Πρόσκρουση Νταλίκας επί στηθαίου ασφαλείας σε αυτοκινητόδρομο
στην Ιταλία
Ολική Καταστροφή εκ της εκδηλωθείσας πυρκαγιάς
Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού δημόσιας χρήσης τράκτορα-ελκυστήρα διεθνών μεταφορών, με επικαθήμενο ψυκτικό θάλαμο – ο οποίος κινούμενος στη
δεξιά λωρίδα, με ταχύτητα 90 περίπου χλμ/ώρα, σε διπλής κατεύθυνσης αυτοκινητόδρομο στον Ιταλία, επιχείρησε αλλαγή λωρίδας προς τα αριστερά, με αποτέλεσμα να απολέσει τον έλεγχο του οχήματός του και να προσκρούσει με σφοδρότητα στο κεντρικό τμήμα του στηθαίου ασφαλείας, ολισθαίνοντας επί 115 μέτρα πάνω σ’αυτό. Αποτέλεσμα της πρόσκρουσης αυτής ήταν να εκδηλωθεί πυρκαγιά στα ελαστικά, από την οποία τελικά καταστράφηκε ο τράκτορας, ο επικαθήμενος ψυκτικός θάλαμος, το ψυκτικό μηχάνημα του θαλάμου, το σασί του επικαθήμενου ψυκτικού θαλάμου και το μεταφερόμενο εμπόρευμα (γαλακτοκομικά προϊόντα).
Ευθύνη εργαζομένου – Υπαιτιότητα
Υποχρέωση εργαζομένου σε αποζημίωση
Δικαιώματα εργοδότη
Υποχρέωση εργαζομένου σε αποζημίωση
Δικαιώματα εργοδότη
Παρέχεται από την νομοθεσία στον εργοδότη, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος εκτελέσει πλημμελώς τα καθήκοντά του, να ζητήσει αποζημίωση σύμφωνα με τις διατάξεις για την αδικοπρακτική και την συμβατική ευθύνη
Για την ευθύνη του εργαζομένου υιοθετείται η αρχή της υπαιτιότητας (άρθρο 330 ΑΚ), που αποτελεί το θεμέλιο της αστικής ευθύνης στο ισχύον σύστημα αποζημίωσης, με συνέπεια ο εργαζόμενος να υποχρεούται σε αποζημίωση του εργοδότη για τη ζημία που του προκάλεσε κατά την εκτέλεση της εργασίας υπαίτια, δηλαδή έστω και από ελαφρά αμέλειά του, επειδή και ο εργαζόμενος, όπως και κάθε άλλος οφειλέτης, οφείλει να εκπληρώσει την παροχή όπως απαιτούν η καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη (άρθρο 288 ΑΚ), πολύ δε περισσότερο επειδή η επίδειξη επιμέλειας, προθυμίας, πνεύματος συνεργασίας και εντιμότητας από τον εργαζόμενο έχει στη σύμβαση εργασίας ιδιαίτερη σημασία, λόγω του σημαντικού ρόλου των αμοιβαίων παρεπομένων καθηκόντων πίστης που τη χαρακτηρίζουν. Το απαιτούμενο μέτρο επιμέλειας κρίνεται κάθε φορά από το είδος της εργασίας, τις ικανότητες, τη μόρφωση και τις ειδικές γνώσεις, που έχει ο μέσος τυπικός εκπρόσωπος του συγκεκριμένου επαγγελματικού κύκλου, στις οποίες απέβλεψε κάθε φορά ο εργοδότης. Εξάλλου, από την διάταξη του άρθρου 652 ΑΚ σαφώς προκύπτει και ότι -σε περίπτωση παράβασης της παραπάνω υποχρέωσης του εργαζομένου (δηλαδή σε περίπτωση πλημμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων του)-ο εργοδότης μπορεί να ζητήσει αποζημίωση κατά τις διατάξεις περί συμβατικής ευθύνης, χωρίς να αποκλείεται η αδικοπρακτική ευθύνη και η ευθύνη για αποθετική ζημία ή και για ικανοποίηση ηθικής βλάβης.
Κλατάρισμα Ελαστικού δεν αποτελεί γεγονός ανωτέρας βίας (1)
Δεν αποτελεί γεγονός ανωτέρας βίας ή έστω και αιφνίδια θραύση [κλατάρισμα] του ελαστικού και η συνεπεία αυτής πρόκληση ατυχήματος, εκτός αν αυτή οφείλεται σε εξωτερικό αίτιο, όπως αντικείμενο επί του οδοστρώματο,ς το οποίο δεν ήταν δυνατό να αντιληφθεί ο οδηγός και είχε ως αποτέλεσμα την αιφνίδια θραύση του ελαστικού του οχήματος του ή σε κακή ποιότητα του ελαστικού εκ κατασκευής, πλην όμως ο εναγόμενος δεν επικαλείται ότι η θραύση του ελαστικού οφείλεται σε εξωτερικό, εκτός του οχήματος, αίτιο, το οποίο δεν ήταν δυνατό στη συγκεκριμένη περίπτωση να προβλέψει, καταβάλλοντος την προσοχή που όφειλε κάθε συνετός οδηγός και θα κατέβαλε υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, ούτε ότι το ελαστικό του οχήματος δεν ήταν κατάλληλο για την ασφαλή κίνηση του οχήματος.
Αναιρετική Διαδικασία κατ΄άρθρ. 559 αρ 11 γ ΚπολΔ
Ο λόγος αναιρέσεως από την διάταξη του άρθρου 559 αρ. 11 του ΚπολΔ, δεν συντρέχει, όταν το δικαστήριο της ουσίας απορρίπτει την αγωγή ή ενστάσεις, ως αόριστες ή νόμω αβάσιμες, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές δεν προβαίνει σε έρευνα των πραγματικών περιστατικών (ΑΠ 524/2014). Δεν ιδρύεται, επίσης, λόγος αυτός, αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη το έγγραφο, αλλά του προσέδωσε αποδεικτική βαρύτητα διαφορετική από εκείνη που ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι αυτό έχει .
Αναιρετική Διαδικασία κατ΄άρθρ.559 αρ. 8 ΚΠολΔ
Συντραίχον πταίσμα
Συντραίχον πταίσμα
Η λήψη υπόψη ισχυρισμού περί συντρέχοντος πταίσματος του αναιρεσιβλήτου, με το να προβεί σε υπασφάλιση του ελκυστήρα και του ρυμουλκούμενου που οδηγούσε και του μεταφερομένου με αυτό εμπορεύματος και να συντελέσει έτσι στην έκταση της ζημίας δεν ήταν απαραίτητη, διότι ο σχετικός ισχυρισμός, όπως από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων προκύπτει, χωρίς αναφορά της αξίας αυτών που υπέστησαν ζημία και της αξίας που ασφαλίσθηκε, ήταν αόριστος. Επομένως, ο από τον αριθμό 8 του άρθρου 559 ΚΠολΔ τέταρτος λόγος αναίρεσης, για μη λήψη υπόψη των ανωτέρω περιστατικών που στήριζαν το σχετικό από το άρθρο 300 ΑΚ ισχυρισμό είναι αβάσιμος
Σχόλια – Παρατηρήσεις
1. Κλατάρισμα Ελαστικού
Αγωγή οδηγού ΙΧΕ κατά της κατασκευάστριας εταιρίας ελαστικών για την πρόκληση υλικών ζημιών του οχήματός του από εκτροπή και πρόσκρουση σε μεταλλικό στηθαίο, λόγω θραύσης ελαττωματικού ελαστικού, απορριφθείσα ως αναπόδεικτος πρωτοδίκως και κατ΄ έφεση. ΑΠ1304/2014, ΕΣυγκΔ 2014/508
Καταδίκη Οδηγού επί Ανθρωποκτονία εξ αμελείας, συνισταμένης εις το ότι έθεσε σε κυκλοφορία όχημα με εφθαρμένα λάστιχα και είχε ηυξημένη ταχύτητα σε ολισθηρό δρόμο λόγω πιπτούσης βροχής, με αποτέλεσμα να εκτραπεί εις το αντίθετο ρεύμα και να συγκρουσθεί μετά του κανονικώς κινουμένου οχήματος και να προκαλέσει θάνατον και τραυματισμούς. ΑΠ.1123/1983, ΕΣυγκΔ 1990/549.
Συνυπαιτιότητα 20% του εν μέθη οδηγού ΙΧΦ, ο οποίος, αν και πλησίαζε σε ισόπεδο οδικό κόμβο χωρίς ορατότητα, δεν μείωσε την ταχύτητα του οχήματός του (παράβ. άρθρου 19 § 2 ΚΟΚ), δεδομένου δε ότι η κατάσταση όλων των ελαστικών επισώτρων των τροχών του ογκώδους οχήματός του δεν ήταν καλή και συνεπώς δεν είχαν επαρκή πρόσφυση στο οδόστρωμα και απαιτούνταν συνεχώς μεγαλύτερη απόσταση για την ακινητοποίησή του. ΑΠ 1305/2013, ΕΣυγκΔ 2013/361.
Ρήξη εμπροσθίου αριστερού ελαστικού δεν αποτελεί περίπτωση ανωτέρας βίας αφού συνδέεται με τους τυπικούς κινδύνους – συνήθεις στη λειτουργία του αυτοκινήτου.ΚΑΙ Εν όψει μεγάλης ταχύτητος, εκτροπή αριστερά και μετωπική σύγκρουση μετά αντιθέτως κανονικώς κινουμένου, Εφ.Αθ.2971/1990, ΕΣυγκΔ 1991/549
Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του λεωφορείου, ο οποίος με αυξημένη για τις περιστάσεις ταχύτητα (νύκτα, υγρό οδόστρωμα κλπ), επιχειρώντας να εισέλθει στην τρίτη λωρίδα αυτοκινητοδρόμου, (στην γέφυρα του Αλιάκμονα), απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός του, με αποτέλεσμα την εκτροπή του επί των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων και την εν συνεχεία πτώση του από ύψους 9 μέτρων στην κήτη του ποταμού Αλιάκμονα. Στην πρόκληση του ανωτέρω ατυχήματος, συνέβαλε καθοριστικά η εμφανής παλαιότητα των ελαστικών των οπίσθιων τροχών του λεωφορείου, η οποία μπορούσε να διαπιστωθεί οπτικά και με γυμνό μάτι. Το ύψος του πάχους πέλματος τους ευρίσκετο εκτός των πλαισίων που καθόριζε ο νόμος, η κατάσταση όμως των ελαστικών, – (διαφορετική σκληρότητα – λόγω παλαιότητας) και η φθορά που παρουσίαζαν, σε συνδυασμό με την αυξημένη ταχύτητα, που κινούνταν το λεωφορείο πάνω στο υγρό οδόστρωμα, είχε ως αποτέλεσμα την μειωμένη αποτελεσματικότητα του συστήματος πεδήσεως και την μη σωστή λειτουργία του συστήματος ανάρτησης του οχήματος, όταν αυτό κινήθηκε υπό γωνία, κατά τη διάρκεια του ελιγμού που επιχείρησε (αλλαγή λωρίδας), αφού υπό τις περιστάσεις αυτές δεν υπάρχει καλή πρόσφυση των τροχών στο οδόστρωμα. Μον.Πρ.Θεσ. 22529/2004 ΕΣυγκΔ 2005/ 333
Ισχυρισμός εναγομένων περί συνδρομής ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΒΙΑΣ απορριπτέος ΔΙΟΤΙ η ύπαρξη ΛΑΚΚΟΥΒΑΣ στο οδόστρωμα και το ΚΛΑΤΑΡΙΣΜΑ ελαστικού, συνεπεία του οποίου το αυτοκίνητο ξεφεύγει από την κανονική του πορεία, ΔΕΝ συνιστούν περιπτώσεις ανωτέρας βίας. Μον.Πρ.Κατερ.257/1999, 2000/502
Διαβάστε εδώ την απόφαση, όπως δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου.
NEXTDEAL
