Δόθηκε στη δημοσιότητα η με αριθμό ΠΟΛ. 1158/24.10.2016 εγκύκλιος διαταγή με θέμα «Πρόσθετες διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της περ. β’ του άρθρου 23 του ν.4172/2013 σε περίπτωση συμψηφισμού
αμοιβαίων ανταπαιτήσεων αντισυμβαλλομένων».
Σύμφωνα με την περ. β΄ του άρθρου 23 του Ν. 4172/2013 περί Κ.Φ.Ε. και την με αριθμό ΠΟΛ. 1216/1.10.2014 εγκύκλιο διαταγή με θέμα «Κοινοποίηση των διατάξεων της περίπτωσης β΄ του άρθρου 23 του N .4172/2013», ορίζεται μεταξύ των άλλων ότι:
«6. Σε περίπτωση που οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ταυτόχρονα προμηθευτές και πελάτες, επιτρέπεται να προβούν σε εκατέρωθεν λογιστικούς συμψηφισμούς, εφόσον αυτό δεν αντιβαίνει σε διατάξεις άλλων νόμων. Όταν η διαφορά που απομένει μετά τον συμψηφισμό είναι μεγαλύτερη των 500 ευρώ, τότε για να αναγνωρισθεί το σύνολο των αγορών απαιτείται η εξόφλησή της με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση πώλησης αγαθών μεταξύ υπόχρεων απεικόνισης συναλλαγών με «ανταλλαγή».
Περαιτέρω, εκδόθηκε η με αριθμό ΠΟΛ. 1079/6.4.2015 εγκύκλιος διαταγή με θέμα «Διευκρινίσεις επί της αριθμό ΠΟΛ.1216/2014 εγκυκλίου, σχετικά με την έκπτωση ή μη δαπάνης που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500 ευρώ.», η οποία δεν αναφέρεται καθόλου σε θέματα συμψηφισμού αμοιβαίων εμπορικών απαιτήσεων. Η μετέπειτα εκδοθείσα με αριθμό ΠΟΛ. 1113.2.6.2015 εγκύκλιος διαταγή, αναφέρεται και πάλι στις δύο προηγούμενες εγκυκλίους και ουσιαστικά στην αρχική ΠΟΛ. 1216/2014.
Τέλος, για το θέμα εκδόθηκε η με αριθμό ΣΛΟΤ 2142/20.11.2015 απάντηση με θέμα «Εφαρμογή των διατάξεων της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 17 τουΝ.4308/2014 – ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ – ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩΝ», σύμφωνα με την οποία:
«Η διάταξη του άρθρου 17 του νόμου4308/2014 , δεν αναιρεί φορολογικές ή άλλου χαρακτήρα κανονιστικές διατάξεις. Η εν λόγω διάταξη αναφέρεται μόνο σε θέματα εμφάνισης των σχετικών κονδυλίων στις οικονομικές καταστάσεις και όχι στον τρόπο εξόφλησης και είσπραξης των σχετικών υποχρεώσεων και απαιτήσεων. Για παράδειγμα, αν μια επιχείρηση έχει απαίτηση από πελάτη της 50.000 και υποχρέωση προς τον ίδιο ως προμηθευτή της 55.000, στον ισολογισμό τέλους χρήσεως, θα εμφανισθεί ως υποχρέωση το καθαρό ποσό των 5.000.
Τυχόν περιορισμοί που επιβάλλονται από άλλη νομοθεσία, όπως η φορολογική, αναφορικά με τους τρόπους είσπραξης/πληρωμής, εφαρμόζονται βάσει εκείνης της νομοθεσίας και δεν αποτελούν αντικείμενο του Ν. 4308/2014.»
Με την με αριθμό ΠΟΛ. 1158/24.10.2016 εγκύκλιο διαταγή, δόθηκαν πρόσθετες διευκρινήσεις για το επίμαχο θέμα, όσον αφορά την προεκδοθείσα ΠΟΛ. 1216/2014. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι:
«…διευκρινίζεται ότι τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ.1216/2014 εγκύκλιό μας, αναφορικά με τους λογιστικούς συμψηφισμούς σε περίπτωση που οι αντισυμβαλλόμενοι είναι ταυτόχρονα προμηθευτές και πελάτες, ισχύουν και για κάθε περίπτωση συμψηφισμού υποχρεώσεων από αγορές αγαθών ή υπηρεσιών με απαιτήσεις έναντι των ίδιων προσώπων που έχουν γεννηθεί από άλλη αιτία (π.χ. απαιτήσεις των αγροτικών συνεταιρισμών έναντι των μελών τους για την κάλυψη της συνεταιριστικής τους μερίδας, απαίτηση για απόδοση των ποσών που εισέπραξε εταιρεία ταχυμεταφορέων – courier – «εισπράκτορα για λογαριασμό τρίτων» κατ’ εντολή της επιχείρησης από πελάτες της, κ.λπ.). Επομένως, σε περίπτωση που οι σχετικές υποχρεώσεις εξοφλούνται δια συμψηφισμού τους με απαιτήσεις έναντι των ίδιων προσώπων, οι αντίστοιχες δαπάνες αγοράς αγαθών ή λήψης υπηρεσιών, κατά το μέρος που διαμορφώνουν το κόστος πωληθέντων κάθε φορολογικού έτους, αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22 τουν.4172/2013, ανεξάρτητα από την αιτία προέλευσης των απαιτήσεων αυτών. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι σε περίπτωση που, μετά τον συμψηφισμό, η εναπομένουσα υποχρέωση από την αγορά αγαθών ή τη λήψη υπηρεσιών υπερβαίνει τα 500 ευρώ, η εξόφλησή της θα πρέπει να γίνει με τραπεζικό μέσο πληρωμής προκειμένου να αναγνωρισθεί προς έκπτωση το σύνολο του κόστους πωληθέντων που αναλογεί στις σχετικές αγορές».
Δείτε την με αριθμό ΠΟΛ. 1158/24.10.2016 εγκύκλιο διαταγή, στην Online Τράπεζα.
e-forologia.gr
