Αριθμός 128/2025
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 23 Φεβρουαρίου 2022, με την εξής σύνθεση: Μαργαρίτα Γκορτζολίδου, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση της Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Μαρία Σωτηροπούλου, Ρωξάνη Γιαννουλάτου, Σύμβουλοι, Χρήστος Παπανικολάου, Ανδρέας Σκούφαλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Μαρία Μάσσια.
Για να δικάσει την από 19 Ιανουαρίου 2017 αίτηση:
του …., κατοίκου …, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Στυλιανό Κόκιο (……
), στον οποίο δόθηκε προθεσμία μέχρι τις 4 Μαρτίου 2022 για τη νομιμοποίηση του,
κατά του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο οποίος παρέστη με τον Ευάγγελο Τσάκαλο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ο οποίος κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς του.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθούν: 1. η υπ’ αριθμ. 10668/3.11.2016 απόφαση της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, 2. …….2016 πρακτικό της Επιτροπής του άρθρου 19 παρ. 6 του ν. 3028/2002 για τον νομό Δωδεκανήσου και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Ο δικηγόρος του αιτούντος δήλωσε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσει.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Ρωξάνης Γιαννουλάτου. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (… κωδικός ηλεκτρονικού παραβόλου).
2. Επειδή με την αίτηση αυτήν ζητείται η ακύρωση α) της 10668/03.11.2016 αποφάσεως της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, περί καταβολής στον αιτούντα αποζημιώσεως ύψους 810,70 ευρώ για την στέρηση, για αρχαιολογικούς λόγους, της χρήσεως ακινήτου του “με κτηματολογικά στοιχεία ……Οικοδομών Ιαλυσού” Ρόδου, κατά το χρονικό διάστημα από …… έως …… και β) του από …….πρακτικού της Επιτροπής του άρθρου 19 παρ. 6 του ν. 3028/2002 για τον νομό Δωδεκανήσου.
- Επειδή, ο αιτών, ο οποίος φέρεται ως συγκύριος κατά το 1/3 εξ αδιαιρέτου του κτηθέντος εκ κληρονομικής διαδοχής ως άνω ακινήτου (βλ. το προσκομισθέν …/2004 πιστοποιητικό κληρονομητηρίου του Πρωτοδικείου Αθηνών), με έννομο συμφέρον ασκεί την κρινομένη αίτηση.
- Επειδή, το ανωτέρω υπό στοιχείο β πρακτικό, με το οποίο η προαναφερθείσα Επιτροπή εγνωμοδότησε θετικώς επί της, κατά τα ανωτέρω, καταβολής αποζημιώσεως στον αιτούντα, καθώς και επί του ύψους της αποζημιώσεως, δεν φέρει εκτελεστό χαρακτήρα και απαραδέκτως προσβάλλεται αυτοτελώς (βλ. και την ΥΠΠΟ/ΓΝΟΣ/9130/ 2003 κοινή υπουργική απόφαση, Β΄ 229).
- Επειδή, με τις διατάξεις του άρθρου 18 παράγραφοι 1, 2, 6 και 8 και του άρθρου 19 του ν. 3028/2002 (Α΄ 153) -ο οποίος εξειδικεύει την κατοχυρουμένη στο άρθρο 24 παρ. 6 του Συντάγματος προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος- ρυθμίζεται το ζήτημα της αποζημιώσεως των ιδιοκτητών ακινήτων, οι οποίοι θίγονται από περιοριστικά της ιδιοκτησίας μέτρα επιβαλλόμενα χάριν προστασίας των στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομίας. Κατά την έννοια δε των διατάξεων αυτών, για την διεκδίκηση της ως άνω αποζημιώσεως απαιτείται η υποβολή σχετικού αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο ιδιοκτήτη, επί του οποίου αποφαίνεται ο Υπουργός Πολιτισμού ή άλλο όργανο του Υπουργείου στο οποίο έχει μεταβιβασθεί η σχετική αρμοδιότης, με πράξη -εκδιδομένη κατόπιν γνώμης της Επιτροπής του άρθρου 19 παρ. 6 του ιδίου νόμου- η οποία υπόκειται σε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Περαιτέρω, δεδομένου ότι με τις διατάξεις αυτές αναγνωρίζεται πλέον ρητώς το, κατά τα ανωτέρω, δικαίωμα προς αποζημίωση, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να ασκήσει το δικαίωμά του με την τήρηση της διαδικασίας αυτής και μόνον, μέσω της οποίας δύναται να απαιτήσει την ικανοποίηση κάθε είδους αξιώσεών του οι οποίες πηγάζουν από τους ανωτέρω συγκεκριμένους περιορισμούς της ιδιοκτησίας του, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις για την κατά το παρελθόν στέρηση της χρήσεώς της (ΣΕ 1645/2018, 2646/2017 κ.ά.).
- Επειδή, εξ άλλου, όπως έχει κριθεί [ΣΕ 1225/2014, 3419/2011 (7μ)], συμφώνως προς τις προστατευτικές της ιδιοκτησίας διατάξεις του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μόνον το γεγονός ότι το δεσμευόμενο ακίνητο ευρίσκεται σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως δεν δημιουργεί, εν σχέσει με την αναγνώριση αξιώσεως προς αποζημίωση, αμάχητο τεκμήριο ότι η κατά προορισμόν χρήση του περιορίζεται στην αγροτική, κτηνοτροφική ή δασοπονική εκμετάλλευση, δεν αποκλείεται δε, και στην περίπτωση αυτήν εφ’ όσον η οικιστική εκμετάλλευση του ακινήτου ήταν επιτρεπτή κατά τους όρους του νομοθετικού καθεστώτος το οποίο εγκύρως ίσχυε στην περιοχή αυτήν προ της επιβολής απαγορεύσεων δομήσεως για λόγους προστασίας του πολιτιστικού περιβάλλοντος, να ανακύπτει, κατά τις εκάστοτε συντρέχουσες ιδιαίτερες περιστάσεις, υποχρέωση προς αποζημίωση λόγω των απαγορεύσεων αυτών.
- Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως και προηγούμενες ενέργειες του Δικαστηρίου (βλ. τις ΣΕ 1645/2018, 2646/2017, 1881/2016 και 2127/2014 αποφάσεις) προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο αιτών φέρεται ως συγκύριος κατά το 1/3 εξ αδιαιρέτου ακινήτου, εμβαδού 1959,13τμ, υπό κτηματολογικά στοιχεία ……. Οικοδομών … [Ιαλυσού] -στο οποίο είχε συνενωθεί όμορο ακίνητο υπό κτηματολογικά στοιχεία… Γαιών …- κειμένου εντός περιοχής αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και ειδικότερα εντός της κηρυγμένης αρχαιολογικής ζώνης του μινωικού και μυκηναϊκού οικισμού της Ιαλυσού [βλ. α) την 17307/1965 (Β΄ 866) απόφαση του Υπουργού Προεδρίας, περί χαρακτηρισμού της Κοινότητος “Τριάντα” Ρόδου ως οργανωμένου αρχαιολογικού τόπου, β) την Α/Φ31/ 25003/ 2501/1977 (Β΄ 447) απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών περί χαρακτηρισμού της ιδίας περιοχής ως αρχαιολογικού χώρου, γ) την ΑΙ/Φ22/47481/1979 (Β´ 212/1980) του ιδίου ως άνω Υπουργού περί καθορισμού αρχαιολογικών ζωνών Ιαλυσού Ρόδου]. Ο ως άνω οικισμός είχε περιληφθεί στο ρυμοτομικό σχέδιο της Κοινότητος …. (βδ της 22ας.01.1971, Δ΄ 34), το οποίο “δεν καθόριζε κανένα αρχαιολογικό χώρο αλλά προέβλεπε οικοδομικά τετράγωνα που προορίζονταν είτε ως οικοδομήσιμοι είτε ως κοινωφελείς χώροι”, το συγκεκριμένο δε ακίνητο απετέλει “οικόπεδο” (βλ. το …… έγγραφο της Διευθύνσεως Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου). Υπό τα δεδομένα αυτά, το έτος ….. κατηρτίσθη για το εν λόγω οικόπεδο σύμβαση εργολαβίας μεταξύ του δικαιοπαρόχου του αιτούντος και εργολήπτου (……. συμβολαιογραφική πράξη Συμβολαιογράφου Ρόδου), με την οποία συνεφωνήθη “η κατασκευή [σε αυτό] εννέα αυτοτελών καθέτων ιδιοκτησιών” και εξεδόθη η ….. άδεια για την ανέγερση “νέας διωρόφου οικοδομής”. Όμως, η ανοικοδόμηση του οικοπέδου εματαιώθη κατόπιν της ….. αποφάσεως της ΚΒ´ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων [ΕΠΚΑ] Δωδεκανήσου, με την οποία δεν εδόθη η σχετική, από απόψεως αρχαιολογικού νόμου, άδεια και απεφασίσθη να πραγματοποιηθεί ανασκαφική έρευνα “λόγω της σπουδαιότητας των λειψάνων που αποκαλύφθηκαν στις δοκιμαστικές τομές και για να προστατευθεί ο ιστορικής και αρχαιολογικής σπουδαιότητας μυκηναϊκός και μινωικός οικισμός της Ιαλυσού”. Διεκδικητική αγωγή του δικαιοπαρόχου του αιτούντος κατά του Δημοσίου κατατεθείσα το έτος ….. -στην οποίαν είχε σωρευθεί και αίτημα αποζημιώσεως λόγω στερήσεως της χρήσεως της ιδιοκτησίας του- απερρίφθη με την ….. απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, η οποία επεκυρώθη με την … απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου. Εν τω μεταξύ, με την ……… απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού είχε εγκριθεί, για αρχαιολογικούς σκοπούς, η αναγκαστική απαλλοτρίωση ειδικώς της εν λόγω ιδιοκτησίας, ενώ με την ….. απόφαση της ιδίας Υπουργού είχε εγκριθεί αναγκαστική απαλλοτρίωση στον αρχαιολογικό χώρο Ιαλυσού Ρόδου, χάριν προστασίας των αρχαιοτήτων, στην υπό απαλλοτρίωση δε έκταση είχε περιληφθεί η επίμαχη ιδιοκτησία. Την δεύτερη εκ των αποφάσεων αυτών ακύρωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 3744/1992 απόφασή του, ως μη δημοσιευθείσα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Το έτος 1995, λόγω της ανάγκης αμέσου προστασίας του ως άνω αρχαιολογικού χώρου, η οποία είχε διατυπωθεί σε σειρά εγγράφων της ΚΒ΄ ΕΠΚΑ Δωδεκανήσου προς το Υπουργείο Πολιτισμού αμέσως μετά την κατά τα ανωτέρω ακύρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας από το Συμβούλιο της Επικρατείας (βλ. την ΣΕ 1645/2018), το πδ της 8ης.08.1995 (Δ΄ 655) περί αναθεωρήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Ιαλυσού εξήρεσε τον χώρο αυτόν από την εντός σχεδίου περιοχή και τον κατέστησε αρχαιολογικό χώρο εκτός σχεδίου, όπως εκρίθη με τις προαναφερθείσες 2646/2017 και 2127/2014 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το έτος 2009, προκειμένου οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού να κινήσουν εκ νέου την διαδικασία απαλλοτριώσεως του συγκεκριμένου ακινήτου, η ως άνω ΕΠΚΑ ενημερώθηκε από την Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου (βλ. το 1958/ 15.07.2009 έγγραφό της) ότι “πρόκειται για οικόπεδο” και ότι η αντικειμενική του αξία του ως οικοπέδου “εντός σχεδίου ή σε οικισμό” ανέρχεται στο ύψος των 224.305,15 ευρώ. Με την από 11.10.2015 αίτησή του προς το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, την οποία, κατόπιν του …… εγγράφου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, συνεπλήρωσε με σχετικό υπόμνημα (….., αντιστοίχως), ο αιτών αρχικώς εξέθεσε το ιστορικό του πολεοδομικού καθεστώτος της ιδιοκτησίας του, όπως κατά τα ανωτέρω είχε εξελιχθεί, με ειδική αναφορά στο εκδοθέν κατόπιν αιτήσεώς του και ήδη αναφερθέν …… έγγραφο της Διευθύνσεως Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου, το οποίο είχε κοινοποιηθεί από την Υπηρεσία αυτήν στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και από το οποίο προέκυπτε ότι, πάντως, η ιδιοκτησία του απετέλει βάσει του αρχικού ρυμοτομικού σχεδίου Ιαλυσού του έτους 1971 οικοδομήσιμο χώρο. Ακολούθως επεσήμανε ότι “α) πρόκειται για ακίνητο περιβαλλόμενο εξ ολοκλήρου από έδαφος κείμενο εντός του Σχεδίου Πόλεως Ιαλυσού, β) γειτονικές μερίδες είναι οικοδομημένες και καμία μερίδα στην περιοχή αυτή δεν είναι αντικείμενο αγροτικής εκμεταλλεύσεως και κτήσεως αγροτικού εισοδήματος, γ) κατά τον νόμο η αποζημίωσή του δεν είναι αυτή του αγρού, αλλά οικοδομήσιμου ακινήτου, επειδή αυτό μετετράπη από τη Διοίκηση σε μη οικοδομήσιμο, λόγω της επιβολή απαγορεύσεων δομήσεως για λόγους προστασίας πολιτιστικού περιβάλλοντος δ) ουδέποτε υπήρξε επαγγελματική αγροτική εκμετάλλευση του εδάφους αυτού αλλά ήταν θερινή κατοικία με αγρό από φυστικιές” και ότι η πρόθεση προς οικοδομική αξιοποίηση της ιδιοκτησίας του προέκυπτε από την ……. οικοδομική άδεια, η οποία είχε εκδοθεί σε χρόνο προ της αναθεωρήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου, με το πδ της 08ης.08.1995, με τις ρυθμίσεις του οποίου ο μεν αρχαιολογικός χώρος Ιαλυσού καθωρίσθη ως περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως, το δε ακίνητό του κατέστη μη οικοδομήσιμο. Εν όψει δε των ανωτέρω και δεδομένης της υπέρμετρης δεσμεύσεως της ιδιοκτησίας του για χρονικό διάστημα πλέον των τριάντα ετών χωρίς την κήρυξη απαλλοτριώσεως, εζήτησε τον προσδιορισμό και την καταβολή από την Διοίκηση αποζημιώσεως για την στέρηση της χρήσεως του ακινήτου του, κατά την τελευταία πενταετία, κατ’ επίκληση προσκομισθέντων συγκριτικών στοιχείων από την πώληση γειτονικού ακινήτου (“μερίδα ….. Γαιών Ιαλυσού εκτάσεως 1.020τμ…με τίμημα 505.000 ευρώ και αντικειμενική αξία 475.449 ευρώ, ήτοι 490 ευρώ για κάθε τμ”), υποστηρίζοντας ότι “δεν πρόκειται για περιοχή αγρών”. Το αίτημα αποζημιώσεως προώθησε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου στην Επιτροπή του άρθρου 19 παρ. 6 του ν. 3028/2002 (Επιτροπή Προεκτιμήσεως) με το …/…..2016 έγγραφό της, στο οποίο παρατίθεται αναλυτικώς η εξέλιξη του πολεοδομικού καθεστώτος του ακινήτου του αιτούντος με μνεία, μεταξύ άλλων, α) του αναφερθέντος …/……2009 εγγράφου της Κτηματικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου, με το οποίο είχε βεβαιωθεί ότι η αντικειμενική του αξία του οικοπέδου του αιτούντος ανέρχεται στο ύψος των 224.305,15 ευρώ, β) της, εκδοθείσης επί αιτήματος αποζημιώσεως για την γειτονική μερίδα …….Γαιών Ιαλυσού, 2127/2014 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποίαν είχε κριθεί, μεταξύ άλλων, ότι η περιοχή του αρχαιολογικού χώρου του μινωικού-μυκηναϊκού οικισμού Ιαλυσού, “στον οποίο εντάσσεται και η εν λόγω μερίδα, βρίσκεται ¨εκτός των ορίων του ρυμοτομικού σχεδίου πόλης Ιαλυσού και του οικισμού Ιξιάς (αλλά και εκτός οποιουδήποτε άλλου σχεδίου πόλης ή οικισμού)¨” και γ) του …/…..2016 εγγράφου της Διευθύνσεως Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου, στο οποίο, εν σχέσει με το πολεοδομικό καθεστώς του εν λόγω ακινήτου “[κ]ατά το χρονικό διάστημα από ….-1995 μέχρι σήμερα”, εκτίθεται ότι “[β]ρίσκεται εκτός των ορίων του…ρυμοτομικού σχεδίου πόλης Ιαλυσού και του οικισμού Ιξιάς (αλλά και εκτός οποιουδήποτε άλλου σχεδίου πόλης πόλης ή οικισμού σύμφωνα με το σκεπτικό της…2127/2014 απόφασης του Σ.τ.Ε.”. Εν όψει δε των ανωτέρω, η εν λόγω Εφορεία συνήγαγε ότι συνέτρεχε περίπτωση καταβολής αποζημιώσεως στον αιτούντα για την στέρηση της χρήσεως εκτός σχεδίου πόλεως ακινήτου. Η Επιτροπή, με το από ……2016 πρακτικό της, υιοθέτησε την ως άνω “εισήγηση” της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και εγνωμοδότησε υπέρ της καταβολής στον αιτούντα αποζημιώσεως ύψους 810,70 ευρώ για την στέρηση της χρήσεως του ακινήτου του κατά το χρονικό διάστημα από …..2009 έως ……2014. Την καταβολή της κατά τα ανωτέρω αποζημιώσεως ενέκρινε η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου με την προσβαλλομένη απόφαση.
- Επειδή, όπως συνάγεται από το περιεχόμενο της γνωμοδοτήσεως της Επιτροπής Προεκτιμήσεως, το οποίο υιοθέτησε η προσβαλλομένη απόφαση, η Διοίκηση, κατά την εξέταση του αιτήματος αποζημιώσεως του αιτούντος, διετύπωσε την κρίση ότι, όπως προέκυπτε τόσο από την 2127/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας όσο και από το ……2016 έγγραφο της Διευθύνσεως Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Δήμου Ρόδου -στοιχεία τα οποία μνημονεύονται στο προοίμιο της προσβαλλομένης αποφάσεως- το ακίνητό του ευρίσκεται εκτός σχεδίου πόλεως, προσδιόρισε δε, αναλόγως, το ύψος της οφειλομένης αποζημιώσεως για την στέρηση της χρήσεώς του. Όμως, υπό τα δεδομένα της συγκεκριμένης υποθέσεως και εν όψει των γενομένων δεκτών στην σκέψη 6, η κρίση αυτή της Διοικήσεως παρίσταται πλημμελής κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινομένη αίτηση. Και τούτο, διότι η Διοίκηση για την πολεοδομική αντιμετώπιση της εν λόγω ιδιοκτησίας και τον προσδιορισμό της οφειλομένης αποζημιώσεως απεφάνθη αποκλειστικώς βάσει των ρυθμίσεων του ισχύοντος στην περιοχή πδ της 8ης.08.1995, με το οποίο ο αρχαιολογικός χώρος Ιαλυσού ετέθη, χάριν προστασίας του, εκτός σχεδίου πόλεως. Δεν έλαβε όμως υπ’ όψιν της ούτε εξετίμησε τις ιδιαίτερες περιστάσεις του πολεοδομικού καθεστώτος της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας, η οποία, όπως εξετέθη, ενώ αρχικώς, με το βδ του έτους 1971, είχε περιληφθεί στο σχέδιο της πόλεως της Ιαλυσού ως οικοδομήσιμος χώρος, ακολούθως με τις ρυθμίσεις του ως άνω προεδρικού διατάγματος ετέθη εκτός σχεδίου, με συνέπεια να δεσμευθεί ουσιωδώς η ιδιοκτησία του αιτούντος, κατά τον προορισμόν της, προς προστασία των αρχαιοτήτων της περιοχής. Εξ άλλου, όπως ήδη εξετέθη, κατά το χρονικό διάστημα της ισχύος του αρχικού ρυμοτομικού σχεδίου της περιοχής είχε εκδηλωθεί πρόθεση του δικαιοπαρόχου του αιτούντος προς ανοικοδόμηση του οικοπέδου, με την σύναψη εργολαβίας και την έκδοση της …… οικοδομικής αδείας, η οποία όμως, κατόπιν της …. αποφάσεως της ΚΒ΄ ΕΠΚΑ, εματαιώθη.
- Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινομένη αίτηση ακυρώσεως πρέπει να γίνει δεκτή για τον ανωτέρω προβαλλόμενο λόγο, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της ερεύνης του ετέρου λόγου ακυρώσεως, η δε υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στην Διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση, κατά την οποία θα εκτιμηθεί προεχόντως η περίπτωση της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως της ιδιοκτησίας του αιτούντος, δεδομένου ότι έως τον χρόνο της συζητήσεως της κρινομένης αιτήσεως δεν προκύπτει ότι είχε κηρυχθεί.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την αίτηση ακυρώσεως.
Ακυρώνει την 10668/03.11.2016 απόφαση της Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και αναπέμπει την υπόθεση στην Διοίκηση, κατά το σκεπτικό.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στο Δημόσιο την δικαστική δαπάνη του αιτούντος, η οποία ανέρχεται στο ποσόν των εννιακοσίων είκοσι (920) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου 2022
Η Προεδρεύουσα ΑντιπρόεδροςΗ Γραμματέας
Μαργαρίτα ΓκορτζολίδουΜαρία Μάσσια
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 22ας Ιανουαρίου 2025.
Η Πρόεδρος του Ε´ ΤμήματοςΗ Γραμματέας
Μαργαρίτα ΓκορτζολίδουΓεωργία Σιμάτη
Πηγή :
