Αιτιολογική έκθεση
Άρθρο 27
Τροποποίηση του άρθρου 38 του Ν. 4387/2016
Με την παράγραφο 1 της προτεινόμενης διάταξης διευκρινίζεται η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση καθώς και των εργοδοτών τους.
Με την παράγραφο 2 καθορίζεται το ποσό της εισφοράς κύριας ασφάλισης των ασφαλισμένων μισθωτών του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ για το Δεκέμβριο του 2016 καθώς και για το διάστημα από 1-1-2017 μέχρι το 2020, καθώς και η κατανομή του στον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Τα ποσοστά διαμορφώνονται αντίστοιχα με τα ποσοστά που ισχύουν κατά τις αντίστοιχες περιόδους στους μισθωτούς που προέρχονται από τα υπόλοιπους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α Φορείς.
Άρθρο 28
Τροποποίηση άρθρου 39 του Ν. 4387/2016
Με τη παράγραφο 1 της προτεινόμενης διάταξης αποσαφηνίζεται ότι σε περιπτώσεις που ένας ελεύθερος επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενος απασχολείται παράλληλα ως μισθωτός σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, η μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού διαμορφώνεται αφού αφαιρεθούν οι αποδοχές της μερικής απασχόλησης.
Με τη διάταξη του άρθρου 39 παρ. 10 του ν.4387/2016, οι κοινωνικοί πόροι υπέρ των ταμείων καταργήθηκαν. Επομένως, με την δεύτερη παράγραφο της προτεινόμενης διάταξης, η ειδική εισφορά υπέρ του πρώην Τ.Ε.Α.Δ. (νυν Ε.Τ.Ε.Α. επί του ενσήμου επικύρωσης της περίπτωσης δ) της παρ.2 του άρθρου 30 του ν. δ/τος 4114/1960 (Α’ 164) όπως προστέθηκε με την περ. α) της παρ. 8 του άρθρου 22 του ν. 1868/1989 (Α’230), καταργείται.
Διάταξη νομοσχεδίου
Άρθρο 27
Τροποποίηση του άρθρου 38 του ν. 4387/2016
1. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 38 του ν. 4387/2016 προστίθεται περίπτωση γ ως εξής:
«γ. Η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση και των εργοδοτών τους, καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών».
2. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 9 του άρθρου 38 του ν. 4387/2016 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι ασφαλισμένοι μισθωτοί, οι οποίοι, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις εκάστου Τομέα, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υπάγονταν στην ασφάλιση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, καταβάλλουν από 1.1.2017 εισφορά κύριας σύνταξης επί των αποδοχών που ορίζονται στην παρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 6,67%. Η εισφορά εργοδότη υπολογίζεται επί των ίδιων αποδοχών και ανέρχεται σε ποσοστό 7,5% για τον Δεκέμβριο του 2016, αναπροσαρμοζόμενου τούτου ετησίως ισόποσα και σταδιακά από 1.1.2017 και εφεξής, ώστε την 1.1.2020 να διαμορφωθεί σε ποσοστό 13,33%. Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα καταργείται».
Άρθρο 28
Τροποποίηση του άρθρου 39 του ν. 4387/2016
1. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 39 του ν. 4387/2016 μετά τη φράση «σύμφωνα με την παράγραφο 2.» προστίθεται τέταρτο εδάφιο ως εξής:
«Στις περιπτώσεις ελεύθερου επαγγελματία ή αυτοαπασχολούμενου που απασχολείται παράλληλα ως μισθωτός σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, η κατά το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού διαμορφώνεται αφού αφαιρεθούν οι αποδοχές της μερικής απασχόλησης».
2. Στο τέλος της παρ. 10 του άρθρου 39 του ν.4387/2016 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Από 1.1.2017, η εισφορά υπέρ του πρώην Τ.Ε.Α.Δ. (νυν ΕΤΕΑ) επί του ενσήμου επικύρωσης της περίπτωσης δ) της παρ.2 του άρθρου 30 του ν.δ. 4114/1960 (Α’164) όπως προστέθηκε με την περ. α) της παρ. 8 του άρθρου 22 του ν.1868/1989 (Α’230), καταργείται.»
Άτυπη κωδικοποίηση άρθρων 38 και 39
| Προϊσχύουσα διάταξη ν. 4387/2016 | Κείμενο μετά τη τροποποίηση |
| Άρθρο 38 παράγραφος 2 | |
| 2. α. Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών και των εργοδοτών, συνίσταται στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού, και σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος διατάξεις, το δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. β. Το ανώτατο όριο της περίπτωσης α εφαρμόζεται και επί πολλαπλής μισθωτής απασχόλησης ή έμμισθης εντολής όσον αφορά στην εισφορά ασφαλισμένου. |
2. α. Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών και των εργοδοτών, συνίσταται στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού, και σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος διατάξεις, το δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. β. Το ανώτατο όριο της περίπτωσης α εφαρμόζεται και επί πολλαπλής μισθωτής απασχόλησης ή έμμισθης εντολής όσον αφορά στην εισφορά ασφαλισμένου. γ. Η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση και των εργοδοτών τους, καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. |
| Άρθρο 38 παράγραφος 9 | |
| 9. Από την 15.9.2016 η εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. δ’, στο άρθρο 4 παρ. γ’ του ν.δ. 465/1941 (Α’301), στο άρθρο 36 παρ. 2 του ν.δ. 158/1946 (Α’318), στο άρθρο 3 παρ. Γ’ του ν. 1872/1951 (Α’202), στο άρθρο 4 παρ. 3 περίπτωση β’ του ν. 4041/1960 (Α’ 36), στο άρθρο 4 του ν.δ. 4547/1966 (Α’192), στα άρθρα 11, 14 και 15 του α. ν. 248/1967 (Α’243), στα άρθρα 2, 3 και 8 του ν. 1344/1973 (Α’36), στο άρθρο 6 παρ. 5 του ν. 1866/1989 (Α’222), στους νόμους 248/1967, 1989/1991, καθώς και στην Φ. 146/1/10978/1969 καταργείται. |
9. Από την 15.9.2016 η εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. δ’, στο άρθρο 4 παρ. γ’ του ν.δ. 465/1941 (Α’301), στο άρθρο 36 παρ. 2 του ν.δ. 158/1946 (Α’318), στο άρθρο 3 παρ. Γ’ του ν. 1872/1951 (Α’202), στο άρθρο 4 παρ. 3 περίπτωση β’ του ν. 4041/1960 (Α’ 36), στο άρθρο 4 του ν.δ. 4547/1966 (Α’192), στα άρθρα 11, 14 και 15 του α. ν. 248/1967 (Α’243), στα άρθρα 2, 3 και 8 του ν. 1344/1973 (Α’36), στο άρθρο 6 παρ. 5 του ν. 1866/1989 (Α’222), στους νόμους 248/1967, 1989/1991, καθώς και στην Φ. 146/1/10978/1969 καταργείται. Οι ασφαλισμένοι μισθωτοί, οι οποίοι, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις εκάστου Τομέα, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υπάγονταν στην ασφάλιση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, καταβάλλουν από 1.1.2017 εισφορά κύριας σύνταξης επί των αποδοχών που ορίζονται στην παρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 6,67%. Η εισφορά εργοδότη υπολογίζεται επί των ίδιων αποδοχών και ανέρχεται σε ποσοστό 7,5% για τον Δεκέμβριο του 2016, αναπροσαρμοζόμενου τούτου ετησίως ισόποσα και σταδιακά από 1.1.2017 και εφεξής, ώστε την 1.1.2020 να διαμορφωθεί σε ποσοστό 13,33%. Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα καταργείται. |
| Άρθρο 39 παράγραφος 3 | |
| 3. Η μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Ειδικά στην περίπτωση εφαρμογής της περίπτωσης β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου η ως άνω ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού αντιστοιχεί στο 70% επί του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Το υπόλοιπο της διαφοράς που προκύπτει από την καταβολή της μειωμένης, κατά το προηγούμενο εδάφιο της παραγράφου αυτής, εισφοράς σε σχέση με την προβλεπόμενη στο πρώτο εδάφιο της ίδιας παραγράφου αποτελεί ασφαλιστική οφειλή η οποία εξοφλείται σύμφωνα με την παράγραφο 2. Ως προς το ανώτατο όριο ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 38. |
3. Η μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Ειδικά στην περίπτωση εφαρμογής της περίπτωσης β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου η ως άνω ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού αντιστοιχεί στο 70% επί του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Το υπόλοιπο της διαφοράς που προκύπτει από την καταβολή της μειωμένης, κατά το προηγούμενο εδάφιο της παραγράφου αυτής, εισφοράς σε σχέση με την προβλεπόμενη στο πρώτο εδάφιο της ίδιας παραγράφου αποτελεί ασφαλιστική οφειλή η οποία εξοφλείται σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στις περιπτώσεις ελεύθερου επαγγελματία ή αυτοαπασχολούμενου που απασχολείται παράλληλα ως μισθωτός σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, η κατά το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου μηνιαία ελάχιστη βάση υπολογισμού διαμορφώνεται αφού αφαιρεθούν οι αποδοχές της μερικής απασχόλησης. Ως προς το ανώτατο όριο ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 38. |
| Άρθρο 39 παράγραφος 10 | |
| 10. Από 1.7.2016 οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 4114/1960 «Περί Κώδικος Ταμείου Νομικών» (Α’164), 6 του Οργανισμού Ταμείου Ασφάλισης Συμβολαιογράφων (Αποφ. Υπ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων 136/167/16.2/7.3.1988 (Β’131), 4 του Κανονισμού του Κλάδου Υγείας του ΤΑΣ (π.δ. 113/1987, Α’65), 4 του β.δ. της 6/22.9.1956 (Α’ 209), 4 του α.ν. 2682/1940 (Α’ 411), 37 του ν. 4507/1966 (Α’ 71), 4 του π.δ. 73 της 18/29.2.1984 (Α’ 24), 7 παρ. Ζ’ του ν.4043/2012 (Α’ 25), καθώς και το π.δ. 197 της 6/14.4.1989 (Α’ 93) που προβλέπουν ένσημα υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης για τους δικηγόρους, συμβολαιογράφους, δικαστικούς επιμελητές και υποθηκοφύλακες καταργούνται. Ομοίως, καταργούνται οι πάσης φύσεως εισφορές των Συμβολαιογράφων υπέρ των Τομέων Ασφάλισης Νομικών, Ασφάλισης, Πρόνοιας και Υγείας Συμβολαιογράφων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) επί των δικαιωμάτων τους από τη σύνταξη συμβολαίων και πράξεων. Ειδικώς, τα καταργούμενα ποσοστά επί των αναλογικών δικαιωμάτων στα κρατικά-τραπεζικά συμβόλαια των άρθρων προσαυξάνουν αντιστοίχως τα ποσοστά υπέρ του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου, προς τον οποίο αποδίδονται, προκειμένου να διανεμηθούν σύμφωνα, με όσα ορίζονται στο άρθρο 120 του Κώδικα Συμβολαιογράφων. | 10. Από 1.7.2016 οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 4114/1960 «Περί Κώδικος Ταμείου Νομικών» (Α’164), 6 του Οργανισμού Ταμείου Ασφάλισης Συμβολαιογράφων (Αποφ. Υπ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων 136/167/16.2/7.3.1988 (Β’131), 4 του Κανονισμού του Κλάδου Υγείας του ΤΑΣ (π.δ. 113/1987, Α’65), 4 του β.δ. της 6/22.9.1956 (Α’ 209), 4 του α.ν. 2682/1940 (Α’ 411), 37 του ν. 4507/1966 (Α’ 71), 4 του π.δ. 73 της 18/29.2.1984 (Α’ 24), 7 παρ. Ζ’ του ν.4043/2012 (Α’ 25), καθώς και το π.δ. 197 της 6/14.4.1989 (Α’ 93) που προβλέπουν ένσημα υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης για τους δικηγόρους, συμβολαιογράφους, δικαστικούς επιμελητές και υποθηκοφύλακες καταργούνται. Ομοίως, καταργούνται οι πάσης φύσεως εισφορές των Συμβολαιογράφων υπέρ των Τομέων Ασφάλισης Νομικών, Ασφάλισης, Πρόνοιας και Υγείας Συμβολαιογράφων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) επί των δικαιωμάτων τους από τη σύνταξη συμβολαίων και πράξεων. Ειδικώς, τα καταργούμενα ποσοστά επί των αναλογικών δικαιωμάτων στα κρατικά-τραπεζικά συμβόλαια των άρθρων προσαυξάνουν αντιστοίχως τα ποσοστά υπέρ του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου, προς τον οποίο αποδίδονται, προκειμένου να διανεμηθούν σύμφωνα, με όσα ορίζονται στο άρθρο 120 του Κώδικα Συμβολαιογράφων. Από 1.1.2017, η εισφορά υπέρ του πρώην Τ.Ε.Α.Δ. (νυν ΕΤΕΑ) επί του ενσήμου επικύρωσης της περίπτωσης δ) της παρ.2 του άρθρου 30 του ν.δ. 4114/1960 (Α’164) όπως προστέθηκε με την περ. α) της παρ. 8 του άρθρου 22 του ν.1868/1989 (Α’230), καταργείται. |
Πηγή: Taxheaven
