Για την ανάγκη καταγραφής των δασών με τη χρήση επιστημονικών μεθόδων, οι οποίες δεν επιτρέπουν στις χώρες να αποκρύψουν τον αντίκτυπο των πολιτικών που αυξάνουν τις εκπομπές ρύπων, γράφει ομάδα επιστημόνων στον τομέα του περιβάλλοντος με επικεφαλής τη Δρ. Joanna I House.
Η Δρ Joanna I House ειδικεύεται στην περιβαλλοντική επιστήμη στο Ινστιτούτο Cabot του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ. Συνυπέγραψε αυτό το άρθρο από κοινού με τους επιστήμονες που αναφέρονται παρακάτω.
Όταν ο πρόεδρος Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, ο αρμόδιος Επίτροπος για την κλιματική αλλαγή, Miguel Arias Cañete, μίλησε εκ μέρους όλων των κρατών μελών της ΕΕ, αναφέροντας: «Το γεγονός αυτό μας εμψυχώνει, παρά μας αποδυναμώνει και αυτό το κενό θα γεμίσει από μια νέα ευρεία ηγεσία με μεγαλύτερη αφοσίωση. Σε ανάρτησή του στο Twitter, ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε: «Make our planet great again».
Ωστόσο, όπως λέει και η παλιά ρήση: «If you talk the talk, you must walk the walk» και δεν υπάρχει καλύτερο σημείο εκκίνησης από τους ίδιους τους νόμους που η ΕΕ σχεδιάζει για την επίτευξη του στόχου για το κλίμα το 2030 στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού.
Τα δάση είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον, η αποψίλωση είναι υπεύθυνη για σχεδόν ένα δέκατο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τη στιγμή που τα δάση απομακρύνουν σχεδόν το ένα τρίτο των εκπομπών αυτών από την ατμόσφαιρα.
Στην ΕΕ, τα δάση συμβάλλουν στην απορρόφηση περισσότερων από 400 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα ετησίως, που αντιστοιχούν στο 10% των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ.
Οι νέες πολιτικές που υιοθετούνται ή σχεδιάζονται από τα κράτη μέλη θα οδηγήσουν πιθανότατα στη βαριά υλοτομία (π.χ. για τη βιοενέργεια), επηρεάζοντας το περιβάλλον.
Με βάση τα διδάγματα από το Πρωτόκολλο του Κιότο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε ότι η καταγραφή των δασών για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην ατμόσφαιρα θα πρέπει να στηρίζεται σε μια επιστημονικά ισχυρή βάση. Αυτή η βασική γραμμή (γνωστή ως «Forest Reference Level») θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα ιστορικά δεδομένα σχετικά με τις δραστηριότητες διαχείρισης των δασών και τη δυναμική τους.
Ως εμπειρογνώμονες του περιβαλλοντικού τομέα που συμμετέχουν σε επιστημονικές εκθέσεις (συμπεριλαμβανομένης της Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC), στην εκπόνηση εκθέσεων για την απογραφή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στην παροχή επιστημονικών συμβουλών προς τις κυβερνήσεις, εκφράζουμε βαθύτατες ανησυχίες σχετικά με αυτήν την προσέγγιση.
Ειδικότερα, η μείωση των δασών οδηγεί σε μεγαλύτερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που παραμένει στην ατμόσφαιρα και συνεπώς, ισοδυναμεί με την αύξηση εκπομπών ρύπων. Το γεγονός αυτό ισχύει και σε περιπτώσεις, όπου πραγματοποιείται δασική διαχείριση με «βιώσιμο τρόπο», για παράδειγμα ακόμη κι αν οι δραστηριότητες υλοτομίας δεν υπερβαίνουν τη δασική ανάπτυξη.
Επιπλέον, η βαριά υλοτομία ενδέχεται μεν να μειώσει την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα από τα δάση, αλλά η χρήση του ξύλου μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές μειώσεις εκπομπών σε άλλους τομείς, π.χ. μέσω της αντικατάστασης του ξύλου από άλλα υλικά (π.χ. τσιμέντο) ή από ορυκτές πηγές. Επομένως, για να αποφευχθεί η μη ολοκληρωμένη καταγραφή των δασικών εκτάσεων, θα πρέπει, επιπροσθέτως, να υπολογιστεί ο αντίκτυπος των δασοκομικών δραστηριοτήτων.
Εάν οι επιπτώσεις που σχετίζονται με την περιβαλλοντική πολιτική για καθαρές εκπομπές, απαλλαγμένες από τον άνθρακα, αγνοούνται, τότε:
- Θα θέσουν σε κίνδυνο την αξιοπιστία της βιοενέργειας της ΕΕ: Οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές της IPCC για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές από τη βιοενέργεια υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να αναφέρονται στο πλαίσιο της ‘’Land Use, Land-Use Change and Forestry’’ (LULUCF) και όχι στον τομέα της ενέργειας. Ακόμη, η νομοθεσία της ΕΕ για τη βιοενέργεια βασίζεται στην παραδοχή, ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα καταγράφονται πλήρως στο πλαίσιο της LULUCF.
- Θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των στόχων της ΕΕ για το κλίμα και των στόχων της IPCC. Ο στόχος της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά -40% έως το 2030 (-80 / 95% έως το 2050) σε σχέση με το 1990 βασίζεται στους στόχους της IPC για τις ανεπτυγμένες χώρες.
- Θα έρθουν σε αντιδιαστολή με το πνεύμα της Συμφωνίας του Παρισιού, ως προς το γεγονός ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να αναλάβουν δράση, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ύπαρξη διαφάνειας στο πλαίσιο καταγραφής των δασών, παρέχοντας εμπιστοσύνη όσον αφορά στην καθορισμένη συνεισφορά κάθε χώρας, χωρίς να αποκρύπτονται οι δυνητικές επιπτώσεις που προκύπτουν από την εφαρμογή εθνικών πολιτικών.
- Θα θέσουν ένα επικίνδυνο προηγούμενο σε διεθνές επίπεδο, με το ενδεχόμενο να πράξουν το ίδιο και οι υπόλοιπες χώρες (π.χ. στη ρύθμιση επιπέδων αποψίλωσης). Το γεγονός αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την αξιοπιστία της συνεισφοράς των δασών στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού.
Η συμφωνία του Παρισιού απαιτεί αξιόπιστη και διαφανή καταγραφή των δασών και οι ηγέτες της ΕΕ πρόκειται να λάβουν μια απόφαση που θα μπορούσε να θέσει νέα πρότυπα. Η συμπερίληψη της βαριάς υλοτομίας στις κατευθυντήριες γραμμές υποδηλώνει, ότι οι επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα από τις πολιτικές για τα δάση θα αποκρύπτονται από τις καταγραφές (παράλληλα με την εξοικονόμηση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλους τομείς). Η καταγραφή των δασών υπό το πρίσμα μιας επιστημονικής προσέγγισης θα διασφάλιζε την αξιοπιστία μέτρησης της βιοενέργειας, τη συνέπεια στους στόχους της ΕΕ και της IPCC, καθώς και τη συμμόρφωση με το πνεύμα της Συμφωνίας του Παρισιού. Μια λάθος απόφαση θα αυξήσει τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.
***
Signatories:
- Joanna I House, Reader in Environmental Science and Policy, Co-Chair Global Environmental Change, Cabot Institute, University of Bristol, UK
- Jaana K Bäck, Professor in Forest – atmosphere interactions, Chair of the EASAC Forest multifunctionality report, University of Helsinki, Finland
- Valentin Bellassen, Researcher in Agricultural and Environmental Economics, INRA, France
- Hannes Böttcher, Senior Researcher at Oeko-Institut.
- Eric Chivian M.D., Founder and Former Director, Center for Health and the Global Environment Harvard Medical School
- Pep Canadell, Executive Director of the Global Carbon Project
- Philippe Ciais, scientist at Laboratoire des Sciences du Climat et de l’Environnement, Gif sur Yvette, France
- Philip B. Duffy, President and Executive Director Woods Hole Research Center, USA
- Sandro Federici, Consultant on MRV and accounting for mitigation in the Agriculture and land use sector
- Pierre Friedlingstein, Chair, Mathematical Modelling of Climate Systems, University of Exeter, UK.
- Scott Goetz, Professor, Northern Arizona University
- Nancy Harris, Research Manager, Forests Program, World resources Institute.
- Martin Herold, Professor for Geoinformation Science and Remote Sensing and co-chair of Global Observations of Forest Cover and Land Dynamics (GOFC-GOLD), Wageningen University and Research, The Netherlands
- Mikael Hildén, Professor, Climate Change Programme and the Resource Efficient and Carbon Neutral Finland Programme, Finnish Environment Institute and the Strategic Research Council, Finland
- Richard A. Houghton, Woods Hole Research Centre USA
- Tuomo Kalliokoski University of Helsinki, Finland
- Janne S. Kotiaho, Professor of Ecology, University of Jyväskylä, Finland
- Werner A. Kurz, Senior Research Scientist, Natural Resources Canada
- Beverly Law, Professor, Forest ecosystems & society, Oregon State School of Forestry, USA
- Donna Lee, Climate and Land Use Alliance
- Anders Lindroth, Lund University, Sweden
- Jari Liski, Research Professor, Finnish Meteorological Institute, Finland
- Brendan Mackey, Director, Griffith Climate Change Response Program, Griffith University, Australia
- James J. McCarthy, Harvard University, USA
- William R. Moomaw, Co-director Global Development and Environment Institute, Tufts University, USA
- Teemu Tahvanainen, University of Eastern Finland
- Olli Tahvonen, Professor forest economics and policy, University of Helsinki, Finland
- Keith Pausitan, University Distinguished Professor, Colorado State University, USAColin Prentice, AXA Chair in Biosphere and Climate Impacts, Imperial College London, UK
- N H Ravindranath, Centre for Sustainable Technologies (CST), Indian Institute of Science, India
- Laura Saikku, Senior Scientist, Finnish Environment Institute
- Maria J Sanchez, Scientific Director of BC3 (Basque Center for Climate Change), Spain
- Sampo Soimakallio, Senior Scientist, Finnish Environment Institute
- Zoltan Somogyi, Hungarian Forest Research Institute, Budapest, Hungary
- Benjamin Smith, Professor of Ecosystem Science, Lund University, Sweden
- Pete Smith, Professor of Soils & Global Change, University of Aberdeen, UK
- Francesco N. Tubiello, Team Leader, Agri-Environmental Statistics, FAO
- Timo Vesala, Professor of Meteorology, University of Helsinki, Finland
- Robert Waterworth
- Jeremy Woods, Imperial College London, UK
- Dan Zarin, Climate and Land Use Alliance
