Ελεύθερος χωρίς όρους αφέθηκε χθες, μετά την απολογία του, με ομόφωνη απόφαση του Ειδικού Ανακριτή σε Θέματα Διαφθοράς και του Εισαγγελέως Υπηρεσίας, ένας κάτοικος Αρχιπόλεως Ρόδου, ο οποίος κατηγορήθηκε για πλαστογραφία και απάτη σε βάρος του Δημοσίου.
Πρόκειται για την δεύτερη υπόθεση δημοσίου υπαλλήλου, στον οποίο αποδίδεται ότι έκανε χρήση πλαστού πιστοποιητικού για να πετύχει την απασχόλησή του στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δωδεκανήσου.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», ο συγκεκριμένος υπάλληλος μετατάχθηκε από την κατηγορία ΥΕ σε ΔΕ το έτος 1990 και παρουσίασε στον έλεγχο ένα θεωρημένο ως προς την γνησιότητα του αντίγραφο πιστοποιητικού σπουδών, το οποίο δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει αν είναι πλαστό ή μη.
Του αποδίδεται μάλιστα ότι ωφελήθηκε με το ποσό των 32.101,77 ευρώ από αλλαγή της μισθολογικής του κλίμακας από ΥΕ σε ΔΕ στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας στα Κολύμπια Ρόδου..
Όπως εξέθεσε απολογούμενος, ο τίτλος κομμωτικής ελευθέρων σπουδών δεν αποτελεί τίτλο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Είπε συγκεκριμένα, ότι πολλοί έχουν παρακολουθήσει μαθήματα κουρέα ή κομμώτριας σε κέντρα ελευθέρων σπουδών για να μάθουν την τέχνη και ότι το συγκεκριμένο έγγραφο ισοδυναμεί με απολυτήριο λυκείου.
Υποστήριξε ότι για το θέμα της μετακίνησής του από ΥΕ σε ΔΕ υπάρχει σφάλμα της υπηρεσίας και όχι δική του αξιόποινη πράξη.
Πρόσθεσε ότι όταν επρόκειτο να εξεταστούν οι φάκελοι των εργαζομένων στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας κατά τον χρόνο μετατάξεων και αλλαγής ειδικοτήτων πράγμα που συμβαίνει περιοδικά σε όλες τις Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, το μόνο στοιχείο που τον αφορούσε ήταν έγγραφο του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών, το οποίο πουθενά δεν αναφέρει ότι είναι πτυχίο λυκείου ή εξαταξίου γυμνασίου ή τίτλος σπουδών ή ισοδύναμο με τα παραπάνω. Δεν αναφέρεται, επίσης, ισοτιμία, μαθήματα ή επιμέρους βαθμολογία σε αυτά.
Τόνισε ότι η μετακίνηση του σε ΔΕ δεν οφείλεται σε δική του διάπραξη απάτης αφού η βεβαίωση ελευθέρων σπουδών κομμωτικής δεν εμφανίστηκε ποτέ από εκείνον ως ισοδύναμη με τίτλο σπουδών και θεωρήθηκε ότι δικαιολογεί μετακίνησή του στον κλάδο ΔΕ.
Επεσήμανε ακόμη ότι ο ίδιος δεν εγνώριζε ούτε μπορούσε να γνωρίζει τις διαδικασίες του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και είχε την εντύπωση ότι μετά από την πάροδο ορισμένου χρόνου, ένας υπάλληλος μπορεί να μετακινηθεί ή να αναβαθμιστεί μισθολογικά.
Εξήγησε ακόμη ότι ανέλαβε εργασία στο Κέντρο το έτος 1987 και από τον χρόνο εκείνο εργαζόταν ως κουρέας και εξυπηρετούσε τις ανάγκες του ιδρύματος. Το έτος 1997 είχε ήδη συμπληρώσει 10 χρόνια ενεργούς υπηρεσίας και θεώρησε εύλογη και δικαιολογημένη την αύξηση των απολαβών του κατά 21.000 δραχμές που αντιστοιχούν σε 61,63 ευρώ μηνιαίως.
Η πράξη έγινε τον Αύγουστο του 1997, δηλαδή προ εικοσαετίας περίπου και επεσήμανε ότι ακόμη κι αν θεωρηθεί ότι διεπράχθη αδίκημα αυτό έχει υποπέσει σε παραγραφή.
Ως συνήγορος υπεράσπισής του παρέστη ο δικηγόρος κ. Γιάννης Φλεβάρης.
Πρόκειται για την δεύτερη υπόθεση δημοσίου υπαλλήλου, στον οποίο αποδίδεται ότι έκανε χρήση πλαστού πιστοποιητικού για να πετύχει την απασχόλησή του στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δωδεκανήσου.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», ο συγκεκριμένος υπάλληλος μετατάχθηκε από την κατηγορία ΥΕ σε ΔΕ το έτος 1990 και παρουσίασε στον έλεγχο ένα θεωρημένο ως προς την γνησιότητα του αντίγραφο πιστοποιητικού σπουδών, το οποίο δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει αν είναι πλαστό ή μη.
Του αποδίδεται μάλιστα ότι ωφελήθηκε με το ποσό των 32.101,77 ευρώ από αλλαγή της μισθολογικής του κλίμακας από ΥΕ σε ΔΕ στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας στα Κολύμπια Ρόδου..
Όπως εξέθεσε απολογούμενος, ο τίτλος κομμωτικής ελευθέρων σπουδών δεν αποτελεί τίτλο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Είπε συγκεκριμένα, ότι πολλοί έχουν παρακολουθήσει μαθήματα κουρέα ή κομμώτριας σε κέντρα ελευθέρων σπουδών για να μάθουν την τέχνη και ότι το συγκεκριμένο έγγραφο ισοδυναμεί με απολυτήριο λυκείου.
Υποστήριξε ότι για το θέμα της μετακίνησής του από ΥΕ σε ΔΕ υπάρχει σφάλμα της υπηρεσίας και όχι δική του αξιόποινη πράξη.
Πρόσθεσε ότι όταν επρόκειτο να εξεταστούν οι φάκελοι των εργαζομένων στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας κατά τον χρόνο μετατάξεων και αλλαγής ειδικοτήτων πράγμα που συμβαίνει περιοδικά σε όλες τις Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, το μόνο στοιχείο που τον αφορούσε ήταν έγγραφο του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών, το οποίο πουθενά δεν αναφέρει ότι είναι πτυχίο λυκείου ή εξαταξίου γυμνασίου ή τίτλος σπουδών ή ισοδύναμο με τα παραπάνω. Δεν αναφέρεται, επίσης, ισοτιμία, μαθήματα ή επιμέρους βαθμολογία σε αυτά.
Τόνισε ότι η μετακίνηση του σε ΔΕ δεν οφείλεται σε δική του διάπραξη απάτης αφού η βεβαίωση ελευθέρων σπουδών κομμωτικής δεν εμφανίστηκε ποτέ από εκείνον ως ισοδύναμη με τίτλο σπουδών και θεωρήθηκε ότι δικαιολογεί μετακίνησή του στον κλάδο ΔΕ.
Επεσήμανε ακόμη ότι ο ίδιος δεν εγνώριζε ούτε μπορούσε να γνωρίζει τις διαδικασίες του Υπηρεσιακού Συμβουλίου και είχε την εντύπωση ότι μετά από την πάροδο ορισμένου χρόνου, ένας υπάλληλος μπορεί να μετακινηθεί ή να αναβαθμιστεί μισθολογικά.
Εξήγησε ακόμη ότι ανέλαβε εργασία στο Κέντρο το έτος 1987 και από τον χρόνο εκείνο εργαζόταν ως κουρέας και εξυπηρετούσε τις ανάγκες του ιδρύματος. Το έτος 1997 είχε ήδη συμπληρώσει 10 χρόνια ενεργούς υπηρεσίας και θεώρησε εύλογη και δικαιολογημένη την αύξηση των απολαβών του κατά 21.000 δραχμές που αντιστοιχούν σε 61,63 ευρώ μηνιαίως.
Η πράξη έγινε τον Αύγουστο του 1997, δηλαδή προ εικοσαετίας περίπου και επεσήμανε ότι ακόμη κι αν θεωρηθεί ότι διεπράχθη αδίκημα αυτό έχει υποπέσει σε παραγραφή.
Ως συνήγορος υπεράσπισής του παρέστη ο δικηγόρος κ. Γιάννης Φλεβάρης.
Πηγή:www.dimokratiki.gr
