Αν και δεν μπορούμε να μιλάμε για το τέλος της λιτότητας, όσο υπάρχει ακόμα το Σύμφωνο Σταθερότητας, η κατεύθυνση στην οποία κινούνται ορισμένοι θεσμοί, και
κυρίως η Επιτροπή, είναι θετική, δημιουργώντας αισιοδοξία για το μέλλον σε ό,τι αφορά την εξισορρόπηση των επιπτώσεων της χρόνιας λιτότητας, τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο γγ της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, Λούκα Βισεντίνι.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ελλάδα και τη δεύτερη αξιολόγηση, διαπιστώνει «θετικά στοιχεία και κάποια αρνητικά» σε σχέση με τα εργασιακά. Ωστόσο, εκφράζει ανησυχία αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις, κάνοντας λόγο για ιδεολογική πίεση από το ΔΝΤ, ενώ «βλέπει» μία επιθετική τάση κατά του δικαιώματος στην απεργία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Όπως εξηγεί, «η συμφωνία για την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που επιτεύχθηκε στην Ελλάδα βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση» και μένει να φανεί αν θα προχωρήσει η νομοθέτησή της, παρά τις διαφωνίες κάποιων οργανώσεων εργοδοτών. «Πιο ανησυχητικό είναι το κομμάτι που αφορά τις συλλογικές απολύσεις. Κι αυτό γιατί η κοινή διαπίστωση ήταν ότι δεν υπήρχε αίτημα από τους εργοδότες να γίνει κάτι τέτοιο, καθώς πρόκειται για μία οικονομία που στηρίζεται σε ποσοστό 90% στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οπότε δεν υφίσταται λόγος να υπάρχει τέτοια πρόβλεψη. Μοιάζει περισσότερο ως μία ιδεολογική πίεση από το ΔΝΤ, την οποία παραδέχεται ακόμα και η Επιτροπή. Το ίδιο συνέβαινε και με τη ανταπεργία (lock out), η πίεση για την οποία, όμως, φαίνεται να έχει ατονήσει. Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα στην απεργία, εκεί βλέπουμε μία επιθετική τάση στην Ευρώπη κατά του δικαιώματος αυτού, όχι μόνο στην Ελλάδα. αλλά και σε άλλες χώρες, με την οποία φυσικά δεν συμφωνούμε», αναφέρει.
Όπως εξηγεί, «η συμφωνία για την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που επιτεύχθηκε στην Ελλάδα βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση» και μένει να φανεί αν θα προχωρήσει η νομοθέτησή της, παρά τις διαφωνίες κάποιων οργανώσεων εργοδοτών. «Πιο ανησυχητικό είναι το κομμάτι που αφορά τις συλλογικές απολύσεις. Κι αυτό γιατί η κοινή διαπίστωση ήταν ότι δεν υπήρχε αίτημα από τους εργοδότες να γίνει κάτι τέτοιο, καθώς πρόκειται για μία οικονομία που στηρίζεται σε ποσοστό 90% στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οπότε δεν υφίσταται λόγος να υπάρχει τέτοια πρόβλεψη. Μοιάζει περισσότερο ως μία ιδεολογική πίεση από το ΔΝΤ, την οποία παραδέχεται ακόμα και η Επιτροπή. Το ίδιο συνέβαινε και με τη ανταπεργία (lock out), η πίεση για την οποία, όμως, φαίνεται να έχει ατονήσει. Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα στην απεργία, εκεί βλέπουμε μία επιθετική τάση στην Ευρώπη κατά του δικαιώματος αυτού, όχι μόνο στην Ελλάδα. αλλά και σε άλλες χώρες, με την οποία φυσικά δεν συμφωνούμε», αναφέρει.
«Υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια, αν και όχι ακόμα αρκετά για μας. Ωστόσο, είναι θετικό πως υπάρχει περισσότερη ευελιξία στην ερμηνεία του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ότι δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις στις χώρες που παρέκκλιναν, καθώς και ότι επιτέλους η Επιτροπή επιτρέπει ή ακόμα και καλεί τα κράτη μέλη να προχωρήσουν σε επενδύσεις, ακόμα και με δημόσια χρήματα, όχι μόνο σε εθνικά έργα, αλλά και σε διασυνοριακά, κάτι που ζητούσαμε έντονα», υπογραμμίζει ο κ. Βισεντίνι.
Ωστόσο, προσθέτει πως σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, από το σχέδιο Γιούνκερ λείπει μία συνολικά «ευρωπαϊκή μέθοδος», η οποία θα βοηθήσει ουσιαστικά τις χώρες όπως η Ελλάδα. «Αυτό που θα θέλαμε εμείς να δούμε είναι να μαζεύονται δημόσια χρήματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο απευθείας από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και να χρηματοδοτούν διασυνοριακές επενδύσεις. Γιατί ακόμα και με το σχέδιο Γιούνκερ, τα χρήματα πηγαίνουν στους συνήθεις ύποπτους. Οι ίδιοι τομείς, οι ίδιες χώρες, οι ίδιες εταιρείες επωφελούνται», αναφέρει στο Πρακτορείο ο Ιταλός εκπρόσωπος των ευρωπαϊκών συνδικάτων, συμπληρώνοντας ότι παρότι είναι ξεκάθαρη η επιβολή της Γερμανίας στην αντίθετη από αυτή κατεύθυνση, η έκδοση ομολόγων από την ΕΤΕπ για τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου πρότζεκτ είναι απολύτως εφικτή στο πλαίσιο των ισχυόντων κανόνων. Ασκώντας, λοιπόν, κριτική στη στάση της Γερμανίας, η οποία ήδη έχει αντιδράσει για την «ευελιξία» που χρησιμοποίησε η Επιτροπή στην αξιολόγηση των κρατών- μελών της Ευρωζώνης, ο κ. Βισεντίνι καταδικάζει τις πρακτικές που ακολουθεί η κυρίαρχη ευρωπαϊκή οικονομία, «καταστρέφοντας» τις υπόλοιπες οικονομίες της ενιαίας αγοράς. «Η Γερμανία αντιστέκεται εδώ και χρόνια στις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αυξήσει τους μισθούς, προκειμένου να τονωθεί η εσωτερική ζήτηση. Κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσει η Επιτροπή μία διαδικασία υπερβολικών ανισορροπιών, αυτό θα ήταν δίκαιο», σημειώνει ο ίδιος.
Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Συμφώνου Σταθερότητας, ασκώντας συνεχώς πίεση για την πλήρη μεταρρύθμισή του. «Το 2017 είναι η χρονιά την ένταξης του δημοσιονομικού συμφώνου στις συνθήκες, οπότε σε κάθε περίπτωση θα συζητηθεί η πιθανότητα αλλαγών των συνθηκών. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε στη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε να επιτύχουμε κάποιες αλλαγές στους κανόνες. Να το αλλάξουμε πριν ενταχθεί στις συνθήκες. Και υπάρχουν κάποια κράτη μέλη που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό, δεν είναι η κατάσταση όπως ήταν πριν από τρία χρόνια», επισημαίνει.
Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Συμφώνου Σταθερότητας, ασκώντας συνεχώς πίεση για την πλήρη μεταρρύθμισή του. «Το 2017 είναι η χρονιά την ένταξης του δημοσιονομικού συμφώνου στις συνθήκες, οπότε σε κάθε περίπτωση θα συζητηθεί η πιθανότητα αλλαγών των συνθηκών. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε στη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε να επιτύχουμε κάποιες αλλαγές στους κανόνες. Να το αλλάξουμε πριν ενταχθεί στις συνθήκες. Και υπάρχουν κάποια κράτη μέλη που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό, δεν είναι η κατάσταση όπως ήταν πριν από τρία χρόνια», επισημαίνει.
Όμως, πέρα από τα δημοσιονομικά παρατηρεί και μία θετική στροφή αναφορικά με την κοινωνική πολιτική. «Είναι ξεκάθαρο ότι η Επιτροπή Γιούνκερ ακολουθεί μία διαφορετική πορεία στα μακροοικονομικά, αλλά και στην κοινωνική πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι η λιτότητα θα τελειώσει, αλλά τουλάχιστον υπάρχουν κάποιες πολιτικές που στοχεύουν στην εξισορρόπησή των συνεπειών της. Η κοινωνική διάσταση είναι αρκετά ψηλά στην ατζέντα», υποστηρίζει κ. Βισεντίνι, τονίζοντας ιδιαίτερα τον «πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων» που έχει προωθήσει η Επιτροπή.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Επιτροπή, για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία, παραδέχεται δημόσια ότι «η Ευρώπη αντιμετωπίζει πρόβλημα πολύ χαμηλών μισθών και πολύ μεγάλων ανισοτήτων» και πως αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο με την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Επιπλέον, συνεχίζει, η Επιτροπή παραδέχεται πως «στο δίλημμα μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας, πολλά έχουν γίνει για την ευελιξία και τίποτα για την ασφάλεια». «Περιμένουμε λοιπόν κάποιες νομοθετικές προτάσεις για την κοινωνική ασφάλεια στο πλαίσιο του πυλώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα», προσθέτει ο κ. Βισεντίνι.
newmoney