Θετικός πραγματισμός!

Σήμερα είναι μία όμορφη, ηλιόλουστη ημέρα. Πρωτομαγιά με τα όλα της. Το μυαλό μου όμως τριγυρίζει μια στα προβλήματα που βιώνουν οι Έλληνες έξι χρόνια τώρα, ζώντας τη δίνη ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου και μια ψηλά στα Ιμαλάϊα, εκεί στο Νεπάλ, όπου εκατομμύρια άνθρωποι πολεμούν με τις τεράστιες αντιξοότητες του σεισμού, πολεμώντας το θάνατο, μέρα την ημέρα. Έτσι επιχειρώντας να βάλω σε σειρά την φύσει αισιόδοξη πλευρά του εαυτού μου, με έναν αντικεμενικά δυσάρεστο πραγματισμό, που προκύπτει από τη συνεχή πάλη με τις αντιξοότητες της ζωής, αποφάσισα να μεταφέρω μία όμορφη κι ωφέλιμη για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής, ιστορία από το βιβλίο του James Dornan, Η στρατηγική της Επιτυχίας. Αντιγράφω: “Άκουσα κάποτε την ιστορία ενός ποιητή, που καθώς περπατούσε στον κήπο του, είδε πεσμένη στο έδαφος μια φωλιά πουλιών. Η καταιγίδα της προηγουμένης νύχτας είχε σαρώσει το δένδρο κι είχε καταστρέψει τη φωλιά. Ο ποιητής βυθίστηκε σε μελαγχολικές σκέψεις κοιτώντας τα συντρίμια της φωλιάς και μετά κοίταξε ψηλά στο δένδρο, αναζητώντας τους ιδιοκτήτες της. Εντόπισε τα πουλιά εύκολα, αλλά προς μεγάλη του έκπληξη, δεν τα είδε κουρνιασμένα να ατενίζουν θλιμμένα το κατεστραμμένο σπίτι τους. Αντιθέτως φτερούγιζαν όλο ενεργητικότητα , ψάχνοντας για υλικά, για να χτίσουν μια καινούρια φωλιά. Ο ποιητής παρατήρησε ότι τα πουλιά δεν άφησαν την καταστροφή, που έφερε η καταιγίδα, να τα καταβάλει. Αντιθέτως ενεργούσαν θετικά”! Κι αν φίλοι μου τα πουλιά κατορθώνουν με τέτοια θετική συμπεριφορά να ξεπερνούν τις αντιξοότητες, πόσο περισσότερο οι άνθρωποι, είναι ικανοί να το πετύχουν. Με θετική σκέψη και συγχρονισμένη δράση. Καλημέρα σε όλους!!!