Ορισμένες σκέψεις μου για το φλέγον ζήτημα του παγκόσμιου προβλήματος, που εκδηλώνεται με τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα, από την άποψη της Οργανικότητας, όπως αναπτύχθηκαν στις 6/4/2016, στα πλαίσια των διαλέξεων του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ και την ομιλία του καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμανού με θέμα το μεταναστευτικό.

Εδώ και πολλά χρόνια φίλοι και γνωστοί με
ρωτούν με αγωνία, μέσα στο συνεχή βομβαρδισμό
των προβλημάτων, τις καταιγίδες της αγωνίας, του αδιάκοπου άγχους επιβίωσης,
που πολλές φορές επηρεάζει αρνητικά και μπορεί ακόμη και να καταστρέψει κι αυτόν τον πυρήνα της ύπαρξης,
οδηγώντας ανθρώπους ακόμη και στην απέλπιδα έξοδο

Η «Κίνηση
Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ» φίλοι μου δημιουργήθηκε
από αυτήν την αγωνία να αναζητήσει και να δώσει απαντήσεις, ακολουθώντας κι
ανοίγοντας όμως έναν όχι εύκολο δρόμο.

Ο δρόμος που ανοίγουμε ονομάζεται ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ κι είναι οδός φιλοσοφίας, οδός Ορθοδοξίας, οδός
Συνείδησης, αλλά κυρίως είναι ένας δρόμος που βαδίζεται όχι ατομικά αλλά συλλογικά, δηλαδή από άτομα που είναι
μέλη ομάδων – συλλογικοτήτων, που συνεργάζονται για την εκπλήρωση ευρύτερης
σημασίας κοινών σκοπών.

Δεν κάνει
για βολεμένους, για
δειλούς, για ατομικιστές, για τεμπέληδες …

Προσέξτε όμως τη λέξη, που χρησιμοποιούμε: «Αναζήτηση» λύσεων!!!

Η αναζήτηση έχει τη δική της ειδική σημειολογία στη σοφή Ελληνική μας
γλώσσα. Υπονοεί τη γνώση της λύσης από όλους μας και γι’ αυτό μιλούμε για
Ανά-Ζήτηση. Αλλιώς αν δεν είχαμε εμπειρία της λύσης, γνώση αυτής και την
ικανότητα και τα εφόδια να την βρούμε και εφαρμόσουμε, τότε θα μιλάγαμε για
Ζήτηση! Μία ζήτηση, που όπως κι η προσφορά χαρακτηρίζεται από τη συσχέτισή της με
τους νόμους της αγοράς και της ύλης κι επομένως δεν αφορούν το επίπεδο της δικής
μας συμβολής, που θέλουμε να την υπερβαίνει, να είναι καθολικότερη και
πνευματικότερη αυτής της υλικής διάστασης.

Τι μας
παρέχει τη βεβαιότητα ότι κρυμμένες εντός μας, μέσα στη συνείδηση, τη
Σοφία και την Αγάπη, που όλοι διαθέτουμε εν υπνώσει μέσα στις προσωπικότητές
μας, βρίσκονται οι λύσεις, φυλακισμένες και προσδοκώντας τον Ηρακλή
τους ως ελευθερωτή από τα Προμηθεϊκά τους δεσμά;

Μας την παρέχει ένα βαθύ βίωμα της Ελληνική μας φιλοσοφίας και παράδοσης, σε αρραγή
σύνδεση με τη βαθιά πνευματική παράδοση της Ορθοδοξίας, που μας
οδήγησαν στο να διαμορφώσουμε ένα
σύστημα ιδεών, που να δημιουργεί μία λογική
δομή, ικανή να φωτίσει τα προβλήματα και κατευθύνει καθένα από εμάς κι όλους
μαζί προς τις ιδανικές λύσεις.

Το ονομάσαμε ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ κι η ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ αποτελεί το όχημα, που μας οδηγεί
εκεί.

Η Οργανικότητα δεν αποτελεί παρά μία συνθήκη, μία ιδιότητα, την οποία έχει κάθε
Άνθρωπος και κάθε Ανθρώπινη Συλλογικότητα, ικανή και αναγκαία να οδηγήσει
άτομα και συλλογικότητες στην εκπλήρωση του σκοπού της ύπαρξής τους.

Είναι η ιδιότητα της ενοποίησης των στοιχείων , που μας συνθέτουν, όλων των
επιμέρους ιδιοτήτων, ικανοτήτων και ταλέντων μας, προς την κατεύθυνση εκπλήρωσης του σκοπού της ύπαρξής μας
είτε ως ατόμων είτε ως συλλογικοτήτων.

Όταν μιλάμε για παράδειγμα για τον άνθρωπο υπονοούμε ένα Ον, που διαθέτει
σώμα, δηλαδή υλική δομή, όργανα, αισθήσεις και φυσικές λειτουργίες κι
ένστικτα, διαθέτει ψυχή, δηλαδή
μία άλλους είδους δομή με συναισθήματα κι επιθυμίες , που κινητοποιούν το σώμα
και το πνεύμα, με διαίσθηση κι ενσυναίσθηση και τέλος διαθέτει και πνεύμα, μία διαφορετική κι αυτή δομή, με λογική,
μνήμη, φαντασία, βούληση, ενόραση και μία μοναδική ικανότητα, που ονομάζεται
Ελευθερία Επιλογής. Ελευθερία Βούλησης. Αυτή και μόνον αυτή η ικανότητα μας
διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα ζώα.

Πόσο
αυτονόητη είναι η αρμονική λειτουργία των ανωτέρω τριών στοιχείων κι όλων των επιμέρους οργάνων και λειτουργιών αυτών,
ώστε ο άνθρωπος να ζει ισορροπημένα κι ευτυχισμένος;

Η πραγματική ζωή αποδεικνύει ότι ελάχιστοι αποκτούν στη ζωή τους
συνείδηση της λειτουργίας και της συνολικής ύπαρξής τους,
ενεργοποιώντας το δυναμικό τους προς την κατεύθυνση της φύσης τους, που είναι
το Καλό κι η ατομική και συλλογική ευτυχία.

Οι
περισσότεροι ζουν μέσα στο πεδίο του ασυνείδητου ή υποσυνείδητου, στο οποίο σύμφωνα με μελέτες εγκλωβίζεται από το 95 ως 99%
του ανθρώπινου δυναμικού! Σκεφτείτε το, οι ενέργειες κι οι αντιδράσεις μας
ελέγχονται κατά 95-99% από υποσυνείδητες
εγγραφές, που φέρουμε εντός μας από βρεφική ηλικία.

Κι έτσι μη έχοντας καν τη διάθεση να
ερευνήσουμε το μέγα μυστήριο του εαυτού μας, ζούμε ζωές μηχανικές, ζωές χωρίς όραμα, σκοπό και Λόγο, μέσα την
εξάρτηση του ενός στοιχείου από κάποιο άλλο, χωρίς αρμονική
συλλειτουργία , με αποτέλεσμα μία κατάσταση δυστυχίας, μία αίσθηση ανεκπλήρωτου
, που οδηγεί στην κατάθλιψη και τη διαρκή σύγκρουση με τον εαυτό μας και τους
άλλους.

Από την άλλη , όταν μιλούμε για τις ανθρώπινες συλλογικότητες, από το
ζευγάρι, έως την οικογένεια, την φιλική ή επιχειρηματική κοινότητα, την πόλη
και το έθνος, κύτταρα των οποίων
είναι οι άνθρωποι, που ζουν μέσα σε αυτήν τη συνθήκη της μηχανικής κι
υποσυνείδητης ζωής, πόσο αυτονόητη και
πιθανή είναι η αρμονική λειτουργία τους κι η δυνατότητα επιδίωξης αυτού,
που αποτελεί την αξία της ανθρώπινης
ζωής, δηλαδή της συλλογική ευταξίας, αρμονίας κι ευτυχίας;

Με αυτές τις εισαγωγικές σκέψεις, η Οργανικότητα, η πολιτικοοικονομική ιδέα χρήσης
ως προτύπου για την εξαγωγή αρχών λειτουργίας των κοινωνικών ομάδων, εθνών και συλλογικοτήτων εν γένει, του ανθρώπινου οργανισμού, φωτίζει
το μεταναστευτικό ζήτημα από τη δική της σκοπιά, καθώς θεωρεί τα
γεγονότα από το ύψος που της παρέχει η συλλογική σοφία.

Τι είναι η
μετανάστευση; Είναι η εγκατάλειψη από ανθρώπους του
εδάφους της πατρίδας τους, με πρόθεση μόνιμης νέας εγκατάστασης σε άλλα κράτη ,
προς αναζήτηση καλλίτερης τύχης, για διάφορους λόγους, κυρίως οικονομικούς.

Η μετανάστευση περνά κανονικά μέσα από νομικά θεσπισμένες διαδικασίες, για
να είναι επιτρεπτή.

Όταν αυτό δεν συμβαίνει και γίνεται παράνομα,
πρόκειται περί λαθρομετανάστευσης.

Ο ευφημισμός
της αντικατάστασης του όρου με το «παράτυπη μετανάστευση», που επιβλήθηκε από την παρούσα κυβέρνηση κι έσπευσαν να
αποδεχθούν πειθήνια όλα τα δημόσια πρόσωπα, πολιτικοί όλων των παρατάξεων,
δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, αποτελεί
παράγοντα πρόκλησης νοητικής σύγχυσης στο επίπεδο των ίδιων των αξιών,
ως τέτοιας θεωρουμένης και της αξίας τήρησης των νόμων κάθε κοινωνίας, τους
οποίους κι υποβαθμίζει κι υποσκάπτει
με έναν πολύ ύπουλο τρόπο κι έτσι έχει τη δική του αξία προς ανάλυση,
μια και βοηθά στο να ξεδιαλύνουμε τα αίτια του προβλήματος.

Τη
λαθρομετανάστευση οφείλουμε να την διακρίνουμε από τη νόμιμη μετανάστευση ή την
περιοδική εγκατάσταση ανθρώπων σε άλλα κράτη για
λόγους επαγγελματικούς, μορφωτικούς, εμπορικούς, οικονομικούς κι
επιχειρηματικούς εν γένει.

Αναζητώντας αναλογίες στον ανθρώπινο οργανισμό διαβλέπουμε μία φυσική
λειτουργία τέτοιου είδους συνεχούς μετακίνησης κυττάρων, μέσα από τη λειτουργία
του κυκλοφοριακού συστήματος και του
μεταβολισμού.

Υπάρχουν κύτταρα, που συγκροτούν το αίμα, που σκοπός της λειτουργίας τους στο
σώμα είναι να μεταφέρουν αφ’ ενός οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά σε όλα
τα σημεία του ανθρώπινου οργανισμού κι αφ’ ετέρου να καταπολεμούν κάθε εξωτερική ή εσωτερική επίθεση κατά της
φυσιολογικής κι υγιούς κατάστασης του οργανισμού.

Τα κινούμενα και μεταφερόμενα συνεχώς αυτά κύτταρα δεν παραβλάπτουν τη λειτουργία
των λοιπών οργάνων και λειτουργιών του οργανισμού, αλλά αντίθετα τις ενισχύουν.

Δεν
προσπαθούν να υποκαταστήσουν τα κύτταρα του εγκεφάλου, των ιστών, του στομαχιού ή του συκωτιού, γιατί αν το
έκαναν, τούτο δεν θα συνιστούσε υγιή λειτουργία σύμφωνα με τη φύση τους, αλλά
παράγοντα ασθένειας και κατάρρευσης του οργανισμού.

Από την άλλη έχουμε υποστηρίξει πολλές φορές
στις αναλύσεις μας περί της Οργανικότητας, ότι κάθε άνθρωπος είναι αναγκαίο στοιχείο του Θείου Έργου στον Κόσμο,
έχοντας μία μοναδική κι αναγκαία θέση εντός αυτού κι εντός των Συλλογικοτήτων
του, οι πλέον σπουδαίες κι αναντικατάστατες των οποίων είναι η οικογένεια κι η πατρίδα – έθνος,
κάθε έθνος, με τις οποίες εκ των πραγμάτων συνδέεται από τη γέννησή του.

Η
συνειδητοποίηση του μοναδικού αυτού ρόλου του κι η εν ελευθερία και με σεβασμό
υλοποίησή του αποτελεί το σημαντικότερο έργο, που θα πρέπει να κάνει τόσο ο άνθρωπος ως άτομο, όσο κι
η κοινωνία κι η πολιτεία, στην οποία είναι ενταγμένος, πριν κατορθώσει να ανοίξει τη συνείδησή του στο σύνολο της ανθρωπότητας.
Είναι αδιανόητη ιδεοληπτική πλάνη να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να αγαπά την
ανθρωπότητα εν γένει, αν μισεί τον εαυτό του, την οικογένειά του, τους φίλους
του, τους ομογενείς του!!!

Κατ’
αναλογία ασφαλώς, την ίδια φυσιολογική και αναγκαία λειτουργία , που έχουν τα κύτταρα
του αίματος εντός του οργανισμού, μπορούμε να αποδεχθούμε ότι έχουν και κάποιοι
άνθρωποι, με ιδιαίτερο ρόλο, εντός της ανθρωπότητας και των εθνών της.  Οι άνθρωποι γεννιούνται ασφαλώς από μία
οικογένεια κι αποτελούν μέρη της συλλογικότητας ενός έθνους, αλλά η μετακίνησή τους εκτός αυτών εμπλουτίζει
με τα πάσης φύσεως ταλέντα και χαρίσματά τους κι άλλες κοινωνίες , παρέχοντας
το νοητό πνευματικό οξυγόνο και γόνιμες ιδέες, που είναι απαραίτητες για την εξέλιξη
της ανθρωπότητας, προστατεύοντας παράλληλα αυτήν από τη σύγχυση, την πλάνη και
το φανατισμό, όπως οι επιστήμονες, οι δάσκαλοι, οι έμποροι, οι επιχειρηματίες, οι
καλλιτέχνες, οι αθλητές, όταν έχουν συνείδηση του ρόλου και της αποστολής τους.

Προσοχή όμως ο εμπλουτισμός αυτός επέρχεται με βάση τις ανάγκες της άλλης
κοινωνίας, υπό συνθήκες συνείδησης, ελευθερίας και σεβασμού κι έχει σαφή
οριοθέτηση, ακόμη κι αριθμητική, αφού τα κύτταρα – μετανάστες δεν
υποκαθιστούν τα κύτταρα των οργάνων – εθνών, ούτε επηρεάζουν αρνητικά τη
λειτουργία τους.

Αν τούτο δεν
συμβαίνει και καταλύονται οι βασικές δομές λειτουργίας του οργανισμού, τότε το
κύτταρο – άνθρωπος, που δρα βιαστικά και με πρόθεση ή με αποτέλεσμα τη βίαιη
μεταβολή της δομής και λειτουργίας της άλλης κοινωνίας μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται
ως εισβολέας κι οφείλει να αποκρούεται για λόγους αυτοπροστασίας της.

Η ανάλυσή μας προχωρά ασφαλώς και στην ιδιαίτερη κατηγορία μεταναστών, που είναι
οι πρόσφυγες, όπου το κυρίαρχο στοιχείο διάκρισής τους αποτελεί κατά τη
Σύμβαση της Γενεύης της 28.4.1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων , που κυρώθηκε
με το ν.δ. 3989 της 19/26 Σ/βρίου 1959 και το Πρωτόκολλο της 31.1.1967 για τη
Νομική τους Κατάσταση, η απειλή κατά
της ζωής τους. Η σύμβαση βασίζεται στο
άρθρο 14 της Οικουμενικής
Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948, η οποία αναγνωρίζει το
δικαίωμα των ατόμων να ζητήσουν άσυλο από διώξεις σε άλλες χώρες.

Η διαφορά με τους μετανάστες είναι ότι το
ζήτημα των προσφύγων έχει αποκτήσει, όπως λέμε οι νομικοί υπερνομοθετική ισχύ, δηλαδή η
ισχύς της κυρωμένης διεθνούς σύμβασης έχει ισχύ μεγαλύτερη κι από αυτού του
Συντάγματος.

Το ερώτημα που τίθεται,
σε περιπτώσεις τυχαίας ή σκόπιμης
πρόκλησης μαζικών ρευμάτων προσφύγων, ανάμικτων με λαθρομετανάστες,
είναι:

Υπάρχει κάποιο όριο στην υποδοχή προσφύγων
και ποιο είναι αυτό;

Η
απάντηση θεωρώ ότι δίνεται από την
ίδια τη ζωή, η οποία δεν μπορεί να καταλύεται στο όνομα της προστασίας μίας
άλλης ζωής.

Όταν
ο αριθμός, η ποιότητα κι οι αξίες
των μεταναστών -προσφύγων είναι τέτοιες, που να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια της λειτουργία της πολιτείας και της
κοινωνίας των ανθρώπων της, τότε είναι το δικαίωμα
στην αυτοπροστασία, που οφείλει να ενεργοποιείται, θέτοντας φραγμό κι ενεργοποιώντας κι άλλες κοινωνίες για την
επίλυση του προβλήματος.

Τούτο
σημαίνει ότι ασφαλώς θα εφαρμοστεί το
διεθνές δίκαιο κι ο αυτονόητος ανθρωπισμός, αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν θα
θέτει σε κίνδυνο της ίδια την εθνική υπόσταση , κρατική εξουσία και κοινωνική
ειρήνη κι ευημερία.

Αν αυτά καταλύονται εξαιτίας της
μετανάστευσης και των προσφυγικών ρευμάτων, η κοινωνία οφείλει πρώτιστα να
εξασφαλίσει τη δική της επιβίωση, θέτοντας ξεκάθαρα όρια κι εφαρμόζοντας το εσωτερικό της δίκαιο,
αλλά και το ανθρωπιστικό δίκαιο, πρώτιστα υπέρ των μελών της.

Ο
ανθρώπινος οργανισμός άλλωστε ενεργοποιεί
τους μηχανισμούς αυτοάμυνας, όταν από τις συνθήκες γίνεται παραβίαση των
κανόνων υγιούς λειτουργίας του.

Είναι
οι περιπτώσεις που ο όγκος των
λαθρομεταναστών κι η ποιότητα των αξιών τους προκαλούν εξάντληση του εθνικού
οργανισμού με κίνδυνο κατάρρευσής του.

Στις
περιπτώσεις αυτές κι ιδίως όταν οι ανωτέρω είναι φορείς καταστροφικών ιδεοληψιών, όπως τέτοια είναι κι η ευρύτατα και
βίαια διαδιδόμενη θρησκευτική ιδεοληψία της με τη θάνατο και τρόμο διάδοσης του
ισλαμισμού, οι φορείς τέτοιων αρχών πρέπει να αντιμετωπίζονται ως καρκινικά κύτταρα ή ελεύθερες ρίζες,
αφού επιτίθενται στα υγιή κύτταρα κι όργανά του , προκαλούν δε την οξείδωση και θάνατο του οργανισμού
κι επομένως η δράση τους οπωσδήποτε πρέπει να
περιορίζεται και να αποκαθίστανται τα αίτια που την προκάλεσαν.

Ένα
άλλο σημείο, που οφείλουμε να φωτίσουμε από την άποψη της Οργανικότητας, είναι
τα αίτια των μεταναστευτικών και
προσφυγικών ροών.

Δεν
είναι τυχαίο ότι στο επικρατούν σύστημα θεσπισμένης
πλύσης εγκεφάλου, που λέγεται ΜΜΕ, η προσφυγιά και η μετανάστευση
αντιμετωπίζονται ως ένα πρόβλημα,
χωρίς αιτία, ως αιτιατό άνευ αιτίου!

Ουδείς αναζητά τη ρίζα του προβλήματος κι επομένως
ουδείς στρέφεται στο πραγματικό πρόβλημα για να το αντιμετωπίσει ανακόπτοντας
τα αποτελέσματά του.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποιοι ωφελούνται;

Ας
θυμηθούμε γεγονότα:

Όλοι
γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ κι ό,τι κρύβεται πίσω από αυτήν, από πλευράς εξουσίας και
συμφερόντων, προκάλεσαν την εδραίωση , οργάνωση κι ισχυροποίηση ενός πολιτικοποιημένου στρατιωτικού ισλαμιστικού
ρεύματος των Ταλιμπάν, ως πολεμικού μέσου προώθησης των συμφερόντων της
στην περιοχή του Αφγανιστάν, κατά των Ρώσων.

Κατόπιν
η καταστροφή των δίδυμων Πύργων το 2001,
αποτέλεσε την ιδανική αφορμή της επίθεσης στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ
το 2003, με ένα σύνολο συνειδητών ψευδών περί ύπαρξης χημικών όπλων, που απεδείχθησαν
κατασκευασμένα, με αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών την μεταβολή όλου του κόσμου,
με μία πρωτοφανή επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα, την παρακολούθηση των
επικοινωνιών, των μεταφορών και των ανθρώπων, χωρίς όχι μόνον περιορισμό των ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων. Αντίθετα
προκάλεσαν την εδραίωση τους στο Αφγανιστάν, την επέκτασή τους στο
Πακιστάν και την μετά από λίγα χρόνια τη μετάδοση
της ασθένειας στην Αφρική με τις ομάδες Μπόκο Χαράμ κι Αλ Σαμπάμπ, την
αποσταθεροποίηση όλου του τόξου της Β. Αφρικής με την απάτη της Αραβικής
Άνοιξης και την μέσω αυτής ενίσχυση όλων των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων,
που οδήγησαν στην εδραίωση του ISIS
στο Β. Ιράκ και τη Συρία.

Του
ISIS που επίσης ενισχύθηκε από τις ίδιες
δυνάμεις, που εδραίωσαν και την Αλ Κάιντα, για να αποσταθεροποιήσουν υπέρ των
δικών τους στόχων τη Συρία και την ευρύτερη περιοχή.

Τα
μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα προέρχονται
από τις χώρες που επλήγησαν από αυτήν την πολιτική, αλλά οι χώρες της Ε.Ε.
εξακολουθούν υποκριτικά να εθελοτυφλούν,
μη φωτίζοντας τα αίτια και μη κάνοντας καμμία ενέργεια αποκατάστασης της τάξης
στις χώρες αυτές, ώστε να παύσει η ανάγκη μετανάστευσης. Παράλληλα τα ΜΜΕ δεν θίγουν
ούτε φωτίζουν τα αίτια αυτών, μένοντας συνειδητά στην επιφάνεια, αφήνοντας να
αιωρείται ότι το μεταναστευτικό αποτελεί ένα πρόβλημα που προέκυψε δια παρθενογέννεσης…

Αν
όμως δεν μελετήσουμε και δεν αντιμετωπίσουμε τα αίτια, τη ρίζα του κακού, τότε
θα μιλάμε για κατακυρίευση της
Ευρώπης από ασιατικούς κι Αφρικανικούς λαούς, οι οποίοι ως φορείς ενός ξένου
πολιτισμού και κυρίως ως επιθετικοί Ισλαμιστές, ελάχιστα είναι ικανοί
να ενσωματωθούν, ενώ αντίθετα διεκδικώντας
την αλλοίωση του δικού μας πολιτισμού χάριν δήθεν σεβασμού του δικού τους, είναι
ικναοί να επιβάλουν βίαια τα δικά απάνθρωπα πρότυπα!

Το
γεγονός ότι αποκρύβονται τα αίτια και φωτίζεται μόνον το ανθρωπιστικό μέρος της
μετανάστευσης, αποτελεί απόδειξη της
ύπαρξης ενός σχεδίου πίσω από αυτά.

Ας
δούμε από ποια γεγονότα ενδεικτικά καταδεικνύεται η ύπαρξη ενός σχεδιασμού.

Αποκρύπτεται κι υποβαθμίζεται από όλες τις
Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις η βόμβα κυριολεκτικά, που έχει ενεργοποιηθεί κάτω
από τα πόδια μας κι ονομάζεται δημογραφικό
πρόβλημα.

Οι
δείκτες γεννητικότητας των
λαών της Ευρώπης έχουν σταθεροποιηθεί μεταξύ 1,2 κι 1,3, ενώ ο ελάχιστος
δείκτης ανανέωσης του πληθυσμού είναι 2,1. Δηλαδή έχουμε σχεδόν φθάσει στο
σημείο χωρίς επιστροφή.

Κι
αντί αυτό να αποτελεί την απόλυτη
προτεραιότητα όλων των κυβερνήσεων, ώστε παίρνοντας σήμερα τις
αποφάσεις, να αποκαταστήσουμε τον πληθυσμό σε 100 – 150 χρόνια, αυτό κρύβεται κάτω από το χαλί, με ό,τι
συνεπάγεται για την αποδυνάμωση των
λαών, την αδυναμία συντήρησης των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και τις
ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό.

Το
τεχνητό πρόβλημα όμως
επιλέχθηκε να βρει μία άλλη λύση, μέσω αθρόας εισαγωγής μεταναστών και
προσφύγων κι υποκατάστασης των λαών
της Ευρώπης με εισαγώμενους, άλλης πολιτισμικής στάθμης. Πρόκειται για
την υλοποίηση της ατζέντας 21, ένα
ακόμη αθόρυβο όπλο απόλυτου ελέγχου των λαών, μέσω φόβου και του
ακραίου Ισλαμισμού, που υπογράφηκε στο Ρίο το 1992 υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Γι’
αυτό και δεν υπάρχει ενδιαφέρον λήψης
δράσεων στις χώρες προέλευσής τους ή ελέγχου και διεθνούς απαγόρευσης του
ισλαμιστικού φονταμενταλισμού, αφού τα αποτελέσματά τους είναι από τις
πολιτικές κι οικονομικές ελίτ θεμιτά κι
απόλυτα αρεστά, ως τούτο προκύπτει από σωρεία δηλώσεων Γερμανών αξιωματούχων, της
Μέρκελ, του Ομπάμα και σύμπασας της εσωτερικής σύγχρονης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ,
αλλά και του Στέφανου Μάνου στο παρελθόν ενδεικτικά, που όλοι κατατείνουν στη
συμφωνία για την «ευλογία της μετανάστευσης»!!!

Δεν είναι φυσικό όλοι αυτοί που θεωρούν ευλογία
την ανάγκη μετανάστευσης και την προσφυγιά, 
όχι μόνον να μην ενεργοποιούνται για να αντιμετωπίσουν τα αίτια που τις προκαλούν,
αλλά να κάνουν ότι περισσότερο μπορούν για να τις επιτείνουν;

Η
επίδραση όμως του μεταναστευτικού ρεύματος δεν
περιορίζεται στη δημογραφική αλλοίωση μιας χώρας, αλλά και στην ίδια την
αλλοίωση του πολιτισμού και των αξιών της. Ιδίως όταν μιλάμε για
Ισλαμιστές, οι οποίοι ως γνωστόν δεν έχουν ενσωματωθεί σε καμμία χώρα, όπου
έχουν εγκατασταθεί.

Τι
αποδεικνύει την ύπαρξη κεντρικού
σχεδιασμού χρήσης του Ισλάμ ως μέσου αποσταθεροποίησης της Ευρώπης και
των Εθνικών λαών της:

Προσφάτως
αποκαλύφθηκε ότι οι κινητοποιήσεις των μεταναστών στην Ειδομένη και τον
Πειραιά, έγιναν μεθοδευμένα μετά τη μαζική
αποστολή SMS
σε αυτούς από άγνωστο κέντρο, που ωστόσο γνώριζε μαζικά τα τηλέφωνά τους, νέας
τεχνολογίας κι ενεργά σε άλλη χώρα!!! Κάποιοι λοιπόν προμήθευσαν κινητά κι
ενεργές κάρτες, τις οποίες πληρώνουν και κατευθύνουν του μετανάστες προς
εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων.

Ο μεταναστεύων ισλαμισμός, με τη βοήθεια της
πλύσης εγκεφάλου και των τοπικών ιδεοληψιών επέβαλλε την ατζέντα του στη χώρα, η
οποία αποχριστιανοποιείται για την υποδοχή τους.

Οι
μετανάστες ισλαμιστές, έχουν
εκπαιδευτεί να απαιτούν την καθαίρεση Χριστιανικών συμβόλων , την
αφαίρεση εκκλησιών από τα hot spot , την
αφαίρεση σταυρών κι εικόνων από κτίρια φιλοξενίας τους… Ποιοι απλοί μετανάστες
ή πρόσφυγες θα είχαν την ικανότητα και το θράσος χωρίς βαριά υποστήριξη να
θέτουν τέτοια ζητήματα;

Τα
ΜΜΕ έχουν ενιαία γραμμή να
στοχοποιούν ως φασίστα κάθε ελεύθερη λογική φωνή, που απαιτεί να
υπάρξει τάξη κι εφαρμογή του νόμου και για τους μετανάστες και θα προσθέσω και
για τους θρησκευτικούς τους ηγέτες, που διαδίδουν τον πιο ακραίο και παράνομο
φανατισμό με το πρόσχημα της θρησκευτικής ελευθερίας, ενώ θα έπρεπε να έχουν
απαγορευθεί και διωχθεί, με τον αντιρατσιστικό νόμο.

Ένα άλλο ζήτημα αποτελεί η προσωρινότητα ή η διάρκεια
του προβλήματος
, που προκαλεί τις ροές αυτές. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα προωθείται από μεγάλες εξωγενείς κι ενδογενείς
αλληλέγγυες στην στρεβλή παγκοσμιοποίηση δυνάμεις κι ήρθε για να μείνει,
μαζί με την Ισλαμοποίηση της ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ανθρώπινα
δικαιώματα, την επιβίωση των εθνικών κρατών και του πολιτισμού, για τον οποίο είμαστε
υπερήφανοι.

Αναδεικνύεται
έτσι ως εξαιρετικά επείγουσα η ανάγκη, για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε το
έθνος και τις αξίες μας κι ένα ειρηνικό και πολιτισμικά πλούσιο τρόπο ζωής, να
προβούμε ως πρώτο βήμα στην αναγνώριση
του προβλήματος και σε επόμενο βήμα στην αντιμετώπισή του με ενότητα, ψυχραιμία
και σύνεση.

Με όρους ειλικρινούς ανθρωπισμού για τον κάθε
άνθρωπο χωριστά
εξ αυτών, αλλά με ταυτόχρονη
ενημέρωσή τους, για το τι συμβαίνει και τα όρια και τους όρους της συμβίωσης
, όταν αυτό είναι αναπόφευκτο.

Με
διεκδίκηση εφαρμογής των νόμων όχι
μόνον για τους ιθαγενείς, αλλά και για τους μετανάστες.Τούτο σημαίνει
ότι οι νόμοι οφείλουν να εφαρμοστούν
όχι μόνον στους Έλληνες, αλλά και στους μετανάστες, οι οποίοι δεν είναι
δυνατόν να τους καταλύουν, άνευ συνεπειών και μάλιστα με την αίσθηση άσκησης ενός δικαιώματος,
ως συμβαίνει με την αποκοπή δρόμων και σιδηροδρομικών γραμμών ή την καταστροφή
δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας.

Με όρους συστράτευσης και σκληρής
αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις εκείνες, που προκαλούν τις
αποσταθεροποιήσεις ολόκληρων περιοχών του Κόσμου για τα δικά τους συμφέροντα.

Η Οργανικότητα κι η ενότητα κι ευημερία σε
διεθνές επίπεδο δεν θα μπορέσει ποτέ να επιτευχθεί, αν δεν  διεκδικηθούν συνθήκες ελευθερίας,
αξιοπρέπειας, σεβασμού κι ευημερίας για όλους τους ανθρώπους.

Για όσους θέλουν να συμβάλουν στο να
σηκώσουμε τον κόσμο μας ψηλά, όπως αποτελεί και το σύνθημά μας , θα πρέπει
να γνωρίζουν ότι αυτό απαιτεί να
στέκονται σε σταθερό κι ισχυρό έδαφος.

Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν
κινάσω, αναζητούσε κι ο Αρχιμήδης. Ένα σταθερό έδαφος να σταθεί, για να κινήσει
τη γη.

Αυτό το έδαφος φίλοι μου το
έχουμε από την παράδοσή μας, από τη φιλοσοφία και της Ορθοδοξία των πατέρων
μας.

Εκεί
θα σταθούμε όλοι μαζί, στο συμπαγές έδαφος της ελευθερίας κι αγάπης, της
δικαιοσύνης κι αρετής, για να σηκώσουμε τη Γη μας εκεί, που της πρέπει
και καθώς θα την σηκώνουμε έμπρακτα κάθε μέρα, θα δημιουργούμε κι ανθρώπινες
συνθήκες για όλα τα αδέλφια μας, που πάσχουν, ενώ θα αποκρούουμε και τις
επιθέσεις απάνθρωπων συμφερόντων κατά του
συνόλου της ανθρωπότητας.