Μονομελές Πρωτοδικείο Λαρίσης
(τακτική)
Αριθμός 131/2016
Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 ν. 2664/1998, όπως ισχύει, προκύπτει ότι σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής μπορεί να ζητηθεί με αγωγή ενώπιον του αρμοδίου καθ’ ύλην και κατά τόπο Δικαστηρίου, η αναγνώριση του δικαιώματος, που προσβάλλεται με την ανακριβή εγγραφή και η διόρθωση, ολικά ή μερικά της πρώτης εγγραφής. Η αγωγή, αναγνωριστική ή διεκδικητική ασκείται από όποιον έχει έννομο συμφέρον, σε αποκλειστική προθεσμία πέντε (5) ετών, από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της απόφασης του Οργανισμού Κτηματολογίου. Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για διόρθωση αρχικής εγγραφής με την ένδειξη «αγνώστου ιδιοκτήτη» και ο δικαιούχος επικαλείται ως τίτλο κτήσεως την έκτακτη χρησικτησία, η αγωγή απευθύνεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, στο οποίο θεωρείται ότι ανήκουν κατά κυριότητα, μόλις καταστεί οριστική η πρώτη έγγραφη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 9 παρ.1 ν. 2664/1998 (βλ. ΑΠ 174/2014, ΑΠ 2007/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Εν προκειμένω, με την κρινόμενη αγωγή εκτίθεται ότι ο ενάγων είναι κύριος, νομέας και κάτοχος του υπό στοιχεία Ε-2 διαμερίσματος του πέμπτου ορόφου, καθαρού εμβαδού 89,879 τ.μ., πολυκατοικίας, κείμενης στην πόλη της Λ., επί της οδού Η. αρ. ……,περιγραφόμενου κατά τα λοιπά λεπτομερώς στηναγωγή, μετά του επ’ αυτού με τα στοιχεία Ρ-13 χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου επιφανείας 15,39 τ.μ. ως πραγματικής δουλείας υπέρ του εκάστοτε κυρίου του ως άνω διαμερίσματος. Ότι ο ενάγων έγινε κύριος του ως άνω διαμερίσματος και της δουλείας χρήσης του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου με έκτακτη χρησικτησία, δεδομένου ότι δυνάμει του υπ αρίθμ. ……/1-7-1991 προσυμφώνου συμβολαίου τηςΣυμβολαιογράφου Ε.Ρ.., απέκτησε τη νομή τους απότην κατασκευαστική εταιρία με την επωνυμία «Π. Δ.-Ο.Σ. Ο.Ε.» και έκτοτε ασκεί επ αυτών τις αναφερόμενεςστην αγωγή πράξεις νομής και κατοχής, που προσιδιάζουν στη φύση τους, με διανοία κυρίου μέχρι την άσκηση της αγωγής (9-3-2015), ήτοι επί χρονικό διάστημα μακρότερο της 20ετίας, χωρίς ποτέ να ενοχληθεί από κανέναν. Οτι εκ παραδρομής, κατά την εγγραφή στο κτηματολογικό Φύλλο του σχετικού βιβλίου του Κτηματολογικού Γραφείου Λ., το επίδικο ακίνητο εγγράφηκε ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», με ΚΑΕΚ ……. Διώκεται δε με την κρινόμενη αγωγή α) νααναγνωριστεί ότι ο ενάγων είναι κύριος του επιδίκουακινήτου και δικαιούχος χρήσης του ανωτέρω χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου, β) να διορθωθεί η πρώτη εγγραφή τον επιδίκου διαμερίσματος με την ένδειξη «αγνώστου ιδιοκτήτη» και να αναγραφεί ο ενάγων ως κύριος αυτού, με τίτλο κτήσης αυτού την έκτακτη χρησικτησία.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή στο δικόγραφο της οποίας γίνεται σώρευση της αναγνωριστική κυριότητας και της αίτησης διόρθωσης της πρώτης εγγραφής του επιδίκου ακινήτου, που φέρεται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο φέρεται προς εκδίκαση, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ενόψει της αξίας του, που ανέρχεται στο ποσό των 73.589,67 ευρώ, είναι δε και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1045, 1046 ΑΚ, 6 παρ.1 και 2, 13 παρ. 2, 17 παρ. 1 ν. 2664/1998, απορριπτομένουως αβασίμου του ισχυρισμού του εναγομένου Ελληνικού Δημοσίου περί αοριστίας της αγωγής, καθόσον ο ενάγων εκθέτει στην αγωγή του ότι απέκτησε την κυριότητα του επιδίκου ακινήτου, με έκτακτη χρησικτησία, αφού του παραχωρήθηκε η νομή και κατοχή επ’ αυτού, δυνάμει του υπ’ αρίθμ. 5380/1991 προαναφερόμενου προσυμφώνου και έκτοτε άσκησε επ’ αυτού μέχρι την άσκηση τηςαγωγής όλες τις πράξεις νομής και κατοχής, πουπροσιδιάζουν στη φύση τον ακινήτου με διανοίακυρίου, όπως αναλυτικά εκτίθενται στην αγωγή.Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί κατ’ ουσία η αγωγή κατά την τακτική διαδικασία, καίτοι το αίτημα για διόρθωση πρώτης εγγραφής εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας, αφού η τακτική ενέχει μεγαλύτερα εχέγγυα ασφαλούς διάγνωσης της διαφοράς και εκ τούτου δεν δημιουργείται ακυρότητα ή απαράδεκτο (ΑΠ 174/2014, ΑΠ 2007/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), Περαιτέρω, για το παραδεκτό της συζήτησης των αιτημάτων της αγωγής α) καταχωρήθηκε περίληψη αυτής εμπρόθεσμα στο τηρούμενο κτηματολογικό φύλλο του αρμοδίου Κτηματολογικού Γραφείου Λ. (βλ. υπ’ αρίθμ. πρωτ. …/23-3-2015πιστοποιητικό του Κτηματολογικού Γραφείου Λ.), μηαπαιτούμενης προσαγωγής πιστοποιητικού ΕΝΦΙΑ (ν. 4223/2013), καθόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου,η διάταξη, που καθιερώνει το απαράδεκτο τηςσυζήτησης της αγωγής, αν δεν προσκομιστεί από το διάδικο πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ, παραβιάζει και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ) και τις διατάξεις των άρθρων 17, 20 και 25 του Συντάγματος (δικαιώματα ιδιοκτησίας, δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας και αρχή της αναλογικότητας). ʼλλωστε, δεν είναι δυνατόν μίακαθαρά φορολογική διάταξη, που δεν αφορά στηνπροστασία των συναλλασσομένων σε σχέση με ταακίνητα ή δεν επιδιώκει την παροχή δικαστικής προστασίας, να αποτελεί ειδική διαδικαστική προϋπόθεση μιας εμπράγματης αγωγής και προαπαιτούμενο, προκειμένου να εκδοθεί απόφαση επί της ουσίας. ʼλλωστε, στόχος της δίκης πρέπει ναείναι πάντοτε η έκδοση της απόφασης επί της ουσίας και οι διαδικαστικές προϋποθέσεις πρέπει να έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ομαλή και απρόσκοπτη ροή της διαδικασίας και να αποτελούν εγγυήσεις ορθής δικαστικής απόφασης (ΑΠ 1164/2009, ΑΠ 205/2006, ΠΠρΘεσ. 15203/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Επειδή, από την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης, Δ. Κ., που περιέχεται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, τα έγγραφα, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων είναι κύριος του υπό στοιχεία Ε-2 διαμερίσματος, καθαρού εμβαδού 87,879 τ.μ. του 5ου ορόφου πολυκατοικίας, κειμένης στην πόλη της Λ. επί της οδού Η. αρ. ……, συνορευόμενου (τουδιαμερίσματος), Βόρεια με την οδό Η., Νότια μεακάλυπτο χώρο της οικοδομής, Ανατολικά με το υπόστοιχεία Ε-1 διαμέρισμα και Δυτικά με ακίνητο ιδιοκτησίας Χ. Θ. Επιπλέον, ο ενάγων απέκτησε το δικαίωμα χρήσης του με στοιχεία Ρ-13 χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου του ακαλύπτου χώρου της ιδίας οικοδομής, επιφάνειας 15,39 τμ, ως πραγματική δουλεία, υπέρ του εκάστοτε κυρίου του επιδίκου διαμερίσματος. Την κυριότητα επί του ανωτέρω διαμερίσματος και τη δουλεία χρήσης του ανωτέρω χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου, ο ενάγων απέκτησε με έκτακτη χρησικτησία. Ειδικότερα, δυνάμει του υπαρίθμ. ……/14-11-1990 πράξης σύστασης οριζόντιωνιδιοκτησιών και κανονισμού πολυκατοικίας,μεταγεγραμμένης νομίμως στα Βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Λ. (τ. ……, αρ… …), συνεστήθημεταξύ άλλων, η επίδικη οριζόντια ιδιοκτησία και οως άνω χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου. Μετέπειτα,δυνάμει του υπ’ αρίθμ. ……/1-7-1991 προσυμφώνουπώλησης της Συμβολαιογράφου Ε.Ρ.-Κ., ο ενάγωναπέκτησε τη νομή και κατοχή τόσο του επιδίκουδιαμερίσματος, όσο και του χώρου στάθμευσηςαυτοκινήτου, από την κατασκευαστική εταιρία με τηνεπωνυμία «Π. Δ.-Ο. Σ. Ο.Ε.» και έκτοτε ασκεί επ αυτών όλες τις πράξεις νομής και κατοχής με διανοία κυρίου και δικαιούχου πραγματικής δουλείας αντίστοιχα, που προσιδιάζουν στη φύση των επιδίκων. Ειδικότερα, στο ανωτέρω διαμέρισμα ο ενάγων εγκαταστάθηκε από το έτος 1991, μετά της οικογένειας του και το χρησιμοποιεί ως οικογενειακή εστία, το δε χώρο πυλωτής τον χρησιμοποιεί για τη στάθμευση του 1ΧΕ αυτοκινήτου του, χωρίς ουδέποτε να ενοχληθεί από κανένα και έκτοτε έχει παρέλθει χρονικό διάστημα υπέρ της 20ετίας και κατ’ αυτόν τον τρόπο κατέστη κύριος του διαμερίσματος, αλλά και του δικαιώματος χρήσης του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου (πραγματικής δουλείας) με έκτακτη χρησικτησία. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά επιβεβαιώνει με την ένορκη κατάθεση του ο μάρτυρας απόδειξης, Δ. Κ., αλλά αποδεικνύονται και από τα προσκομιζόμενα από τον ενάγοντα έγγραφα, ήτοι της υπ’ αριθμ. ……/14-11-1990 σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας καιΚανονισμού Πολυκατοικίας, νομίμωςμεταγεγραμμένης (βλ. υπ’ αρίθμ. ……/16-12-1990Πιστοποιητικό του Μεταγραφοφύλακα Λ.), αλλά καιτου υπ’ αρίθμ. ……/1-7-1991 ως άνω προσυμφώνου.Τουναντίον, το εναγόμενο αρκείται στην αόριστηαμφισβήτηση των ως άνω πραγματικώνπεριστατικών, χωρίς να προσκομίζει κανένααποδεικτικό στοιχείο, που να οδηγεί σε θετική κρίσηυπέρ του ισχυρισμού του ότι ο ενάγων δεν είναι κύριος του επιδίκου διαμερίσματος και ότι αυτό, ως ανήκον σε «άγνωστο ιδιοκτήτη» περιέρχεται, άνευ άλλου τινός, στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου.Αλλωστε, πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το άρθρου 4 εδαφ. β’ του ν. 3127/2003, σε οικισμούς, που προϋφίστανται του έτούς 1923, είναι δυνατή η χρησικτησία έναντι του Δημοσίου, εφόσον μέχρι την έναρξη του νόμου αυτού, ο δικαιούχος νέμεται το ακίνητο επί 10 έτη αδιατάρακτα και έχει ο ίδιος ή οι δικαιοπάροχοί του νόμιμο τίτλο.
Κατ’’ ακολουθία πάντων των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή ως κατ’ ουσία βάσιμη η κρινόμενη αγωγή και αφενός να αναγνωριστεί το δικαίωμα κυριότητας του ενάγοντος στο επίδικο διαμέρισμα, όπως περιγράφεται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης και αφετέρου να διαταχθεί η επιδιωκόμενη διόρθωση της πρώτης εγγραφής του οικείου Κτηματολογικού Φύλλου του σχετικού Βιβλίου του Κτηματολογικού Γραφείου Λ., ώστε να εγγραφεί ο ενάγων ως κύριος του διαμερίσματος και δικαιούχος της προαναφερόμενης δουλείας στάθμευσης αυτοκινήτου.
Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, ελλείψει σχετικού αιτήματος εκ μέρους του ενάγοντα, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
Πηγή : dsanet
