ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Έφεση πρώην υπαλλήλου ΟΑΕΔ κατά της απόρριψης αίτησής του για κανονισμό σύνταξης, με το ειδικό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων, ως πατέρας ανηλίκου τέκνου με θεμελίωση εικοσιπενταετίας το έτος 2010. Διαφορετική συνταξιοδοτική μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών από τις διατάξεις του άρθρου 56 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, όπως αυτές ίσχυαν μέχρι 31.12.2010 και εξακολουθούν να διέπουν το συνταξιοδοτικό καθεστώς όσων είχαν ήδη θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31.12.2010 με τη συμπλήρωση 25 ετών συντάξιμης υπηρεσίας. Δυσμενής διάκριση (4 παρ. 1 και 2 Συντ.) με μόνο κριτήριο το φύλο, που δεν δικαιολογείται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος ή από λόγους που ανάγονται στην ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας των γυναικών σε θέματα μητρότητας, γάμου και οικογένειας ή σε καθαρά βιολογικές διαφορές που επιβάλλουν τη λήψη ιδιαίτερων μέτρων υπέρ αυτών. Αντίθεση και προς την αρχή της ισότητας αμοιβών, η οποία κατοχυρώνεται διαχρονικά στο ενωσιακό δίκαιο (άρθρο 141 παρ. 2 της Συνθήκης του Άμστερνταμ και ήδη άρθρο 157 παρ. 2 ΣΛΕΕ). Ο καθορισμός διαφορετικών ηλικιακών ορίων ως προς τη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών δεν δύναται να θεωρηθεί ως επιτρεπόμενο θετικό μέτρο υπό τις κρατούσες πλέον κοινωνικές συνθήκες. Προς αποκατάσταση της ίσης μεταχείρισης των δύο φύλων, για όσο χρονικό διάστημα διατηρείται σε ισχύ η δυσμενής αυτή διάκριση σε βάρος των ανδρών, πρέπει να επεκταθεί και στους άνδρες υπαλλήλους η ευνοϊκότερη ρύθμιση που ισχύει για τις γυναίκες Δέχεται την έφεση, ακυρώνει και αναπέμπει.
