Τα εύσημα στην ελληνική Δικαιοσύνη με αφορμή την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδοθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί που κατηγορούνται για ανάμιξη στο πραξικόπημα κατά του προέδρου Ερντογάν απονέμει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, σχολιάζοντας ότι στη χώρα της κρίσης μπορεί να λειτουργούν ελάχιστα, εντούτοις η Δικαιοσύνη είναι ευτυχώς ένα από αυτά.
«Με την απόφασή της (…) η Δικαιοσύνη δεν υπερασπίζεται μόνον τα δικαιώματα των στρατιωτών αλλά και τις ευρωπαϊκές αξίες και κανόνες. Το αθηναϊκό δικαστήριο ορθώς αναγνώρισε ότι οι στρατιώτες δεν θα τύγχαναν δίκαιης δίκης στην Τουρκία. Το ζητούμενο για την εκεί Δικαιοσύνη δεν είναι το δίκαιο, αλλά η εκδίκηση. (…) Δεν είναι η πρώτη φορά που ειδικώς η ελληνική Δικαιοσύνη υποδεικνύει στους ευρωπαίους εταίρους το πόσο δύσκολος είναι ο εταίρος με τον οποίο η ΕΕ αποφάσισε να συμπορευτεί και στην προσφυγική κρίση. Σε αντίθεση με τα όσα προβλέπει η συμφωνία, σε πολλές περιπτώσεις οι ελληνικές αρχές δεν απελαύνουν καν πρόσφυγες στην Τουρκία, επειδή δεν τη θεωρούν επ΄ ουδενί ασφαλή τρίτη χώρα. Αυτό επιδεινώνει την κατάσταση στην Ελλάδα. Από ιδιοτέλεια η Αθήνα θα μπορούσε να δείξει αδιαφορία για την κατάσταση στην Τουρκία, αλλά δεν το έκανε. Άμεσα η Άγκυρα απείλησε με καταγγελία της προσφυγικής συμφωνίας. Μέχρι στιγμής Βρυξέλλες και Βερολίνου ήθελαν να πετύχει η συμφωνία. Αλλά με ποιο τίμημα, είναι πλέον το ερώτημα μετά και την απόφαση των Αθηνών;».
Στενεύουν τα χρονικά περιθώρια
«Ελληνική εστία κρίσης – ο χρόνος πιέζει», είναι ο τίτλος άρθρου στην Berliner Zeitung που αναφέρεται στις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν στο ελληνικό ζήτημα. «Μέσω προγραμμάτων περικοπών η κυβέρνηση στην Αθήνα οδηγεί τους πολίτες σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια, εντούτοις δεν κάνει αρκετά για να ικανοποιήσει τους πιστωτές. Σε συνάντησή τους αυτή την εβδομάδα οι υπ. Οικονομικών του Eurogroup αύξησε τις πιέσεις προς στην Ελλάδα προκειμένου να δρομολογήσει επιτέλους τη λήψη περαιτέρω μέτρων. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα δοθούν άλλα χρήματα και ελλοχεύει ο κίνδυνος χρεοκοπίας». Περιγράφοντας στη συνέχεια τη διελκυστίνδα ΔΝΤ και Ευρωπαίων για τα πρωτογενή πλεονάσματα και τη βιωσιμότητα του χρέους, η εφημερίδα συμπεραίνει: «Ο χρόνος πιέζει πλέον, σύντομα ξεκινούν οι προεκλογικοί αγώνες σε Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία και πολλοί αντίπαλοι του ευρώ και της ΕΕ θα ήθελαν να αξιοποιήσουν πολιτικά το ελληνικό ζήτημα. Επιπλέον χωρίς την εκταμίευση άλλων δόσεων η Αθήνα θα μείνει το καλοκαίρι και πάλι χωρίς λεφτά. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει λοιπόν να προβούν σε παραχωρήσεις».
Ένα σύμβολο της παρακμής του ελληνικού κράτους
Στη διαμάχη μεταξύ του δήμου του Μονάχου και του ελληνικού κράτους με αφορμή το μισοχτισμένο ελληνικό σχολείο στη συνοικία Μπεργκ αμ Λάιμ της βαυαρικής πρωτεύουσας αναφέρεται αναλυτικό άρθρο στη νέα έκδοση του περιοδικού Der Spiegel. «Η άσχημη κατασκευή στην ανατολική πλευρά του Μονάχου είναι ένα είδος μνημείου, αφιερωμένου όχι στην απληστία των επενδυτών, αλλά στην παρακμή του ελληνικού κράτους και στις αντοχές των πολιτών του», γράφει χαρακτηριστικά το Spiegel, σημειώνοντας ότι η οικονομική κρίση «έπληξε και τα σχέδια ανέγερσης του ελληνικού σχολείου του Μονάχου, εμποδίζοντας την έγκαιρη ολοκλήρωση του έργου. Γι΄ αυτό και ο δήμος ζητά την επιστροφή του οικοπέδου». Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, ενώ στόχος ήταν το νέο σχολείο να συμβάλει στην αλληλοκατανόηση των δυο λαών, το ζήτημα μπορεί εντέλει «να επιδεινώσει περαιτέρω τις ήδη τεταμένες διμερείς σχέσεις (…).
Για την ιστορία: Το 2001 η κυβέρνηση της Βαυαρίας παραχώρησε έναντι 4,5 εκατομμυρίων γερμανικών μαρκών στο ελληνικό κράτος 15.000 τ.μ. γης, προκειμένου να χτιστεί εκεί ιδιόκτητο ελληνικό σχολείο δίγλωσσης εκπαίδευσης για 750 παιδιά. Βασικός όρος ήταν να τελειώσει το έργο μέσα σε προκαθορισμένο χρόνο καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί ρήτρα που προέβλεπε την επιστροφή του ακινήτου στο δήμο του Μονάχου. Οι εργασίες ανέγερσης καθυστέρησαν, όπως σημειώνει το Spiegel, και εξαιτίας των αντιδράσεων των κατοίκων της περιοχής όπου επρόκειτο να χτιστεί το σχολείο. Η οικοδομική άδεια δόθηκε εντέλει το 2008, ωστόσο οι εργασίες κατασκευής δεν προχώρησαν. Τον Δεκέμβριο του 2013 και όταν ο δήμος αξίωσε δικαστικά την επιστροφή του ακινήτου, υπήρξε μια καταρχήν κινητικότητα από την ελληνική πλευρά, ωστόσο οι προθεσμίες δεν τηρήθηκαν και πάλι. «Στο ανατολικό Μόναχο δεσπόζει έτσι ένα ερείπιο, το οποίο (…) αντικατοπτρίζει τα προβλήματα της χώρας (της Ελλάδας) και της ανικανότητάς της να υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις», σχολιάζει το Spiegel.
Tο καλοκαίρι του 2016 το Δημοτικό Συμβούλιο του Μονάχου -και ελλείψει οικοπέδων για την ανέγερση νέων σχολείων- αποφασίσει ομόφωνα την επιστροφή του οικοπέδου, με την ελληνική πλευρά να καλείται να αναλάβει τα κόστη κατεδάφισης του μισοχτισμένου κτιρίου, αφού δεν ανταποκρίνεται στα γερμανικά στάνταρ. Η ελληνική πλευρά αποδίδει τις καθυστερήσεις σε «ανωτέρα βία» και προειδοποιεί με αγωγή. «Ίσως όμως να υπάρχει και μια εντελώς διαφορετική λύση. Ο υπουργός Εξωτερικών Σταϊνμάγερ θέλει να προτείνει στους Έλληνες μια εναλλακτική λύση προκειμένου να υπάρξει αποκλιμάκωση της έντασης. Το νέο οικόπεδο έχει μάλιστα βρεθεί (…). Βρίσκεται επίσης στη συνοικία Μπεργκ αμ Λάιμ».
Πηγή: Deutsche Welle
