Υπ’ αρ. 886/2016 απόφαση του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας
Ειδικότερα, με την υπ’ αρ. 886/2016 απόφαση του Β’ Τμήματος του ΣτΕ αναφορικά με το βάρος απόδειξης σε περίπτωση διαπίστωσης αποκλίσεως των τραπεζικών καταθέσεων δικηγόρου με το δηλωθέν εισόδημά του, κρίθηκε ότι η φορολογική αρχή οφείλει να αποδείξει ότι ο επιτηδευματίας εισέπραξε το επίμαχο ποσό ως αμοιβή για την παροχή υπηρεσιών, στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας.
Όπως επισημαίνεται στην απόφαση, σε υπόθεση που τέτοια παράβαση αποδίδεται αφού λαμβάνεται υπ’ όψη ποσό που ανευρίσκεται σε τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου επιτηδευματία και σε σχέση με το οποίο δεν έχει εκδοθεί από αυτόν φορολογικό στοιχείο, η φορολογική αρχή πρέπει, ιδίως, να διαπιστώσει, κατά τρόπο αρκούντως τεκμηριωμένο (ακόμη και με έμμεσες αποδείξεις), ότι ο επιτηδευματίας εισέπραξε το επίμαχο ποσό ως αμοιβή για την παροχή υπηρεσιών, στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας.
Ωστόσο, η φορολογική αρχή δεν ανταποκρίνεται στο εν λόγω βάρος της σε περίπτωση που δεν προβαίνει στην κατά τα προαναφερθέντα (τεκμηριωμένη) κρίση, αλλά απλώς θεωρεί ότι πρόκειται για περιουσιακή προσαύξηση άγνωστης προέλευσης (επομένως, δυνάμενη να προέρχεται και από πηγή ή αιτία μη αναγόμενη στην άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος).
Δείτε αναλυτικά την απόφαση εδώ.
Lawspot
