Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε επί της προσφυγής Βρετανού υπηκόου κυπριακής καταγωγής κατά της Ελλάδας ομόφωνα, ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) ή του άρθρου 6 § 3 (δ) (δικαίωμα εξέτασης μαρτύρων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα
Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η υπόθεση αφορά την καταγγελία του προσφεύγοντος που είχε καταδικαστεί σε ποινικό δικαστήριο για πλαστογράφηση εγγράφων, ότι συμπεριλήφθηκε στα
Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η υπόθεση αφορά την καταγγελία του προσφεύγοντος που είχε καταδικαστεί σε ποινικό δικαστήριο για πλαστογράφηση εγγράφων, ότι συμπεριλήφθηκε στα
αποδεικτικά στοιχεία της δίκης του, η πραγματογνωμοσύνη ενός γραφολόγου που δεν είχε παρασταθεί στην ακροαματική διαδικασία.
Ειδικότερα κατήγγειλε την άρνηση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου να εξετάσει έναν εμπειρογνώμονα, πάνω στην έκθεση του οποίου είχε σχηματιστεί η μοναδική βάση για την καταδίκη του. Το δικαστήριο (ΕΔΔΑ) εφαρμόζοντας, σχετικά με τους πραγματογνώμονες τις αρχές που έχουν καθοριστεί στην απόφαση του της μείζονος συνθέσεως, Schatschaschwilliκατά Γερμανίας, για τη μη προσέλευση μαρτύρων στην ακροαματική διαδικασία, έκρινε ότι υπήρξαν επαρκή στοιχεία αντιστάθμισης στην περίπτωση του προσφεύγοντος, καθώς ο ίδιος είχε ορίσει δικό του πραγματογνώμονα, ο οποίος είχε υποβάλει τρεις εκθέσεις και είχε καταθέσει κατά την ακρόαση. Το Δικαστήριο, επίσης, διαπίστωσε ότι ο Άρειος Πάγος είχε αιτιολογήσει επαρκώς την απόρριψη της προσφυγής του προσφεύγοντος. Δείτε πλήρες κείμενο της απόφασης (στα γαλλικά) εδώ
