Φραγμό στην ασυδοσία και στις συνεχείς παρενοχλήσεις των εισπρακτικών εταιρειών βάζουν η Δικαιοσύνη και η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΔΔ), επισημαίνοντας τις παρανομίες τους και επιδικάζοντας σημαντικές αποζημιώσεις εις βάρος τους λόγω ηθικής βλάβης για παράνομη επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των οφειλετών, χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση αλλά και για προκλητική και ανάρμοστη συμπεριφορά απέναντί τους.
Αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις έρχονται να «τιμωρήσουν» εισπρακτικές εταιρείες για την επιθετική στρατηγική τους στην αναζήτηση της καταβολής των
καθυστερημένων δόσεων και χρεών που έχουν οφειλέτες-δανειολήπτες προς τράπεζες (από πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά ή στεγαστικά δάνεια κ.λπ.) αλλά και να τους επιβάλουν την υποχρέωση να καταβάλουν τουλάχιστον 6.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους σε κάθε θύμα της παράνομης παρενόχλησης και πρακτικής τους.
Ασφυκτικές πιέσεις
Οι αποζημιώσεις αυτές στηρίζονται όχι μόνο στο γεγονός ότι αιφνιδιαστικά και χωρίς προηγούμενη προσωπική ενημέρωση υπήρξε παράνομη επεξεργασία απόρρητων οικονομικών στοιχείων του οφειλέτη αλλά και στο ότι με τις συνεχείς επιθετικές οχλήσεις και τηλεφωνικές κλήσεις προκάλεσαν ψυχική αναστάτωση, θυμό και οργή σε πολίτες, ακόμα δε και σοβαρά προβλήματα υγείας (μέχρι και φαινόμενα ψυχολογικών κρίσεων πανικού και επιληψίας) σε ανθρώπους που έχασαν τον ύπνο τους υπό την πίεση των συχνών οχλήσεων και του φόβου ότι θα χάσουν το σπίτι τους και άλλα περιουσιακά στοιχεία που «θα βγουν στο σφυρί».
Στις δικαστικές αποφάσεις Πρωτοδικείων – Ειρηνοδικείων (και περιφερειακών) διαπιστώνεται ότι υπάρχει παράλληλη ευθύνη και των πιστωτικών ιδρυμάτων για τη διαβίβαση των ευαίσθητων οικονομικών δεδομένων στις εισπρακτικές εταιρείες χωρίς να προηγηθεί εξατομικευμένη ενημέρωση του οφειλέτη γι’ αυτήν τη διαρροή στοιχείων του, ώστε να αντιληφθεί εκ των προτέρων τις πιέσεις που έρχονται αιφνιδιαστικά.
Παράλληλα στις ίδιες αποφάσεις ξεκαθαρίζεται ότι δεν μπορεί να αναιρεθεί η παράνομη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων με την επίκληση ότι υπάρχουν στις δανειακές συμβάσεις προδιατυπωμένα κειμενάκια που προβλέπουν ότι οι τράπεζες μπορούν να διαβιβάζουν τα δεδομένα του πελάτη τους δανειολήπτη σε άλλες εταιρείες, είτε για την αξιολόγηση και εκτέλεση των συμβάσεων είτε για την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών.
 |
Καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς εισπρακτικών εταιρειών και τραπεζών ότι οι προδιατυπωμένοι αυτοί όροι καθιστούν νόμιμη την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, τα δικαστήρια υπογραμμίζουν ότι τα κειμενάκια αυτά δεν αρκούν σε καμία περίπτωση για να καλύψουν τη νόμιμη υποχρέωση των εμπλεκόμενων φορέων να ενημερώσουν από πριν τον πολίτη για την επικείμενη γνωστοποίηση των χρεών του σε άλλη εταιρεία (εισπρακτική), ώστε να γνωρίζει έγκαιρα τι τον περιμένει.
Απόφαση Ειρηνοδικείου δέχτηκε ότι τόσο η εισπρακτική εταιρεία όσο και η τράπεζα που της διαβίβασε τα στοιχεία οφείλουν να καταβάλουν αποζημίωση 6.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους τουλάχιστον ενός έτους σε δανειολήπτρια που δέχθηκε βομβαρδισμό οχλήσεων και πιέσεων με αφορμή καταναλωτικό δάνειο 5.000 ευρώ που πήρε στα μέσα του 2013.
Μερικούς μήνες αργότερα βρέθηκε σε αιφνίδια οικονομική δυσκολία και άρχισε να καθυστερεί κάποιες δόσεις, οπότε η τράπεζα διαβίβασε τον φάκελό της σε εισπρακτική εταιρεία, που εφάρμοσε σύστημα ασφυκτικού «πρέσινγκ» μέσα από αλλεπάλληλες τηλεφωνικές οχλήσεις, δημιουργώντας της τον φόβο ότι θα χάσει το σπίτι της σε πλειστηριασμό και προκαλώντας της κρίσεις πανικού και επιληψίας, ασθένεια από την οποία πάσχει έκτοτε!
Στο δικαστήριο
Στη σχετική δίκη, όπου προσκομίστηκαν στοιχεία ακόμα και τηλεφωνικών κλήσεων, διαπιστώθηκε ότι αρκετές φορές υπήρχαν δύο ή και τρεις οχλήσεις μέσα στην ίδια ημέρα, ενώ έπεσαν στο κενό και αποκρούστηκαν οι ισχυρισμοί των εταιρειών ότι η οφειλέτης γνώριζε από πριν για τη διαβίβαση των δεδομένων της (διότι αναφερόταν κάτι τέτοιο σε όρο της σύμβασης που είχε υπογράψει), καθώς κρίθηκε ότι μια τέτοιου είδους ενημέρωση δεν είναι νόμιμη κατά τη νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Στη σχετική δίκη, όπου προσκομίστηκαν στοιχεία ακόμα και τηλεφωνικών κλήσεων, διαπιστώθηκε ότι αρκετές φορές υπήρχαν δύο ή και τρεις οχλήσεις μέσα στην ίδια ημέρα, ενώ έπεσαν στο κενό και αποκρούστηκαν οι ισχυρισμοί των εταιρειών ότι η οφειλέτης γνώριζε από πριν για τη διαβίβαση των δεδομένων της (διότι αναφερόταν κάτι τέτοιο σε όρο της σύμβασης που είχε υπογράψει), καθώς κρίθηκε ότι μια τέτοιου είδους ενημέρωση δεν είναι νόμιμη κατά τη νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Με βάση και τα σχετικά ιατρικά πιστοποιητικά βεβαιώθηκε ότι η γυναίκα υπέστη μεγάλη ψυχική αναστάτωση και σοβαρά προβλήματα υγείας, με κρίσεις πανικού και επιληψίας, ότι χειρουργήθηκε για αιμαγγείωμα εγκεφάλου κ.λπ.
Ετσι κρίθηκε ότι υπέστη παράνομη προσβολή της προσωπικότητάς της, ενώ οι εταιρείες όφειλαν να γνωρίζουν το παράνομο της συμπεριφοράς τους και τον κίνδυνο να επέλθει η συγκεκριμένη ηθική βλάβη, η οποία, εν όψει της σοβαρότητάς της, πρέπει να αποκατασταθεί με καταβολή αποζημίωσης 6.000 ευρώ που οφείλεται εντόκως και εις ολόκληρον, κάτι που σημαίνει ότι το ποσό μπορεί να αναζητηθεί από οποιανδήποτε από τις δύο εταιρείες.
ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΟΧΟ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ
Ψυχικά τραύματα λόγω διαρροής των προσωπικών δεδομένων του
Ψυχικά τραύματα λόγω διαρροής των προσωπικών δεδομένων του
Αποζημίωση επιδίκασε Πρωτοδικείο σε κάτοχο πιστωτικής κάρτας που μόλις αντιμετώπισε προ διετίας μια προσωρινή οικονομική δυσκολία και άργησε κάποιες δόσεις δέχτηκε σωρεία τηλεφωνικών οχλήσεων από εισπρακτική εταιρεία, γεγονός που του προκάλεσε μεγάλη ψυχική αναστάτωση, οργή και θυμό για τη διαρροή των απόρρητων προσωπικών δεδομένων του.
Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ) δέχτηκε ότι οι εταιρείες μπορούν να καταγράφουν τις κλήσεις και συνομιλίες ανεξάρτητα από το εάν απαντά στο τηλέφωνο ο ίδιος ο οφειλέτης ή κάποιο τρίτο πρόσωπο (συγγενής, φίλος, συνεργάτης κ.λπ.), όμως δεν επιτρέπεται να αποκαλύπτουν σε τρίτους στοιχεία που μπορεί να θίγουν τον οφειλέτη αλλά οφείλουν να διακόπτουν αμέσως την επικοινωνία αφού δεν τον εντόπισαν στο τηλέφωνο.
Παράλληλα, αλλάζοντας γραμμή, η ΑΠΠΔ επέτρεψε (κατά πλειοψηφία) στις εισπρακτικές εταιρείες να ενημερώνουν μέσα από καταχωρίσεις στον Τύπο τους τρίτους (συγγενείς, φίλους) που τυγχάνει να σηκώνουν το τηλέφωνο ότι οι κλήσεις αυτές καταγράφονται.
Η μειοψηφία επέμεινε, αντίθετα, ότι δεν αρκεί και συνεπώς δεν είναι νόμιμη μια τέτοια ενημέρωση μέσω των ΜΜΕ, αλλά πρέπει να γίνεται εξατομικευμένη και πλήρης ενημέρωση για την καταγραφή της συνομιλίας από την αρχή της κλήσης και της αναζήτησης του οφειλέτη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
ΕΘΝΟΣ
