“Δεν υπάρχει πλέον άλλη επιλογή”, λένε οι ίδιες πηγές και στη συνέχεια τονίζουν ότι για να μπορέσει να λειτουργήσει η οικονομία θα πρέπει να ληφθούν γενναίες αποφάσεις. Οι ίδιοι εξηγούν ότι θα πρέπει να συμβάλλουν και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες στη διάσωση των εταιρειών τους εφόσον έχουν τη δυνατότητα, ενώ παράλληλα οι τράπεζες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις διοικήσεις των επιχειρήσεων με αυστηρά, χρηματοοικονομικά κριτήρια.

Πηγές του News 247 έλεγαν ότι όποιο πλαίσιο και αν επιλεγεί, μέσα στο οποίο θα εφαρμοστεί -δηλαδή

Το ανθρώπινο δυναμικό των τραπεζών που δραστηριοποιείται στα κόκκινα δάνεια, σε συνδυασμό με ξένους συμβούλους με μεγάλη εμπειρία στα μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά δάνεια, θα κληθούν από κοινού να διαχωρίσουν τους ζωτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, από εκείνους που δεν έχουν προοπτικές ανάπτυξης. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να καταρτιστεί ένα μεγαλύτερο πλάνο στο οποίο θα αναγνωρίζονται τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που έχουν προοπτική ανάπτυξης στην ελληνική αγορά, αλλά και σε ξένες αγορές που θα μπορούσαν ελληνικές εταιρείες να εξάγουν και να είναι ανταγωνιστικές.

Στους κλάδους και τις εταιρείες που έχουν προοπτικές ανάπτυξης, θα δοθεί ρευστότητα και θα παρέχονται συμβουλευτικές υπηρεσίες οι οποίες μεταξύ άλλων θα βοηθούν στην κατάρτιση των επιχειρησιακών πλάνων της εταιρείας που θα βοηθήσουν στην ανάκαμψή τους.

Έτσι, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των εταιρειών και θα τονωθεί το νέο εξωστρεφές παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας.

Οι …διαχειριστές των “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων θα προβούν σε διαχωρισμό των βιώσιμων και μη βιώσιμων εταιρειών. Θα εκτιμήσουν δηλαδή ποιες επιχειρήσεις έχουν προοπτικές ανάπτυξης και ποιες δεν έχουν δυνατότητες ανάκαμψης. Ο διαχωρισμός αυτός θα λειτουργήσει εξυγιαντικά για την ελληνική οικονομία, καθώς όπως αναφέρουν οικονομολόγοι η υπάρχουσα ρευστότητα θα κατευθυνθεί προς τις εταιρείες που μπορούν να εξυγιανθούν και να αναπτυχθούν.

Έχουν εντοπιστεί επιχειρηματίες που πήραν δάνεια κατά τη διάρκεια της κρίσης και σταμάτησαν να τα πληρώνουν από το πρώτο κιόλας 6μηνο. Και υπάρχουν άλλοι, που παρότι έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στην επιβίωσή τους, λειτουργούν ή επιθυμούν να λειτουργούν μόνο μέσω δανεισμού, χωρίς να βάζουν οι ίδιοι το “χέρι στην δική τους τσέπη” για να σώσουν την εταιρεία τους. Αυτά μαρτυρούν στελέχη των τραπεζών που είναι στην αρμοδιότητά τους η δανειοδότηση μικρομεσαίων, αλλά και μεγάλων επιχειρήσεων. Έχει αποφασιστεί, να εξαλειφθούν τα φαινόμενα αυτά, τόσο σε επίπεδο ιδιωτών, όσο και επιχειρηματικών, καθώς η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, οδηγεί σε υψηλότερα επιτόκια τα οποία “μοιράζονται” οι υπόλοιποι δανειολήπτες και παράλληλα ενδέχεται να δημιουργήσουν νέες πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες στις τράπεζες γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να αντλήσουν νέα κρατικά κεφάλαια και να επιβαρυνθούν περαιτέρω οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Γι’ αυτό, θα θεσπιστούν ενιαία κριτήρια για το πως θα αντιμετωπίζεται η κάθε κατηγορία δανειοληπτών από τις τράπεζες. Συγκεκριμένα, στις βασικές κινήσεις ως προς την διαχείριση των “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων προβλέπονται τα εξής:

1.Για τις εταιρείες που θα εκτιμηθεί ότι δεν μπορούν να αναπτυχθούν επειδή δραστηριοποιούνται σε κλάδους που δεν έχουν προοπτική και τα θεμελιώδη μεγέθη τους δεν είναι αναστρέψιμα, τα δάνειά τους θα πωλούνται ή οι εταιρείες θα εκκαθαρίζονται. Ειδικότερα, για τα δάνεια τα οποία έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις, οι τράπεζες θα επιχειρήσουν να ανακτήσουν ένα ποσοστό επί της συνολικής οφειλής της επιχείρησης, μέσω εκποίησης πχ των ακινήτων που έχουν προσημειωθεί.

2.Εφόσον όμως διαπιστωθεί ότι, οι επιχειρηματίες που δεν εξυπηρετούν τα δάνεια τους, έχουν περιουσιακά στοιχεία ή καταθέσεις που δεν χρησιμοποιούν προκειμένου να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, οι τραπεζίτες θα ζητήσουν από τους επιχειρηματίες να συμβάλουν και οι ίδιοι στη διάσωση των επιχειρήσεων τους. Εάν δεν το πράξουν, τότε θα προχωρήσουν σε ανάκληση του δανείου, κατάσχεση των ακινήτων και σε ορισμένες περιπτώσεις, σε διαχειριστικό έλεγχο της διοίκησης της επιχείρησης.

3.Στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων που κριθεί ότι πλήττονται πραγματικά από την κρίση στη χώρα μας και παράλληλα έχουν δυνατότητες ανάπτυξης, θα γίνεται πραγματική αναδιάρθρωση του δανείου και της εταιρείας, βάσει ενός νέου επιχειρησιακού σχεδίου το οποίο θα καταρτίζεται από τα εξειδικευμένα στελέχη της τράπεζας σε συνεργασία με τη διοίκηση της επιχείρησης.

4.Η αναδιάρθρωση των δανείων ωστόσο πρέπει να συνδυάζεται και με νέο χρήμα το οποίο θα μπορούσε να βάλει η τράπεζα και να αποκτήσει μέρος των μετοχών της εταιρείας, ή/και ένα Private Equity Fund ή κάποια άλλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο. Για να βάλουν όμως νέο χρήμα είτε οι τράπεζες είτε κάποια Private Equity Funds, θα πρέπει να πιστεύουν στην επιτυχία του νέου επιχειρησιακού πλάνου της εταιρείας. Για το νέο χρήμα, η τράπεζα θα παίρνει μετοχές και σε περίπτωση επιτυχίας, η απόδοση των κεφαλαίων που τοποθέτησε πχ η τράπεζα θα είναι σημαντική, ενώ παράλληλα θα έχει επιβιώσει η επιχείρηση και οι εργαζόμενοι, ο αριθμός των οποίων θα μπορούσε να αυξηθεί με την ανάπτυξή της.

Επιπλέον, η τράπεζα θα μπορεί να μετοχοποιεί ένα παλιό δάνειο ή μέρος αυτού και έτσι η επιχείρηση θα απαλλάσσεται από την πληρωμή υπέρογκων τόκων και κεφαλαίου.

5.Σε περίπτωση που μία ή περισσότερες εταιρείες δραστηριοποιούνται σε έναν κλάδο που έχει προοπτική, αλλά οι ίδιες δεν έχουν καλά θεμελιώδη μεγέθη και οι μέτοχοι αυτών επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διάσωσή τους θα μπορούσαν επίσης να συγχωνευτούν με καλούς όρους με μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου τους, βάσει ανάλυσης που θα έχει γίνει από την εξειδικευμένη ομάδα διαχείρισης δανείων.

Στο πλαίσιο αυτό, την αναδιάρθρωση των ελληνικών επιχειρήσεων και συγχωνεύσεις ομοειδών εταιρειών, ζητούν οι τραπεζίτες οι οποίοι επισημαίνουν ότι η λιγοστή ρευστότητα θα κατευθύνεται πλέον προς τις υγιείς επιχειρήσεις που έχουν προοπτικές ανάπτυξης.

Ανώτατα στελέχη τραπεζών εκτιμούν ότι και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί από το έντονα υφεσιακό οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο το χρήμα έχει γίνει δυσεύρετο και ακριβό.

Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι δύο δρόμοι υπάρχουν πλέον για τις ελληνικές επιχειρήσεις που θα κριθεί ότι μπορούν να αναπτυχθούν στον κλάδο που δραστηριοποιούνται. Ο πρώτος είναι η απομόχλευση, να μειώσουν τον κύκλο των εργασιών τους, να προσαρμόσουν το λειτουργικό τους κόστος για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες προκλήσεις.

Και ο δεύτερος είναι να «παίξουν» ένα success story με αναδιάρθρωση σε τρεις βασικούς τομείς:

1)Την ανακατανομή των ετήσιων κεφαλαίων που χρησιμοποιούν, με κατεύθυνση προς την αύξηση του κύκλου εργασιών από ξένες αγορές,

2)Σημαντική έμφαση στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης (R&D) για να μπορεί η επιχείρηση να σταθεροποιηθεί και να διατηρηθεί, τόσο στις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές ξένες αγορές, όσο και στην ελληνική.

3)Επανεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού και εκ βάθρων προσαρμογή της επιχειρησιακής κουλτούρας, ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε επιχείρησης.

Οι τραπεζίτες επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι οι επιχειρήσεις δε μπορούν να διατηρήσουν τον τζίρο τους σε μία αγορά όπου οι μισθοί των εργαζόμενων περικόπτονται και η ανεργία αυξάνεται ραγδαία. Απαιτείται εξωστρέφεια. Χρειάζεται να διευρύνουν τις αγορές τους και να εξάγουν σε κράτη που έχουν ανάπτυξη.

Οι τραπεζίτες εκδηλώνουν έντονη ανησυχία για την επιχειρηματική δραστηριότητα της χώρας και για την έλλειψη προοπτικών δεκάδων επιχειρήσεων της χώρας. Επισημαίνουν μάλιστα ότι η πίεση που ασκούν προς την κατεύθυνση της προσαρμογής των επιχειρήσεων στα νέα δεδομένα, θα έχει διπλό όφελος για την οικονομία. Από τη μία πλευρά, οι υγιείς επιχειρήσεις θα μπορέσουν θα αποτελέσει καταλύτη για να μπορέσουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν και επομένως να συμβάλλουν έτσι στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, ενώ παράλληλα, θα παράγουν πλούτο. Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες θα χορηγούν δάνεια που θα αποπληρώνονται και δε θα αναγκάζονται να απομειώνουν τα ίδια τους κεφάλαια.

(Πηγή φωτογραφίας: Sooc.gr)