Το καζάνι έβραζε καιρό και οι κερδοσκόποι και καιροσκόποι έτριβαν τα χέρια τους. Τα πρώτα σημάδια πως κάτι δεν πάει καλά στη Βρετανία έγιναν οφθαλμοφανή 5 χρόνια πριν…
Τότε που στη Γηραιά Αλβιώνα οι αρχικοί τριγμοί στον κυβερνητικό συνασπισμό μετατράπηκαν σε ισχυρότατες δονήσεις. Τότε που ενώ η μία μετά την άλλη χώρες όπως η
Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία έμπαιναν στον μηχανισμό στήριξης, αναλυτές συμφωνούσαν πως η Βρετανία έχει όλα τα…φόντα να είναι το επόμενο κανόνι της ΕΕ.
Η βρετανική οικονομία ήταν και παραμένει ένα γίγαντας με πήλινα πόδια. Η προχθεσινή παραδοχή του Νάιτζελ Φάρατζ ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό που υποσχόταν προεκλογικά δηλαδή το Ηνωμένο Βασίλειο να κατευθύνει προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας τα 350 εκατομμύρια στερλίνες που κατά την εκτίμησή του το Λονδίνο έστελνε κάθε εβδομάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, απέδειξε τη φούσκα των επιχειρημάτων πολιτικών που ανήλθαν την κλίμακα της αποδοχής με σημαία λαϊκίστικες κορώνες.
Ας επιστρέψουμε όμως πίσω στο 2011 και να θυμίσουμε τι γινόταν τότε…
Ο αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης συνασπισμού, ηγέτης των Φιλελευθέρων Νικ Κλεγκ, σε συνέντευξη του στην Ιντιπέντεντ, κατήγγειλε τον εταίρο του και Πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ως επικεφαλής μιας ακροδεξιάς μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα που απεργάζεται σχέδιο καθυπόταξης της χώρας σε άκρως συντηρητικές επιλογές. Την ίδια στιγμή κορυφαία στελέχη των Φιλελευθέρων και μέλη της κυβέρνησης αποκαλούσαν δημόσια τον υπουργό Οικονομικών Τζορτζ ΄Οσμπορν και την Πρόεδρο των Συντηρητικών Βαρόνη Βάρση, αναίσχυντους ψεύτες.
Η συμμαχία Συντηρητικών-Φιλελευθέρων, η οποία είχε ξεκινήσει ένα χρόνο πριν με πολύ καλές προοπτικές κλωνιζόταν.
Βασική αιτία τα σκληρά μέτρα που έλαβε εξαιτίας της κρίσης. Εξιλαστήριο θύμα ο Νικ Κρεγκ. Από το ζενίθ στο ναδίρ. Αυτός που χαρακτηριζόταν ένα χρόνο πριν ως ο «Μπαράκ Ομπάμα της βρετανικής πολιτικής» έφτασε να παραπατάει στην βρετανική πολιτική σκηνή και οι Φιλελεύθεροι να καταβαραθρώνονται.
Και όπως λέει ο λαός στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Κι οι αγορές είναι γεμάτες λύκους. Κάτι τέτοιες ευκαιρίες αναζητούν οι κερδοσκόποι. Είναι επομένως δυνατόν η Βρετανία να είναι το επόμενο θύμα των αγορώνν αναρωτιόνταν οι αναλυτές τότε;
Ο γνωστός Αμερικανός επενδυτής Τζιμ Ρότζερς υποστήριζε ότι η Βρετανία θα χρειασθεί σύντομα διάσωση της οικονομίας της, από τους ευρωπαίους εταίρους της.
Μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, ο πρώην συνεταίρος του Τζορτζ Σόρος είχε πει συγκεκριμένα ότι.η βρετανική Κυβέρνηση πρέπει να κάνει περισσότερα για να αποφύγει μία χρηματοπιστωτική καταστροφή.
«Πώς μπορεί η Μεγάλη Βρετανία να αποπληρώσει το χρέος της που αυξάνεται συνεχώς; Θα χρειασθεί διάσωση σύντομα. Έχει το πλεονέκτημα ότι το χρέος της είναι μακροπρόθεσμο, αλλά αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση εμμείνει στα προγράμματα λιτότητας ή πράγματι τα υλοποιήσει, ο κόσμος θα αρχίσει να διαμαρτύρεται», δήλωνε ο κ. Ρότζερς.
Τώρα πως από την εκτίμηση ότι η Βρετανία θα χρειασθεί διάσωση μέσω ευρωπαϊκών οργάνων φτάσαμε στo Brexit είναι ένα καίριο ερώημα…
Η πολιτική αστάθεια στη χώρα αποδείχθηκε καταλυτική για τις εξελίξεις. Τα κοράκια των αγορών δε γνωρίζουν όρια και το έχουν αποδείξει. Η Βρετανία είναι ευάλωτη και αυτό αποδείχτηκε από το 2008 όταν μετα το κανόνι της Lehman Brothers η κρίση αυτομάτως πέρασε τον Ατλαντικό και επηρέασε άμεσα τη Μεγάλη Βρετανία, της οποίας η οικονομία είναι άρρηκτα συνεδεμένη με την αμερικανική.
Συνεπώς το χαλί ήταν στρωμένο. Πολιτική κρίση, τεράστιο χρέος, αδυναμία συνενόησης συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ το οποίο οι αγορές δύσκολα θα αφήσουν ανεκμετάλλευτο.
