Μόνο οι δικηγόροι μπορούν να συντάσσουν και να καταθέτουν δικόγραφα ενώπιον των δικαστηρίων. Αυτό έκρινε το Ειρηνοδικείο της Αθήνας και απέρριψε την αγωγή αστικής ετερόρρυθμης εταιρείας, η οποία είχε συνάψει σύμβαση με πολίτη δυνάμει της οποίας είχε, μεταξύ άλλων, συνομολογηθεί να οργανώνει τους νομικούς αυτής συμβούλους, οι οποίοι θα αναλάμβαναν τη σύνταξη και κατάθεση δικογράφων και την παράσταση ενώπιον των δικαστηρίων όλων των βαθμών σε δίκες απαλλοτριώσεων.
Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου
Βάσει της σύμβασης, η εταιρεία είχε συμφωνήσει να λαμβάνει ως αμοιβή ποσοστό (10%) επί της επιδικασθείσας αποζημίωσης. Το Ειρηνοδικείο της Αθήνας με την υπ’ αριθμόν 664/2017 απόφασή του έκρινε πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα της ετερόρρυθμης εταιρείας συνιστά μη νόμιμη και απαγορευμένη δραστηριότητα, η οποία έχει ανατεθεί αποκλειστικά στους δικηγόρους, και απέρριψε την αγωγή της.
Στο σκεπτικό της απόφασης του Ειρηνοδικείου τονίζεται πως, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 39 παρ. 1 του προΐσχύσαντος Κώδικα περί Δικηγόρων (ν.δ. 3026/1954, όπως αυτό ίσχυε πριν την κατάργηση από τον Ν. 4194/2013), «έργο του δικηγόρου είναι να αντιπροσωπεύει και να υπερασπίζεται τον εντολέα του ενώπιον κάθε δικαστηρίου και ενώπιον κάθε αρχής και επιτροπής ειδικής δικαιοδοσίας, καθώς και των πειθαρχικών συμβουλίων, ενεργώντας ελεύθερα και ανεμπόδιστα κάθε αναγκαία πράξη γι’ αυτό, καθώς και να παρέχει στον εντολέα του νομικές συμβουλές και γνωμοδοτήσεις. Η άσκηση του έργου αυτού ανήκει αποκλειστικά στον δικηγόρο…».
Δίωξη και τιμωρία
Στις παραγράφους 2 και 3 του παραπάνω άρθρου προβλέπονταν οι περιπτώσεις που κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η αυτοπρόσωπη παράσταση του διαδίκου. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 40 παρ. 1 και 2 του ιδίου ως άνω ν. διατ/τος:
1] Πρόσωπο το οποίο, χωρίς να έχει την ιδιότητα του δικηγόρου, παρέχει τις υπηρεσίες που προβλέπονται στα άρθρα 39 και 42 (παράσταση σε συμβολαιογραφικές πράξεις) ή προβαίνει στην έρευνα των βιβλίων των υποθηκοφυλακείων κατά παράβαση του άρθρου 41, διώκεται και τιμωρείται κατά τη διάταξη του άρθρου 175 του Ποινικού Κώδικα…
2] Κάθε ιδιώτης που αναλαμβάνει, χωρίς δικηγόρο ή με δικηγόρο της εκλογής του, ή εμφανίζεται ή διαφημίζει ότι αποδέχεται την επιμέλεια υποθέσεων ή άσκηση έργων για τα οποία είναι αποκλειστικά αρμόδιος ο δικηγόρος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 39, 41 και 42, και αν στην περίπτωση του άρθρου 42 δεν είναι υποχρεωτική η παράσταση δικηγόρου, τιμωρείται ύστερα από έγκληση δικηγόρου ή δικηγορικού συλλόγου με τις ποινές που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο. Αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, την ίδια ποινική ευθύνη έχει ο εκπρόσωπός του.
Από τις ανωτέρω διατάξεις, συνδυαζόμενες και προς τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 2, 93, 100-157 του ιδίου ως άνω ν. διατ/τος, οι οποίες αποσκοπούν στην περιφρούρηση των επαγγελματικών συμφερόντων των δικηγόρων και στην καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης, υπό την ευρεία έννοια του όρου, προκύπτει ότι η επιμέλεια των υποθέσεων των πολιτών όχι μόνο στα δικαστήρια, αλλά και στις διοικητικές αρχές, είναι έργο αποκλειστικά των δικηγόρων, δεδομένου ότι αυτοί, λόγω της ειδικής επιστημονικής και επαγγελματικής τους κατάρτισης, είναι ικανοί και κατάλληλοι προς πληρέστερη κατανόηση και ευστοχότερη διεξαγωγή των υποθέσεων των ανωτέρω.
Άκυρο το συμφωνητικό
Στην υπόθεση που εξέτασε το Ειρηνοδικείο της Αθήνας βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού «η ενάγουσα εταιρεία ανέλαβε την υποχρέωση να οργανώσει και να συντονίσει τους νομικούς και τεχνικούς συμβούλους της σχετικά με: α) την κατάθεση αιτήσεων και ενστάσεων ενώπιον των αρμοδίων αρχών, β) τη σύνταξη τοπογραφικών διαγραμμάτων, γ) τη σύνταξη τεχνικών μελετών, εκθέσεων καθώς και άλλων αναγκαίων εγγράφων, δ) τη σύνταξη και κατάθεση δικογράφων, και ε) την παράσταση ενώπιον των Δικαστηρίων όλων των βαθμών, προκειμένου ο εναγόμενος να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή αποζημίωση της απαλλοτριωθείσας περιουσίας του, έναντι αμοιβής, η οποία καθορίσθηκε σε ποσοστό 10%, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ, επί του επιδικασθέντος από το αρμόδιο Δικαστήριο ποσού».
Το Ειρηνοδικείο έκρινε πως από το περιεχόμενο της σύμβασης προκύπτει πως η ενάγουσα εταιρεία είχε αναλάβει τον συνολικό χειρισμό της υπόθεσης του εναγομένου και μάλιστα με παραστάσεις ενώπιον των Δικαστηρίων όλων των βαθμών, ωστόσο σύμφωνα με το Ειρηνοδικείο αυτά «συνιστούν ενέργειες στις οποίες δικαιούνται να προβαίνουν αποκλειστικά και μόνον Δικηγόροι (με τις προβλεπόμενες στο άρθρο 39 ν.δ. 3026/1954 εξαιρέσεις αυτοπρόσωπης παράστασης του ιδίου του διαδίκου, οι οποίες εν προκειμένω δεν συντρέχουν) (…) με αποτέλεσμα το συναφθέν μεταξύ των διαδίκων από 27-09-2007 ιδιωτικό συμφωνητικό να τυγχάνει άκυρο».
