο ακίνητο, επικαλούμενοι ότι ανεξαρτήτως κυριότητάς τους στην εμπασία, αν θεωρηθεί ότι ο πρώτος εναγόμενος είναι κύριος αυτής, θίγονται στην προσωπικότητά τους λόγω υποβάθμισης του περιβάλλοντος σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι νομίμως έχει ενώσει ο α’ εναγόμενος την εμπασία με το όμορο ακίνητό του, ώστε στη συνέχεια, εφόσον ο πρώτος εναγόμενος επιχειρήσει να επικαλεσθεί το άκυρο συμβόλαιο πώλησης και συνένωσης της εμπασίας με το όμορο ακίνητό του στην Πολεοδομία Πειραιώς για να εκδώσει νέα (παράνομη) άδεια οικοδομής (το οποίο ήδη επιχείρησε μετά την υπογραφή του επίμαχου συμβολαίου του 2017), να μπορέσουν οι ενάγοντες να παρέμβουν στην οικεία διοικητική διαδικασία και δικαστικά. Συνεπώς απορριπτέος ως αβάσιμος τυγχάνει και ο τρίτος λόγος της υπό κρίση έφεσης.

Ακολούθως, από την εκτίμηση των νομίμως προσκομιζόμενων μετ’ επικλήσεως από τους εκκαλούντες και επιμελεία αυτών ληφθεισών ένορκων βεβαιώσεων και δη των ενώπιον της Συμβ/φου Πειραιά ……… υπ’ αριθ. ………/5.5.2023 ένορκης βεβαίωσης του ……….. και υπ’ αριθ. ……../3.7.2023 ένορκης βεβαίωσης του ……….., κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης των εφεσίβλητων κατ’ άρθρο 422 παρ.1 ΚΠολΔ μέσω του αντίκλητου δικηγόρου τους ………. (βλ. την υπ’ αριθ. ………./2.5.2023 έκθεση επίδοσης της από 27.4.2023 κλήσης για ένορκη βεβαίωση και την υπ’ αριθ. ……./28.6.2023 έκθεση επίδοσης της από 27.6.2023 κλήσης για ένορκη βεβαίωση της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ……… στον ως άνω αντίκλητο) που δόθηκαν στο πλαίσιο της κατ’ έφεση δίκης και λαμβάνονται υπόψη κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, των ληφθεισών πρωτοδίκως ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών . ……….. υπ’ αριθ. …/12.6.2020 και …/12.6.2020 ένορκων βεβαιώσεων της ……….. και ……… αντίστοιχα, κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήσης των εναγόμενων (βλ. την υπ’ αριθ. …/5.6.2020 έκθεση επίδοσης της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών …….. και τις υπ’ αριθ. …, …/5.6.2020 εκθέσεις επιδόσεως της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ………), των νομίμως προσκομιζόμενων μετ’ επικλήσεως από τους εφεσίβλητους, ληφθεισών πρωτοδίκως επιμελεία τους ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κυθήρων υπ’ αριθ. …/5.10.2020 και …/5.10.2020 ένορκων βεβαιώσεων των ……….. και …………. αντίστοιχα, κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγόντων (βλ. τις υπ’ αριθ. …/30.9.2020, …/30.9.2020 και ………./30.9.2020 εκθέσεις επίδοσης του δικ. επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ……….), από την επισκόπηση των νομίμως προσκομιζόμενων μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών (άρθρα 444 παρ.1 περ.3, 448 παρ.2 και 457 παρ.4 ΚΠολΔ) και από τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, ακόμη και το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων (εγγράφων), τα προσκομιζόμενα τοπογραφικά διαγράμματα και οι από 6.10.2020, από 3.11.2020, από Ιούλιο του έτους 2020 και από Σεπτέμβριο του 2024 τεχνικές εκθέσεις του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ……….. και οι από 2.9.2020 και 29.8.2017 τεχνικές εκθέσεις αντίστοιχα του αρχιτέκτονα μηχανικού . ………… και του πολιτικού μηχανικού …….., καθώς και η από 2.3.2017 τεχνική έκθεση του πολ. μηχανικού ……….., οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα ως ιδιωτικές γνωμοδοτήσεις προσώπων, που έχουν ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης κατ’ άρθρο 390 ΚΠολΔ, τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας κατ’ άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι πρώτος και δεύτερος των εναγόντων τυγχάνουν επικαρπωτής και ψιλός κύριος αντίστοιχα, ενός οικοπέδου, εμβαδού, σύμφωνα με τον τίτλο ρυμοτομικού σχεδίου 101,18 τ.μ., μετά του επ’ αυτού ισογείου οικίσκου με χρήση κατοικίας, κείμενου στην παραθαλάσσια περιοχή ………στον οικισμό …… Κυθήρων, στο Δημοτικό Διαμέρισμα ….. του Δήμου Κυθήρων, το οποίο, σύμφωνα με τον προσκομιζόμενο τίτλο κτήσεως (υπ’ αριθ. ……./6-4-2000 συμβόλαιο αγοράς της συμβολαιογράφου Κυθήρων …….), βρίσκεται στο Ο.Τ. ……… του ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού …………, όπως εμφαίνεται στο από Φεβρουάριο του έτους 2000 τοπογραφικό διάγραμμα της πολιτικής μηχανικού ………, που προσαρτάται στον ανωτέρω τίτλο, με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ξ-Ν-Α (όπως διαμορφώθηκε μετά την εφαρμογή του ρυμοτομικού σχεδίου) και συνορεύει βόρεια με κοινοτική οδό και μετά από αυτή με θάλασσα σε πρόσωπο Δ-Ξ-Ν 10,70 μ., και αναλυτικά Δ-Ξ 10,10 μ. και Ξ-Ν 0,60 εκατοστά, νότια με ιδιοκτησία …….. (σήμερα ιδιοκτησία πρώτου εναγόμενου) και με «εμπασιά» (ιδιωτικό δρομίσκο) σε συνολική πλευρά Α-Β 10,30 μ., ανατολικά με την ίδια πιο πάνω ιδιοκτησία ……… (σήμερα ιδιοκτησία πρώτου εναγόμενου) σε πλευρά Ν-Α 8,35 μ. και δυτικά κατά ένα μέρος με ιδιοκτησία …….. (σήμερα ιδιοκτησία ………..) σε πλευρά Β-Γ 3,70 μ. και κατά άλλο μέρος με κοινόχρηστο χώρο σε πλευρά Γ-Δ 7,50 μ. Το ανωτέρω ακίνητο το απέκτησαν οι δύο πρώτοι ενάγοντες (κατά επικαρπία και ψιλή κυριότητα αντίστοιχα) δυνάμει του ανωτέρω υπ’ αριθ. …/6-4-2000 συμβολαίου αγοράς της συμβολαιογράφου Κυθήρων …….., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (τ. … αρ. ….), από τη ………….., στην οποία είχε περιέλθει δυνάμει κληρονομικής διαδοχής του παραπάνω συζύγου της, συνταχθείσας σχετικά της υπ’ αριθ. …../1981 συμβολαιογραφικής πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Κυθήρων ……….., νομίμως μεταγεγραμμένης στο Υποθηκοφυλακείο Κυθήρων (τομ. … αρ……), ο δε ……… το είχε αποκτήσει με αγορά από την ……. με το υπ’ αριθ. ………/1963 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Κυθήρων ………., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του οικείου Υποθηκοφυλακείου (τομ. … αρ. ….). Επίσης, η τρίτη ενάγουσα τυγχάνει αποκλειστική κυρία ενός οικοπέδου μετά της επ’ αυτού κατοικίας, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο και νοτίως του οικοπέδου του α’ εναγόμενου, το οποίο συνορεύει τόσο με την ιδιοκτησία του πρώτου εναγόμενου, όσο και με τον προαναφερθέντα ιδιωτικό δρομίσκο (εμπασία), και το οποίο εκείνη απέκτησε από την …………, με τίτλους κτήσεως του ενιαίου, μετά από συνένωση, οικοπέδου, αφενός το υπ’ αριθ. ………/8-9-1970 συμβόλαιο αγοράς του συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., το οποίο έχει νομίμως μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (τομ. …. αρ. ….) και αφετέρου το υπ’ αριθ. ………/8-3-1975 συμβόλαιο αγοράς του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., το οποίο έχει νομίμως μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων (τομ. … αρ. ….). Εξάλλου, το ανωτέρω περιγραφέν ακίνητο ιδιοκτησίας των δύο πρώτων εναγόντων (ανήκον σε αυτούς κατά επικαρπία και ψιλή κυριότητα αντίστοιχα) συνορεύει και με ακίνητο ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου (πρώην ιδιοκτησία …… κατά τα ανωτέρω), που βρίσκεται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο (Ο.Τ. ….) και το οποίο αυτός απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθ. …./18-12-2015 συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Κυθήρων …………, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία του οικείου Υποθηκοφυλακείου (τ. … αρ…..), εκτάσεως σύμφωνα με τον ανωτέρω τίτλο κτήσης 505,67 τ.μ. και ήδη 455,39 τ.μ. (μετά την παραχώρηση σε κοινή χρήση του ρυμοτομούμενου τμήματος αυτού, επιφάνειας 50,28 τ.μ.), το οποίο (ακίνητο ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου) εμφαίνεται περιμετρικά με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Α στο από 26.6.1999 τοπογραφικό διάγραμμα της αρχιτέκτονα μηχανικού ………., που προσαρτήθηκε στην υπ’ αρ. …./23-9-2010 πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Αθηνών …………, σύμφωνα δε με τον ανωτέρω τίτλο κτήσεως συνορεύει βορειοδυτικά εν μέρει επί πλευράς Β-Γ με τον ανωτέρω ιδιωτικό δρομίσκο (εμβασιά). Περαιτέρω, σύμφωνα και με την απεικόνιση με βάση δορυφορική λήψη του ευρύτερου εδαφικού τμήματος του ως άνω οικοδομικού τετραγώνου (Ο.Τ. ……) όπου βρίσκονται όλα τα ανωτέρω ακίνητα, η οποία (απεικόνιση) ενσωματώνεται στο δικόγραφο της αγωγής και δεν αμφισβητείται από τους εναγόμενους, η εν λόγω εδαφική λωρίδα- εμπασία (πλάτους περίπου 2 μ. και μήκους περίπου 30 μ., συνολικής επιφάνειας 66,92 τ.μ.), μέσω της οποίας οι δύο πρώτοι ενάγοντες έχουν πρόσβαση σε δημόσιο δρόμο, συνορεύει βορειοανατολικά με το οικόπεδο των δύο πρώτων εναγόντων, νοτιοανατολικά εν μέρει με το ως άνω οικόπεδο κυριότητας του πρώτου εναγόμενου και εν μέρει με οικόπεδο της τρίτης ενάγουσας και βορειοδυτικά με ιδιοκτησία του μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, ……… (ο οποίος απέκτησε την ιδιοκτησία του με αγορά από τον δεύτερο εναγόμενο το έτος 2001, συνταχθέντος του υπ’ αριθ. …./6-3-2001 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Πειραιά ………, νομίμως μεταγραμμένου). Το ως άνω εδαφικό τμήμα εκτάσεως 66,92 τ.μ. μαζί με όλα τα ανωτέρω ακίνητα μη αμφισβητούμενης κυριότητας των εναγόντων και του πρώτου εναγόμενου, καθώς και το οικόπεδο του μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, ………, που βρίσκεται βορειοδυτικά του επιδίκου, αποτελούσαν κάποτε ενιαίο ακίνητο. Ως προς τον παραπάνω δρομίσκο- εμπασία, στις 11.7.2017 καταρτίστηκε το υπ’ αριθ. ………../2017 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Κυθήρων …. ., στο οποίο προσαρτάται το από έτους 2017 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ……… (όπου αποτυπώνεται ο επίδικος δρομίσκος με στοιχείο ΙΙ και περιμετρικά με τα αλφαβητικά στοιχεία Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Δ), και στο οποίο συμβλήθηκε ως πωλητής ο δεύτερος εναγόμενος, επικαλούμενος ότι κατέστη κύριος του δρομίσκου αυτού με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας και αγοραστής ο πρώτος εναγόμενος. Στο εν λόγω συμβόλαιο γίνεται μνεία (σελ. 12) ότι επί του επίδικου εδαφικού τμήματος (επιφάνειας 66,92 τ.μ.) «υφίσταται δουλεία διόδου υπέρ της βορειοανατολικά κείμενης αυτού ιδιοκτησίας …………, ενώ η υφιστάμενη δουλεία υπέρ της νοτιοανατολικά κείμενης αυτού ιδιοκτησίας- οικοπέδου πρώην ιδιοκτησίας …….. και νυν ιδιοκτησίας ………. καταργείται καθ’ όσον δεν υπάρχει πλέον νόμιμος λόγος και αιτία για την ύπαρξή της (συνένωση του δουλεύοντος μετά του δεσπόζοντος ακινήτου)». Από το σύνολο των προαναφερθέντων τίτλων και ιδίως των τίτλων κτήσεως των δύο πρώτων εναγόντων και των δικαιοπαρόχων τους, αλλά και των προσκομιζόμενων τοπογραφικών διαγραμμάτων που είχαν καταρτισθεί πριν ανακύψει η επίδικη διαφορά, προκύπτει ότι ο ως άνω ιδιωτικός δρομίσκος (εμπασία) εμβαδού 66,92 τ.μ., μέσω του οποίου οι εν λόγω ενάγοντες έχουν πρόσβαση σε δημόσιο δρόμο, δεν περιλαμβάνεται στην περιγραφείσα ανωτέρω ιδιοκτησία τους, αφού σε όλες τις συμβολαιογραφικές πράξεις των δικαιοπαρόχων των δύο πρώτων εναγόντων αναφέρεται ρητά ότι το ακίνητό τους συνορεύει με αυτόν (ιδιωτικό δρομίσκο), ήτοι η ως άνω εδαφική λωρίδα που χαρακτηρίζεται ως «εμπασιά» ή «εμβασιά» (μάλιστα τον ίδιο όρο για τον χαρακτηρισμό της επίδικης εδαφικής λωρίδας χρησιμοποιούν και οι δικαιοπάροχοι του πρώτου εναγόμενου κατά την περιγραφή αυτής, στο υπ’ αριθ. ………./8-12-2015 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου ……….), περιγράφεται ως όριο της ιδιοκτησίας τους και όχι ως μέρος αυτής, ενώ και στο προσαρτηθέν στο υπ’ αρ. ……../6-4-2000 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Κυθήρων ………, τοπογραφικό διάγραμμα της πολιτικής μηχανικού …………., ο ως άνω δρομίσκος ουδόλως περιγράφεται ως περιλαμβανόμενος στην ιδιοκτησία των δύο πρώτων εναγόντων, αλλά εκεί αποτυπώνεται ως σύνορο της ιδιοκτησίας τους και όχι ως μέρος αυτής. Σε αντίθετη κρίση δεν οδηγείται το Δικαστήριο από το εκ των υστέρων, ήτοι μετά την άσκηση της ένδικης αγωγής συνταχθέν κατόπιν εντολής των δύο πρώτων εναγόντων από Φεβρουάριο 2020 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού . ….., στο οποίο έχει συμπεριληφθεί στην ιδιοκτησία των ως άνω εναγόντων και η επίδικη εδαφική λωρίδα, με αποτέλεσμα το συνολικό εμβαδόν της ιδιοκτησίας τους να υπολογίζεται στα 219 τ.μ., δηλαδή πολύ παραπάνω από το αναφερόμενο εμβαδόν στο υπ’ αριθ. ………/6.4.2000 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της συμβ/φου Κυθήρων ……….., όπου αναφέρεται ότι το οικόπεδο έχει εμβαδόν, μετά την εφαρμογή του ρυμοτομικού σχεδίου στον πιο πάνω οικισμό και την αναβάθμισή του 101,18 τ.μ., όπου μάλιστα για τον υπολογισμό αυτόν προσαρτάται το από Φεβρουαρίου 2000 τοπογραφικό διάγραμμα της τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού ………….. Αντίθετα, στο υπ’ αριθ. ………/10.7.1997 συμβόλαιο γονικής παροχής της συμβ/φου Κυθήρων ………., η παρέχουσα …. σύζυγος ……….. δηλώνει ότι παραχωρεί κατά κυριότητα στον αποδεχόμενο την γονική παροχή υιό της ………. μεταξύ άλλων ακινήτων, ένα οικόπεδο που βρίσκεται εντός του ρυμοτομικού σχεδίου «………» της Κοινότητας ……… Κυθήρων και στην ειδική τοποθεσία «………», εκτάσεως 497,280 τ.μ. «το οποίο αποτυπώνεται στο από Φεβρουαρίου 1994 με κλίμακα ένα προς διακόσια (1.200) και περιμετρικά με τα στοιχεία (Αι-Βι-Γι-Δ2-Δ-Δι-Ει-Αι) τοπογραφικό διάγραμμα του Τοπογράφου Μηχανικού ………..…και το οποίο τοπογραφικό νόμιμα συνταγμένο, χαρτοσημασμένο και υπογεγραμμένο, προσαρτάται στο παρόν…», στην δε αποτύπωση στο αμέσως παραπάνω τοπογραφικό διάγραμμα, η επίδικη εμπασία έχει συμπεριληφθεί στο παραχωρούμενο στον …………. (β’ εναγόμενο) ακίνητο, αφού το εν λόγω ακίνητο νότια φέρεται να συνορεύει «με πλευρά (Δ2-Δ) μέτρων τριών και 30/00 (3,30) με ιδιοκτησία ……., (Δ-Δι) δεν αναγράφονται μέτρα και (Δι-Ει) μέτρων τριάντα δύο και 60/00 (32,60) εν μέρει με ιδιοκτησία ………… και εν μέρει με ιδιοκτησία ….. ….». Το από Φεβρουαρίου 1994 τοπογραφικό διάγραμμα νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομίστηκε και ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και εντός των ορίων του (Αι-Βι-Γι-Δ2-Δ-Δι-Ει-Αι) περιλαμβάνεται η επίδικη εμπασία που ορίζεται από τα αλφαβητικά στοιχεία Δ-Δι-Ει-Ε. Επομένως ο ισχυρισμός των δύο πρώτων εναγόντων ότι έχουν αποκτήσει επικαρπία και ψιλή κυριότητα αντίστοιχα, επί της επίδικης εδαφικής λωρίδας, με παράγωγο τρόπο δεν αποδείχθηκε και ορθά απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμος από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, τα δε αντίθετα υποστηριζόμενα με τον τέταρτο λόγο έφεσης τυγχάνουν απορριπτέα στην ουσία τους. Ομοίως, απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος τυγχάνει και ο επικουρικά προβαλλόμενος ισχυρισμός των δύο πρώτων εναγόντων ότι απέκτησαν τα ως άνω επικαλούμενα εμπράγματα δικαιώματα στην επίδικη εδαφική λωρίδα με τακτική, άλλως έκτακτη χρησικτησία, ισχυριζόμενοι ότι νέμονται την επίδικη εδαφική λωρίδα διανοία κυρίου ήδη από το έτος 2000 και ότι σε προγενέστερο χρόνο την νέμονταν με τα ίδια προσόντα οι δικαιοπάροχοί τους, καθώς δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί τους ότι οι ίδιοι προέβησαν στις αναφερόμενες στο αγωγικό δικόγραφο πράξεις νομής διανοία κυρίου, αλλά αντίθετα αποδείχθηκε ότι στις πράξεις αυτές προέβησαν διανοία δικαιούχου πραγματικής δουλείας διόδου. Συγκεκριμένα, ενώ με την ένδικη αγωγή οι δύο πρώτοι ενάγοντες επικαλούνται ως απόδειξη πράξεων νομής διανοία κυρίου (και δη διανοία επικαρπωτή και ψιλού κυρίου) επί του επίδικου εδαφικού τμήματος, μεταξύ άλλων και την τοποθέτηση από τους ίδιους στο κάτω μέρος του εν λόγω εδαφικού τμήματος μετρητή της ΔΕΗ το έτος 2001, ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, οι ίδιοι το έτος 2017 δήλωναν δια του πολιτικού μηχανικού τους, ……….. ότι το υποστύλωμα για μετρητή ΔΕΗ βρισκόταν εκτός ιδιοκτησίας τους και ότι τόσο αυτοί, όσο και οι δικαιοπάροχοί τους είχαν στο επίδικο εδαφικό τμήμα την οιονεί νομή δουλείας διόδου. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από τους εφεσίβλητους-εναγόμενους, από 29.8.2017 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού …………., η οποία κατατέθηκε από τους ίδιους τους δύο πρώτους ενάγοντες στο Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων ΠΕ Νήσων της Περιφέρειας Αττικής, ως συνημμένη στο πλαίσιο προσφυγής τους κατά της υπό στοιχεία ΦΑ …./2017 έκθεσης αυτοψίας (βλ. την από 31-8-2017 προσφυγή των δύο πρώτων εναγόντων, που επίσης προσκομίζεται από τους εναγόμενους, όπου επικαλούνται ως συνημμένη την ως άνω από 29.8.2017 τεχνική έκθεση του μηχανικού τους), ο εν λόγω πολιτικός μηχανικός αναφερόμενος στο υποστύλωμα του ως άνω μετρητή της ΔΕΗ, που οι δύο πρώτοι αιτούντες έχουν εγκαταστήσει στο επίδικο εδαφικό τμήμα (εμπασία) σημειώνει τα εξής: «…Επίσης στην έκθεση αυτοψίας υπ’ αριθ 10 αναφέρεται Υποστύλωμα για μετρητή ΔΕΗ εκτός ιδιοκτησίας όπου ισχύον τα εξής: Είναι στο κάτω μέρος της εμπασίας στην οποία έχουν αποκλειστική χρήση για πάνω από 40 χρόνια η προηγούμενη ιδιοκτήτης και ο δηλών. Σύμφωνα με απόφαση του δικαστηρίου του 1980, η προκάτοχος (……) και επομένως και ο Δηλών είχε “την οιονεί νομή δουλείας διόδου”…». Τα ίδια αναφέρονται και στην υπ’ αριθ. ….. δήλωση ένταξης του Ν. 4178/2013 που είχε υποβάλει ο δεύτερος ενάγων για το ακίνητο του στην παραπάνω θέση στη Γενική Γραμματεία Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στις 29.8.2017. Τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα στην ως άνω τεχνική έκθεση ο πολ. μηχανικός ………… δεν μπορούσε να τα γνωρίζει από μόνος του, αλλά μόνο κατόπιν ενημέρωσης εκ μέρους των εντολέων του, ήτοι των δύο πρώτων εναγόντων. Επίσης τα ανωτέρω έγιναν δεκτά και από την νομίμως προσκομιζόμενη 1167/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που έκρινε επί αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ των ίδιων διαδίκων και η οποία εκτιμάται ελεύθερα ως δικαστικό τεκμήριο. Σημειώνεται ακόμη ότι στην υπ’ αριθ. 82/19-5-2018 απόφαση του ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. Περιφερειακής Ενότητας Νήσων που προσκομίζουν οι εκκαλούντες-ενάγοντες ομοίως γίνεται λόγος για την εμβασία στη σελίδα 5, στην τρίτη σειρά, υπό στοιχείο γ) ότι «η κατασκευή που περιγράφεται στην παράγραφο 10 έγινε χωρίς τις απαιτούμενες άδειες και εγκρίσεις εκτός της ιδιοκτησίας ….. και εντός εμβασίας πιθανά ιδιοκτησίας της δικαιοπαρόχου της ιδιοκτησίας ….», δηλαδή η παραπάνω υπηρεσία θεωρεί ότι η επίδικη εμβασία δεν ανήκει στην ιδιοκτησία ……, αλλά στη δικαιοπάροχο αυτού, χωρίς να διευκρινίζεται περαιτέρω αν εννοείται η άμεση δικαιοπάροχος ή η απώτερη δικαιοπάροχος …………. και χωρίς να προκύπτει αν η υπηρεσία έλαβε γνώση των συμβολαιογραφικών τίτλων των όμορων ιδιοκτητών. Σημειώνεται επίσης ότι οι ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων των εκκαλούντων και μάλιστα συμπεριλαμβανομένων αυτών που δόθηκαν στο πλαίσιο της παρούσας δίκης (ένορκες βεβαιώσεις ……. και ……) δεν οδηγούν σε αποδεικτική κρίση περί κτήσεως της κυριότητας της επίδικης εμπασίας από τους δύο πρώτους ενάγοντες (ως επικαρπωτή του πρώτου και ψιλού κυρίου του δεύτερου) με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς ναι μεν οι παραπάνω μάρτυρες καταθέτουν κατηγορηματικά ότι η εμπασία ανήκε στους ενάγοντες και ότι αυτοί χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά το παραπάνω εδαφικό τμήμα, πλην όμως κανείς εξ αυτών δεν αναφέρει ότι γνωρίζει αν η χρήση της εμπασίας από τους δύο πρώτους ενάγοντες γινόταν στο πλαίσιο άσκησης εμπράγματου δικαιώματος κυριότητας ή δουλείας διόδου και αν γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ των δύο εμπράγματων δικαιωμάτων (κυριότητας και δουλείας διόδου), δεδομένου ότι οι υλικές πράξεις οιονεί νομής και νομής αντίστοιχα σε ιδιωτικό δρομίσκο (εμπασία) ομοιάζουν στις δύο περιπτώσεις. Ειδικά για τον ενόρκως βεβαιώσαντα ……….. επισημαίνεται ότι η μαρτυρία του κρίνεται αναξιόπιστη, δεδομένου ότι πρωτοδίκως είχε δώσει ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κυθήρων την υπ’ αριθ. ……../5.10.2020 ένορκη βεβαίωση, μετά από αίτηση των εναγόμενων και με την οποία μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι η διεκδικούμενη λωρίδα- δίοδος ανήκε στην ……… ………, δηλαδή στη μητέρα του β’ εναγόμενου, η οποία «καθάριζε τη λωρίδα αυτή, όταν καθάριζε και το υπόλοιπο συνεχόμενο οικόπεδό της και γενικά το εξουσίαζε σε γνώση όλων μας», ενώ ήδη για τις ανάγκες της κατ’ έφεση δίκης έδωσε κατόπιν αίτησης των εκκαλούντων-εναγόντων ενώπιον της Συμβ/φου Πειραιά . ….. την υπ’ αριθ. ……/5.5.2023 ένορκη βεβαίωση όπου αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Όλα αυτά τα χρόνια η εμπασία χρησιμοποιείτο μόνο από τους …., τους ….. και από κανέναν άλλον…Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να διορθώσω κατάθεση που έδωσα στις 5 Οκτωβρίου 2020…ενώπιον της Ειρηνοδίκου Κυθήρων…Ο ……. και ο κ. …….. είναι ανηψιοί μου και δέχθηκα να δώσω την κατάθεση αυτή μετά από πίεση των αδελφών μου και των ανηψιών μου για να βοηθήσω τους συγγενείς μου. Στην κατάθεση αυτή φέρομαι να δήλωσα ότι ο ιδιωτικός δρόμος (εμπασίας) πρόσβασης στην κατοικία …….. ανήκε στην …., σύζυγο ………. Επίσης ότι η ………. καθάριζε την εμπασία αυτή και ότι ο ανηψιός μου ……… ουδέποτε διέθετε μηχανήματα εκσκαφής. Επειδή δεν γνωρίζω γράμματα, την κατάθεση μου διάβασε έξω από το Ειρηνοδικείο Κυθήρων ο ……… και δεν θυμάμαι να ανέφερε τα παραπάνω τα οποία πάντως είναι απολύτως ανακριβή…». Εντούτοις η αρχική υπ’ αριθ. …./2020 ένορκη βεβαίωση ως προς το βεβαιούμενο ότι έλαβε χώρα ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κυθήρων ………. στις 5.10.2020 ότι «Η βεβαίωση αυτή διαβάσθηκε…» (με τις υπογραφές του μάρτυρα, της γραμματέως και της Ειρηνοδίκη Κυθήρων) δεν έχει προσβληθεί ως πλαστή, με αποτέλεσμα τα όσα υποστηρίζει με την δεύτερη ένορκη βεβαίωσή του ο παραπάνω μάρτυρας ότι αυτή του αναγνώσθηκε έξω από το Ειρηνοδικείο κι επομένως όχι εντός αυτού και ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κυθήρων και ότι έτσι δεν θυμάται να ανέφερε τα παραπάνω η (πρώτη) βεβαίωσή του κρίνονται αναληθή. Επίσης ως προς την υπ’ αριθ. ……/3.7.2023 ένορκη βεβαίωση του ……… σημειώνεται ότι αν και αυτός, όπως προβάλλουν ορθά οι εφεσίβλητοι, στην υπ’ αριθ. …../9.11.2017 πράξη ολοσχερούς εξοφλήσεως τιμήματος του με αρ. ………/6.11.2017 συμβολαίου αγοραπωλησίας της συμβ/φου Κυθήρων …….. δήλωνε στις 9.11.2017 ότι αγνοούσε την ελληνική γλώσσα καταθέτει στα ελληνικά χωρίς τη συνδρομή διερμηνέα, παρόλα αυτά η ως άνω ένορκη βεβαίωσή του λαμβάνεται υπόψιν από το Δικαστήριο τούτο, καθώς δεν αποκλείεται στο μεσοδιάστημα από την 9.11.2017 έως 3.7.2023 να έμαθε την ελληνική γλώσσα. Ωστόσο, το κατατιθέμενο στην εν λόγω ένορκη βεβαίωση από αυτόν ότι το 2001 που ο …….. (β’ εναγόμενος) του πούλησε το παραπάνω οικόπεδο δεν του ανήκε ο επίδικος δρομίσκος γιατί αν πράγματι ανήκε και ο δρομίσκος στον ….…… θα τον είχε μεταβιβάσει τότε στον ………. δεν κρίνεται πειστικό, καθώς από την ανάγνωση των δύο συμβολαίων και συγκεκριμένα της υπ’ αριθ. ………/10.7.1997 γονικής παροχής της ……… στον ……. και του υπ’ αριθ. ……./6.3.2001 αγοραπωλητήριου συμβολαίου του ……… προς τον ……….. που αφορούν στο οικόπεδο στη …….. Κυθήρων που είχε αγοράσει η ……. από την .. …… δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./1968 συμβολαίου του συμβ/φούντος Ειρηνοδίκου Κυθήρων …….. προκύπτει ιδιαίτερα μεγάλη απόκλιση στο εμβαδόν τους, καθώς στη γονική παροχή το παραχωρούμενο ακίνητο το έτος 1997 έχει εμβαδόν 497,28 τ.μ. και στο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο του έτους 2001 έχει εμβαδόν μόλις 383,94 τ.μ., κάτι που δεν δικαιολογείται αφού και στα δύο συμβόλαια για την καταμέτρηση του οικοπέδου έχουν χρησιμοποιηθεί τοπογραφικά διαγράμματα επιστημόνων με ειδικές γνώσεις και συγκεκριμένα στη γονική παροχή το από Φεβρουαρίου 1994 τοπογραφικό διάγραμμα του διπλωματούχου τοπογράφου μηχανικού Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ. ………… και στο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο το από Μαϊου 2001 τοπογραφικό διάγραμμα του πτυχιούχου πολιτικού μηχανικού ΤΕ ………, η διαφορά τους δε έγκειται στο ότι στο πρώτο τοπογραφικό διάγραμμα στο παραχωρούμενο ακίνητο περιλαμβάνεται και η επίδικη εμπασία, ενώ στο δεύτερο τοπογραφικό διάγραμμα αυτή έχει παραλειφθεί, από μια δε απλή αντιπαραβολή των δύο διαγραμμάτων, ο ……… θα μπορούσε να αντιληφθεί τη διαφορά. Συνεπώς, ορθά έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι το αίτημα της αγωγής να αναγνωριστεί ο πρώτος ενάγων επικαρπωτής και ο δεύτερος ψιλός κύριος του επίδικου εδαφικού τμήματος (επιφάνειας 66,92 τ.μ) τυγχάνει απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο και αναπόδεικτο και ότι ομοίως πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα και τα συνδεόμενα με αυτό αιτήματα της αγωγής, που θεμελιώνουν αρνητική αγωγή διατάραξης της κυριότητας κατ’ άρθρο 1108 ΑΚ στην επίδικη εδαφική λωρίδα (εμπασιά), και δη εν προκειμένω της επικαρπίας και της ψιλής κυριότητας των δύο πρώτων εναγόντων αντίστοιχα (βάσει της διάταξης του άρθρου 1173 ΑΚ), λαμβανομένου υπόψη ότι δεν σωρεύεται στην υπό κρίση αγωγή βάση περί αναγνώρισης του δικαιώματος δουλείας διόδου των εναγόντων και προστασίας αυτού (κατ’ άρθρο 1132 ΑΚ), ήτοι τυγχάνουν απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα τα αιτήματα της αγωγής με στοιχ. 3 και 4, όπως απαριθμούνται και εκτίθενται ανωτέρω. Επομένως τα όσα αντίθετα υποστηρίζουν οι εκκαλούντες με τον πέμπτο λόγο έφεσης τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα στην ουσία τους. Περαιτέρω, σε συνέχεια των ανωτέρω, απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο τυγχάνει το αίτημα της αγωγής να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος των εναγόμενων να καταβάλουν από κοινού στους δύο πρώτους ενάγοντες το ποσό των 3.200 ευρώ ως αποζημίωση για την καταστροφή του εκεί περιγραφόμενου τσιμεντένιου τοιχίου, με τα επ’ αυτού τοποθετημένα τρία κολωνάκια (ύψους εκάστου 70 εκ. και διαμέτρου 12 εκ.), καθώς και της κλειδαριάς της αυλόπορτας, που έφραζε την επίδικη εμπασία, καθώς όχι μόνο δεν αποδείχθηκαν τα επικαλούμενα από τους δύο πρώτους ενάγοντες εμπράγματα δικαιώματα επικαρπίας και ψιλής κυριότητάς τους αντίστοιχα, επί της επίδικης εμπασίας στην παράνομη προσβολή των οποίων (εμπράγματων δικαιωμάτων) στηρίζουν την παραπάνω αξίωση αποζημίωσής τους, αλλά αντίθετα αποδείχθηκε ότι το ως άνω τσιμεντένιο τοιχίο δεν έχει καν κατασκευαστεί εντός του επίδικου ιδιωτικού δρομίσκου (εμπασίας), αλλά βρίσκεται εντός του όμορου οικοπέδου ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου, το οποίο είχε περιφράξει δυνάμει της προσκομιζόμενης υπ’ αριθ. …………/30.7.1979 «Άδειας Περιφράξεως Οικοπέδου» της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Διαμερίσματος Πειραιώς της Νομαρχίας Αττικής, ο απώτερος δικαιοπάροχος αυτού (του πρώτου εναγόμενου) ………… (αντίστοιχη άδεια περίφραξης της εμπασίας εκδοθείσας στο όνομά τους ή για λογαριασμό των δικαιοπαρόχων τους δεν προσκομίζουν οι δύο πρώτοι ενάγοντες) και όπως προκύπτει κι από τη σαφή περί τούτου αναφορά στην προσκομισθείσα από τους εφεσίβλητους-εναγόμενους, από 2.9.2020 τεχνική έκθεση του μηχανικού ……… και συνεπώς προκύπτει ότι το εν λόγω τοιχίο και η επιφάνεια, που καταλαμβάνει στο έδαφος, έχουν περιληφθεί εξ ολοκλήρου στο οικόπεδο, επιφάνειας 455,39 τ.μ., ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου, που αποτυπώνεται στο επισυναπτόμενο στο υπ’ αριθ. ……./2015 συμβόλαιο αγοράς τοπογραφικό διάγραμμα καθώς και στο τοπογραφικό διάγραμμα της υπ’ αριθ. …../2016 έγκρισης δόμησης. Σε ό,τι αφορά την αυλόπορτα που σύμφωνα με την αγωγή έφραζε την εμπασία, πέραν του ότι οι ενάγοντες δεν επικαλούνται το εμπράγματο δικαίωμα της δουλείας διόδου από την εμπασία, βάσει του οποίου έκτισαν την εξωτερική αυλόπορτα στην εμπασία το έτος 2008 για να μη διέρχονται τουρίστες από αυτή και παρεμποδίζουν έτσι την άσκηση του δικαιώματός τους από τη δουλεία διόδου, έτσι ώστε η αυλόπορτα να μην καθίσταται συστατικό του επιδίκου (βλ. άρθρο 955 παρ.1 εδ.2 ΑΚ), δεν αποδείχθηκε ότι το έτος 2019, ο τρίτος εναγόμενος, ενεργώντας κατ’ εντολή του πρώτου εναγόμενου έσπασε την αυλόπορτα καταστρέφοντας την κλειδαριά αυτής, που έφραζε την εμπασία. Συνακόλουθα, ορθά απορρίφθηκε με την εκκαλουμένη το αίτημα αποζημίωσης των δύο πρώτων εναγόντων για αποκατάσταση της φερόμενης περιουσιακής τους ζημίας επί της εμπασίας ύψους 3.200 ευρώ, απορριπτόμενου ως αβάσιμου του σχετικού σκέλους του πέμπτου λόγου έφεσης, καθώς και του έκτου λόγου έφεσης των εκκαλούντων-εναγόντων. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος, μόνιμος κάτοικος Αυστραλίας, ενεργώντας δια του πληρεξουσίου του στην Ελλάδα τρίτου εναγόμενου (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. ……/10.11.2015 πληρεξούσιο του Γενικού Πρόξενου της Ελλάδας στο Σίδνεϋ), που είναι και πρώτος του εξάδελφος, ανέθεσε σε μηχανικό τη μελέτη και την έκδοση οικοδομικής άδειας για την ανέγερση οικοδομής επί του προαναφερόμενου ακινήτου ιδιοκτησίας του επιφάνειας 455,39 τ.μ., εκδόθηκαν δε σχετικά η υπ’ αριθ. …./2016 έγκριση δόμησης (με ημερομηνία έγκρισης 9-2-2017), καθώς και η υπ’  αρ. …/21-2-2017 άδεια δόμησης της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Πειραιά, ακολούθως δε, τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του έτους 2017 πραγματοποίησε δια των προστηθέντων του και δη της εταιρείας χωματουργικών εργασιών με την επωνυμία «…………..» και των υπαλλήλων της (βλ. το υπ’ αρ. …../10-4-2017 τιμολόγιο της ανωτέρω εταιρείας, που προσκομίζουν οι εφεσίβλητοι-εναγόμενοι και αφορά σε εργασίες εκσκαφής οικοδομής), αλλά και δια του τρίτου εναγόμενου, εκσκαφικές εργασίες εντός του παραπάνω οικοπέδου ιδιοκτησίας του, προκειμένου να κατασκευαστεί η θεμελίωση και ο φέρον οργανισμός της υπό ανέγερση οικοδομής (διώροφης κατοικίας), ενώ προχώρησε και σε επιχωμάτωση μέρους της παραλίας, στην οποία διάνοιξε μονοπάτι, για να διέρχονται τα οχήματα, που εκτελούσαν τις εργασίες αυτές. Σημειωτέον ότι ναι μεν δεν αποδείχθηκε ότι ο τρίτος εναγόμενος είχε αναπτύξει γενικά επαγγελματική δραστηριότητα ως εργολάβος οικοδομών, καθώς, όπως προκύπτει από το από 25.9.2020 έγγραφο των δηλωθεισών στην ΑΑΔΕ δραστηριοτήτων της επιχείρησής του, αυτός δραστηριοποιείτο από πολλών ετών ως αλιέας, ενώ διέθετε και επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων, πλην όμως τα ανωτέρω δεν αναιρούν το αποδειχθέν γεγονός ότι αυτός (τρίτος εναγόμενος) ενήργησε υπό τις εντολές του πρώτου για την περαιτέρω ανάθεση σε συνεργεία της εκτέλεσης των ως άνω εργασιών, στις οποίες συμμετείχε εν μέρει και ο ίδιος (όπως προκύπτει από τις σχετικώς προσκομισθείσες από τους εκκαλούντες-ενάγοντες φωτογραφίες, τις οποίες δεν αμφισβητεί ειδικώς ο τρίτος εναγόμενος). Κατά την πραγματοποίηση των παραπάνω εργασιών εκσκαφής, υπέστη φθορές μέρος του προστατευτικού τοιχίου, που υπάρχει μπροστά και  στο πλάι της αυλής του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, καθώς και στο μπροστινό και πλαϊνό τμήμα του ανάγλυφου έμπροσθεν της οικίας τους προς την πλευρά της παραλίας, το οποίο είχε κατασκευασθεί και διακοσμηθεί με βότσαλα, προκειμένου να εμποδίζεται η περαιτέρω φθορά του αυλότοιχού τους από τα κύματα της θάλασσας, καθώς, όπως αναφέρει στο υπ’ αριθ. πρωτ. ……/16.3.2017 έντυπο υποβολής καταγγελίας προς την Πολεοδομία Πειραιά ο πρώτος ενάγων, τον χειμώνα τα κύματα της θάλασσας φτάνουν μέχρι την αυλή του σπιτιού του. Ωστόσο, οι ως άνω κατασκευές ήταν αυθαίρετες και πάντως βρίσκονταν εκτός του οικοπέδου ιδιοκτησίας των δύο πρώτων εναγόντων και εντός κοινόχρηστου χώρου, γεγονός, που προκύπτει τόσο από τα αναφερόμενα στην προσκομισθείσα από τους εφεσίβλητους-εναγόμενους υπ’ αριθ. …./3-8-2017 έκθεση αυτοψίας του τμήματος κατασκευών της Υ.ΔΟΜ. του Δήμου Πειραιά και τα ειδικώς περί αυτού εκτιθέμενα στην τεχνική έκθεση του μηχανικού των εναγόμενων, …….., ομοίως από την περιγραφή των ορίων του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων στο δικόγραφο της αγωγής, σε συνδυασμό με την προσκομισθείσα από τους ίδιους από 30.7.2020 αίτησή τους προς την κτηματική υπηρεσία Πειραιά και Νήσων, περί σημειακής διόρθωσης της χάραξης αιγιαλού έμπροσθεν της ιδιοκτησίας τους και την επισυναπτόμενη σε αυτή τεχνική έκθεση του τοπογράφου μηχανικού ……………, όσο και από την δημοσιευμένη στο ΦΕΚ Δ’ 928/27.11.2023 επικύρωση της από 18-10-2023 έκθεσης της Επιτροπής του άρθρου 3 του ν. 2971/2001 για τον μερικό επανακαθορισμό της οριογραμμής αιγιαλού στη θέση «……….» στην ……. του Δήμου Κυθήρων της Π.Ε. Νήσων της Περιφέρειας Αττικής. Με την τελευταία αυτή απόφαση επανακαθορίστηκε μεν για το ακίνητο που βρίσκεται στο Ο.Τ. ……. οριογραμμή αιγιαλού με κόκκινη πολυγωνική γραμμή και κορυφές 4 α, 4β, 4γ, 4δ, 4στ, 4ζ, 4^η, 4θ, 7 σε αντικατάσταση της καταργούμενης οριογραμμής αιγιαλού με κορυφές 4-7 λόγω εμφιλοχώρησης σφάλματος στον αρχικό καθορισμό αυτής, πλην όμως ορίζεται ότι η οριογραμμή της παραλίας δεν μεταβάλλεται αλλά αποδίδονται συντεταγμένες των κορυφών της στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ’ 87), οι οποίες αναγράφονται σε πίνακα επί του παραπάνω διαγράμματος και αναφέρεται ότι «Εντός της ζώνης παραλίας εμπίπτουν κατασκευές (τοιχίο ημιτοξοειδούς σχήματος, σκαλοπάτια) οι οποίες υφίστανται προ του 1950 όπως τεκμηριώνεται στην τεχνική έκθεση του Αγρονόμου Τοπογράφου Μηχανικού ………». Επομένως, οι παραπάνω κατασκευές βρίσκονταν πράγματι σε κοινόχρηστο χώρο, όπως δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, όχι εντός αιγιαλού, αλλά εντός ζώνης παραλίας και εκτός του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, οπότε ορθά η εκκαλούμενη απόφαση απέρριψε ως ουσία αβάσιμη την αιτούμενη με την αγωγή αποζημίωση ποσού 12.000 ευρώ, που κατά τα εκεί εκτιθέμενα απαιτείται για την αποκατάσταση των επικαλούμενων με την αγωγή φθορών, από τις προαναφερόμενες εργασίες που πραγματοποίησε ο πρώτος εναγόμενος μέσω του προστηθέντος τρίτου εναγόμενου και των συνεργείων που χρησιμοποίησε. Ούτε εξάλλου αποδείχθηκε ο ισχυρισμός των εναγόντων ότι το έτος 2018 οι πρώτος και τρίτος των εναγόμενων κατέστρεψαν εργασίες αντιστήριξης, στις οποίες εκείνοι (οι ενάγοντες) είχαν στο μεταξύ προβεί. Πρέπει, λοιπόν, να απορριφθεί στην ουσία του, ο έβδομος λόγος έφεσης. Ορθά, ομοίως, σημειώνεται στην εκκαλουμένη ότι στην υπό κρίση αγωγή δεν σωρεύεται αίτημα για διενέργεια συγκεκριμένων εργασιών αντιστήριξης εντός της ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου, λόγω των εκεί εργασιών εκσκαφής, για την προστασία των ιδιοκτησιών των εκκαλούντων-εναγόντων, όπως οι σχετικές εργασίες κοστολογούνται στην προσκομιζόμενη από τους εκκαλούντες-ενάγοντες από 3.11.2020 έκθεση του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ………… Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μετά την εκτέλεση των προαναφερθεισών εργασιών επί της παραλίας, οι ενάγοντες υπέβαλαν την από 16.3.2017 καταγγελία τους ενώπιον της Πολεοδομίας Πειραιά, ενώ άσκησαν και την από 16.3.2017 με αρ. κατ. ……/17.3.2017 αίτησή τους ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά για την ακύρωση των προαναφερόμενων διοικητικών πράξεων της έγκρισης δόμησης και της άδειας δόμησης, στο πλαίσιο δε της ανοιγείσας διαδικασίας εκδόθηκε σχετικά η υπ’ αριθ. …./23.3.2017 προσωρινή διαταγή του Προέδρου του Α2 τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς και στη συνέχεια η με αρ. Ν 53/2017 απόφαση του τμήματος Α2 ακυρωτικό (σε συμβούλιο) που ανέστειλαν την εκτέλεση των εν λόγω διοικητικών πράξεων, έκτοτε δε οι σχετικές εργασίες διακόπηκαν (βλ. το υπ’ αρ. πρωτ. ………./24-3-2017 έγγραφο διακοπής εργασιών του Δήμου Πειραιά). Ήδη δε δυνάμει της υπ’ αρ. Α 229/10-5-2018 οριστικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς ακυρώθηκε η ………/9-2-2017 έγκριση δόμησης και η ……../21-2-2017 άδεια δόμησης της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Πειραιά, ως ερειδόμενες σε κανονιστικού περιεχομένου απόφαση, που εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, ήτοι ως ερειδόμενες στην 1.185.520/381/20-1-1993 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά περί έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης αναθεώρησης του ρυμοτομικού σχεδίου και ορισμού των όρων δόμησης του οικισμού ….. Κυθήρων, ενώ η σχετική έγκριση έπρεπε να γίνει με την έκδοση προεδρικού διατάγματος. Επιπλέον, δυνάμει της υπ’ αρ. 36/1-12-2017 απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη της Περιφέρειας Αττικής- Τμήμα Ελέγχου, Μετρήσεων και Υδροοικονομίας Περιβάλλοντος ΠΕ Πειραιώς και Νήσων επιβλήθηκε στον Δήμο Κυθήρων, πρόστιμο 1.000 ευρώ για παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, γιατί πραγματοποιήθηκαν εργασίες διάνοιξης και διαμόρφωσης δημοτικού δρόμου, τμήμα του οποίου βρίσκεται εντός της ζώνης αιγιαλού, χωρίς το έργο να διαθέτει την απαραίτητη έγκριση περιβαλλοντικών όρων εντός της παραπάνω ζώνης κατά παράβαση του ν. 4014/2011. Ειδικότερα, κατά τα αναφερόμενα στην παραπάνω απόφαση: «…Με την υπ’ αριθμ. 1.185.520/381 Απόφαση Νομάρχη Πειραιά (ΦΕΚ 446Δ/1993) εγκρίθηκε πολεοδομική μελέτη αναθεώρησης του ρυμοτομικού σχεδίου της ………. και με την με αρ. πρωτ. οικ. Π395/Β23/11-1-2002 Απόφαση Νομάρχη κυρώθηκαν (19) Πινακίδες Εφαρμογής και (200) υψομετρικές μελέτες. Με τα παραπάνω προβλέπεται η δημιουργία παραλιακής οδού, όπως αποτυπώνεται και στο εγκεκριμένο τοπογραφικό της …./21-2-2017 άδειας δόμησης. Τμήμα της εν λόγω οδού είναι εντός αιγιαλού όπως προσδιορίστηκε με το ΦΕΚ 432Δ/1982. Μετά την έκδοση της προαναφερόμενης άδειας δόμησης εκδόθηκε από τον Δήμο Κυθήρων το με αρ. πρωτ. ………./28-2-2017 έγγραφο σύμφωνα με το οποίο επιτρέπει «τη διαμόρφωση τμήματος Δημοτικής οδού παρά το υπ’ αριθμ. …….. Ο.Τ. του ρυμοτομικού σχεδίου της ………, σε συνέχεια του υπάρχοντος και σε μήκος 70,00 μέτρων περίπου, όπως αυτό σημειώνεται στο επισυναπτόμενο απόσπασμα του ρυμοτομικού σχεδίου με πράσινο περίγραμμα, ώστε να καταστεί δυνατή η πρόσβαση και διέλευση των οχημάτων και μηχανημάτων που θα απαιτηθούν για την εκτέλεση των οικοδομικών εργασιών ανέγερσης νέας διώροφης κατοικίας βάσει της υπ’ αριθμ. ……../21-02-2017 Άδειας Δόμησης στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του ……». Σύμφωνα με το φωτογραφικό υλικό που κατατέθηκε τόσο στην αίτηση του κ. …….., όσο και στην αίτηση του κ. ………. προκύπτει ότι η συγκεκριμένη οδός πριν την εκτέλεση των εργασιών ήταν καλυμμένη με άμμο από την παραλία. Επιπλέον και από τις δύο αιτήσεις προκύπτει ότι έμπροσθεν της ιδιοκτησίας του κ. ………… υπήρχε ανάχωμα με προστατευτικό τοιχίο διακοσμημένο με βότσαλα που καταλάμβανε τμήμα της εν λόγω παραλιακής οδού. Κατά τη διάρκεια της αυτοψίας παρόντες ήταν δύο αντιδήμαρχοι και ένας υπάλληλος του Δήμου Κυθήρων, ο επιβλέπων μηχανικός του κ. …………, ο κος ……… και η κα ……… Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι: 1. Η παραλιακή οδός στη θέση ………. επικοινωνεί προς βορά μέσω εγκάρσιας μερικώς τσιμεντοστρωμένης οδού με παράλληλη οδό προς το θαλάσσιο μέτωπο (ασφαλτοστρωμένη), που οδηγεί στην ……….. 2. Στην παραλιακή οδό έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες διάνοιξης και διαμόρφωσης και στο σύνολό της είναι καλυμμένη με χώμα που προέκυψε από την εκσκαφή της νεοανεγειρόμενης οικοδομής. Το υπόλοιπο χώμα από τις εκσκαφές (ΑΕΚΚ) που προέκυψαν από την οικοδομή του κ. ………. έχει μεταφερθεί στη νοτιοδυτική πλευρά του οικοδομικού τετραγώνου Ο.Τ. ….., όπως μας υπέδειξαν οι εκπρόσωποι του Δήμου. 3. Η παραλιακή οδός προς τη νότια πλευρά οδηγεί σε αδιέξοδο και η διαμόρφωση πραγματοποιήθηκε στο τμήμα που αποτυπώνεται στο συνημμένο διάγραμμα στο με αρ. πρωτ. …./28-2-2017 έγγραφο του Δήμου Κυθήρων. 4. Έμπροσθεν της ιδιοκτησίας του κ. ….. έχει κατεδαφιστεί το προστατευτικό τοιχίο, και έμπροσθεν της ιδιοκτησίας της κ. ….. έχουν κατεδαφιστεί σκαλοπάτια προκειμένου να γίνει διάνοιξη του δρόμου. 5. Σε σημείο της παραλιακής οδού μετά την ιδιοκτησία της κ. …… και προς την πλευρά του αδιεξόδου είχε αποκαλυφθεί κατεστραμμένος σωλήνας ύδρευσης μικρής διατομής. 6. Στο κλιμάκιο δεν προσκομίστηκε από τους υπεύθυνους του Δήμου περιβαλλοντική αδειοδότηση για το έργο. Μετά τα παραπάνω προκύπτει ότι πραγματοποιήθηκαν εργασίες διάνοιξης και διαμόρφωσης δημοτικού δρόμου τμήμα του οποίου βρίσκεται εντός της ζώνης αιγιαλού καθόσον η εγκεκριμένη γραμμή αιγιαλού στη συγκεκριμένη περιοχή επέμβασης βρίσκεται μεταξύ της ρυμοτομικής και της έναντι οικοδομικής γραμμής. Σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙΙ α/α 9 που συνοδεύει την (13) σχετική ΥΑ απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση για τα έργα ανάπλασης και διαμόρφωσης ακτής (π.χ. πεζόδρομη, ποδηλατόδρομοι κλπ). Επισημαίνουμε ότι οι αιτιάσεις του Δήμου Κυθήρων που εκφράστηκαν με το (24) σχετικό ότι πρόκειται περί υφιστάμενης από το παρελθόν χωμάτινης δημοτικής οδού κυμαινόμενου πλάτους και όχι για διάνοιξη νέας οδού, δεν αναιρεί τις διαπιστωμένες από την Υπηρεσία μας παραβάσεις για εργασίες επί της υφιστάμενης χωμάτινης οδού, μέρος της οποίας βρίσκεται εντός ζώνης αιγιαλού χωρίς την απαιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων…η διαμόρφωση της οδού πραγματοποιήθηκε εντός της ζώνης αιγιαλού χωρίς εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον της περιοχής…». Απ’ όλα τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο πρώτος εναγόμενος, ενεργώντας δια του πληρεξουσίου του στην Ελλάδα τρίτου εναγόμενου, προέβη πράγματι δια των προστηθέντων του, μεταξύ των οποίων και ο τρίτος εναγόμενος κατά τα προεκτεθέντα, σε εκτέλεση εργασιών διάνοιξης και διαμόρφωσης δημοτικού δρόμου, ώστε να διέρχονται τα οχήματα, που εκτελούσαν τις εργασίες εκσκαφής του ακινήτου του, οι δε ανωτέρω εργασίες υπήρξαν, όπως αποδείχθηκε, παράνομες, διότι πραγματοποιήθηκαν σε τμήμα του δημοτικού δρόμου, που βρίσκεται εντός της ζώνης αιγιαλού και παραλίας κατά τα ανωτέρω, χωρίς την απαιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Εντούτοις, ο πρώτος εναγόμενος προέβη στις παραπάνω ενέργειες, ενώ ήταν σε ισχύ η υπ’ αρ. …../21-2-2017 άδεια δόμησης (ήτοι πριν αυτή ακυρωθεί με την προαναφερθείσα απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά και μάλιστα πριν εκδοθεί η σχετική προσωρινή διαταγή, κατά τα προαναφερθέντα) και μάλιστα πρώτα μερίμνησε και έλαβε επιπλέον: α) την από 21.11.2016 έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και β) την υπ’ αρ. πρωτ. …../28-2-2017 έγγραφη απάντηση του Δήμου Κυθήρων, με την οποία του επιτράπηκε η διαμόρφωση: «…τμήματος Δημοτικής οδού παρά το υπ’ αρ. Ο.Τ ……. του ρυμοτομικού σχεδίου …….., σε συνέχεια του υπάρχοντος σε μήκος 70 μέτρων περίπου, όπως αυτό σημειώνεται στο επισυναπτόμενο απόσπασμα του ρυμοτομικού σχεδίου με πράσινο χρώμα, ώστε να καταστεί δυνατή η πρόσβαση και η διέλευση οχημάτων και μηχανημάτων που θα απαιτηθούν για την εκτέλεση των οικοδομικών εργασιών ανέγερσης νέας διώροφης κατοικίας βάσει της υπ’ αρ. 023/21-2-2017 άδειας δόμησης στο οικόπεδο ιδιοκτησίας ……..». Ως εκ των άνω αποδείχθηκε πράγματι η παράνομη διατάραξη από τους πρώτο και τρίτο των εναγόμενων του ανωτέρω περιβαλλοντικού στοιχείου (του αιγιαλού και της παραλίας έμπροσθεν της οικίας των εναγόντων), κατά τρόπο, ώστε να αλλοιώνεται η κοινή ωφέλεια, που πηγάζει από τη χρήση αυτού, γεγονός που συνιστά παράνομη προσβολή κατά τις διατάξεις των άρθρων 57 και 970 ΑΚ, όπως αυτές ερμηνεύονται υπό το φως του άρθρου 24 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ως ουσιαστικά βάσιμο το αγωγικό αίτημα να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος των εναγόμενων να παραλείπουν να προβαίνουν σε πράξεις διάνοιξης οδού ή πάσης φύσεως χωματουργικές εργασίες επί του ανωτέρω κοινόχρηστου χώρου, που βρίσκεται βορείως (ήτοι προς την παραλία επί πλευράς Δ-Ξ-Ν) της υπάρχουσας αυλής του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, χωρίς την απαιτούμενη άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις οικείες πολεοδομικές και περιβαλλοντικές διατάξεις. Εντούτοις, δεν αποδείχθηκε η υπαιτιότητα των πρώτου και τρίτου των εναγόμενων ως προς την επικαλούμενη από τους ενάγοντες προσβολή. Ειδικότερα, ναι μεν, όπως εκ των υστέρων με την ως άνω απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά κρίθηκε, η προαναφερθείσα επέμβαση ήταν παράνομη και συνεπώς κατ’ αρχήν παρέχει στους ενάγοντες την αξίωση άμεσης προστασίας του δικαιώματος της προσωπικότητάς τους κατά τα ανωτέρω, η οποία προστασία ενδέχεται να συνοδεύεται και από την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από την προσβολή που υπέστησαν οι ενάγοντες, πλην όμως για τη στοιχειοθέτηση της ουσιαστικής βασιμότητας του αιτήματος αυτού (περί επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης) απαιτείται να αποδειχθεί ότι η συμπεριφορά των εναγόμενων πέραν από παράνομη ήταν και υπαίτια (βλ. ΑΠ 1599/2000, ΕλλΔνη 42, σελ. 1347, ΕφΛαρ 373/2011 στην ΤΝΠ Νόμος και άρ. 59ΑΚ ΕρμΑΚ Γεωργιάδη- Σταθόπουλο, σελ. 116), στοιχείο που δεν υφίσταται εν προκειμένω, καθότι, όπως αποδείχθηκε, οι πρώτος και τρίτος εναγόμενοι είχαν τη βεβαιότητα ότι ενεργούσαν νομίμως, αφού απευθύνθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες και έλαβαν τις προαναφερθείσες άδειες για την εκτέλεση των παραπάνω εργασιών, δηλαδή ενήργησαν ως όφειλε ο μέσος συνετός άνθρωπος του ίδιου (επαγγελματικού, κοινωνικού κλπ) κύκλου, είναι δε αδιάφορο το ζήτημα της μετέπειτα διακοπής των εργασιών για τους λόγους που εκτέθηκαν παραπάνω, χωρίς να μπορεί να τους καταλογιστεί η απόφαση του Δήμου Κυθήρων να τους επιτρέψει τη διαμόρφωση του τμήματος της δημοτικής οδού (βλ. το υπ’ αριθ. ……/28-2-2017 έγγραφο), δίχως την απαιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Ειδικότερα, το γεγονός ότι ο Δήμος Κυθήρων παραχώρησε την εν λόγω άδεια παρανόμως, ήτοι χωρίς την απαιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων, δεν όφειλαν ούτε και μπορούσαν να γνωρίζουν ο πρώτος και ο τρίτος των εναγόμενων, ο δε πρώτος εναγόμενος ως διοικούμενος απευθύνθηκε στις αρμόδιες αρχές και ευλόγως εμπιστεύθηκε τις επιταγές τους, εξάλλου, δε στη συνέχεια, μετά την αναστολή των εργασιών και την ακύρωση των ως άνω διοικητικών πράξεων από τα αρμόδια διοικητικά Δικαστήρια, συμμορφούμενος με το περιεχόμενο των σχετικών αποφάσεων, διέκοψε, ως όφειλε, τις εργασίες ανοικοδόμησης εντός του οικοπέδου του. Συνακόλουθα, ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμο το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης των εναγόντων, εκ της εκτιθέμενης στην αγωγή επέμβασης στον αιγιαλό και στην παραλία και τον κοινόχρηστο χώρο έμπροσθεν των ιδιοκτησιών τους, ως έκφανσης της προσωπικότητάς τους, μη αποδειχθέντος κατά τα ανωτέρω και του προβαλλόμενου ισχυρισμού των εναγόντων ότι το έτος 2018 οι εναγόμενοι κατέστρεψαν εργασίες αντιστήριξης, στις οποίες στο μεταξύ είχαν αυτοί προβεί. Συνεπώς απορριπτέος στην ουσία του τυγχάνει ο όγδοος λόγος έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες υποστηρίζουν τα αντίθετα. Σημειώνεται επίσης ότι με τον όγδοο λόγο της υπό κρίση έφεσής τους οι εκκαλούντες- ενάγοντες αιτιώνται την εκκαλουμένη για την παραπάνω κρίση υποστηρίζοντας επίσης ότι οι πρώτος και τρίτος εναγόμενοι τέλεσαν σε βάρος τους αδικοπραξία προκαλώντας φθορές στην ιδιοκτησία τους, πραγματοποιώντας πρόσθετες εργασίες στις οποίες προέβησαν εκτός του πλαισίου της ανωτέρω έγκρισης που τους είχε δοθεί από τον Δήμο Κυθήρων εντός του παραλιακού μετώπου, πλην όμως ο ισχυρισμός τούτος προβάλλεται το πρώτον κατ’ έφεση απαραδέκτως κατ’ άρθρο 527 ΚΠολΔ. Παρακάτω, στην από 2-3-2017 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού ……… που προσκομίζουν οι εφεσίβλητοι-εναγόμενοι, κατόπιν αυτοψίας που αυτός πραγματοποίησε στο προαναφερόμενο ακίνητο του πρώτου εναγόμενου αναφέρεται ότι «Στο εν λόγω οικόπεδο πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα εκσκαφικές εργασίες προκειμένου να κατασκευαστεί η θεμελίωση και ο φέρον οργανισμός της υπό ανέγερση νέας διώροφης οικοδομής, βάσει της υπ’ αριθ. …../21-02-17 Άδειας Δόμησης της Υ.ΔΟΜ. Δήμου Πειραιά- Τομέα Β. Λόγω του επικλινούς του φυσικού εδάφους του οικοπέδου, με την πραγματοποιούμενη εκσκαφή δημιουργήθηκε σκάμμα το οποίο παρουσιάζει έντονες υψομετρικές διαφορές με τα όμορα οικόπεδα. Συγκεκριμένα με το οικόπεδο ιδιοκτησίας κ. ……….. στη νοτιοδυτική πλευρά του οικοπέδου έχει δημιουργηθεί υψομετρική διαφορά περίπου 5,0 μέτρων και με το οικόπεδο ιδιοκτησίας κ. κ. ……. στην βορειοδυτική πλευρά περίπου 2,50 μέτρων. Οι παραπάνω υψομετρικές διαφορές λόγω της αργιλώδους σύστασης του φυσικού εδάφους (προσχωσιγενής χαρακτήρας της περιοχής), της πλήρους απουσίας βραχώδους τμήματος στο εν λόγω σκάμμα, των φορτίων που βρίσκονται πλησίον των ορίων στα όμορα οικόπεδα (λιθόκτιστος μανδρότοιχος και βόθρος από οπλισμένο σκυρόδεμα εν ενεργεία στην πρώτη και παλαιά ισόγεια κατοικία στην δεύτερη), δημιουργούν προϋποθέσεις διολίσθησης και υποχώρησης του εδάφους. Σε περίπτωση έντονων βροχοπτώσεων οι συνθήκες αυτές θα επιδεινωθούν δραματικά καθώς υπό αυτές τις συνθήκες αυξάνονται κατακόρυφα τα φορτία του εδάφους και μειώνεται σημαντικά η συνεκτικότητά του. Ακόμη σοβαρότερος κίνδυνος υπάρχει σε περίπτωση διολίσθησης του εδάφους να προκληθούν σοβαρές ζημίες στον ισόγειο πλακοσκεπή οικίσκο ιδιοκτησίας ……, λόγω της πολύ μικρής απόστασής του από το κοινό όριο, και της πιθανότατης απουσίας ενιαίας βάσης θεμελίωσής του. Από τα παραπάνω προκύπτει η αναγκαιότητα της άμεσης εξάλειψης των συνθηκών επικινδυνότητας της περιοχής του σκάμματος και της στερέωσης του εδάφους πλησίον των όμορων ιδιοκτησιών». Από τα ανωτέρω σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στην από 3.11.2020 έκθεση του τοπογράφου …………., που προσκομίζουν οι εκκαλούντες-ενάγοντες, προκύπτει ότι από τις εργασίες εκσκαφής, που ήδη έλαβαν χώρα στο ακίνητο του πρώτου εναγόμενου, οι οποίες έχουν σήμερα διακοπεί, αλλά και από την τυχόν μελλοντική συνέχισή τους, υφίσταται κίνδυνος να στερηθούν τα γειτονικά ακίνητα, ιδιοκτησίας των εναγόντων, το απαιτούμενο έρεισμα. Ομοίως κρίνοντας το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δέχθηκε το αίτημα της αγωγής να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος των εναγόμενων να παραλείπουν ενέργειες εκσκαφής δια των οποίων τίθεται σε κίνδυνο η θεμελίωση του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, χωρίς πρώτα να ληφθεί πρόνοια, ώστε να στερεωθεί το έδαφος με άλλο τρόπο, ενώ δεδομένου ότι δεν περιλαμβανόταν στην αγωγή αντίστοιχο αίτημα ως προς το ακίνητο της τρίτης ενάγουσας, το παραπάνω Δικαστήριο έκρινε ότι δεν δύναται να επιδικάσει πλέον του αιτηθέντος κατ’ άρθρο 106 ΚΠολΔ. Με τον ένατο λόγο της έφεσής τους οι δύο πρώτοι εκκαλούντες- ενάγοντες παραπονούνται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη δεν ικανοποίησε πλήρως το σχετικό αίτημά τους, να υποχρεωθούν οι πρώτος και τρίτος των εναγόμενων να παραλείπουν ενέργειες δια των οποίων καταστρέφονται οι αντιστηρίξεις και φθείρεται ή/και τίθεται σε κίνδυνο η θεμελίωση της αυλής του οικοπέδου τους (βορείως επί πλευράς Δ-Ξ-Ν και ανατολικώς επί πλευράς Ν-Α) ή/και καταστρέφεται η περίμετρος και οι απολήξεις του ανάγλυφου βορείως του οικοπέδου τους (προς την πλευρά της παραλίας) και οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη πράξη και υλική επενέργεια και δη ως προς το τελευταίο σκέλος της καταστροφής της περιμέτρου και των απολήξεων του ανάγλυφου βορείως του οικοπέδου τους (προς την πλευρά της παραλίας) και της παράλειψης οποιασδήποτε άλλης αντίστοιχης πράξης και υλικής επενέργειας. Ωστόσο, όπως προεκτέθηκε, οι όποιες φθορές στο μπροστινό και πλαϊνό τοιχίο καθώς και στο ανάγλυφο βορείως του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων έγιναν εκτός του οικοπέδου τους στον κοινόχρηστο χώρο της παραλίας και μάλιστα προκλήθηκαν από τη διάνοιξη της παραλιακής οδού από τους πρώτο και τρίτο εναγόμενους, κατόπιν της χορηγηθείσας άδειας από τον Δήμο Κυθήρων και όχι από τις εργασίες εκσκαφής στο παραπάνω οικόπεδο ιδιοκτησίας του πρώτου εναγόμενου, η δε εκκαλούμενη απόφαση προς αποτροπή τυχόν ανάλογης προσβολής στο μέλλον, υποχρέωσε τους πρώτο και τρίτο των εναγομένων να παραλείπουν να προβαίνουν σε πράξεις διάνοιξης οδού ή πάσης φύσεως χωματουργικές εργασίες επί του κοινόχρηστου χώρου, που βρίσκεται βορείως (προς την παραλία επί πλευράς Δ-Ξ-Ν) του οικοπέδου των δύο πρώτων εναγόντων, χωρίς απαιτούμενη άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις και περιβαλλοντικούς όρους, οπότε με τη σχετική διάταξη παρείχε πλήρη δικαστική προστασία ως προς τον επικαλούμενο από τους ενάγοντες κίνδυνο καταστροφής της περιμέτρου και των απολήξεων του αναγλύφου βορείως του οικοπέδου τους (προς την πλευρά της παραλίας). Συνακόλουθα, απορριπτέος τυγχάνει ως αβάσιμος ο παραπάνω λόγος έφεσης ως προς το πρώτο σκέλος του. Παρακάτω, με το δεύτερο σκέλος του ένατου λόγου έφεσης, οι εκκαλούντες υποστηρίζουν ότι η ποινή που απειλήθηκε από την εκκαλουμένη κατά των πρώτου και τρίτου των εναγόμενων είναι ιδιαιτέρως χαμηλή (500 ευρώ και ένας μήνας προσωπική κράτηση) και όχι αρκούντως αποτρεπτική, δεδομένης και της ιδιαίτερης οικονομικής επιφάνειας του πρώτου των εναγόμενων και ότι συνεπώς πρέπει να μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη και να απειληθεί κατά του πρώτου και του τρίτου εναγόμενου προσωπική κράτηση μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί σε σχέση προς το πέμπτο αγωγικό αίτημα. Σύμφωνα με το άρθρο 947 παρ.1 εδ. 1 ΚΠολΔ «όταν ο οφειλέτης έχει υποχρέωση να παραλείψει ή να ανεχθεί πράξη, το δικαστήριο, για την περίπτωση που παραβεί την υποχρέωσή του, απειλεί για κάθε παράβαση χρηματική ποινή ως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ υπέρ του δανειστή και προσωπική κράτηση έως ένα έτος». Με την παραπάνω διάταξη δεν ορίζεται κατώτατο όριο της χρηματικής ποινής. Για τον καθορισμό του ύψους της ποινής και της διάρκεια της προσωπικής κράτησης, το δικαστήριο συνεκτιμά το είδος και τη σημασία της οφειλόμενης πράξης, όλες τις ειδικές περιστάσεις και ιδίως τις δυνατότητες του οφειλέτη σε σχέση και με την αποτελεσματικότητα που κρίνεται ότι θα έχουν οι κυρώσεις για την επίτευξη του καταναγκασμού του (βλ. Κιουπτσίδου- Στρατουδάκη σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ2, Αναγκαστική Εκτέλεση, άρθρο 947, σελ. 313, παρ.4). Στην προκειμένη περίπτωση αποδείχθηκε οικονομική ευχέρεια του πρώτου εναγόμενου να αγοράσει οικόπεδο στα Κύθηρα και εν συνεχεία να χρηματοδοτήσει την ανέγερση διώροφης οικοδομής σε αυτό, πλην όμως δεν προέκυψε ιδιαίτερη οικονομική επιφάνεια, όπως υποστηρίζουν οι εκκαλούντες-ενάγοντες, ομοίως δε και ως προς τον τρίτο εναγόμενο που δραστηριοποιείται κυρίως στην αλιεία και στην εκμίσθωση καταλυμάτων στα Κύθηρα, λαμβάνοντας δε υπόψη το Δικαστήριο το είδος της διαφοράς και την μέχρι σήμερα συμπεριφορά του πρώτου εναγόμενου που ενεργεί κατόπιν απεύθυνσής του στις αρμόδιες αρχές και ο οποίος διέκοψε τις εργασίες που σχετίζονταν με την ανέγερση οικοδομής στο παραπάνω οικόπεδο, όταν ακυρώθηκαν οι σχετικές άδειες, κρίνεται ότι ο συνδυασμός απειλής χρηματικής ποινής 500 ευρώ και προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός μήνα για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης αρκεί για να αποτρέψει τους παραπάνω εναγόμενους να παραβιάσουν το διατακτικό της εκκαλούμενης απόφασης. Επομένως απορριπτέο στην ουσία του τυγχάνει και το δεύτερο σκέλος του ένατου λόγου έφεσης. Μη απομένοντος προς εξέταση άλλου λόγου έφεσης, πρέπει αυτή να απορριφθεί κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα στο σύνολό της. Περαιτέρω, απορριφθείσας στην ουσία της, της εφέσεως τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων, λόγω της ήττας τους κατά την έκβαση της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, κατόπιν απόρριψης της εφέσεως, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος από τους εκκαλούντες για το παραδεκτό του ένδικου μέσου, e- παράβολου, στο δημόσιο ταμείο κατ’ άρθρο 495 παρ.3 προτελ. εδ. ΚΠολΔ, ομοίως κατά τα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει την από 5.1.2023 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2023 και Ε.Α.Κ. …/2023 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2023 και Ε.Α.Κ. …/2023) έφεση κατά της 2832/2022 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει στην ουσία την έφεση.

Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλούντων και ορίζει αυτά στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.

Διατάσσει την εισαγωγή του με κωδικό ………… e- παράβολου του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ στο δημόσιο ταμείο.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 5.12.2024 και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 6.12.2024.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                          Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ