ΠΕΡΙΛΗΨΗ
N.1406/83- Αγωγή αποζημίωσης – Από τα αρ. 75 Ν.3463/2006, αρ. 1 περ ε και στ, αρ. 5 παρ.2 και αρ. 9 Ν.4039/2012 προκύπτει ότι σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από επίθεση αδέσποτου σκύλου ευθύνεται καταρχήν ο οικείος Δήμος-Κατά περίπτωση κρίση αν συντρέχει πράγματι παράνομη παράλειψη των οργάνων του Δήμου να περισυλλέξουν συγκεκριμένο ζώο, ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι επικίνδυνο και να θεμελιωθεί αστική ευθύνη-Ο ενάγων φέρει το βάρος απόδειξης ότι ο τραυματισμός του οφειλόταν σε πτώση που προκλήθηκε από επίθεση αδέσποτου σκύλου-Για την απόδειξη απαιτούνται ένορκες καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων ή έγγραφα της αστυνομικής αρχής με την περιγραφή των συνθηκών επέλευσης του συμβάντος, ώστε να δύναται να κριθεί ότι προκλήθηκε από αδέσποτο ζώο-Για την απόδειξη της ιστορικής βάσης της αγωγής δεν αρκούσαν οι ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων του ενάγοντος, οι οποίοι δεν ήταν αυτόπτες ούτε τα προσκομισθέντα ιατρικά έγγραφα, στα οποία δεν αναφέρεται κάποιο τραύμα ή άλλη ένδειξη που να φανερώνει επίθεση από σκύλο-Απορρίπτεται η αγωγή.
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Θ΄
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
(Μεταβατική έδρα Κατερίνης)
Συνεδρίασε δημόσια στις 8 Μαΐου 2023, στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου Κατερίνης, με δικαστή την Αντωνία Δαγγίλα, Πρωτοδίκη Διοικητικών Δικαστηρίων και με γραμματέα την Ευθαλία Κοχλιαρίδου, δικαστική υπάλληλο,
για να δικάσει την αγωγή με ημερομηνία κατάθεσης 24.2.2020 (αριθμ. καταχώρισης ΑΓ640/24.2.2020),
του …. του …., κατοίκου Λιτοχώρου Πιερίας (οδός ….), ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου Γεωργίου Λαναρά,
κατά του Δήμου Δίου-Ολύμπου, που εδρεύει στο Λιτόχωρο Πιερίας και εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχό του, για τον οποίο παραστάθηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γεώργιος Αντωνόπουλος.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι διάδικοι αναφέρθηκαν στα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας.
Η κρίση του Δικαστηρίου είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου, ύψους 242,55 ευρώ (σχετικό το ηλεκτρονικό παράβολο με κωδικό πληρωμής …. και το οικείο αποδεικτικό εξόφλησης της Τράπεζας Πειραιώς), ζητείται να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος Δίου-Ολύμπου, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, να καταβάλει στον ενάγοντα, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση, το ποσό των είκοσι δύο χιλιάδων εννιακοσίων (22.900,00) ευρώ, αναλυόμενο ως εξής: α) δύο χιλιάδες εννιακόσια (2.900,00) ευρώ ως αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ., α.ν. 2783/1941, όπως μεταγλωττίστηκε στη δημοτική με το π.δ. 456/1984, Α΄ 164), για την αποκατάσταση της ζημίας που ο ενάγων υπέστη εξαιτίας του τραυματισμού του λόγω πτώσης, η οποία (πτώση) προκλήθηκε, κατά τους ισχυρισμούς του, από επίθεση που δέχθηκε ο ίδιος από αδέσποτο σκύλο, για την έγκαιρη περισυλλογή και απομάκρυνση του οποίου δεν είχαν μεριμνήσει τα αρμόδια όργανα του εναγομένου Δήμου, και β) είκοσι χιλιάδες (20.000,00) ευρώ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 932 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ.- π.δ. 456/1984, Α΄ 164), ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που ο ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη από την ίδια ως άνω αιτία.
2. Επειδή, ο Εισ.Ν.Α.Κ. ορίζει στο άρθρο 105 ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός εάν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος […]» και στο άρθρο 106 ότι: «Οι διατάξεις των δύο προηγούμενων άρθρων εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, για να στοιχειοθετηθεί ευθύνη του Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου προς αποζημίωση, απαιτείται παράνομη πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια ή παράλειψη υλικής ενέργειας οργάνων του Δημοσίου ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας εξουσίας, επίκληση και απόδειξη επέλευσης συγκεκριμένης ζημίας, καθώς και αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ζημιογόνου πράξης ή παράλειψης και της επελθούσας ζημίας (βλ. ΣτΕ 228/2023 σκ.10, 2384/2021 σκ.4, 842/2019 σκ.3, 2668/2015 σκ.4). Περαιτέρω, ευθύνη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., τηρουμένων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, υπάρχει όχι μόνο όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου τους παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία και τους οικείους κανονισμούς, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (βλ. ΣτΕ 621/2021 σκ.3, 287/2020 σκ.6, 710/2016 σκ.5). Ο κατά τα ανωτέρω παράνομος χαρακτήρας της ζημιογόνου πράξης, παράλειψης ή υλικής ενέργειας αρκεί για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση πταίσματος του οργάνου του (βλ. ΣτΕ 287/2020 σκ.6, 969/2018 σκ.8, 2091/2017 σκ.2).
3. Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 932 του Α.Κ. ορίζεται ότι: «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας […]». Κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης, η οποία εφαρμόζεται αναλόγως επί αστικής ευθύνης του Δημοσίου και των ν.π.δ.δ., σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., επί αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, παρέχεται η ευχέρεια στο Δικαστήριο της ουσίας, αφού εκτιμήσει τους ειδικότερους ισχυρισμούς των διαδίκων και τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης [συνθήκες γενικά της προσβολής, είδος, ένταση και συνέπειες της βλάβης του παθόντος, ηλικία, οικονομική και κοινωνική κατάσταση αυτού, βαρύτητα του πταίσματος του οργάνου του υπόχρεου κ.λπ., συνεκτιμώντας και το τυχόν συντρέχον πταίσμα του παθόντος στην πρόκληση της ζημίας ή την έκταση αυτής (βλ. ΣτΕ 2447/2021, 3292/2017)] και με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, να επιδικάσει εύλογη χρηματική ικανοποίηση και να καθορίσει το εκάστοτε ανάλογο και προσήκον ποσό αυτής, αν κρίνει ότι επήλθε στον αδικηθέντα ηθική βλάβη (βλ. ΣτΕ 2447/2021, 764/2021, 1774/2020, 842/2019, 4737/2014 κ.ά).
4. Επειδή, στο άρθρο 75 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3463/2006 (Α΄ 114) Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 94 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), ορίζεται ότι: «Ι. Οι δημοτικές […] αρχές διευθύνουν και ρυθμίζουν όλες τις τοπικές υποθέσεις, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας, με στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση των συμφερόντων και της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας. Οι αρμοδιότητες των Δήμων […] αφορούν, κυρίως, τους τομείς: […] γ) Ποιότητας Ζωής και Εύρυθμης Λειτουργίας των Πόλεων και των Οικισμών, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως: […] 10. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως […] η περισυλλογή και εν γένει η μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα και η δημιουργία καταφυγίων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. […] 28. Η περισυλλογή αδέσποτων σκύλων, καθώς και η ίδρυση ή βελτίωση εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων σκύλων. 29. […]». Εξάλλου, ο ισχύων κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο ν. 4039/2012 (Α΄ 15) ορίζει στο άρθρο 1, όπως η περίπτωση στ΄ του άρθρου αυτού αντικαταστάθηκε από το άρθρο 46 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 4235/2014 (Α΄ 32), ότι: «Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου, ισχύουν οι παρακάτω ορισμοί: […] ε) Αδέσποτο ζώο συντροφιάς είναι κάθε ζώο συντροφιάς, το οποίο είτε δεν έχει κατοικία είτε βρίσκεται έξω από τα όρια της κατοικίας του ιδιοκτήτη, του κατόχου, του συνοδού ή του φύλακά του και δεν τελεί υπό την άμεση επίβλεψη και τον έλεγχό τους. […] στ) Επικίνδυνο ζώο συντροφιάς είναι το ζώο συντροφιάς, που εκδηλώνει απρόκλητη και αδικαιολόγητη επιθετικότητα, χωρίς να απειληθεί, προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα, καθώς και το ζώο που πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος, που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή στα άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται. […]», στο άρθρο 5 παρ. 2 ότι: «Ο κάτοχος του ζώου συντροφιάς ευθύνεται για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημιά, που προκαλείται από το ζώο, σύμφωνα με το άρθρο 924 Α.Κ.. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, εκτός από εκείνα της παραγράφου 5 του άρθρου 9, η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο» και στο άρθρο 9, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 46 παρ. 6 του προαναφερθέντος ν. 4235/2014, ότι: «1. Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους Δήμων, καθώς και από φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία, αφού προηγηθεί σχετική έγγραφη συμφωνία με τον αρμόδιο Δήμο, ο οποίος έχει τη συνολική εποπτεία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός των διοικητικών του ορίων. […] 2. Για τον παραπάνω σκοπό κάθε Δήμος ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς επιτρεπομένης της συνεργασίας με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις ή και εθελοντές φιλόζωους σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. […] Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης […] 3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς. […] 4. α) Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση ως αδέσποτα και καταγράφονται στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. β) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. γ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν τη φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία. 5. […] 9. […] Ζώα συντροφιάς, που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο οικείο τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε αποπαρασίτωση, εμβολιασμό και στείρωση. 10. Για την επαναφορά στο φυσικό περιβάλλον των αδέσποτων ζώων συντροφιάς λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη και τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν, από κοινού, οι Δήμοι, οι οποίοι μάλιστα δύνανται να δημιουργήσουν και σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις […] 12. α) Σε κάθε Δήμο συγκροτείται με απόφαση του Δημάρχου πενταμελής επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς […] Η επιτροπή αποφασίζει για την επικινδυνότητα ενός ζώου συντροφιάς […]». Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι, σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από επίθεση αδέσποτου σκύλου, ευθύνεται, κατ’ αρχήν, ο οικείος Δήμος. Το περαιτέρω, όμως, ζήτημα αν είναι παράνομη η παράλειψη των οργάνων του Δήμου να περισυλλέξουν το συγκεκριμένο ζώο, ώστε να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για επικίνδυνο ζώο, κατόπιν τήρησης της προβλεπόμενης στον ν. 4039/2012 διαδικασίας, με συνέπεια να θεμελιώνεται αστική ευθύνη του Δήμου έναντι του ζημιωθέντος, επιλύεται με βάση τα πραγματικά περιστατικά κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης.
5. Επειδή, περαιτέρω, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ. – ν. 2717/1999, Α΄ 97) ορίζει στο άρθρο 144 παρ. 1 ότι: «Αντικείμενο απόδειξης είναι αμφισβητούμενα πραγματικά γεγονότα, τα οποία ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης» και στην παρ. 1 του άρθρου 145 ότι: «Κάθε διάδικος υποχρεούται να αποδείξει τα πραγματικά γεγονότα που επικαλείται για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του, εκτός αν ο νόμος που διέπει τη σχέση ορίζει διαφορετικά. Οι άλλοι διάδικοι έχουν το δικαίωμα να ανταποδείξουν». Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι ο διάδικος φέρει το δικονομικό βάρος να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίζονται οι ισχυρισμοί του, διαφορετικά αυτοί απορρίπτονται ως αναπόδεικτοι (ΣτΕ 1765/2023 σκ.12, 1218/2012 σκ.7, 3324/2008 σκ.5).
6. Επειδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με το δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής, όπως συμπληρώνεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ο ενάγων ιστορεί ότι στις 7.8.2019 και περί ώρα 11:00 π.μ. περπατούσε μαζί με τη σύζυγο και τη θυγατέρα του στον κεντρικό πεζόδρομο του … της … του Δήμου Δίου-Ολύμπου του Νοµού Πιερίας. Ο εν λόγω (ανώνυμος) πεζόδρομος είναι παράλληλος της παραλιακής οδού … και βρίσκεται ανάμεσα στην οδό … και στην οδό …. Κατά τους ισχυρισμούς του, ο ενάγων σταμάτησε για λίγο μπροστά στο ιχθυοπωλείο «…» που βρισκόταν αριστερά ως προς την πορεία του προς το φαρμακείο της …, που βρίσκεται επί της ιδίας οδού, ενώ η σύζυγος και η θυγατέρα του συνέχισαν να περπατούν. Μετά από λίγο συνέχισε και ο ίδιος την πορεία του στο κέντρο του εν λόγω πεζόδρομου και, όπως υποστηρίζει, τη στιγμή που διερχόταν μπροστά από σούπερ μάρκετ κείμενο επί του ίδιου πεζόδρομου, αριστερά ως προς την κατεύθυνση του ενάγοντος, ένα αδέσποτο σκυλί που βρισκόταν μπροστά στο σούπερ μάρκετ, ήτοι αριστερά του ενάγοντος και εκτός του οπτικού του πεδίου, ξαφνικά άρχισε να τρέχει ορμώντας προς τα πάνω του και γαβγιζοντας. Όπως διατείνεται, την τελευταία στιγμή προσπάθησε να αποφύγει τον σκύλο, αλλά λόγω της ορμής αυτού και της ξαφνικής επίθεσης, η οποία ήταν αδύνατο να αποφευχθεί, ο ενάγων έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο οδόστρωμα με την αριστερή πλευρά του σώματός του, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά. Αμέσως κλήθηκε το Ε.Κ.Α.Β. και τον μετέφερε στο Νοσοκομείο Κατερίνης, όπου υποβλήθηκε σε εξετάσεις και ακτινογραφίες, διότι υπέφερε από σφοδρούς πόνους σε όλο το σώμα και ιδίως στο αριστερό ισχίο και στον αριστερό μηρό και του ήταν αδύνατον να σταθεί όρθιος ή να βαδίσει. Τα κύρια ευρήματα ήταν κάκωση αριστερού ισχίου και υποκεφαλικό κάταγμα αριστερού μηριαίου, κρίθηκε δε απαραίτητο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Την επόμενη ημέρα (8.8.2019) υποβλήθηκε σε ημιολική αρθροπλαστική διπλής κίνησης, μετά την ολοκλήρωση της οποίας παρέμεινε νοσηλευόμενος στο Νοσοκομείο Κατερίνης μέχρι και τις 19.8.2019, ήτοι για δεκατρείς (13) ημέρες συνολικά. Μετά δε από τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε για τη μετεγχειρητική του πορεία, διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να βαδίσει, να σταθεί όρθιος ή να σηκωθεί από την οριζόντια σε καθιστή θέση, ισορροπούσε δε μόνο σε καθιστή θέση, έφερε μόνιμο ουροκαθετήρα και είχε ανάγκη περιστασιακής οξυγονοθεραπείας. Περαιτέρω, ήταν πλήρως εξαρτώμενος, ακόμη και για τις διαδικασίες της ένδυσης, της προσωπικής υγιεινής, του καθαρισμού σώματος και της χρήσης τουαλέτας, ενώ ήταν αναγκαία η χρήση αναπηρικού αμαξιδίου για τη μετακίνησή του. Επίσης, έπρεπε να υποβληθεί σε φυσικοθεραπείες και υδροθεραπείες και χρειαζόταν ψυχολογική υποστήριξη. Βάσει των ανωτέρω διαπιστώσεων των θεραπόντων ιατρών κρίθηκε ότι ήταν αδύνατη η επιστροφή του ενάγοντος στην οικία του, καθώς θα έπρεπε να τον παρακολουθούν και να τον επικουρούν ειδικοί, και για τον λόγο αυτόν μεταφέρθηκε στο κέντρο αποκατάστασης και αποθεραπείας «…» που εδρεύει στη Λάρισα, όπου νοσηλεύτηκε μέχρι τις 14.9.2019, ήτοι για είκοσι επτά (27) επιπλέον ημέρες. Κατόπιν μεταφέρθηκε στην οικία του, όπου έπρεπε να παραμείνει κλινήρης. Κατά τον επόμενο καιρό δεν υπήρξε αισθητή βελτίωση της υγείας του, καθώς οι σφοδροί του πόνοι δεν υποχωρούσαν και δεν του επέτρεπαν καμία κίνηση του ποδιού του, ορθοστάτηση ή καθιστή θέση. Όπως ισχυρίζεται, μετά την έξοδό του από το κέντρο αποκατάστασης, λόγω της σοβαρότατης κατάστασης της υγείας του, ήτοι του γεγονότος ότι ήταν ανίκανος να αυτοεξυπηρετηθεί, να σηκωθεί από οριζόντια θέση σε καθιστή, να σταθεί για πολλή ώρα όρθιος, να βαδίσει χωρίς βοήθεια ή να εκτελέσει απλές διαδικασίες ένδυσης-έκδυσης, προσωπικής υγιεινής, καθαρισμού σώματος και χρήσης τουαλέτας, και της αδυναμίας του να μετακινείται έστω και λίγο και να εκτελεί βασικές λειτουργίες, απαιτείτο να έχει στη διάθεσή του επί εικοσιτετραώρου βάσεως αποκλειστική νοσοκόμα για το χρονικό διάστημα των πενήντα οκτώ (58) ημερών που παρέμεινε στο σπίτι κλινήρης, ήτοι από 14.9.2019 έως 10.11.2019. Όμως, λόγω της δυσχερούς οικονομικής του κατάστασης, τις ανωτέρω υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας τις παρείχε στον ίδιο η σύζυγός του, …, η οποία, ως συνταξιούχος φαρμακοποιός, είχε ειδικές γνώσεις και σχετική επαγγελματική κατάρτιση. Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι ακόμη και κατά τον χρόνο άσκησης της κρινόμενης αγωγής (έξι μήνες περίπου μετά το ατύχημα) ένιωθε πόνους, βάδιζε χωλαίνοντας και δεν μπορούσε να εκτελεί βασικές λειτουργίες, όπως η οδήγηση αυτοκινήτου, ενώ όμοια είναι η κατάστασή του και κατά τον χρόνο εκδίκασης της αγωγής. Περαιτέρω, κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, το επίδικο συμβάν ήταν συνταρακτικό για τον ίδιο, καθώς ταλαιπωρήθηκε ιδιαιτέρως από τον σοβαρό τραυματισμό του και τη μακρά πορεία της αποθεραπείας του, ενώ από το ίδιο συμβάν του έχει προκληθεί πλέον μεγάλη φοβία για τους σκύλους και πλέον φοβάται ακόμη και να περάσει δίπλα από σκύλο, γεγονός που τον έχει επηρεάσει σημαντικά. Επίσης, είχε προγραμματίσει επέμβαση προστατεκτομής, η οποία θα γινόταν στις 21.8.2019, αλλά αναβλήθηκε λόγω του προαναφερθέντος τραυματισμού του και τούτο μπορεί να έχει και άλλες συνέπειες στην εν γένει πορεία της υγείας του. Όπως υποστηρίζει, δε, ο ίδιος, από τον συνδυασμό των άρθρων 1 και 9 του ν. 4039/2012, 105 – 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. και 932 του Α.Κ. συνάγεται ότι ο εναγόμενος Δήμος έχει υποχρέωση (ρητώς προβλεπόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις) και είναι αποκλειστικά αρμόδιος για τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός των ορίων του, την περισυλλογή και τη μεταφορά τους σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους, προς διασφάλιση του ότι δεν θα δημιουργείται κανένας κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών από την κυκλοφορία αδέσποτων ζώων. Συναφώς επισημαίνει ότι μετά το συμβάν πληροφορήθηκε ότι ο συγκεκριμένος σκύλος που του επιτέθηκε περιφερόταν αδέσποτος πολύ καιρό στην περιοχή (και μάλιστα στο κεντρικότερο σημείο του …, που κατακλύζεται από τουρίστες κατά τους θερινούς μήνες), χωρίς κανένας να φροντίσει για την περισυλλογή του. Κατά τον ενάγοντα, η επίθεση που υπέστη από αδέσποτο σκύλο, που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση και τον τραυματισμό του οφείλεται σε (και τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με) την παράνομη παράλειψη των οργάνων του εναγομένου Δήμου να μεριμνήσουν για την περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων και τη μεταφορά τους σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, καθώς και να λάβουν προληπτικώς τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση της ακίνδυνης χρήσης των δημόσιων χώρων και των δημοτικών οδών από τους δημότες και την προστασία της ζωής και της υγείας τους. Κατά τα προβαλλόμενα με την κρινόμενη αγωγή, ως απόρροια των εν λόγω παραλείψεων, που επιφέρουν την αποζημιωτική ευθύνη του Δήμου (η οποία είναι αντικειμενική), επήλθε η ζημία σε βάρος του ιδίου του ενάγοντος. Ειδικότερα, ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, να του καταβάλει: α) το ποσό των δύο χιλιάδων εννιακοσίων (2.900,00) ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε συμβολική ημερήσια αποζημίωση πενήντα (50,00) ευρώ για το χρονικό διάστημα από 14 Σεπτεμβρίου έως 10 Νοεμβρίου 2019, ήτοι για πενήντα οκτώ (58) ημέρες, κατά το οποίο, αν και, κατά τα προεκτεθέντα, είχε ανάγκη τις υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας εξαιτίας της αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετηθεί, λόγω της δυσχερούς οικονομικής του κατάστασης, του παρείχε τις υπηρεσίες αυτές η σύζυγός του, …., και β) το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000,00) ευρώ, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη, κατά τους ισχυρισμούς του, λόγω των σωματικών πόνων και της ψυχικής ταλαιπωρίας, του ψυχολογικού σοκ, της ταραχής και της στενοχώριας που δοκίμασε, αλλά και της γενικότερης αναστάτωσης που επέφερε στις καθημερινές του δραστηριότητες το επίμαχο συμβάν, καθώς και λόγω του μόνιμου αισθήματος φόβου που πλέον τον διακατέχει απέναντι στους σκύλους ως φυσικό επακόλουθο της προαναφερθείσας επίθεσης. Προς επίρρωση και απόδειξη των ισχυρισμών του ο ενάγων προσκομίζει ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: 1. το από 19.8.2019 εξιτήριο από το Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, όπου αναφέρεται ότι ο ίδιος εισήχθη στην ορθοπεδική κλινική στις 7.8.1019, έπασχε από κάταγμα του αυχένα του μηριαίου οστού και υπεβλήθη σε επέμβαση ισχίου και μηριαίου, χωρίς καταστροφικές (συστηματικές) ή σοβαρές συνυπάρχουσες παθήσεις-επιπλοκές, εξήλθε δε στις 19.8.2018 με έκβαση νοσηλείας «βελτίωση», 2. το από 19.8.2019 φύλλο ασθενούς του Διευθυντή της ως άνω κλινικής του προαναφερθέντος Νοσοκομείου για παροχές του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (Ε.Κ.Π.Υ.), κατά το οποίο τα κύρια ευρήματα στον ενάγοντα ήταν: α) αναφερόμενη πτώση, κάκωση αριστερού ισχίου και β) υποκεφαλικό κάταγμα αριστερού μηριαίου, υπεβλήθη δε σε ημιολική διπολική αρθροπλαστική αριστερού ισχίου στις 8.8.2019, η πορεία της οποίας ήταν ομαλή, με έκβαση «βελτίωση», ο ασθενής ήταν αιμοδυναμικά σταθερός, ενώ του χορηγήθηκαν οδηγίες για λήψη αντιπηκτικής αγωγής επί έναν μήνα, για λήψη αντιβιοτικής αγωγής, για αφαίρεση ραμμάτων στις 23.8.2019 και νέο ακτινολογικό έλεγχο στις 9.9.2019, 3α. την από 15.8.2019 γνωμάτευση του Διευθυντή της ορθοπεδικής κλινικής του ως άνω Νοσοκομείου, …., σύμφωνα με την οποία ο ενάγων έπασχε από «Υποκεφαλικό κάταγμα μηριαίου αριστερά, χειρουργηθέν με ημιολική αρθροπλαστική διπλής κίνησης. Η πάθηση δεν έχει καταστεί χρόνια και επιδέχεται βελτίωσης. Ο ασθενής δεν βαδίζει. Δεν ορθοστατεί. Αδυναμία κάμψης έκτασης ισχίου αριστερά», στα πρόσφατα δε κινητικά και άλλα νευρολογικά ελλείμματα αναφέρονται τα εξής: «Χειρουργηθέν κάτω άκρο- Μείζων ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση με αδυναμία ορθοστάτησης και βάδισης: Υποκεφαλικό κάταγμα μηριαίου αριστερά, χειρουργηθέν με ημιολική αρθροπλαστική διπλής κίνησης φυσιολογική – Δεν ορθοστατεί – Είναι δυνατή η έγερση από οριζόντια σε καθιστή θέση – Ισορροπία στην καθιστή θέση μόνο – Δεν βαδίζει – Κλίμακα Γλασκώβης: 15-MMS (0-30):30 – Αυτόνομη κατάποση – Αυτόνομη αναπνοή με περιστασιακή οξυγονοθεραπεία – Ουροδόχος κύστη: φέρει μόνιμο ουροκαθετήρα», το προτεινόμενο δε είδος αποκατάστασης είναι φυσικοθεραπεία, υδροθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη, αναφέρεται δε περαιτέρω ότι ο ασθενής τρώει μόνος, για την κινητικότητα και τη μεταφορά του είναι αναγκαστική η χρήση αναπηρικού αμαξιδίου με βοήθεια, απαιτείται βοήθεια για να καθίσει στην άκρη του κρεβατιού, ενώ είναι αδύνατη η άνοδος κλίμακας. Τέλος, είναι πλήρως εξαρτώμενος για την ένδυση-έκδυση και χρήση τουαλέτας και χρειάζεται βοήθεια για την προσωπική υγιεινή και τον καθαρισμό σώματος, 3β. την ΚΑΑ ΑΡΧ …./16.8.2019 απόφαση αρμοδίων οργάνων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. περί έγκρισης των ανωτέρω παροχών Ε.Κ.Π.Υ., 4. ενημερωτικό σημείωμα αρμόδιου οργάνου του κέντρου αποκατάστασης και αποθεραπείας με την επωνυμία «…», στο οποίο αναφέρεται ότι ο ενάγων εισήχθη σε αυτό στις 19.8.2019, με υποκεφαλικό κάταγμα αριστερού μηριαίου οστού λόγω πτώσης, για το οποίο διενεργήθηκε ημιολική διπολική αρθροπλαστική ισχίου αριστερά στις 8.8.2019, εξήχθη δε από το ως άνω κέντρο αποκατάστασης στις 14.9.2019. Στο ίδιο σημείωμα αναφέρονται παθήσεις από τις οποίες έπασχε ο ασθενής πριν από τον κρίσιμο χρόνο (προ εικοσαετίας και προ εξαμήνου), καθώς και η ύπαρξη προγραμματισμένης προστατεκτομής, η οποία αναβλήθηκε λόγω του κατάγματος, 5. την από 28.4.2023 ιατρική γνωμάτευση του …., ορθοπεδικού χειρουργού (στρατιωτικού ιατρού), σύμφωνα με την οποία ο ίδιος εξέτασε τον ενάγοντα και τον βρήκε να «Πάσχει από δυσχέρεια βάδισης και έντονη χωλότητα λόγω σοβαρού βαθμού ανεπάρκειας απαγωγών μυών (γλουτιαίων) αριστερού ισχίου, συνεπεία χειρουργείου ημιαρθροπλαστικής στις 8.8.2019, στην οποία υποβλήθηκε λόγω υποκεφαλικού κατάγματος αριστερού μηριαίου. Έγινε πλήρης έλεγχος με αξονική-μαγνητική τομογραφία και εξειδικευμένο ηλεκτρομυογράφημα για να διαπιστωθεί η αιτία της έντονης χωλότητας που παρουσιάζει ο ασθενής. Υποβάλλεται επανειλημμένως σε συνεδρίες φυσικοθεραπείας με μόλις μερική βελτίωση της χωλότητας. Η ποιότητα ζωής έχει επιβαρυνθεί σημαντικά, καθώς δεν δύναται να βαδίσει μεγάλες αποστάσεις, να ανέβει με ευχέρεια σκάλες και λόγω της αστάθειας στη βάδιση» και 6. τη νομοτύπως, κατά τις διατάξεις του άρθρου 185 του Κ.Δ.Δ., ληφθείσα (σχετική η …./21.4.2023 έκθεση επίδοσης προς τον εναγόμενο, που προαναφερθέντος δικαστικού επιμελητή ….) …../4.5.2023 ένορκη βεβαίωση, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Κατερίνης Τηλέμαχου Βουλκίδη, των: α) …. του …., κατοίκου … Πιερίας (….), ο οποίος κατέθεσε ενόρκως τα εξής: «Το πρωί της 7ης.8.2019, περίπου 11:00 η ώρα, βρισκόμουν στο κέντρο του …, στην αγορά, και συγκεκριμένα περπατούσα από το σημείο όπου είχα σταθμεύσει το αυτοκίνητό μου προς το ιχθυοπωλείο «….» που βρίσκεται σε ανώνυμο πεζόδρομο, που είναι ο κεντρικός εμπορικός δρόμος του …. Πλησιάζοντας στο εν λόγω κατάστημα, είδα μαζεμένο κόσμο σε απόσταση δέκα μέτρων περίπου, κοντά στο φαρμακείο της κυρίας …. Πλησίασα περισσότερο και είδα τον …. (ενάγοντα) πεσμένο στο κέντρο του πεζοδρόμου, ενώ γύρω του είχε συγκεντρωθεί κόσμος. Δίπλα του επίσης βρισκόταν και η σύζυγός του, ….. Ρώτησα για να μάθω τι είχε συμβεί και πληροφορήθηκα ότι μόλις πριν λίγα λεπτά ένα αδέσποτο σκυλί όρμησε προς τον …, με αποτέλεσμα αυτός να χάσει την ισορροπία του, να πέσει κάτω στον πεζόδρομο και να χτυπήσει. Κλήθηκε το Ε.Κ.Α.Β. και εγώ ανέμενα από ενδιαφέρον μέχρι που ήρθε το ασθενοφόρο και τον παρέλαβε για να τον μεταφέρει στο Νοσοκομείο. Για όση ώρα ήμουν εκεί διαπίστωσα ότι ο κύριος …. πονούσε πολύ, ιδίως στην περιοχή του αριστερού ισχίου και του αριστερού ποδιού του» και β) … συζύγου …., το γένος …., κατοίκου … Πιερίας (οδός ….), η οποία κατέθεσε ενόρκως τα εξής: «Με τον … (ενάγοντα) είμαστε οικογενειακοί φίλοι. Δεν ήμουν παρούσα στο ατύχημα που συνέβη, αυτό που πληροφορήθηκα όμως από την …., τη σύζυγο του κυρίου …, από τον ίδιο τον κύριο …, αλλά και από άλλους που ήταν παρόντες στο συμβάν, ήταν ότι στις 7.8.2019, γύρω στις 11:00 το πρωί, ο κύριος …. περπατούσε σε πεζόδρομο στον … Πιερίας μαζί με τη σύζυγό του και την κόρη του. Στο σημείο εκείνο, που είναι κεντρικότατο και πολυσύχναστο, βρίσκεται το ιχθυοπωλείο «….», το φαρμακείο της κυρίας … και ένα σούπερ μάρκετ. Από ότι έμαθα, ξαφνικά ένας αδέσποτος σκύλος όρμησε προς το μέρος του κυρίου …. γαβγίζοντας και μάλιστα από σημείο που ο κύριος …. δεν είχε οπτική επαφή, από πίσω αριστερά του. Εξ όσων πληροφορήθηκα, από την ξαφνική ορμή του σκύλου και την προσπάθειά του να τον αποφύγει ο κύριος …. έχασε την ισορροπία του και έπεσε κάτω, στον πεζόδρομο, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά. Διακομίστηκε με ασθενοφόρο του Ε.Κ.Α.Β. στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, καθώς τα τραύματά του ήταν σοβαρά και δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν στο Κέντρο Υγείας …, που είναι πιο κοντά στον …. Γνωρίζω ότι ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα από τα τραύματά του και μάλιστα συνεχίζει να ταλαιπωρείται μέχρι και σήμερα. Υπέστη κάκωση στο αριστερό ισχίο και κάταγμα στον αριστερό μηρό και ήταν μάλιστα τόσο σοβαρός ο τραυματισμός του που αποφασίστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση την επόμενη ημέρα, στις 8.8.2019 στο Νοσοκομείο Κατερίνης. Στη συνέχεια νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Κατερίνης για δύο εβδομάδες περίπου. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσε να σταθεί καν όρθιος, δεν μπορούσε να βαδίσει. Πονούσε σφοδρά και δεν μπορούσε καν να αυτοεξυπηρετηθεί. Έφερε μόνιμα ουροκαθετήρα και χρησιμοποιούσε αναπηρικό καρότσι για τη μετακίνησή του. Ήταν αδύνατη η φροντίδα και η παραμονή του στο σπίτι και γι’ αυτό νοσηλεύτηκε για περίπου ένα μήνα στο κέντρο αποκατάστασης και αποθεραπείας «…» στη Λάρισα. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο σπίτι του, όπου παρέμεινε κλινήρης για τουλάχιστον δύο μήνες ακόμα. Συνέχισε να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετείται και η γυναίκα του έγινε νοσοκόμα γι’ αυτόν. Αυτή τον περιποιούνταν, φρόντιζε για τις μετακινήσεις του, για τα φάρμακά του, να τον ντύνει, να τον ταΐζει, να τον πλένει, να τον βοηθάει στην τουαλέτα […] επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Εξαιτίας της πολύμηνης σωματικής ταλαιπωρίας του ο κύριος …. επηρεάστηκε και ψυχολογικά. Από το ατυχές αυτό περιστατικό με τον αδέσποτο σκύλο παρέμεινε για μήνες σε νοσοκομεία και κλινικές, αλλά και στη συνέχεια στο σπίτι του κλινήρης, μηδενίστηκαν εξ ανάγκης οι μετακινήσεις του, οι κοινωνικές του συναναστροφές, η εν γένει φυσιολογική και συνηθισμένη λειτουργία του. Το πρόβλημα με τους αδέσποτους σκύλους στην περιοχή του … είναι μεγάλο. […] Τα αρμόδια όργανα του Δήμου δεν έκαναν αυτό που έπρεπε, δεν φρόντισαν για την περισυλλογή ή τον περιορισμό του συγκεκριμένου αδέσποτου σκύλου, όπως και πολλών άλλων αδέσποτων, δεν εξασφάλισαν την άνετη και ασφαλή κυκλοφορία των δημοτών και μάλιστα σε πεζόδρομο, με αποτέλεσμα να προκληθεί το ατύχημα και ο τραυματισμός του κυρίου …, ο οποίος περπατούσε στον κεντρικό εμπορικό πεζόδρομο του …». Ο ενάγων προσκομίζει επίσης την …/27.2.2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, με έδρα το Πρωτοδικείο Κατερίνης, …, περί επίδοσης της κρινόμενης αγωγής στον εναγόμενο Δήμο.
7. Επειδή, από την άλλη πλευρά ο εναγόμενος Δήμος Δίου-Ολύμπου, με την …/25.4.2023 έκθεση απόψεών του, όπως συμπληρώνεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητεί την απόρριψη της κρινόμενης αγωγής, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι από κανένα στοιχείο, έγγραφο ή άλλο, δεν αποδεικνύεται ότι η βλάβη της υγείας του ενάγοντος προήλθε από την επίθεση αδέσποτου σκύλου. Κατά τους ισχυρισμούς του εναγομένου, ο ενάγων: α) δεν επικαλείται ότι τον δάγκωσε σκύλος, παρά μόνο ότι έπεσε προσπαθώντας να αποφύγει έναν αδέσποτο σκύλο, β) δεν επικαλείται ότι κλήθηκε αρμόδιο όργανο του Αστυνομικού Τμήματος … προκειμένου να καταγράψει το συμβάν και γ) δεν επικαλείται άλλα δημόσια έγγραφα ή αποδεικτικά στοιχεία, όπως αυτόπτες μάρτυρες, σχετικά με τις συνθήκες και τα αίτια πρόκλησης του επίδικου ατυχήματος, καθώς και με τα ανευρεθέντα στον τόπο του ατυχήματος στοιχεία που θα συνηγορούσαν υπέρ της επίθεσης αδέσποτου σκύλου εναντίον του ενάγοντος. Επομένως, κατά τον εναγόμενο, η ιστορική βάση της αγωγής, ήτοι ότι το επίδικο ατύχημα έλαβε χώρα εξαιτίας της αιφνίδιας επίθεσης σκύλου, και μάλιστα αδέσποτου, δεν αποδεικνύεται από οποιοδήποτε στοιχείο.
8. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, εκτιμώντας το σύνολο των προσκομιζομένων αποδεικτικών στοιχείων και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο εναγόμενος Δήμος αμφισβητεί τις συνθήκες επέλευσης του ατυχήματος (πτώσης) που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενάγοντος, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αποδείχθηκαν με πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία τα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων ο ενάγων στηρίζει τα αγωγικά αιτήματα και συγκεκριμένα (δεν αποδείχθηκε) ότι η πτώση που οδήγησε στον τραυματισμό του συνέβη διότι ο ίδιος προσπάθησε να αποφύγει έναν αδέσποτο σκύλο που του επετέθη αιφνιδίως. Ειδικότερα, ο ενάγων δεν προσκομίζει ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι του επιτέθηκε σκύλος και εξ αυτού του λόγου έχασε την ισορροπία του και έπεσε. Επίσης, δεν προσκομίζεται ούτε βεβαίωση, συνταχθείσα από αρμόδιο αστυνομικό όργανο ή/και απόσπασμα εκ του βιβλίου Αδικημάτων-Συμβάντων του έχοντος τοπική αρμοδιότητα στον … Αστυνομικού Τμήματος, ώστε να στοιχειοθετείται αναμφιβόλως ότι το συμβάν έλαβε χώρα υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή. Οι δε προσκομιζόμενες ένορκες βεβαιώσεις (οι οποίες εκτιμώνται ελευθέρως από το Δικαστήριο) δεν αποδεικνύουν ότι η πτώση του ενάγοντος συνέβη (και οφείλεται) στην προσπάθειά του να αποφύγει έναν επιτιθέμενο σκύλο. Τούτο, διότι ο μεν …. κατέθεσε ενόρκως ότι δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας του συμβάντος, ώστε να έχει ιδία αντίληψη περί της αιτίας της πτώσης του ενάγοντος, αλλά είδε τον ενάγοντα πεσμένο στον πεζόδρομο και πληροφορήθηκε ότι αυτός έχασε την ισορροπία του και έπεσε διότι δέχθηκε επίθεση από αδέσποτο σκύλο. Όμως, δεν αναφέρει από ποιον έλαβε τις εν λόγω πληροφορίες, συνεπώς δεν είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που τον πληροφόρησαν (περί της επίθεσης σκύλου στον ενάγοντα, που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του) ήταν αυτόπτες μάρτυρες. Η δε … κατέθεσε ενόρκως ότι δεν ήταν παρούσα στο συμβάν, αλλά γνωρίζει για αυτό από την περιγραφή του ενάγοντος, της συζύγου του και άλλων, τους οποίους δεν κατονομάζει, ώστε να είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν ήταν αυτόπτες μάρτυρες. Επιπροσθέτως, δεν προκύπτει από οποιοδήποτε έγγραφο ή μαρτυρία, πέραν του σχετικού ισχυρισμού του ενάγοντος, κάποιο στοιχείο περί παρουσίας σκύλου στο σημείο του συμβάντος (πτώσης) και περιγραφή αυτού (αν ήταν φροντισμένος ή έμοιαζε παραμελημένος, εάν έφερε περιλαίμιο ή λουρί, ώστε να δύναται να κριθεί με ασφάλεια ότι δεν επρόκειτο για δεσποζόμενο που είχε διαφύγει προσωρινά της επίβλεψης του ιδιοκτήτη του). Περαιτέρω, από τα προσκομιζόμενα ιατρικά και λοιπά έγγραφα δεν προκύπτει τραύμα του ενάγοντος, το οποίο θα μπορούσε να έχει προκληθεί από σκύλο (έστω και ήσσονος σημασίας, π.χ. αμυχή ή εκδορά, στην προσπάθεια αποφυγής της επίθεσής του) ή ότι στα ρούχα ή στο σώμα του (ενάγοντος) βρέθηκαν ίχνη εκ των οποίων να μπορεί να συναχθεί ότι του επιτέθηκε σκύλος (π.χ. τρίχες σκύλου). Στα εν λόγω έγγραφα αναφέρεται ότι ο ενάγων υποβλήθηκε σε εγχείρηση, διότι έπασχε από υποκεφαλικό κάταγμα αριστερού μηριαίου οστού λόγω πτώσης, και δεν γίνεται καμία μνεία περί επίθεσης σ’ αυτόν σκύλου. Εξάλλου, ο ενάγων δεν ισχυρίζεται ούτε αποδεικνύει ότι απευθύνθηκε, οποτεδήποτε, γραπτώς ή προφορικώς, στις αρμόδιες υπηρεσίες του εναγομένου Δήμου για να αναφέρει το ανωτέρω συμβάν. Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων, παρ’ ότι έφερε το σχετικό δικονομικό βάρος κατ’ άρθρο 145 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ. (βλ. Σ.τ.Ε. 1988/2008, 220/2007), δεν απέδειξε την ιστορική βάση της αγωγής του και συγκεκριμένα ότι η πτώση του (που είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί κάταγμα και να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση) οφειλόταν σε αιφνίδια επίθεση που δέχθηκε από αδέσποτο σκύλο, ώστε να δύναται να αποδοθεί ευθύνη στον εναγόμενο Δήμο για παράνομη παράλειψη των οργάνων του να μεριμνήσουν για την περισυλλογή του και τη μεταφορά του σε ειδικό καταφύγιο. Συνεπώς, δεν θεμελιώνεται ευθύνη του εναγομένου Δήμου για τυχόν παράνομες παραλείψεις των οργάνων του και υποχρέωσή του προς καταβολή στον ενάγοντα αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, κατ’ άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ και 932 του Α.Κ., απορριπτομένων των προβαλλόμενων με την κρινόμενη αγωγή ισχυρισμών ως αναπόδεικτων.
9. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί, κατ’ εκτίμηση όμως των περιστάσεων πρέπει να απαλλαγεί ο ενάγων από τα δικαστικά έξοδα του εναγομένου Δήμου (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. τελευταίο του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την αγωγή.
Απαλλάσσει τον ενάγοντα από τα δικαστικά έξοδα του εναγομένου Δήμου Δίου-Ολύμπου.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, στις 14.8.2024.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Αντωνία Δαγγίλα Ευθαλία Κοχλιαρίδου
